güllaç

ramazanın habercisi.

gül suyu ve süt ile yapılan tatlımsı.

türklerin göçebe olduğu zamanlara dayanıyor. kurutup saklanması ve taşınması bakımından hafif bir yük. yerleşik düzene geçilince de saray mönüsüne giriyor. sonra halka dağıtılan iftar yemekleriyle sokağa açılıyor ve tüm mutfaklarda kutlama tatlısı haline geliyor.

ramazan bayramının en sevdiğim yanı. en sevdiğim tatlı.

ramazan ayı ile doğru orantılı tatlıdır.
başka zaman hususi yapılıp yenilmez.

ramazan geldi diye bağıran tatlıdır.

her daim kuru olanını bulma şansı olsa da, ramazan ayın da revaçta olan tatlı.
annem yapsa da yesek, duysa engel olma şansımız olmaz eksik olmasın, gerçi yapsa gidip yemek zor olur, yapmasın zaten şeker hastası.
lanet covid-19 insanları tüketti.

sütlü kağıt.
bundan daha overrated bir tatlı bilmiyorum. içine konan cevize yazık arkadaşlar. yapmayın.

güllü aş manasına geldiğini biliyoruz aslının. zamanla güllaç olarak söylenmeye başlamış. ramazan tatlısı olarak anılsa sa yılın her vaktinde bu hafif ve yapımı kolay tatlı yenilmeli diye düşünüyorum..



tarifi ise kısaca; 1 paket güllaç (yaklaşık 10 yufka), 1,5 lt süt, 2 su bardağı şeker, ceviz, süslemek için nar taneleri, file fındık-fıstık... gül suyu isteğe göre, bence çok hoş bir aroma oluyor..

güllaç yaprakları kırılgandır, incedir. o yüzden dikkatli taşımak gerekir. geniş bir kare borcam yapım için yeterli. sütün tamamını çeker bu arada. şekeri süte ilave edip ısıtıyoruz; karışımın kaynar olmaması gerek, soğukça bir ılıklıkta olması kafi. aksi taktirde hamurlaşır yufkalar. kırarak dizdiğiniz güllaç yapraklarının üzerine şekerli süt gezdirin kepçeyle. paketin yarısında araya ceviz serpiştirin ve kalanına devam edin. en son biraz süt artar ona da biraz gül suyu ilave edip karışımı her yana dökün.. dolapta dinlendirebilirsiniz bir kaç saat. naçizane, servis esnasında süsleyin, rengini salmasın.

yine güllaç tatlı mı peçete mi savaşları başlamış

dışarda yerken iğrenç, evde yapılınca muazzam olan tatlı. şahsen aşırı şeker bastırmıyorum.

bazen üzerine nar döküldüğünü de gördüğüm, ama şerbetli tatlılar varken yüzüne bile bakmadığım bir tatlı çeşididir.

güllaçı badem sütü ile yapıp bademle servis edilince muhteşem hafif oluyor, gülsuyunu ve şekeri abartmamak gerekli.

"aaa sen selpak yemeyi mi seviyorsun?" cular gelmeden şunu söylemek isterim; hayatımda yiyip yiyebileceğim en hafif ve en lezzetli tatlı, siz yemeseniz de olur, ben sizin yerinize de yerim güllacı.

hafif olması büyük bir artı, şu sıralar hafif tatlı görevini devralmış durumda. ama yine de bu "peçete" yorumunu haksızlığa çıkarmaz. bazen gerçekten bebek mamalı peçete yiyor hissi verir, ama bir şekilde bir tabak yerim. garip, eski sevgili gibi tatlı.

sevenin çok sevdiği gömenin de çok gömdüğü bir tatlıdır. asla ortası yoktur. ben seven taraftayım.

sevenin çok sevdiği gömenin de çok gömdüğü bir tatlıdır. asla ortası yoktur. ben seven taraftayım.

an itibarıyla ramazan'ın son güllacını yaptım. her ne kadar çok sevmesem de hızlı yapılıyor diye yaz gunlerinde tercih ediyoruz. üzerine bol bol çilek muz doğrayınca da kız için daha masum bir tatlı oluyor. bol meyve sıfır tatlı yiyor garibim.

sütlü tatlıları çok sevmeme rağmen nedense asla ısınamadım güllaça. yine de başka tatlı yoksa gider.

çok fazla denemediğim tatlı. geçen gün dışarıdaki tatlılar çok şekerli oluyor diye kendim yaptım, aromatik hiç bir lezzet yok içinde, gülsuyu kullanılıyor ama gül kokusu ve suyundan hiç hoşlanmadığımdan koymamıştım. ne yapsak derken üstüne döktüm tahini çok güzel oldu. üzerine tahin koymadığım tatlı yoktur.