büyüyünce ne olacaksın sorusu

hiç olmaya devam edeceğim,ilelebet!

kamyon olucam ulan diye sitem ettiğim soruydu. kamyon da olamadık elhamdulillah.

ortaokulda teknoloji tasarım dersimiz vardı o kadar çok severdim ki her seferinde farklı fikirlerle gitmeyi çok sever ve yaptığım projelerin çok özenli olmasına dikkat ederdim. öğretmenim de severdi haliyle beni. bir gün bir projemi sundum sonra öğretmenim dedi sen kesin büyüyünce mühendis olmalısın, sınıf arkadaşlarımdan biri de dedi ki hıııı kesin olsa olsa kaldırım mühendisi olur.. şimdi de dayım bokçu diye dalga geçiyor işte..

dev bir sıkıntı olacağım

küçük çocuklara sık sorulan soru.
bir de bunun yanında "ehh eheh benim oğlum büyüyünce çok kızların canını yakacak" söylemi vardır ki evlere şenlik.

bu sorunun cevabı asla verilmedi ve doğru şekilde yanıtlanamadi

büyüdüm ve bir bok olamadım.

yeteri kadar büyüdüğümü düşünüyorum.

çocuk gibi hareket edenler, düşünsün.

dimi ama aa sısıs

çocuk olup çocuk gibi hareket etmek normal asıl sorun oldukça fazla yaş almasına rağmen hâlâ çocukluk yapanlarda

gidişata bakarsak heder olacağım.

adam olucam

bu gidişle bir baltaya sap olamayacağız, insanların çıkar ilişkileri bizi uzaklaştırıyor. bizden sonraki neslin vurdumduymazlığı, saygısızlığı ve ahlak yoksunluğu umutlarımızı bitiriyor. kısaca bu gidişle ziyan olacağız.

ben büyüyünce merhum olcam.

herkes ne olduysa tabii ki de ondan. orman çocuğu yani oç. whalecum to the cangıl!

"bana gittin diyosun baba ama ben gitmedim, gidemedim, kalamadım evim nerde bilemedim; çünkü aklımın bir tarafında bir köşesinde hep sen vardın, seninle bu... bu olmamışlık, bu küslük... insanın dönebileceği bir evinin olmaması ne demek biliyo musun baba? elimi neye attıysam kurudu. karım öldü. bir zamanlar aynı yola baş koyduğum arkadaşlarım reklam şirketlerinde, iktidar borozanı çalan gazetelerde acıyıp bana iş verdiler. köpeğe kemik atar gibi... kendilerini temizlemek, ruhlarını temize çıkarmak için... dur! konu bu değildi. ben başka bişey diyodum. hah tamam. ev diyodum. baba buraya niye geldim biliyo musun! deniz'e bir oda ver, onu yanına al, burada büyüsün, bi evi olsun, gidecek başka hiçbir yeri yok."

büyüyünce ne olacağımızın bir önemi yok, nerede olduğumuzun önemi var. yani anneler ,babalar bizi okuyup möhendis olalım diye büyüttüklerini düşünseler de kimilerimiz asla istekleri sorulmadan büyüdük ve büyüdükçe dertlerin de büyüdüğü bir dünya'ya doğduk. asıl şimdi neredeyiz onu sormak lazım.

ziyan.*

tır şoförü olmak isterdim olamadım.
şimdilerde adam gibi adam olmak istiyorum.

o'nu izleyerek geçti çocukluğum, onun gibi futbolcu olmak, o yeşil sahaya çıkmak, binlerce taraftarla beraber coşmak istedim hep ama engel olundu.

kademeli emekli.

yıllarca şarapçı diye cevap verdiğim soru
öyle şarap satan falan değil ha köşe başlarında iki liraya içilen köpek öldüren alıp sızanlardan.