intihar

(bkz: doğal seçilim)

doğol söçölöm.

elbette intihar güzellemesi yapacak değilim ama intihar eden bir insanın aslında arka planda bir katili vardır, bu bir kişi olabilir ya da sadece toplumun ta kendisidir. ne kadar güzel bir hayat yaşasa da bazı insanlar da genetik olarak depresyona ve bu tür psikolojik hastalıklara eğimlidir ve bir takım olaylar intiharı tetikleyebilir. intihar eden insan suçlanacak taraf değildir, haksız da değildir. eğer arzulanan kadar yolunda gitmiyorsa yaşam o kadar da kutsal bir hak da değildir.
yine de bakın etrafınıza, en çaresiz anlarda bile tutunacak bir dal arayın. intihar belki düpedüz oyunu kaybetmek değil kısa yoldan oyundan çıkmaktır ama asla zafer de değildir. her şeye rağmen zaferi zorlayın

dogal sicilim. evet sicilimde intihar yaziyor dogustan beri.

çoğu psikoloğun ve psikiyatristin engelleme de başarı gösteremediği depresyon belirtisidir.

bazen çaresiz bir vazgeçiş, bazen cesur bir terk ediş..

biliyorum burada aramızda görülmüyorsunuz
bu video sizin için.
kendinizi ifşa etmeden sessiz sakin alın bu videoyu izleyin.
ve sonra videoyu boşluğa çöpe atıp devam edin.

yaşamına son vererek onu üzen insanları cezalandırmanın kişisel bir yorumu. *
"ben bunları hak edecek insan mıydım?" evresinden "annem üzülür" evresine geçişin son hali.
çaresizlik, sessiz çırpınışlar ve çığlıklar. seni sevdiğini söyleyen her ağzın aslında seni hiç anlamamasının yol açtığı çöküş.
umutsuzluğun bıçak olup kemiğe değil ruha dayandığı son nokta.
"insanın önce ruhu ölür, sonra bedeni" sözündeki sırası gelmiş kıyım.
sevdiğiniz biri varsa yakınınızda, intihar öncesi sürecini gözlemlemeniz için üç beş tavsiye* verebilirim.
çoğunlukla intihar eden insanların son zamanlarda çok neşeli olduğunun gözlemlediği söylenir. hatta yakınları "bunu yapacak insan değildi" derler.
ama bu davranışlar intihara kesin karar vermiş kişilerde artık bir karar vermenin getirdiği rahatlamayla meydana gelen davranışlardır.
onun yerine intihara meylettiğinden şüpheleniyorsanız normalde severek yaptığı şeylere karşı olan davranışlarına bakabilirsiniz.
bir isteksizlik, bir geri çekiliş görürsünüz. bu aslında intiharı hala düşünme evresidir.

neden burdayım, ben de o evredeyim. çaresizlik içindeyim, çırpınış içindeyim, çığlıklar içindeyim, kimsenin göremediği bir yerdeyim, birilerinin görmesini istediğim bir yerdeyim. bu evreye geldiğimi söylediğim halde kimsenin umursamadığı o yerdeyim. açık açık dile getirdiğim halde kimsenin benden beklemediği o yerdeyim. bir sessizlikteyim, bir karanlıktayım, bir şüphedeyim. kalabalıklar içinde bir yalnızlıktayım. öylesine yaşamaktayım. azraille her gece anlaşmaktayım. hiç bir şey yapmamaktayım. yıllarca beklediğim çiçeklerin "acaba mezarıma getirirler mi?" düşüncesindeyim. getirseler bile hangi çiçeği sevdiğimi bilemeyeceklerinin farkında oluşundayım. gülüşlerimin sahte oluşunun anlaşılmamasındayım. ekonomik bir buhran değil bu, içsel bir buhran. varoluşsal bir sancı asla değil, kafamda sıkışmışlık. hislerimde boğulmuşluk. sıçayım hassas kalplerin dünyadaki cehennemine.

........
"kimdi giden, kimdi kalan.
aslında giden değil,
kalandır terkeden.
giden de bu yüzden gitmiştir zaten"

murathan mungan

#3488083 1 yıldır ben de böyleyim.

tek farkım, bir şeylerin iyi olacağına dair ufacık bir umut var içimde. ona tutunmaya çalışıyorum, bazen çok zorlanmama rağmen.

ince bir çizgidir ki bu noktaya gelmemiş hiçbir insan bu konu hakkında atıp tutmamalı