sigarayı bırakmak

bırakmak kolay yeniden başlamak daha kolay.4 kere yaptığım şey.

bu eylem benim karakterim artık o yüzden imkansız görüyorum. çok denedim ama olmuyor. yemekten sonra içmemek, dertlenince yakmamak, güzel bir manzaranın tadını çıkarırken falan, bilemiyorum çok zor. bırakılmasıyla alakalı kimseye verebileceğim bir tavsiye yok ama hiç içmemiş olanlar, evet sen bak hayatında alabileceğin en doğru tavsiyeyi alıyorsun şu an. yakma güzel kardeşim o sigarayı, bir kereden bir şey olur.

başarılabilir...

bırakandan çok yanındakiler bunalıp , darlanır .

1

nikotin bandı ile 17 gün önce yaptığım eylem. normalde nikotin bandının belli bir kullanım süresi var fakat ben 3 adet nikotin bandı sonrası bant kullanmayı da bıraktım. 14 yaşında başladığım ve hiç ara vermeden 16 yıl boyunca keyifle içtiğim arkadaşımı bu şekilde bırakmış oldum.

bir buçuk yıl öncesinde bir anlık bir hevesle denediğim ve enteresan bir şekilde başarılı olduğum en doğru kararımdır kendileri.

benim adama en yakın arkadaşının bir elektronik sigara göndermesi ve "hacı ben kullanamadım sen bi' dene istersen." cümlesiyle başladı aslında her şey.

adamın elinde elektronik sigara, girmiş internet alemine faydası zararı, yabancı makale bakınırken ben de anlık bir gaza geldim. bu geldiğim gazın yaklaşık 47. dakikasında coşmuş vaziyette kararımı verdim: yarın ben de bir elektronik sigara alacağım ve biz bir daha sigara içmeyeceğiz. tabii adam önce bir mırın kırın edip "iyi düşündün mü bak?" gibi cümlelerle benim kararımın yüzde kaçının gaz yüzde kaçının mantık olduğunu ölçtükten sonra, biz iki hasta ruh ciddili bir şekilde ertesi gün için elektronik sigara alma kararımı yürürlüğe koymaya karar veriyoruz.

13.07.2019

az gidiyoruz uz gidiyoruz, aslında e-roll modelini aramamıza rağmen joytech ego aio diye bir şeyde karar kılıyoruz. (ki bence çok da isabetli bir karar) likit, coil falan derken minnoş bir tutarı dükkanda bırakıp elimizde sigarayı bırakma umudumuzla evimize dönüyoruz. işte o gün benim son defa sigara içtiğim gün oluyor. tabii sadece benim de değil, adamının da. çünkü kararım sarih; elektronik sigara içilecekse asla sigara içilmeyecek.

elektronik sigara içmişsin bu sayılmaz deme bana.
sayılır.

içenler bilir, zordur o tüm duyularına hitap etmeden sigara içmek ya da içer gibi yapmak bir e-sigarayla. elinde bir alet var ama ne ince sigara gibi, ne çakmak sesi var, ne küllükte oynaması var... ben bir de sigaramı kendim sarardım! düşün yani bendeki yoksunluk hissini. daha garibi, bu his sadece temasa yönelik. yani "sigaram nerede benim?" tribine girmiyordum, aksine "sigara sarmam gerek!" tribine giriyordum*
gel zaman git zaman bu elektroniği de ben orada burada unutur olmaya başladım. ya eve giderken işte unutuyordum ya da işe giderken evde. bu da bana güzel bir sinyal oldu aslında. temmuz ayında başladığım bırakma niyeti kendini ekim ayında elektronik sigarayı da içmeme bahanelerine bıraktı. "ya şimdi coil falan uğraşamam. bu likit fazla tatlı değil mi? amaaan şarjı bitmiş zaten, boşver sonra içerim" gibi birbirinden tembel ve boş sebeplerle eleoktronik sigarayı da içmemeye başladım.

bu süreçte bir defa sigara içmek için bileklerimi kesecek noktaya geldim. şarap yapma niyetiyle üzüm ayıklarken bir vurdu... aman yarabbi aklımı çıldırıcam sandım. ya elime kalem alıp sigara içer gibi yaptım güzel arkadaşım, bak öyle bir delirme hali. ha onun dışında bir şey de olmadı ama.

