hiç unutmuyorum, yağmurlu bir sonbahar akşamında girmiştim ilk tanımımı, hava gri bulutlarla kaplıydı, şimşekler çakıyordu ama güzel bir akşamdı, sevinçliydim çünkü ilk kez bir sözlükte yazar olmuştum.*

#78850

kuzguncuk senin mekanın mı
ismet baba hakiki öz dayın mı
bırak isteyen istediğini yapsın
gücü yeten benden kaçar mı?

utangaç çekingen başarılı oyuncu. programlara çıkmayı pek tercih eden birisi değil utangaçlığı yüzünden kendisini severek izliyorum var olsun.

ilk zamanlarından beri gelişimini ilgi ile takip ettiğimiz mecradır. online sayısı arttıkça bir ikilem meydana geliyor. onu bir yazayım dedim. ilerleyen zamanlarda hangi noktaya gider, hep birlikte göreceğiz.

malumunuz üyesi bol, trafiği bol sözlükler yanında bir de az kişinin uğradığı küçük sözlükler var. büyük sözlüklerde kitlesel insan davranışları sonucunda bir takım yararlı bilgilere ulaşabiliyoruz. tabii bu kitlesel davranış hali bir yeden sonra bayıyor.

küçük sözlüklerde daha seçilmiş başlıklar ya da üyelerin meşreplerine göre ilginç bilgilere ulaşmak mümkün. bu sözlüklerin de en büyük açmazı az katılım, az etkileşim ve tabii yönetimin olası keyfi davranışları oluyor.

gelişmelere baktığımız zaman şu an kafa sözlük bu iki uç arasında bir yerlerde duruyor ama sanırım en büyük sorun da bu. yani ne tam olarak gündem ile gündemi takip edebiliyoruz ne de o küçük sözlüklerdeki ilginç başlıklar listede kalabiliyor. yani başlıklar açılıyor ama diğer başlıklar yüzünden akıp gidiyor. iki arada bir derede kalmış durumda, umarım bu aşama uzun sürmez.

"kimseler üzülmesin, diye düşünen o adam,
ruhunun orta yerinde ölü bulunmuş."

edit: harf ekleme.

yüzüklerin efendisi kralın dönüşündeki bu sahne tabi ki.

(bkz: kafa sözlük'ün fularlı yazarları)

bu işte bir terslik var sanki :)

geç de olsa kendisini keşfettiğim için mutlu olduğum*, tam eşe dosta “oku” diye tavsiye etmelik yazar. zira profiline bir kez girip tanımlarını okuduktan sonra oradan çıkasınız gelmiyor. gerek fikrini belirttiği konulara dair hakimiyeti, gerekse de akıcı ve yine kendisine özgü yazım stiliyle, sizi kendisini okumaya bağımlı hale getirebilir. söylemedi demeyin.*

umarım kendisi hep buralarda olur ve heybesindeki şeyleri bizlerle paylaşmaya devam eder.

kendisi pek kitap okumayan, kitap okumayı de elzem görmeyen bir insandır. kitapların senin için azsa bile onun için muhakkak çoktur. o kitaplıktaki her kitabı okumuş olmanı bekler, yoksa niye orada olsun? ama bence insanın kitaplığında ne kadar okunmamış kitap varsa bu insanı o kadar okumaya itiyor.

-mondragon ateşkes antlaşması
-riks
-şemşiye

işte doğum günü çocuğu bir kaymakcık. minik bir kızandan bahseder gibi oldum farkındayım ama iyi ki de doğmamış mi yahu?!*
kendisi kaybettiğim uzaktan akrabam gibidir. sözlüğe gelir gelmez dikkatimi çeken, yazılarıyla beni güldüren, çok candan pek tatlı yazar arkadaşımdır. ama bunlardan bahsetmeye çok gerek yok. herkes onu tanıyor zaten diiiğ mi?
onun da dediği gibi o kaymak tabakasını herkes sevmez. az insan sever. ben çok sevdim, severim.. hayatında hep o kaymak tadında insanlar olmasını diliyorum. çok mutlu yılları olsun. hep var olsun, bizimle olsun.*
musmutlu yıllar cancağızım!

