zaman

şu an çok hızlı geçiyor. zamanı yavaşlatmak için uyumuyorum...

kimisine göre telafisi olmayan bir fakirlik kimisine göre de yerinde bir zenginliktir. harcayan kişiye göre değişir.
tanım: değerinin bilinmesi gereken varlık

acıtan bir kelime.
en çok da saçlarımdaki aklara bakarken..
öyle akların düşeceği yaşta da değilim işte ama tek sebep zaman da değil ki

zaman
ar-
tık
yalnızca
tik
tak.

ölçülmüş veya ölçülebilen dönem olarak tanımlanan, ama aslında kimsenin tam anlamıyla tanımlayamadığı kavram.

uzaysal boyutu olmayan süreklilik olarak da ifade edilmektedir.
fizikte zaman görecelidir, mekâna bağlı olarak değişebilir, aristo'ya göre ise bir hareketin ürünüdür.

objektif olarak var olup olmadığı ise hâlâ en önemli sırlardan biri olarak yerini korumaktadır.
zamanın hangi yöne aktığı, akıp akmadığı da tartışma konularından biridir.



arap şair zuheyr b. ebî sulma; zamanın sonu olmadığı için, zamanın fâni olmadığını savunmuş isimlerdendir.


zaman

sadece bir ilüzyon. bizi kandırarak ölüme sürükler. eğer zamanı yenersek ölümü de yenebiliriz.

....
zamanın geçmesinden çok belki de bizi böyle yıkan
mevsimlerin dönme dolabıyla belli etmesi geçtiğini *

bir algıdır, bir yargıdır, bir sargıdır, bir sanrıdır.

elektronlar hiç durmadan akıyor. sözcükler akıyor, duygu ve düşüncelerle beraber. ve zaman, olduğu yerde durur gibi görünürken en hızlı zaman akıyor. eğilip bükülüyor, uzarken kısalıyor her bir an. insanlar değişiyor, kişiler sürekli yer değiştiriyor ama hikayeler hep aynı, aynı çoğu kez hissedilenler. insan kendine bakar gibi bakıyor, görebilirse hayret ediyor. senin kadar söylenmişse benim zihnimden uçanların da kuyruğuna takılıp gidecek mi bizden sonrakiler? içinde kocaman bir boşluk olan sonsuz çemberin üzerinde dönüp duruyorsak eğer...

zorda kalınıldığında başvurulabilecek en üst makam.
zamana bırak geçer gibi :)

benim 19´umda değerini anladığım olgudur zaman.

koşuyor mudur nedir? vesikalı yar kiralayan bi'şey gibidir.

var ama kime göre nasıl, ne kadar var; yok ama kimin için neden yok tarzı beyin eriten bir olgu. fun fact, eğer evrenin ilk ya da son zamanlarında yaşasaydık böyle bir derdimiz de olmayacaktı.

unutturmaz ama alıştırır.

koşmayı, durmayı, geçmeyi ve hatta donmayı seven; geri dönmesi söz konusu dahi olmayan canlı bir soyuttur.

insan yüzündeki kaz ayakları, derin ve kavisli çizgiler. zamanın deseni kırışık olur insan cinsinde.

kafamı kurcalayan, üzerine düşünmek, düşünmeye çalışmak bütün zamanımı alan kavram.

içindeyiz ama neresindeyiz, akıp akmadığı, akıyorsa hangi yöne doğru aktığı henüz belli olmayan, sonsuz gibi gelen, bazı düşünürler tarafından ise hiç ölmediği için ölümsüz kabul edilen belki de sonsuz ölçü birimi.

içinde her saniye yolculuk yapabildiğimiz ama geriye gidemediğimiz tünel olarak da düşünmek istiyorum zamanı.
hiç durmadığı için acımasız da buluyorum zamana yenilmekte olan herkes gibi.

ölçülmüş veya ölçülebilen bir dönem, uzaysal boyutu olmayan bir süreklilik olarak tanımlanıyor kendisi.*

aristo'ya göre hareket sonucu ortaya çıkmıştır, zaman hareket eden bir araç için farklı, yerinde duran bir kişi için farklı gelmektedir çünkü görelilik kuramına göre, görecelidir.
zamanın objektif varlığı bilim insanları arasında ve günümüzde hâlâ gizemini korumaktadır.
ölçülebilmekte ama durdurulamamaktadır.

su gibi akan tek şeydir.

kimi bilim insanlarına göre zaman, bir maddedir. kimilerine göre ise bir varlıktır. zamanın hareket ile ilgili olduğu söylenir. ışık hızına ulaşılınca zamanın sıfırlandığı söylenir. ancak tüm bu zamanla alakalı şeyler sadece varsayımdır. zaman bilinemeyen, tam olarak adlandırılamayan bir şeydir. ne boyutunu ne de şeklini biliyoruz. orta ve yeni çağda buna çok kafa yoran batılı felsefecilerin çoğu bile zamanı tam olarak adlandıramadıkları için kişisel görüşten öteye gidememişlerdir.

dark