diyelim ki o bunu okuyor

diyelim ki o’sman bunu okuyor

defol git artık evden yalvarırım sana. kaç yaşına geldik hala öğrenci hayatı gibi yaşıyoruz osman. ben artık büyümek istiyorum ve bu yolda ilk iş senden kurtulmayı planlıyorum. osman, ben seni çocukken de sevmezdim, bir selam verdim kedi gibi yapıştın kaldın ya. abi, belki utanırsın da gidersin diye kedinin ismini osman koydum, sen ise benim seni sevdiğim için kedinin ismini osman koyduğumu sanarak bana daha da bağlandın. bu nasıl bir şuursuzluktur osman! geçen gün sizi izledim çaktırmadan, salonda osmanla oynuyordunuz osman. birincisi, salonun orta yerinde zeytin çekirdeği ne arıyor? ikincisi, zeytin çekirdeiğini top yapıp kediyi kaleye geçirip messi messi diye kediye penaltı çekmek nasıl bir kafadır, osman? böyle görüntülerin yetişkin insanların evlerinde olduğunu zannetmiyorum abi. hayır kediye nasıl öğrettin kale niyetine ayarladığınız iki saksının arasında durmayı allah aşkına? nizami de duruyor kerata.

osman ben sana bakmak zorunda mıyım? evlatlık olarak kütüğüme mi alayım onu mu istiyorsun? abi tamam adaletsiz dünya filan da, osman senin durumunu kapitalizm bile bi yere kadar açıklıyor. evimin orta yerinde küçük çaplı bir komünizm kurmaya çalışıyorsun kendince fark etmedim değil. komünizm bu değil osman! ben çok eminim ki konu biraz da emek ile ilgiliydi. iş bulmayı hiç düşünüyor musun osman? otuz beş yaşında adamsın, kendini sanayiye verdirme bana! bütün yük benim omuzlarımda abi. gündüz çalış çabala üç kuruş kazan, akşam gel meditasyon yap. sen biliyor musun metrobüsten inip akşam evde aşmak ne kadar zor bi şey? hele evde sen varken! daha geçen gün, oturmuşum gözlerim boşlukta tam aşıyorum, içeriden gooolllll! diye anıran sesinle gerisin geriye dünyaya düştüm senin yüzünden. allahım ne günah işledim de osman benim en yakın arkadaşım oldu, fenerli bi de ya sabır. meditasyonda zuhur eden göt kaşıntısı gibi, camide gelen yersiz kıkırdama gibi bir insansın osman sen.

osman, eve para getir delirtme beni. elalemin kedileri pahalı oyuncaklarla oyun oynuyor, bizim kedimiz niye zeytin çekirdeği ile takılıyor gariban? bana acımıyorsan kedimize acı osman. işe gir! biraz da sen sömürül osman!

okumakla kalmayıp bi de cevap veriyor o’sman

o: abi, biliyosun şu kitap işiyle uğraşıyorum. ama istersen çeviri filan işi alayım yani, kalbimi kırıyorsun
b: hangi kitap hangi ya? az penaltı çok kitap o zaman osman!
o: abi, geri bildirim vermiyorsun ki, ikimiz birlikte yazıyoruz ya hani..
b: ya bırak şimdi kitabı mitabı, tansiyonumu çıkarıyorsun osman! git marketten yoğurt al bana bir tuzlu ayran yap sevabına, hadi
o: oğlum manyak mısın? tuzlu ayran yükseltmez mi tansiyonu, limon mu ne düşürüyordu, limon alayım, iyi misin?
b: kardeşim ben böyle intihar ediyorum, yerli ve milli
o: çok komik
b: yav hadi osman, canım ayran çekti, var mı paran?
o: var biraz da direkt ayran alayım abi yoğurt niye alıyorum?
b: emek osman emek, her şeyin hazırına alışmışsın sen, ders veriyorum sana

