sigarayı bırakmak

1.5 yıldır sigara içiyorum ama garip bir şekilde bagımlı olmadım. 2 ay önce bırakmak istedim ve 2 aydır tek dal içmedim. kafada bitiyor bence.

"gençleştim resmen bu kadar mı fark eder?"

üçüncü seneye geçiyor günde 2 3 paketten buralara gelmek kolay olmadı. ve sözüm var tabii içmeyeğime dair. sigara gereksiz vakit ve nakit kaybıdır.

neredeyse bir buçuk yıl oldu ama hiç aklımdan çıkmadı. karasevda gibi bir şey. burnumda tütüyor.

alkolü bıraktığım gün sigaraya ara vereceğim gündür. sonra puroya falan geçerim.

sporumu yapıyorum, yediklerime az çok dikkat ediyorum. sigara ve alkolün etkilerini en aza indirmeye çalışıyorum. bırakmak gibi bir düşüncem yok, sigara bırakılır mı lan? ara verilir ara.

21 gün kuralı diye birşeyden söz ederler hep. 21 gün içme aramazsın falan filan.

lan 23 gün oldu bırakalı hala sabah kalkar kalkmaz sigara arıyorum. öfff neyse. inat ettim. o ilk sigarayı içmeyeceğim. ilk defa bu kadar uzun dayandım. yaparsın sen. aslansın sen. kaplansın sen.

edit: 25 gün olmuş. yürü beeee.

ayda yılda bir açık havada tüttürmek hoşuma gidiyor, bu sebeple bırakmam.

iğrenc bir olay.
24. gun, 22. saatindeyim ve ortalama duzeyde patlamaya hazir bomba gibiyim.

13 kasımda gerçekleştirdiğim muazzam hadise. ilk bilmem kaç gün, günleri sayıyorsunuz ve bu gün saymayı sonsuza kadar sürdüreceğinizi zannediyorsunuz ama sonra bi bakıyorsunuz ki bunu yapmak çok manasız çünkü artık bi önemi kalmıyor. çünkü sigara artık cezbetmiyor. aksine kokusu ve dumanı bir nefret objesine dönüşüyor.!attention! bu, sigarayı istemediğiniz anlamına gelmemeli. istek krizleri -zannedersem- sonsuza kadar ara ara sürecek ama telaş yapmayın maksimum üç dakika sürüyor üç dakika sonra unutuyorsunuz.!attention!

bu sigara nefreti öyle bi hal alıyor ki sigara içenler gözünüze salak gibi görünmeye başlıyor. çünkü sigarayı bıraktığınızı söylediğinizde herkesten olumlu tepkiler almak, özgüveninizi katlanarak arttırıyor. fakat unutmayın, siz normale döndünüz yani normal olan sigarasızlıktı. siz ev iş bok püsür ortamlarınızı düşündüğünüzde sigarasız bir yaşam size çok absürt görünecek. aldanmayın, sigarasız yaşam herkes için çok mümkün. bu konuda tamamen öngörüsüzsünüz, zincirleri kırmanız gerekli. kıyafetleriniz, odanız, arabanız artık leş gibi kokmayacak, bir zamanlar leş gibi koktuğunu fark ettiğinizde utanacaksınız. utanın. ama sonra hafif bi gururlanıyor musunuz? demek ki siz sigarayı bırakmışsınız, tebrikler.

elektronik sigara sayesinde başarmanın kıyısına geldiğim olay. gerçi bu durumda bırakmış sayılır mıyım o da muallak ama olsun. en azından ağzımda artık kül tablası tadı yok ve sigara içenleri ezikleyebiliyorum.

ramazan başlamadan bıraktım hâlâ içmiyorum şimdi sıra emzik gibi elimde dolaştırdığım elektronik zımbırtıda.

bunu da terkedersem veryyy nayss. gerçi benim sağım solum belli olmaz bu seferde kutlamak için sigara yakabilirim.