tabii tüm bu süreç içerisinde bana göre imkansız şeyler de gerçekleşti. e-sigaraya başladığımız zaman cumartesiydi ve pazartesi gününe kadar sigaralı bir ortama girmemiştim. pazartesi sabahı işe gittiğimde sigara içilen ortamda duramadım. yani günün ilk saatlerinde normalde sigara ve kahve için delirmem gerekirken o kokunun ağırlığını fark etmek beni en çok şaşırtan şeylerden biriydi.
başka şaşırtıcı bir olay ise 2019 kasım ayında yaşandı. konser sonrası içilirken bir tane yakmaya karar verdim. özlediğimden veya canımın istemesinden ötürü değil, tamamen adamın gazıyla. "yaksan bile içemeyeceksin, korkma şu sigaradan" diye söylendi durdu bana. benim korkumsa sigara içmeye yeniden başlamaktı. hasılı o kazandı ve ben sigara yaktım.
bingo.
adamım haklıydı. içime çekmek bir kenara, yeni başlayanlar gibi köh köh bir öksürük krizindeydim. tüm bu süreçte de sigara içilen ortamlarda olduğumu belirtmek isterim. (evim hariç)

hasılı gencolar, imkansız değil. yıllarca uzun anadolu içen, sonrasında tütün saran "ben" bile bırakıp arada sırf ortama ayak uydurmak için öylesine elimde takılır hale geldiysem, sizin bırakmamanız için hiçbir sebep yok.

merak ettiğiniz veya destek aradığınız zamanlar için ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz.
hadi gittim ben.

hayatımın bazı dönemlerinde gerçekleştirdiğim eylem.

yaklaşık 11 senedir günde en az 1 paket içiyordum. arada esince 1 hafta, 10 günlük bırakma girişimlerim çok olmuştur. ancak ciddi olarak 3 kere bıraktım ya da bırakmayı denedim. ilk denememde kickboks yaptığım dönem 1,5 sene kadar içmemiştim. daha sonrasında 8 ay kadar tekrar bi ayrılık dönemimiz oldu. ve son olarak şuan 15. gününde olduğum 3. ciddi bırakma deneme sürecindeyim.

aslında sigara içmekten keyif alıyorum. sigarayı bırakırken de hiç zorlanmıyorum. sadece, sigarayı istediğim zaman bırakabildiğimi düşünüp tekrar başlama isteği kafamı çok karıştırıyor ve beni arada zorluyor.

onun dışında nasıl yaptığıma gelecek olursak; spor arkadaşlar. benim tek motive kaynağım ve yardımcım spor. vücudumdaki gelişmeleri gördükçe daha da uzaklaşıyorum sigaradan. 8 aylık 2. bırakma döneminde full spor ile beraber yaklaşık 15 kg aldım ve aynaya baktığımda fazlasıyla motive oluyordum. bu arada spor öncesi kilom 70 idi. (boy 1,86) kemiklerim de iri ve çıkıntılı olduğu için iskelet torbası gibi geziyordum.

sonuç olarak; bırakmak isteyen herkese spor ile denemelerini öneriyorum. sadece biraz sabredin. o kokudan, kireç gibi surattan, sararmış dişlerden, sağlıksız uykulardan ve onlarca olumsuz sonuçtan kurtulunca aynaya baktığınızda iyi ki yapmışım diyeceksiniz.

sabır sabır sabır...

sigara bırakılmaz ara verilir.

hiç sigara içmediğim için zavallılar gibi bırakmak zorunda kalmadım. hayat bize güzel.

üç sene kullandım bir sene önce bıraktım. bence yazılan tavsiyeleri okuyup bunları uygulamak pek mantıklı olmayacaktır. çünkü üç sene boyunca "bırak, kendine yazık etme, bak çok zararlı" gibi cümleleri takmayan ben, hiçbir şeyin ve hiç kimsenin etkisi altında kalmadan kendim tak diye bıraktım ve bir daha ağzıma sürmedim. sigara içen insan zaten zararlarını biliyor çocuk değil bu insanlar. ilkokulda gibi zararlı alışkanlıklar ve bunların insan bedeninde bıraktığı hasarları anlatmanıza gerek yok. zamanı geldiğinde, gerçekten bırakmak istediğinizde ve bıktığınızda bırakırsınız. "abi gerçekten bırakmak istiyorum ama olmuyor ya" cılara gelirsek ben bu güruhun gerçekten bırakmak istediğini ve sigaradan bıktığını düşünmüyorum. çünkü ciddi anlamda bırakmak istediğinizde ve bıktığınızda zaten içesiniz gelmiyor. mideniz bulanıyor ve tiksiniyorsunuz. benim bırakmam bu tiksinme ve bıkma sürecinin sonunda oldu. bu süreçten önce hep çok keyif alarak ve isteyerek içtim gayet de hoşuma gidiyordu. hiçbir zaman da "artık bırakacağım bu son paket" kafasına girmedim bence siz de girmeyin çünkü asla son paketiniz olmayacak. ne zaman tiksinme ve bıkma sürecine girerseniz, o zaman bırakmayı düşünün. bu sürece girmediyseniz bence içmeye devam edin. çünkü çevremden gördüğüme göre insanın kendisini "bırakacağım" deyip bırakamama durumuna sokması insanı daha çok strese sokuyor ve daha çok sigara tüketmesine sebep oluyor. sigaradan keyif alıyorsanız boşa bırakmaya uğraşmayın zaten bırakamayacaksınız. çünkü gerçekten içmesi keyifli bir şey. "bu kokudan nasıl keyif alabiliyorsunuz inanılmaz ya" diyenleri de boş verin. başlamadan önce biz de öyle diyorduk.