…

o: al abi, iyi misin biraz?
b: iyiyim, iyiyim. para işini de kafana takma, ben bi şekilde halletcem. sen şey yapma, yaz kitabını
o: eyvallah da ben senle başka bir şey konuşmak istiyorum abi
b: ne yumurtlayacaksın bakalım yine, söyle
o: abi niye aylin’le aramızı bozdun?
b: bize göre değildi aylin, osmanım.
o: niyeymiş?
b: abicim, kadın sabahın köründe japonya ile gecenin köründe amerika ile uzaktan toplantılar yapıp şirket politikası konuşan bir beyaz yakalı. kendince elit sandığı bazı huylar edinmiş yetmemiş elinde starbaks gavesi ile kapitalizmin kucağına oturmuş halinden de memnun. osman, biz türkiye saatiyle saatin kaç olduğunu çoğu zaman bilmiyoruz. ayrıca elit miyiz biz osman da aylin’e yar olalım?
o: neyse ne, sinirlendirme beni! sana mı kalmış tek başına karar vermek böyle önemli bir konuda! tutturdun zihnimizi en az dörde bölmeliyiz, neymiş efendim daha çok düşünmek ancak böyle mümkünmüş de bilmem ne. böldün de ne oldu lan! nerede serap? nerede öteki deli? bu iş korkutuyor beni abi, gözümüzün önünde olsalar neyse diycem de
b: kardeşim bi sakin ol ya. deli’yi mi soruyorsun? o halinden memnun be, geçen gün hayvanlarla konuşuyordu, sonra da cumhuriyet kurdu diye duydum. aramızda en mutlusu o ya merak etme osmanım sen. serap’ı da biliyosun “yok” olarak tasarladığımız için, ortada olmaması kadar doğal bir şey olamaz. sakin ol canım kardeşim, kontrol bende
o: olmaz, çağır gelsinler, bu zihin demokrasi ile yönetilmeli. kararları tek başına alamazsın öyle kafana göre
b: sığır mısın osman sen? neyini anlamıyorsun, serap yok değil, serap “yok”. buradadır bile belki de, deli de mutlu ya kendi kendine bırak yakasını adamın. ayrıca serap ben ne dersem eminim ki kabul ederdi, deli de zaten serap ne derse he der. 3 karşı 1 sin osman, zorlama.
o: bana kendimi ifade şansı vermiyorsun delikanlı, bastıramazsın beni!
b: lan yürü git, diklenme bana! elaleme çocuksu neşe osman, bana ergen gibi ham ham! silerim valla bir kalemde seni kendine çeki düzen ver. çocuksu neşe osman out erkeksi karizma kıvanç in. iki cümleye bakar aklını başına topla. bu zihin demokrasi ile yönetilmiyor kardeşim, burada güler yüzlü ama bir o kadar da tersi pis sosyalizm hâkim. siktir git şimdi nereden geldiysen!
o: diktatörsün oğlum sen diktatör!
b: evet, söylüyorum ya işte, dikta ediyorum
o: o ne demek şimdi?
b: git kelime kökenine bak cahil herif
o: …

…

b: osmanım, hiç sesin çıkmıyor, nerelerdesin canım kardeşim?
o: kendine delikanlı diyorsun ama çok sırnaşık bir tipsin sen ya. emir erin miyim lan ben senin gel deyince gel git deyince git!
b: abi, tamam ya, kusura bakma, öyle tersime geldin işte. söz artık bütün kararları beraber alacağız. serap ile deli’ye bile sormayacaz. sadece ikimiz.
o: cidden mi?
b: valla osman’ım. hem senin aylin işini de hallediyorum, bak şimdi izle, barıştırcam sizi

b: aylin naber ya?
…
b: osman da burada selamı var sana
…
b: osman mı kim? osman işte ya, var ya sevgilin
…
b: yok ya yemin ederim dalga geçmiyorum aylin. ya şimdi durumu şöyle izah edeyim. bizde bi kişilik bölünmesi durumları oldu da. ben aşk meşk işlerinde önden osman’ı gönderiyorum, onu sevdiysen zaten bizi kesin seversin aylin. aramızda en boş beleş insan kendisidir. ona dayandıysan zoru geçtin aylin. ya işte ne yaparsın, elalemin kişiliği bölünür brad pitt gibin tyler durden çıkar. benim kişiliğim bölünüyor ortaya osman çıkıyor. coğrafya kaderdir dedikleri bu olsa gerek aylin. yok yok yok, aylincim, korkcak bi şey yok, sen gönlünü ferah tut.
o: abi, kızı niye korkutuyorsun sen ya!
b:: osman, aradan çık
b: aylin, ha ne diyorduk? işte ben sayayım belli başlı tipleri bir fikir vermesi açısından sen ona göre kararını verirsin. ben varım, delikanlı. çok delikanlıyımdır, görünce anlarsın zaten. ben kendimi anlatmayayım, sen beni bana anlata anlata bitiremeyeceksin zaten. sonra, erkeksi karizma kıvanç var. o biraz daha ortam adamı aylin. ben ise daha çok damsız olmam nedeniyle kapıdan çevrilen at hırsızı gibiyim. delikanlıyımdır orası ayrı. paranız var mı diye soracak olursan. olmaz mı ya? ferrarisini satan bilge de bizden. sen seversin böyle skindirik şeyleri aylin. bilgemiz, ferrasini satıp dolara bastı diye biliyorum uzun zaman önce. satar metrobüse yakın bir ev alırız aylin, mutlu mesut yaşarız hep beraber. yatağı ne sen sor ne ben söyleyeyim. mr. fantastik içerde kamasutra çalışıyor. sana hazırlanıyor gece gündüz. teorik ama aklına kötü bi şey gelmesin. istersen, telefona sadık aşık del imor’u vereyim içini rahatlatsın biraz olur mu aylin? sözün özü, aylincim, biz tam aradığın erkeğiz. toplam 17-18 kişi sana geliyoruz. var mı o ponçik kalbinde hepimize bir yer? sıkışırız sıkışırız dert etme sen.