hep yapmak isteyip, yapamadığım değil de denemediğim için kendime çok kızdığım olay.
belki de çocuklarım en güzel zamanlarında benim yüzümden hastanede geçirecek bırak şunu diyorum kendime. böyle düşününce gerçekten çok üzülüyorum. sonra içimdeki o iblis "zaten çok icmiyorsun ki günde 5 6 tane birşey olmaz"diyor.
her içişimde " ben bunu neden içiyorum ki" diyorum. gece uyanıp içemem, bazıları uyku arası kalkıp iciyormuş, çok garip ha. aç karnına içemem, tok karnıma hemen içemem. midem bulanıyor çünkü. paket te almam, eşimin otlakçısıyım. alsam bile 3 4 gün gider. aslında o bana, ben de ona iyi bir arkadaş değilim ama yok bırakamıyorum zıkkımı. değişik bir ilişkimiz var sigara ile.
bırakanları kocaman kocaman tebrik ediyorum.

mis gibi içecek, niye bırakayım. şahsen ben sigarayı çok başarılı buluyorum.

sigara; sinirli anlarda en iyi dostunuz. genele bakıldığında en büyük düşmanınız.

t:sigara kullanan birinin artık sigara içmemesidir.
bugün tam 7. gün. hayır sigarayı bırakmamın değil, zatürre olmamın.
doğru düzgün nefes bile alamadığım şu dönemde, sigara içemediğim şu günlerde,yapabilirim aslında farkındalığı geldi.
içmeden durabiliyorum ve delirmiş de değilim.
bu kadar olmuşken, bu kadar yakınlaşmışken bırakmaya, denemelisin dedim.
hasta olmamın sebebi değildi ama şimdilik değil.ilerisi için aynı şeyi söyleyemem.
umarım başarırım. tavsiyeler de benim için önemlidir.
not; içen öldü de içmeyen ölmedi mi demeyin rica ediciim.

kaç defa denedim bilmiyorum. umarım bi denemede başarılı olurum lakin şu an denemeyi bile istemiyorum. neyse gidip bi kahve sigara yapayım ben.

kişiye faydalı bir eylem.

daha önce de bu başlığa yazmıştım iki aydır sigara sürmüyorum ağzıma elektronik sigara bu boşluğu doldurdu.

lakin sorun şu ki ben hala sigarayı bıraktığıma ikna edememiş gibiyim kendimi.

yani şu elektronik sigarayı bir kenara bırakıyım desem ayaklarım kıçıma vura vura yine sigaraya koşarım gibime geliyor, belki de koşmam emin değilim.

ama eskiden oturup fosur fosur sigara içtiğim arkadaşlarımı şimdi leş gibi kokuyorsun küllük diyerek eziklemek bayağı eğlenceli geliyor. ekonomik anlamda da faydası var geçen ay maaş almama 1 gün kala hâlâ cebimde para kalmıştı lan o kadar heyecan verici bir andı ki benim için mobil bankacılık ekranının ss ni alarak bu anı ölümsüzleştirmek istedim.

yani sözün özü bırakmak için motivasyonum yeniden başlama sebeplerine göre epey yüksek.

başaracağım, yeşilaycı olucam ben. ( inşallah)

haftaya ikinci ay dolacak. hala ara ara istiyorum fena halde ama hala inatla içmiyorum o ilk sigarayı. yıllardır hem de en ağır içicilerden biri olarak ben yapabildiysem siz de yapabilirsiniz. yarın ne olur bilmiyorum *

ne sağlık endişesi, ne para düşüncesi. her şeyden vazgeçebileceğimi kendime kanıtlamak için bırakacağım. bütün bağımlılıklar irademin uşağı olacak. sonra irademi de denize fırlatıp atacağım.

sağlığım ve param ön planda olarak yapmam gereken bir şey. bir de kötü kokmamak ağzımın tadının bozulmaması için filan.

sigarayı bırakan insanların hep iradelerinin çok güçlü olduğunu düşünürüm. bırakın, hem sağlığınız için, hem paranız için, hem de kendinize ve çevrenize iradenizi kuvvetini göstermek için.