geceye bir alıntı bırak

ne istersen ye!
çünkü:
1- koşu bandının mucidi 54 yaşında öldü
2- jimnastiğin mucidi 57 yaşında öldü
3- dünya vücut geliştirme şampiyonu 41 yaşında öldü
4- dünyanın en iyi futbolcusu maradona 60 yaşında öldü
bak şimdi:
1- kfc mucidi 94 yaşında öldü
2- nutella markasının yatırımcısı 88 yaşında hayata gözlerini yumdu
3- sigara üreticisi winston, 102 yaşında öldü
4- afyonun mucidi 116 yaşındayken ama afyondan dolayı değil bir depremde öldü️
5- hennessy (konyak içkisi) mucidi 98 yaşında öldü
6- afgan yemeklerinin mucitleri (qabeli, manto ve chapli kebab) hâlâ yaşıyor
şimdi soru şu:
"bu doktorlar, egzersizin yaşamı uzattığı sonucuna nasıl ulaştı?"
tavşanlar her zaman zıplar ama hepi topu 2 yıl yaşarlar.
ancak yaşamı boyunca hiç egzersiz yapmayan kaplumbağa familyası tamı tamına 125 yıl yaşıyor.
sonuç?
hayatın tadını çıkar yemene bak.!!!

ve beklenenler, neden hep vazgeçildikten sonra gelir?
*oğuz atay *

öyle umrunda ki, acısından kanaya kanaya ölecekmiş gibi hissediyorsun kendini.
harry potter ve zümrüdüanka yoldaşlığı

doğumum anama hamallıktı
yaşamam bana
ölümüm bile hamallık,
cenaze alayına...!

az önce seni özlediğimi fark ettim…
biliyorum bunu sana defalarca söylemişliğim var, ama bu defa çok daha başka özlemekteyim.
fotoğrafını izledim biraz, orada gülümsüyorsun, gözlerin ışıl ışıl.
sanki canlanıp sarılacak gibisin boynuma.
ben hiç gider miyim deliii ? ’ der gibi bakıyorsun.

''herkes öldürür sevdiğini. kimi,sadece unutarak öldürür kimi için de unutulmak,en acılı ölümdür''

“gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim.”

insancıklar / dostoyevski.

*

nenem der ki ;
ilk cemre havaya düşer, hava ısınır.
ikincisi suya düşer, su ısınır.
üçüncüsü toprağa düşer, toprak ısınır.
- dördüncü cemre nereye düşer nene ?
- o yüreğe düşer.
yürek ısınır aşk olur.
- nene, aşk ne ?
içindeki nefreti söküp atarsın .
yüreğine düştüğünde anlarsın....

"bizim devrimiz geçmiş gülsarı. ikimiz de kocadık. artık kime ne yararımız olur? bende güç kalmadı. sonumuza varan yol, evimize varan yoldan daha kısa artık."

ard- arda kaç zemheri,
kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana
bir bu yana...

ne yapmalı olric ?
-özür dileyin efendimiz.
onu ondan çok sevdiğiniz için,
onun ondan çok düşündüğünüz için,
yeri geldiğinde size minnetkarken,
yüzünde tebessüm varken unuttuğu için, kendinden korkup sizi sevmediği için,
yabancı bakışlarla bakmayıp yüreğinizin
en derininden gelen sevgiyle onu sevdiğiniz için, canınızı bu kadar yaktığı için özür dileyiniz efendimiz.
-ama olric ?
-dileyin ! hata sizin efendimiz...
-özür dilerim ey yar gönül tahtıma seni sultan eylediğim için.
-affet beni, diğerleri kadar basit sevemediğim için...

“hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum.”