o: eee abi ne diyor?
b: osman, sen gerçekten safsın arkadaşım. lan hıyar mısın sen, kadın üçüncü cümleden sonra kapattı telefonu. kendi kendime konuşuyorum iki saattir.
o: iyi bok yiyosun! ben de kabahat zaten sana inanıyorum.
b: osman, ben sana bir şey öğretmeye çalışıyorum dostum. aylin normal bir insan, biz değiliz, boş ver sen aylin’i, biz işimize odaklanalım gözüm osman
o: abi, bak bu zihin bölme işi beni korkutuyor biraz
b: ya sen güven delikanlıya ya. kardeşim, zihin ve ruh aynı şeyler değildir. ruh daha kalbi bir şey. beni seviyor musun, deli’yi ve serap’ı da?
o: seviyorum t-abi de ne alaka?
b: güzel, işte hepimiz birbirimizi sevdiğimizde ruh bölünemez. zihin ise bölünse bile kalbin emrindedir osmanım. tehlikeli mi evet biraz. ama senin çocuksu korkularınla uğraşmazsak daha rahat ilerliyeceğiz osmancım. rahat ol ya biraz. ben ego’yum. kontrol bende. ego sağlam ego delikanlı, şişşş
o: peki bakalım ama senin bu ego yapma durumun ne olacak, hiç hazzetmiyorum
b: osman, halk psikolojisinde takılıp kalan aklına zıçayım ben senin. ego sağlam diyorum ego mu yapayım diyorum ben ya! osman, şimdi sen bensin di mi?
o: evet
b: çok aptalım ben yaaa :(
o: lan oğlum işte, egonun sağlam ve aynı zamanda esnek olması gerekiyor onu diyorum dangalak!
b: heee, o zaman ben yine çok aptalım ya! her durumda nasıl ben aptal oluyorum osman?
o: doğuştan galiba abi, yapacak bi şey yok, takma ne diyeyim
b: aptal! sen de aptal oluyorsun bu durumda
o: amaan neyse ne ya, dünyaya dönelim istersen yavaştan abi. benim cebimde 200 lira vardı nereye gitti harcadım mı yoksa düşürdüm mü acaba? abi gördün mü sen sağda solda? kapitalizmin görünmeyen eli mi alıyor lan bu paraları hayret yani
b: yok lan ben aldım. gittim bir kilo kıyr aldım.
o: kıyr ne lan?
b: kıymanın kilosu 300 lira olmuş. bir harf 60 liradan. 2 r 1 m etse. 210 lira tuttu da kasap a hakkını helal et deyip 1 kilo kıyr alabildik allaha şükür
o: abi, sen yakındır kuranın şifresini çözdüm diye ortalıkta dolaşabilme potansiyeli gösteriyorsun. kafan normal çalışmıyor abi senin
b: tespit yapma osman kalk yumurtalı kıyr yap.

yapma yapma, gözünü sevem yapma.
saçma sapan işlere giriyorsun bak onun manitası falan var.
burası yazımsal iletişimin olduğu bir yer, hepimiz olduğumuzdan farklı insanlarız. yazılarından etkilenmiş olabilirsin ama kendisi farklı bir karakter.

bak onu kötülemeden yazıyorum objektif olabilmek için.
burada ki ortamınızı daha da mahvetmeyin.

düşünenhayvan'a beğen yapacaytı. çylakmışım yapamadım. güzel bir yazı döktürmüş. unutmayayım da çaylaklığım geçince hakkını vereyim yazarın. peki.

osman umarim bunu okumuyodur fenalik gecirdim. uzgunum.....

