ilişkide en fazla kaybetme korkusu yaşayan kim ise, odur.

kaybetme korkusuna sahip taraf, bu korkusu sebebiyle hoşlanmayacağı, onaylamayacağı şeyler yapacak, bunların kendisine mutluluk getirmediğini fark edecek ve yıpranacaktır. kaybetme korkusu olmayan taraf ise ip, kuşak takılacaktır.

30'lı yaşlar. şarap gibi oluyorsun. her şey yerine oturmuş oluyor. 20'li yaşlar da yaptığın hataların dersini aldıysan eğer sorun yok.

açardın,
yalnızlığımda mavi yeşil,
açardın.
tavşan kanı,kınalı-berrak.
yenerdim acıları,kahpelikleri...

gitmek,
gözlerinde gitmek sürgüne.
yatmak,gözlerinde yatmak zindanı.
gözlerin hani?

sevmek zorunda değilsiniz ama saygı duymak zorundasınız.

üniversitedeki ilk günümde ders programına bakmadığım için dersin kaçta olduğunu bilmeden okula sabahın köründe gitmiştim. o gün aç karnımı dondurmayla doyurmuştum ki o aralar genelde dondurmayla besleniyordum. dersin olduğu binayı bulduktan sonra dersliği yanlış katta sanıp biraz bekledikten sonra aydınlanma yaşayıp doğru kata gittim. sınıfa birkaç dakika geç gelmiştim ama hoca da benim gibi geç kalma huyuna sahip olduğu için sorun olmadı. sınıfa geldiğimde herkesin çoktan kaynaştığını gördüm, sanki birbirlerini senelerdir tanıyorlarmış gibi muhabbet edebiliyorlardı. ben en arkaya geçtim, genelde ya en arkada ya da en önde otururum. en önde oturan bir kız dikkatimi çekti, o diğerleri gibi değildi; biraz çekingen, biraz sessiz gelmişti. hemen o kızın yanına gidip adını sordum ve ilk onunla tanıştım. muhabbeti ilerletmedik ve yerime geçip orada gördüklerimi ve hissettiklerimi hemen getirdiğim minik kağıda yazdım. hoca geldi, kendisini tanıttıktan sonra konuya giriş yaptı. o konuşurken ben lafa atlayıp durdum, susmamı istedi. o susmamı istedikçe kəndimi tutamayıp daha çok lafa atladım ve sonunda söyledikleri yüzünden üniversitedeki ilk günümdeki ilk dersimde ağladım. daha sonra aynı hocayla benzer şeyleri yaşadık ama hep gülerek yaşıyorduk olanları. son dersimizde bana tarak almayı ve fön parası vermeyi teklif etti ben hocaya güldüm ama içimden ağladım o an. bı keresinde de düz yolda giden araçların önüne çıkan bir çukur olduğumu söylemişti. kahsja öyle ya da böyle yine de eğleniyordum dersinde.

üniversitedeki ilk gün de yeni insanlarla tanışıp; ortamı, sınıfdaşlarınızı keşfetmeye başladığınız gün oluyor.

bugün beni ilk defa,
güneşe çıkardılar.
ve ben, ömrümde ilk defa
gökyüzünün
bu kadar benden uzak,
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.

anatomi derslerinde kullanılmak üzere bağışlanan ölü bedendir. maket, resim üzerinden görmekle kadavra üzerinden görmek kesinlikle çok farklıdır. saklanabilmesi için kullanılan formaldehit sebebiyle çok keskin, ağır bir kokusu vardır. uzun süre soluduğunuzda baş ağrısı yapar. ilk kadavra görme anı da çok gariptir. daha önce yaşamış bir insanın bedenine bakmak oldukça tuhaf hissettirir. ben ilk zamanlar istemsiz o kadavranın kime ait olduğunu, öncesinde nasıl bir hayatı olduğunu, nasıl öldüğünü falan merak ediyordum. ama böyle şeyleri bilmemek çok daha iyi. tıp eğitimi için şart ama kokusundan mütevellit fazla da maruz kalınmamalı. zaten bildiğim kadarıyla formaldehit kanserojen ve bazı ülkelerde kadavralarda kullanılması yasak ama bizim ülkemizde hala kullanılıyor. ben kadavra meselesini dramatize ederken sınıf arkadaşlarım yanımda yaprak dönere benzediğini tartışıyordu mesela. herkes için ilginç bir deneyim.

(bkz: kafa sözlük diye bir yer varmış üye olucam lan)
gözüm hep seni arıyor neredesin sen ?

hiç mi umut yok be eyy yönetim?

t: özlenen yazarlara af çıkması olayıdır.

bahar kokusu

normalde ağırbaşlı ve sevgisini diğer insanlara çok belli etmeyen , güzel söz söylemeyen biriyken sevdiğim kişiye sürekli güzel sözler söylerim. heyecanlı bir şekilde bir şeyler anlatırken o , aptal sırıtma ile onu izlerim.

entry girmekle moderatör olmanın bir alakası yoktur.
moderatör olmak için gerçekten vaktini verebilen, sabırlı ve sinirlerine hakim olanlar seçilir.
sanıldığı kadar da kolay bir iş değildir.

yoldaş benjamin franklin'in yazarlara feda olsun diyerek başlattığı kitap kampanyasıydı spotifydı udemydi derken iyice cüzdanın dibini gören yönetimden yazarların açtığı başlık başına mangır isteme durumu.
neyse ki bugün cuma. her bir mod bir cami önüne mendil açarsa bu sorunu da çözebiliriz. ben sahte bebek alıp cami aramaya gidiyorum.

huzur veren, rahatlatan, mutlu eden durumları tekrarlayınca iyi gelen,
huzur kaçıran, tatsız durumları tekrarlayınca
iyi gelmeyen durum.
can sıkanı, keyif kaçıranı anarak altını çizmemek evladır.

"kuş ölür, sen uçuşu hatırla!"

bizde karalıyoruz bişeyler

ricoldus de monte crucis tarafından yazılan tam olarak adı doğu seyahatnamesi bir dominikan keşişinin anadolu ve ortadoğu yolculuğu olan kitapta floransa da doğan bir keşişin anadolu ve ortadoğuda yaptığı gezinin ayrıntıları anlatılıyor. 13 yy. da yapılan bu gezi o coğrafyadaki durumu açıklar nitelikte. keşişin bu gezisinin amacı orada yaşayanlara hak din olarak gördüğü katolik hristiyanlığı anlatmak.
ayrıca gezi sırasında haşhaşiler, moğollar, ilhanlılar, türkler,kürtler, araplar ile de karşılaşıyor ve onlar hakkındaki izlenimlerini de anlatıyor. bazı noktaları objrktif olarak ifade etmese de tarihe yönelik güzel bir kitap.

televizyon.

aklıma gerizekalı eski sevgilimi getirdi bu başlık* çok güzel bir kitaba çok özel bir not yazıp hediye etmiştim okumamıştı bile kitabı. o yüzden bir daha erkeklere böyle güzel şeyler yapmıyoruz.

(bkz: robotsözlük'ün robot yazar alımlarının başlaması)