hülasa, keyif alıyorsanız devam, kendinizi hiç boşa strese sokmaya gerek yok, zaten bu durumda bırakamayacaksınız. artık bıktıysanız ve tiksiniyorsanız da şahsi görüşümce çok uğraşmanıza gerek yok, zaten vücudunuz sigarayı bırakacak. bugüne kadar çevremde sigarayı azalta azalta bırakan görmedim. hepsi bıktı ve bıçakla keser gibi tak diye bıraktı.

bir ara 3.5 ay bırakmıştım güzel bir dönemdi ama sigara bırakılmaz sigaraya ara verilir.

2 ay önce yaptığım eylem. bu 2 ayda alkol de aldım, çayı ve kahveyi de kesmedim ama zorlandığımı söyleyemeyeceğim. bu kadar kolay yapabileceğimi beklemiyordum. gerçi henüz 2 ay oldu fakat kendimi gayet başarılı buluyorum.

kardeşim de bu arada sigara içiyor. sadece kapıdan kafasını uzatıp seslendiğinde çok kötü bir sigara kokusu geliyor. bu da insanları bunca yıl ne kadar rahatsız ettiğimi düşündürdü bana. içerken farkına varmıyorsun ama çok rahatsız ediciymiş. çevremde çoğu kişi sigara içerdi ve içmeyenlere pek saygımız yoktu. dışarıda dikkat ediyordum ama kendi yakınımdaki insanlara ciddi rahatsızlık vermişim. bu sebeple sigara içmeyen arkadaşlarımla ya da akrabalarımla yüz yüze geldiğim an hepsinden özür dileyeceğim. ve umuyorum ki bir daha ağzıma sürmeyeceğim.

ortamınızı değiştirin, sigara kendiliğinden sizi bırakacaktır.

sigara ortam içkisidir.

bir ömürde geçse asla tam olarak bırakamazsınız. hep tetikte olmalı bıraktıktan sonra bir daha elinizi sürmemelisiniz. önemli olan beyne tekrar hatırlatmamaktır. yoksa bir iki üç bir bakmışsınız püfür püfür estiriyorsunuz yine.

tavsiyemdir her aklınıza geldiğinde birazcık tuz yalayın. işe yaradığına dair birkaç bir şey okumuştum. ben denemedim daha tabii, o ayrı.*

en önemlisi beyninizi ikna edin.

çok romantize edilen bir şey. isteyen insan belirli kliniklerle veya programlarla eroin gibi ilk kullanımdan bağımlılık kazandıran bir maddeyi bile bırakabiliyor iken hiçbir şey yapmadan ben bunu bırakamıyorum diyen birisinin yaptığı sadece romantize etmektir, ilgi çekmektir.

akilli telefonları geçtim en ufak bir sus eşyasının yüzeyi zarar görmesin diye kılıflara ve koruyuculara bir suru zaman ve para harcıyorsunuz ama sıra kendi bedeninizi korumaya gelince oldukça özensiz davranıyorsunuz. siz insanlar gerçekten çok değişik bir canlı türüsünüz.

başlarken çok iradeli olduğunu sanırsın her şey yolunda gider. 2 ay sonra arkadaşın yanında bir sigara yakar vee mutlu son bir bakmısşın sigaraya kavuşmuşsun :)

sigarayı bırakmak hiç kolay değil arkadaşlar siz bıraksanız da o sizi bırakmayabilir

haziran 2020'den beri sigarayı bırakanlar cemaatinin bir üyesiyim. gelin aramıza katılın dostlar, pişman olmayacaksınız.

mart 2020'den beri içmiyorum. arkadaşlarla içmesi keyifliydi ama pandemide kapandığımız için tek başıma aramıyorum. demek ki benim için sadece sosyal bir mevzuymuş eksiklik de çekmiyorum.