sigarayı bırakmak

ölmek istemiyorsanız tabi ki bırakmak zorundasınız.

sigarayı arada içmek fena değil ama sokakta içince kendimden utanıyorum nedense böyle keko gibi ergen gibi hissediyorum. şuan yaklaşık 6 aydır hiç ağzıma sürmedim ama çok arada balkon da alkolle icilmeli diye düşünüyorum.

çok güç bir durumdur. günde defalarca tüketildiği için artık sigarayla bir bağ kurulur.
o yüzden, sigara içmek günlük bir rutindir artık.

8,5 ay yaptığım eylem. sonra tekrar başladım. belki tekrar bırakma denemesi yapabilirim, henüz karar netleştiremiyorum olayı kafamda.

bırakanları bi sigara yakarak kutlayalım bencede.

ben seviyorum bırakmam. ama özünde bırakılması lazımdır diye düşünüyorum. şimdi burada neşet ertaş veya cemal süreyya felsefesi yapmayacağım. iyi şanslar

temmuz başında haftada bire düşüp iki aydır hiç içmeden zaman geçirdiğim sigara bu gece iç beni diye bağırıyor. alkollü sigarayı yolladım mide koruyucuya başladım ama tutmuyor yerlerini. dayanamazsam sigarayı bırakmış yazar değil bıraktığını sanan yazar olacağım.

günlük 1 paketten daha az içen bir insanoğlu için çokta zor olmasa gerek.

burada yazdım mı bilmiyorum. ama 13-14 yıl sigara içtikten sonra yaptığım eylem. hele ki bırakmadan önceki dönemde günde üç dört paket içerdim. biraz farklı bir sigara içme anlayışım vardı. gündüzleri sigara içmezdim ama akşama doğru dehşet bir istek ortaya çıkardı. alırdım paketleri oturur sigara içerdim. ama böyle bir tane içip hadi işimin başına değil. o paket biter öyle kalkardım. sonra yeni pakete geçer öyle devam ederdim. gün içerisinde bir kere sigaranın tadını aldığımda o gün sadece sigara içerdim. bir ara sigara yetmiyordu bu küçük puro gibi olan şeylerden içerdim. ruslar sigareles diyorlar. türkçesini bilmiyorum. kısacası çok içerdim.

ama sigara içtiğim dönemde hep sigarayı bırakmaya da çalışırdım. mesela günde dört paket sigara içtikten sonra tamam yeter artık daha içmeyeceğim deyip içmezdim. bu da takribi 20 saat sürerdi. 20 saat içmez sonra tekrar içmeye başlardım. bu böyle kısır döngü gibiydi.


neyse işte bu kısır döngüyü sigarayi bırakarak kırdım. dedim ya içeceksin ya içmeyeceksin. arada bir pozisyon yok biraz içeyim biraz içmeyim gibi. çok basit bir daha içmeyeceksin. hayatta bir sürü şeyi son kez yapmış oluyoruz. son kez bir arkadaşımızı görüyoruz, son kez bir oyunu oynuyoruz. ben de son kez çıktım bir paket sigara içtim. bir daha da sigara içmedim. şu an dört yıl geçti üzerinden. ailemdeki herkes içiyor, arkadaşlarım içiyor, kız arkadaşım içiyor. ama ben içmiyorum. hiç de anlamıyorum şimdi insanlar manyak mı da sigara içiyorlar diyorum. bırakmak için ekstra bir şey yapmaya gerek yok. ekstra bir şey de olmayacak. ıçiyordunuz artık içmiyorsunuz bu kadar. he aşırı canınız isterse bıraktığında bir oyun kurun bilgisayara, telefona onla meşgul olun.
velhasıl sigarayı bırakmak hayatta yaptığım en iyi iş. sigarayı da iyi içerdim zaten.

15 yıl sigara içtim.

en az 2 paket.

ofiste çalışmaya başladığımda düştü biraz, tütüne geçtim.

sonra pandemi, eve geçtik, vape falan, destekliyoruz.

babacım 2 hafta önce allen carr'ın kitabını okudum. ama sindire sindire, kendime soru sora sora.

sigarayı 18 eylül tarihinde, 14:00'te bıraktım. akşamında puba geçtim, sigara içen bir kadınla buluştum.

canım hiç çekmedi. kendimi kısıtlamadım. sigarayı, kendimi kısıtlayamayacağım kadar küçümsedim. onsuz da yaşadım ben zamanında.

2 kez aklıma geldi son 2 haftada sigara.

birinci ve ikinci günlerin sabahında. çünkü ben sigara ve kahve ile kahvaltı yaparım.

2 haftadır nikotinden tamamen uzağım. şans verilebilir, kurtulun a dostlar.

kaç yaşından sonra ağzında emzikle dolaşmak, ne bileyim.

kendisiyle düzenli bir ilişkimiz olmadı pek. genelde alkol yanında tüketiyorum sadece. bende bağlanma problemi var. hicbir şeyin bağımlısı olamıyorum.

babamın yapması gereken olay.

bırakmayın. içen de ölüyor içmeyen de.

zor bir eylemdir.

geçen yıl 6 aylığına bıraktım, iradeliyim istersem anında bırakırım. ama şu an o isteğim yok. hoşlandığım insan hele ki pöfür pöfür içerken, onla yan yana gel sigara tüttürelim deyip vakit geçirmek varken karşılıklı onunla içip konuşmak varken ıı ıh asla bırakmam. bırakmam gerek belki ama sonra.

zor bir sey degildir. sadece karar almak yeterlidir.

gerek duymadığım bir sorun, kullanmıyorum.

tesadüf olamaz sigarayı bırakmak = rahat nefes almak

tiryaki olmadığım için gerek duymadığım eylemdir. lise yıllarından beri içerim ama ne tam olarak bıraktım, ne de tiryaki oldum. içen arkadaşlarla, uygun bir ortamda bir günde yarım paket içtiğim de olmuştur, geçmişte 1-2 sene hiç içmediğim de olmuştur. normalde bir paketi bir haftadan önce de bitirmemeye çalışırım. sigarayı keyif için içmek, ona tutsak olmamak bu konudaki ölçümdür.

bu gece itibarı ile bırakıyorum yine, lütfen bir daha içmeyeyim.