"...bir adın kalmalı geriye,
bir de o kahreden gurbet.
beni affet,
kaybetmek için erken sevmek için çok geç."

ahmet hamdi tanpınar

geceye kendimden bir şeyler bırakayım.

gecelerde inci tanesi gibi gözyaşlarını hesapsızca saç
gülmekten ne buldun ağla biraz ...

aah ah, neydi o aklından çıkmayan cümle?

artık şunda bir anlaşalım bence;
halk;
"zavallı"
halk;
"uyuşturulmuş"
halk "kendisinden gizlenen gerçeklerle kör, sağır olmuş"
halk;
“dinini bunlar yüzünden yanlış yaşamış”
halk;
“ahlaklı”
halk;
“dürüst”
halk;
“namuslu”
falan değil...!
benim de ara ara yaptığım burnu büyüklükle onlara
“halk”
falan deyip,
hümanist düşüncelerle
“ah bir görseler gerçekleri”
diyoruz ya;
hah işte onlar o senin
‘'gerçekler'’
dediğin şeyin dibine kadar farkındalar...
onlar kandırıldıkları için o partiye oy vermiyorlar,
onlar kendileri gibi oldukları için o partiye oy veriyorlar...
onlar senin sandığın gibi uykuda değiller, aksine senden on kat daha fazla uyanıklar...
''o halk” aslında kim biliyor musun?*
o halk;
havalimanında çalışan,
turisti kazıklayan,
taksici,
o halk;
cuma namazından sonra torunu yaşında kızın kıçına bakıp iç çeken tonton amca,
o halk;
altın günlerinde üst katında ki günahsız öğrenci kıza
“eve erkek alıyor,
orospular doldu apartmana”
diye dedikodu yapan hacı teyze,
o halk;
tecavüze uğramamak için camdan atlayan kızın haberinin altına
“zaten açık kapıymış, ne kaybederdi ki?”
yazan türbanlı bacı,
o halk;
daha geçen gün elimden zorla aldıkları, “çaldıysa çaldı,
öncekiler çalmadı mı?
bu hiç olmazsa müslüman,
diğerleri siyonist köpeklerdi”
diyen güvenlik görevlisi,
o halk;
ambulansın peşine takılıp üç araç geçmeyi kar sayan trafikteki şoför,
o halk;
ağzından
“cahiliye devri” düşmeyen ama
“kitap okuyunca başıma ağrılar giriyor”
diyen adam,
o halk;
“erkekler birbirini düzüyordu,
allah’ da lut kavminin üzerine bela yolladı”
diye derste anlatıp,
akşam erkek öğrencilerinin üzerine çullanan cemaatçi dernek öğretmeni ,
o halk;
anaları,
babaları öldüğünde üzülmeden önce
“sana bir daire fazla düştü”
diye saç saça, baş başa giren insanlar,
o halk;
kendi yaşam alanında insan gibi yaşamak için sosyalist partilere oy verip;
senin ülkende
“müslüman caaanım”
diye şeriat diye böğüren almancılar, gurbetçiler,
o halk;
her ramazan ekranda ki sahtekar
“kütük allah diyorduuu”
dediğinde ağlayanlar,
o halk;
ağzından
“tanrı misafiri”
düşmeyip pippa bacca’ ya tecavüz edip öldürenler,
o halk;
rutin trafik çevirmesinde polise nereli olduğunu sorup en alttan,
en üste otoriteye biat edip,
yaltaklanmaya çalışanlar...
halk;
tek bir kitap okumayıp,
her konuda fikri olanlar..
halk;
kendisi gibi düşünenden başkasının yaşamasını istemeyenler...
halk;
cehaletin hadsizliğinden,
izlediği salak saçma dizilerden veya yarışma programlarından mutlu olanlar...
hakikaten şunda bir anlaşalım bence;
halk bu...
sen,
ben,
biz değiliz...
belki aynı parayı kazanıyor,
belki aynı hayat standartlarında yaşıyoruz ama halk ne kandırılmış garibanlar,
ne de senin onları sandığın kadar masumlar...
ortada bir savaş var ve bu ideolojilerin savaşı değil!*
sadece;
"iyi ve kötü’'nün savaşı!*