#2591933

teşekkür ederim.

tüm evli kadınlara diyom.
okuyorsanız, aklınızda bulunsun.

wallahi bu saatten sonra ben de istemiiim.

neden bilmiyorum ama zihnim takılı kaldı aynı noktaya, hala olmayacak acabalar peşinde koşan duygu durumunu dengeleyemen bir mantık merkezi.

başta olmaz olmamalı diyen bendim halbuki neden hala olmayacak olanın peşinden ısrarla koşuyor zihnim onu çözemiyorum. işin ilginç tarafı ise algımı dağıtmak için yeni birileri ile tanışmaya çalıştığımda ise anlamsız bir karşılaştırma durumuna giriyorum zihnim ve de kendimi izmir'de buluyorum tekrar ve tekrar..

umuyorum ümit ettiğin gibi hayatına ilerleyebilirsin, bana tekrar hissetmeyi öğrettiğin için teşekkür ederim..

bir gün gelecek seni çooook üzecekler,beni üzdüğün gibi. o zaman beni hatırlayıp, "keşke!" diyeceksin. ama keşkeler çözmüyor canımın içi o zaman anlayacaksın beni şimdilik acımız denk düşmesin.

veren varken sevene sıra gelmez.

bir insan bir insanın zoruna bu kadar mı gider ya hayret. neyin hıncı neyin acısı bu . içine sindiremediğin ne? habire bi laf sokma, bi aşağılama çabası .işte bu yüzden ben kimseyi özellikle aptal yerine koymadım. herkes kendi yerini özenle seçip, geçip yerine oturdu.
mark twain'in çok güzel bi sözü var ;
"asla bir aptalla tartışmayın. sizi önce kendi seviyesine çeker, sonra da tecrübesiyle sizi yener."
ne kadar doğru kendi seviyeni belirten kelimeleri karşındakine yaftalayıp ''tecrübe''nle yenmeye çalışıyorsun ilginç bir strateji.
bir de einstein'ın sözlerini düşün*, bak ne güzel demiş
''kişilerin susması her zaman söyleneni onayladığı anlamına gelmez bazen canı aptallarla uğraşmak istemiyordur. ''

cidden bak canım aptallarla uğraşmak istemiyor onlarsa yendiğini zannediyor. keyfim ve kahyası da seyredip dalga geçiyor halinle, yazık.

bir hemcinsin olan arkadaşına kimsede olmayan bir bilgini veriyorsun .
güvenmişsin, bir şey olmaz demişsin .
sonra bu arkadaşın kalkıyor seni bu bilgiye dayanarak başka bir ortamda meze yapıyor.
haberin bile yok. saçma sapan bir şeyin içinde anılıyorsun. hatta seninle beraber başkaları da aynı iğrençliğe alet ediliyor..

sonra bir gün bu olay önüne geliyor.
ve sen bunu arkadaşına değil bunu sana '' dikkatli ol kimseye güvenme diyene fatura ediyorsun.
üstelik seni uyandıran kişinin senden de beklentisi yok, olmamış, olmuyor. sadece dik durman için seni uyarıyor.

bunları artık bildiğin halde, umursamıyorsun, aldırma cambaza bak modundasın hala. asıl üzücü olan da bu. umurunda olmayan insanlar için uğraşmış olma düşüncesi.

ama bana göre sen artık bir devekuşusun. kafan kumda yaşamaya da mahkumsun. haa saklanmak anlamında değil. gerçeklerden kaçmak anlamında.

insanlar sosyal medyada gerçekleri duymak istemiyorlar. gerçek denen şey dış dünyada yeterince var ve mideleri ağrıtıyor zaten. buralar insanlar için hep o aradıkları o diğer kimliklerinin adresi. sen de onlardan birisi olmuş çıkmışsın işte. kimseyi suçlama. sadece düşün. belki hak vereceksin.

