muhafazakar ailenin kızı olmak

bu muhafazakar ailelerde genellikle birşeyi kız yapınca sorun oluyor zaten ataerkillik yarışmasına donuyo bir süre sonra akrabalar arasında at yarıştırır gibi kızlarına dünyayı nasıl zehir ettiklerini yarıştırıyorlar.

sümeyye feyza gibi bi isme sahip olmaktır.

çocukluğumu geri verin bana. senelerce kuran kursunda geçen yazlarımı falan. şu ana kadarki hayatımı daldan dala atlar gibi o ideolojiden bu ideolojiye geçerek harcadım. yaşıtlarım top falan oynarken ben saçım gözükmesin diye dakika başı kafama niye taktığımı bile bilmediğim(belki de takdir edilme duygusuyla heves etmiştim) şeyi çekiştiriyordum. başımdakini çıkarmış olmak da geçirmedi kimlik bunalımlarımı. neden tüm bunları düşünmek zorunda kaldım, 13 yaşında bir kız çocuğu neden sınıftaki erkek arkadaşlarına temas bile edince suçluluk hissediyordu? neden kadınım diye hep bir suçluluk içinde geçirdim hayatımı? saçlarımı ilk açtığımda gelen rahatlamayla beraber yaşadığım vicdan azabını nasıl anlatabilirim ki? şimdi çok mu dindarım? alakası yok. şu an da kendimi hala bulamıyorum. ben kimim, neye inanıyorum? bunu okuyup da burun kıvıranlar olacaktır. zaten yaşayandan başkası bilemez bu sancılı ikilemleri. o yüzden anlamaya çalışmayın, beceremezsiniz. ha, beni ben yapan bunlardı amenna. ama benden başka ve benden daha iyi benlerin ihtimallerini düşünmek zorunda kalmasam daha güzel olurdu.

çok zordur. geçen gün ş*rt giydiğim için babam bana o...pu dedi canım annem hemen araya girdi olur mu bey ne o..pusu ayıptır öyle deme kaşar olmuş de dedi. bu olayı duyan dedem babamı evlatlıktan reddetmiş babam bu yüzden beni anadolu lisesinden alıp imam hatipe yazdıracakmış.

en güzel yaşlarında en tırt geçen ömür

zorla, gözleri yaşlı, 1 yıl boyunca cemaat yurduna gönderilmeye sebep olur, iyi ki taşındık oradan yoksa beni hoca yapmaya çalışacaklardı 8.sınıftayken, şu an dinlere bu kadar olumsuz bakmam belki de bu durumun eseri, ben mutlu muyum? çok, kafama takıyor muyum? hayır.

(bkz: muhafazakar ailenin oğlu olmak)

muhtemelen çok zordur. allah yardımcınız olsun. nuh un evladı babasına isyan ettiği, inanmadığı halde bu kadar baskıya uğramadı. onun dini kendine kaldı. buradan muhafazakar, baskıcı ailelere sesleniyorum. çocuklarınız üzerinde fazla baskı kurmayın, onların fikirlerine saygı duyun, bırakın orijinal olsunlar. sonra o evladın içinde biriktirdiği kinden haberiniz olmaz, güçten düştüğünüz ilk gün sizi terk edip giderler.

ortaokul, lise ve üniversitenin bir yılı onlardan biri gibiydim. yukarıdaki bir yazarın dediği gibi belki de takdir edilme duygusu ile heves etmiştim. ama en büyük sebebi babamın baskılarıydi. lise hayatımda okulun en çirkin kızı olma şerefine nail olmuş olsamda bu bile beni ondan korumaya yetmiyordu.
muhafazakar bir ailenin kızı olmayı üç kelime ile tanımlarsam:
baskı, baskı, daha çok baskı.
olurdu.
neden dar giydin, neden parfüm sıktın, neden eve beş dakika geç kaldın, neden bu kitabı okudun?
tabii ki 'muhafazakar' bir aileye sahip olmanın yanında benim babam biraz ruh hastasıydı.
açtım saçımı tabii ki. iyi ki yaşamışım dediğim şeylerden sonra anladım. ben istediğim ben değildim. onların istediği kişi olmuştum. ve bir şeyler yapmasaydım şuan evliydim belki de. herkesle düşman gibi olduk. onlardan olmadığım, dayatmalarına susmadığım, olmak istediğim kişi olduğum için. pişman değilim. sadece bu ömür boyunca geçmeyecek bir travma biliyorum. geçenlerde biri bu yaşadıklarını üç dört yılda atlatamazsın dedi. bilmiyorum. sadece şuan olmaktan memnun olduğum biriyim. bize hatıra kalan tabuları, travmaları ve muhafazakarların genelinde olan dindar münafıkları tekmeliyorum. siyasal islamıda.

ben ve benim gibilere gülten akın'ın kestim kara saçlarımı şiirini hediye ediyorum.

kestim kara saçlarımı -n'olacak şimdi-

öyle aşırı muhafazakar bir babam yoktu. yırtık kot ve mini etek takıntısı vardı sadece. gıcık olurdu ikisine de. bilin bakalım noldu? lise boyunca her cuma okul çantamda bu ikisinde biri mutlaka olurdu.