genelde geceleri insanı zorlayan bir durumdur. kaçmak istersin olmaz, gözlere kilit vurmazsın. bir başladı mı sonu gelmek bilmez.
karanlık eşlik eder, yalnızlık en iyi dostudur ağlamanın. keşke kimse ağlamasa hüzünden dolayı ama olmuyor işte.
ve bir itiraf benden: ağlayan birini görsem, duysam, bilsem ben de kendimi tutamıyorum.

insanların küfürsüz biçimde kendisini ifade edebileceğine inanan kişilerin uyguladığı hareket.

"kimine göre yalnızlık, hasta kişinin kaçışıdır; kimine göre de, hasta kişilerden kaçıştır."
~nietzsche


aklıma bu güzel şarkı geldi birden. iyi dinlemeler!*

411 gündür tiyatro sahneleri kapalı. sanatçıya destek verilmedi.
allah rahmet eylesin bizim mahlas öldü.

yüzlemek: kusurunu ya da suçunu yüzüne karşı söyleyerek birini utandırmak, yüzüne vurmak.

istediğin gibi birisi olamamaktır. çevrendeki insanların seni sen yapan en önemli şeylerden biri olduğu gerçeğidir. her gün, sizi olmak istediğiniz kişiden daha çok uzaklaştırmaları ruhunuzu ezer. bazen kaldıramayacağınız kadar çok yorulur ruhunuz. her şeyden vazgeçmek istersiniz o da olmaz. ruhunuz berbat bir bedenin içinde yorulur durur işte. buhrana tutulmuşsunuzdur, zor şeyler yaşarsınız ama o kadar içinizde yaşarsınız ki tüm bunları insanlar ruhunuzun bedeninizin yorgun olmasına anlam veremez.

amaan sözlük insanın ruhunu yoran o kadar çok şey var ki akşama kadar bu bayağı edebiyat diliyle yazmaya devam etsem yine de bitmez.

bir kazuo ishiguro romanıdır.

beni asla bırakma’dan sonra tekrar aynı temaya dönüyoruz bu kitapla. ve kazuo ishiguro’ya anlam vermeye çalışıyoruz, nasıl bir yazar olduğuna, tam olarak ne yapamaya çalıştığına ve hepimizin bildiği sözcüklere ne yapıp da okurları bu kadar etkileyebildiğine.

beni asla bırakma ile ilgili yazdığım tanımda bahsetmiştim; kazuo ishiguro bilimkurguları tamamen bilime dayamıyor sırtını. o daha çok sevgi, hayal kırıklığı, iç hesaplaşmalar, iletişim gibi konulara eğilmeyi tercih ediyor.

yapay zekaya sahip robotlarla ilgili çok şey okuduk, izledik. zekalarını kendi kendilerine geliştirip insanoğluna yardım eden robotlar ya da insanoğlunun ne kadar aciz olduğunu fark edip dünyayı insanlıktan kurtarmak isteyenler.

klara ise güneş enerjisi ile çalışan ancak diğer yapay zekalardan farklı olarak gözlem gücü çok yüksek olan ve duygular biriktirip anılar inşa edebilen bir robot.

ve onun bir işi var. yükseltilmiş bir çocuğa arkadaşlık etmek. diğer bütün yükseltilmiş çocukların olduğu gibi josie de bir ya (yapay arkadaş)‘a ihtiyaç duyuyor ve josie çok hasta. klara güvendiği ve takip ettiği tek şey olan güneş ile josie’ye iyi bir arkadaş olabilmek için - belki de- tek taraflı bir iletişim halinde.

bütün ishiguro romanlarında olduğu gibi bu romanda da derin ve çok etkileyici duygusal bir güç sarıp sarmalıyor okuyanı.