481.
majör depresyonun sultanıdır.rengi gridir. insanları tanıdıkça artar.
her daim bakidir, ne zaman kabullenileceği bireye bağlıdır.
güzeldir, güzel olduğu kadar da hoyrattır, bazen ihtiyaç bazen zorunluluktur.
tercih olduğu zamanlar dünyanın en güzel şeyi, dayatıldığı zaman korkunç bir olgudur.
evrenin başı ve sonudur.
insanoğlu yaşadıkça ve öldükçe olmaya devam edecektir.
öyle ya da böyle.
her daim bakidir, ne zaman kabullenileceği bireye bağlıdır.
güzeldir, güzel olduğu kadar da hoyrattır, bazen ihtiyaç bazen zorunluluktur.
tercih olduğu zamanlar dünyanın en güzel şeyi, dayatıldığı zaman korkunç bir olgudur.
evrenin başı ve sonudur.
insanoğlu yaşadıkça ve öldükçe olmaya devam edecektir.
öyle ya da böyle.
devamını gör...
482.
zor iştir vesselam.
bazen ince ince çalan bir türkü çeker tetiği, tam onikiden vurur.
geçmişine yansan, geleceğine sövsen içindeki acıyı dindiremezsin.
şöyle sarsılıpta kurtarayım kendimi desen çırpındığın bataklıktan, yalnızlığın gelir aklına.
bazen ince ince çalan bir türkü çeker tetiği, tam onikiden vurur.
geçmişine yansan, geleceğine sövsen içindeki acıyı dindiremezsin.
şöyle sarsılıpta kurtarayım kendimi desen çırpındığın bataklıktan, yalnızlığın gelir aklına.
devamını gör...
483.
gunun sonunda yalniz olmayi seviyorum, azicik olsa da husur veriyor insanlarla iletisime gecmemek
devamını gör...
484.
tüm hayat ile başa çıkabilmektir.
zordur.
kısmi olarak sanattır.
zordur.
kısmi olarak sanattır.
devamını gör...
485.
tamamen bir vehim ve sanrıdan ibarettir. mağarada yaşayan insan kendini yalnız hissedebilir gayet normaldir çünkü etrafında kimse yoktur ama altında üstünde sağında solunda etrafında içinde dışında aklında vesaire birileri olan insan yalnızlık hissini vehmediyor demektir. yalnızlık hissini vehmettiren bizatihi bazı insanlardır. iletişim kazalarıdır.
devamını gör...
486.
yirmi birinci yüzyıl insanının içine sokulduğu, saçmalıktan ibaret toplumsal düzen içinde kimilerince övülen, yüceltilen yabancılaşma hali. adlı adınca insanın insanlığa yabancılaşmasıdır, başka da bir halt değildir. çok kolay değil mi böyle insanları tek tek ele geçirmek? bireyciliği övmeyi bırak, oradan insan ne hayır gördü bugüne kadar? ne yaptıysa elbirliğiyle yaptı, aşktan başlayıp her şeyi kurana kadar.
insan tek başına bir hücrede de yıllarca var olabilir, o başka bir konu. orada da zaten ancak yalnızlığı aşma mücadelesi vererek akıl sağlığını koruyabilir.
insan tek başına bir hücrede de yıllarca var olabilir, o başka bir konu. orada da zaten ancak yalnızlığı aşma mücadelesi vererek akıl sağlığını koruyabilir.
devamını gör...
487.
yanlış insanlarla olmaktansa varsın yanlız olalım.
devamını gör...
488.
bir garip orhan veli şiiri.
"bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler."
"bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik insana;
insan nasıl konuşur kendisiyle;
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler."
devamını gör...
489.
yalnızlık dediğimiz en çok da bulduktan sonra kaybedince zor be. bulmadan önce yalnızlık nedir bilmiyorduk ki.
devamını gör...
490.
ben de dahil birçok kimse için alışılagelmiş bir durumdur bu. zaten en büyük cesaretlilik, yalnızlıktan korkmamaktır.
devamını gör...
491.
yalnızlık kötü bir vaziyettir, kaliteli yalnızlık iyi bir vaziyettir, kaliteli dost,çevre,eş daha iyi bir vaziyettir.
devamını gör...
492.
yalnızlık çoğu zaman müthiştir. kimsenin sorumluluğunu almadan ya da böyle hissetmeden, hesap vermeden, stres yaşamadan, anlatmak ya da anlamak zorunda kalmadan, sadece kendin olabildiğin o muhteşem yalnızlık. sessizlik, huzur. yalnızlığımın kaçıncı yılındayım bilmiyorum ama inanılmaz alıştım. bir insanı hayatıma dahil etmek istediğim zamanlar da oluyor ama bu fikir bile beni geriyor hemen vazgeçiyorum. böyle iyi.
devamını gör...
493.
mecburiyetten değil tercihen olduğunda çok güzel şey be yalnızlık.
devamını gör...
494.
devamını gör...
495.
uyuşturuyor.
devamını gör...
496.
eski sevgilimdir. terk ettiği için hiç üzülmedim sevgilimdir.
devamını gör...
497.
spesifik olarak benim ama belki de daha birçok insanın hislerini son iki dizeye sığdırmış olan yaşar kemal şiiri. o nasıl bir son iki dizedir ki alır da bütün duygularımı, hislerimi içinde eritir. çıkayım da sokaklara avaz avaz bağırayım dediğim ne varsa o iki mısraya sıkıştırabilir.
“çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı
tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı”
“çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı
tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı”
devamını gör...
498.
terasta yalnız kalmayı seviyorum. sürekli insanlarla birlikte olmaktansa -ki bu en yakınlarım bile olsa- kendimle bas basa kalmayı seviyorum. topluluklar adeta enerjimi tüketiyor. ruhumdaki güzellikleri emiyor gibi geliyor.
oysa yalnızlık öyle mi ? bazen gün içinde terasa cikiyorum. hafif rüzgar esiyor. sokaklar sessiz, odanın içinde kimse yok, yalnız ben... sessizlik ve yalnizlik benim için büyük bir huzur ve mutluluk kaynağıdır. bana sessiz bir ortamda kendimle bas başa kalmak kadar iyi gelen başka bir aktivite daha yok.
ne zaman ki insanlarla bir araya gelsem sanki kendimden bir şeyler kaybediyorum. düşüncelerimden çıkıp derinliğimden taviz veriyormuşum gibi geliyor. kafasının icinde yaşayan bir insan olduğum için toplum içine girince sürekli dış dunyaya ayak uydurmaya çalışıyorum.
bazen bizim terasta bir plak çaldığını hayal ediyorum. bacaklarımı ordaki koltuğun üzerine uzatıp rüzgarı yanaklarimda hissediyorum. tüm dertlerimi bana sıkıntı veren dünyevî şeyleri unutuyorum. bazen bir ormanda bazense bir dağın tepesinde hayal ediyorum kendimi. adeta bir ritüel gibi. çok basit bir şey ama psikolojik olarak beni onaran bir aktivite... i̇çimdeki bosluklari doldurduğunu hissediyorum.
daha küçük çağlarda bunu, sabah 4-5 gibi uyanıp odamın buyuk tahta penceresine bağdaş kurup oturarak yapardım. kuşların gelmesini, havanın yavaş yavaş aydinlanip şehrin hareketlenmesini, sessizliğin yerini yavaşça şehir gurultulerine birakisini seyrederdim.
penceremin karşısında büyük bir çam ağacı vardı. ne hikmetse hava aydinlandikca kuşlar bu ağacın dallarına konardi. o çam ağacı, i̇stanbul'daki kar fırtınası sonucu, soğuktan pencereye çıkıp şehri seyredemedigim bir gün, rüzgarın siddetinden ötürü kırıldı. kesmek zorunda kaldılar. o ağaca veda edemedim. ama ağacım kırıldığı için çok ağladım... arkadaşımdı...
05/05/2020
oysa yalnızlık öyle mi ? bazen gün içinde terasa cikiyorum. hafif rüzgar esiyor. sokaklar sessiz, odanın içinde kimse yok, yalnız ben... sessizlik ve yalnizlik benim için büyük bir huzur ve mutluluk kaynağıdır. bana sessiz bir ortamda kendimle bas başa kalmak kadar iyi gelen başka bir aktivite daha yok.
ne zaman ki insanlarla bir araya gelsem sanki kendimden bir şeyler kaybediyorum. düşüncelerimden çıkıp derinliğimden taviz veriyormuşum gibi geliyor. kafasının icinde yaşayan bir insan olduğum için toplum içine girince sürekli dış dunyaya ayak uydurmaya çalışıyorum.
bazen bizim terasta bir plak çaldığını hayal ediyorum. bacaklarımı ordaki koltuğun üzerine uzatıp rüzgarı yanaklarimda hissediyorum. tüm dertlerimi bana sıkıntı veren dünyevî şeyleri unutuyorum. bazen bir ormanda bazense bir dağın tepesinde hayal ediyorum kendimi. adeta bir ritüel gibi. çok basit bir şey ama psikolojik olarak beni onaran bir aktivite... i̇çimdeki bosluklari doldurduğunu hissediyorum.
daha küçük çağlarda bunu, sabah 4-5 gibi uyanıp odamın buyuk tahta penceresine bağdaş kurup oturarak yapardım. kuşların gelmesini, havanın yavaş yavaş aydinlanip şehrin hareketlenmesini, sessizliğin yerini yavaşça şehir gurultulerine birakisini seyrederdim.
penceremin karşısında büyük bir çam ağacı vardı. ne hikmetse hava aydinlandikca kuşlar bu ağacın dallarına konardi. o çam ağacı, i̇stanbul'daki kar fırtınası sonucu, soğuktan pencereye çıkıp şehri seyredemedigim bir gün, rüzgarın siddetinden ötürü kırıldı. kesmek zorunda kaldılar. o ağaca veda edemedim. ama ağacım kırıldığı için çok ağladım... arkadaşımdı...
05/05/2020
devamını gör...
499.
yalnızlık, ihtiyaç duyduğumuz o çok özel yakınlığın kaybı. insan sadece insanlar yok diye yalnız olmaz, bazen insanlar varken de yalnız olursunuz. insanların ortasında da yalnız olursunuz. sizi anlayan bir kişi yoksa, sizin derdinizi dinleyecek bir kişi yoksa, size değerlilik ve önem duygusu atfedecek bir kişi yoksa yalnızsınızdır.
kemal sayar
kemal sayar
devamını gör...
500.
yalnızlığı sevdiğimden mi nedir bilmem,
sevmiyorum ondan yakınanları..
sevmiyorum ondan yakınanları..
devamını gör...