kalıbının adamı olması gerektiği, sözü ile özü arasındaki çelişkinin farkına varması gerektiğini açıklardım. kabaca….
delikanlı ol, biraz…derdim

artık yeniden karşılaşabileceğimize dair inancım sıfırlandı. sanırım öldüğüne ikna ettim kendimi. her geçen gün kızlara olan ilgim giderek azalıyor ve yalnızlaşıyorum. eskiden her fırsatı değerlendirir birisiyle tanışırdım. seninle de böyle tanışmadık mı zaten? bıraktığından çok farklıyım. kilo aldım bol bol sanırım et yemekten ve bira içmekten oldu ama umrumda değil. hala o saçma sapan mobil oyunları oynuyor musun doğa merak ediyorum. hala sinirleniyor musun veya discord isimli uygulamada erkeklerle flörtleşiyor musun? ya da çoktan öldün mü sen gerçekten? connected2me profiline bile bakmıyorum artık. en son silinmişti zaten. sana ulaşabileceğim hiçbir yer yok. burayı okuyup beni bulma ihtimalin de yok. benimkisi tam bir ümitsiz vaka. bazen diyorum hiç uyanmasam sensiz sabahlara. mesaj gelmiş mi diye kontrol ettiğim o 2 yıl boyunca bu sabahların bir anlamı olmalı diye düşünmüştüm. 4 yıl geçti yaklaşık olarak. hayatım karardı ama ben güneşi görmek için çabalayan bir depremzede gibi enkazı tırnaklarımla kazarak çıktım ışığa tekrar. bu sefer sensiz zaten. anlamıyorum insanlar hayatımdan çıkacaksa neden giriyorlar hayatıma ve neden hiç unutulmayacak izler bırakıyorlar. artık bir önemi yok gerçi. hala düşünüyorum kendimi öldürmeyi ama artık esprisine ve rolüne yapıyorum bunu. söylemek istediğim tek şey bu hiçler felsefesinin benim sonumu getireceği. bu isim seth gibi değil. bir tanrı ismi gibi değil. kendimi her gün daha az önemsememe sebep oluyor. kızlarla ilişki yürütemiyorum. takipten çıkıyorum instagramda filan konuştuğum kızları. senin verdiğin hazzı ve muhabbeti veremiyor hiçbiri. sanırım yaşlanıyorum 25 olmama rağmen 35 gibi hissediyorum. sadece eğer bir gün tekrar girersen hayatıma, mümkünse çıkmamak üzere gel ve gideceksen de hiç gelme bu sefer.

bu sesleniş tanımadığım bir dolmuş şoförüne,
arkadaşımın başına gelendir.

almanya da yaşayan arkadaşım bir hasta ziyaretine acil şekilde istanbul'a geliyor. akşam üstü hastane çıkışı hastane önünden dolmuşa biniyor ve eve gidecek. o süreçte ücret indi-bindi 7 tl. imiş. dolmuş kalabalık ancak kendisi parayı şoföre direkt verebilecek yakınlıkta. 10 tl banknot ve 2 adet metal para uzatıyor. 5 tl banknot geri alıyor. 1 tl lik iki metal para verdiğini sanırken 2 adet 2 euro vermiş. şoför alıyor paraları bölmeli kutuya atıyor o da fark etmiyor. o sırada aracı durdurup yolcu in bin olurken fark ediyor kutudaki euroları ve dönüp arkadaşıma siz bana euro vermiş olablir misiniz diye soruyor. ( sen de değil yani siz diyor ). arkadaşım da doğru cebimde euro lar vardı sabah almanya dan geldim diyor ve ödeme telafi ediliyor.

hal hatır kısa bir sohbet de ediyorlar .
arkadaşım laf arasında soruyor araç sizin mi diye adam hayır ben şoförüm diyor.

bu şoför arkadaş sınırlı bir para kazanıyor hem de etin 350 tl olduğu bu ülkede. 2 euro + 5 tl yaklaşık 50 tl yapıyor. ve adamın bunda gözü bile yok. sen ne güzel ne temiz bir insansın kardeşim. ne şanslı bir eşin ne şanslı çocukların vardır senin.

bazı meslekleri genelde nefretle anarız bu ülkede. önyargılarımızı bir kenara bırakmak zor da olsa ben şahsen deneyeceğim bunu yani daha çok özen göstereceğim.

yarın tam yedi sene olacak sen gideli. yedi sene! hala aklımda o parıldayan gözlerin, gülümsemen bir an olsun silinmedi aklımdan. ancak sesini hatırlamakta zorlanıyorum artık. o yüzden bu gece rüyama gir olur mu? çok özledim seni. iyi ki vardın, hep olacaksın.

o nasıl gözümden düşmektir öldün a**** koyim

bugün çok yoruldun. cadı için kendini çok yıprattın. bence senden çok güzel bir anne olur :)

sinan hocamın "seyretme lan dana" dediği gibi bende sana "okuma lan danaaaaaa" demek istiyorum. haketmiyorsun üzgünüm?!