421.
dün gece değer verdiğim bir insanla sohbet etme esnasında "keşke sigarayı tamamen bıraksan" demesiyle birlikte bünyede yeni bir devrimi yeşerten tohumun ekilmesi ile aldığım karardır. karar almakla da kalmadım, bu defa kendimi daha fazla disiplin altında tutmak için olsa gerek, bunun için ona da söz verdim. kendime verdiğim sözlerden cayabiliyorum zaman zaman. ama işte başkasına verilen sözde "başarma arzusu" katmerli oluyor heralde. son bir sigaram kaldı. sabah markete gittim ama sigara almadım.
daha önce de bu yönde fazlaca karar alıp, kararimdan döndüm. kendimi bir türlü kararlı durmaya motive edememiştim. ilk içtiğim sigarayı tam olarak hatırlamıyorum ama ilk ictigimde dahi uctaca, öksürmeden ve gerçek anlamda içtiğimi hatırlıyorum. sanki elimde tütün kesesi ile doğmuşum gibi hiç zorlanmadan alıştım. üç günden fazla hiç bırakmadım. benim için her zaman bir kaçış noktası, bir bahane, bir mola oldu.
sanırım benim için bu defa kaçmak, bahane bulmak değil de, duruşu koruyup bir yüzleşme zamanı geldi.
(bkz: bizde söz senettir.)
daha önce de bu yönde fazlaca karar alıp, kararimdan döndüm. kendimi bir türlü kararlı durmaya motive edememiştim. ilk içtiğim sigarayı tam olarak hatırlamıyorum ama ilk ictigimde dahi uctaca, öksürmeden ve gerçek anlamda içtiğimi hatırlıyorum. sanki elimde tütün kesesi ile doğmuşum gibi hiç zorlanmadan alıştım. üç günden fazla hiç bırakmadım. benim için her zaman bir kaçış noktası, bir bahane, bir mola oldu.
sanırım benim için bu defa kaçmak, bahane bulmak değil de, duruşu koruyup bir yüzleşme zamanı geldi.
(bkz: bizde söz senettir.)
devamını gör...