özgürlük kavramı ile ilintili bir konudur sanki;
özgürlük sınırları nerede biter, nerede başlar?
mesela gece, o bar senin bu bar benim gezip içki içmek, hatta zil zurna sarhoş olup, hatta biraz daha abartıp polisle kavga etmek özgürlük müdür? yada daha da fazla abartıp, gece barda tanıştığın ilk kez gördüğün bir erkek ile çıkıp, her hangi bir yerde cinsel birlikteyiz gerçekleştirmek midir, özgürlük? yada iç çamaşırı ile metroya binmek, kendisine bakan veya eleştiren insanlara hakaret etmek mi, özgürlüktür?
toplum olarak, özgürlük tanımında bir sorun olduğu kesin; toplum iki katmanlı değil ama sanki iki kutup oluşmuş gibi; her iki tarafta birbirine saygı duymuyor; ve her iki tarafta birbirini acımasızca eleştirmek konusunda kendisini yetkili sayıyor.
örneğin, bir dizi de oynayan bayan sanatçının iç çamaşırı giymemesi, yersiz ve gereksiz bir biçimde eski bir milletvekili tarafından eleştirilmesi; ne olmalıydı? sayın eski vekilin; gündemde daha önemli sorunlar ile mesela, ekonomi ile ilgili yorum yapması, herkes için daha yararlı olurdu. söz konusu diziyi izlemedim, bayan sanatçıyıda tanımıyorum; güzel mi, çirkin mi bilmiyorum; ayrıca magazin programı da izlemiyorum; ancak velev ki izlesem, göz zevkime aykırı veya dünya görüşüme ters bir şey çıkınca, kanal değiştiririm olur biter.
veya bunun tam tersi, muhafazakâr bir bayanın yaşam şekli, giyimi kuşamı, bindiği araç, denizde kullandığı mayo, bayan arkadaşları ile lokantada gün yapmış olması, gün parası olarak 5.000 dolar belirlenmiş olması, kimseyi ilgilendirmez. örneğin gün parasının yüksek olması tartışma konusu yapılamaz, yapılmamalıdır.
modern bir kız, kendi ailesi içinde, nasıl mutlu mesut yaşıyor ise; muhafazakâr ailenin kızı da kendi ailesi içinde mutlu olabileceği öngörülebilir. farklı ailelerde yaşayan iki kızın, birbirlerine farklı gözle bakmaması gerekir.
yani; herkes kendi mutlu mesut yaşam alanında, yaşamaya devam etmelidir. kimse, kimseyi ucube gibi görmemelidir.
aradaki sorunlar ancak bu şekilde aşılabilir diye düşünüyorum.

muhazafakar ise bir şey olmaz ama cahil müslüman bir aile ise gerçekten problem

8 en geç eve geliş saatim.
söyleyeceklerim bu kadar.

#2382495 lol.

benimki 10.

erkeğe akmamak için bir sebep olamaz.

her koşul ve ortam şartlarına ayak uydurur, işini bilir o memelerinden bal damlayasıca tatlı hanımlar. hep bilmişlerdir işlerini.

eşarbından gül kokuları damlayan o balımsı aşk canavarları, internetin bir mecrasında sizi bulur. olaylar gelişir.

baskı, yasak, kısıtlanma, taciz, zorbalık, suçlanma, küçük görülme, cinsiyet ayrımcılığı, hizmetkar olarak görülme, kapanma baskısı, en ufak olayda kafir olma ve son aşama başkaldırı.
ben sonuncuyu yaptım ve onların uydurma tanrısına inanmayı bıraktım. son aşamayı gerçekleştiremeyip sevmedikleri erkeklerle evlendirilen binlerce kız gördü bu gözler. dindar bir mahallede büyüdüğümden müslümanlığın iyi birşey olmadığını anladım. ben bedevi değil türk'üm!
umarım baskıyla mücadele etmeye çalışan tüm kızlar kurtulur.

baska diyarlarda, baska mevsimlerde çicek açacaktır.aileler rahat ve huzurlu uyurken...

çok üzülüyorum böyle hayatlar yaşayan insanlara... aslında çocukların hayatlarını mahvediyorlar ve bundan haberleri yok. ileride bu çocuklar özgürlüğü tadınca ya çok sapıtacak ya da hiçbir şeye uyum sağlayamayan, ebeveynleri gibi olan kişiler olacaklar ve sonra da bu döngü hep devam edecek. tabii her çocuk böyle olmaz ama tanıdıklarım hep böyleydi. insan ailesine benzemek istemedikçe zamanla ona benziyor. çok garip bir döngü.

bu başlık altında yazılanları okuyunca çok üzüldüm ve şaşırdım da.
muhafazakar bir semtte büyüyen muhafazakar bir ailenin kızı olarak hiçbir zaman hiçbir şey için baskıya maruz kalmadım. kimse zorla kapanmamı istemedi, erkeklere hizmet etmemi öğütlemedi, eğitimime engel olmadı, görücü usulu evlendirmeye falan çalışmadı. bu konuda aileme ne kadar teşekkür etsem az sanıyorum. çünkü tesettüre girene kadar * mini etekler, elbiseler, dar kıyafetler giyen karma bir lisede okuyan gezen tozan gayet rahat yaşayan bir kız çocuğuydum. ailemin başından beri yaptığı tek şey anlatmaktı, doğruyu yanlışı anlatmak ve dini eğitim vermek. sonrasında yaşadığım hayatı kendim seçtim.

öyleyim.
şimdiye kadar kendilerine verdiğim güvenden dolayı eve istediğim saatte girebilirim çünkü sabahın 4ünde gelmeyeceğimi bilirler.
istediğim yere gidebilirim. gittiğim yeri saklamam çünkü absürt isteklerim olmayacağını bilirler.
istediğimle görüşebilirim çünkü saçma sapan insanlarla iletişimde olmayacağımı bilirler.

seküler aile kızı ve muhafazakar aile kızı versusu olsa keşke sözlükte.

tam <şu> an. canım bunu çekti.