581.
"zaman değil de dünya geçiyormuş insanin üzerinden. bi
parçan yollarda hayal, bir parçan evlerde çürüme fotoğraf, bir parçan
çarşıların ipinde arzu. herkes kayip. insan ölülerine yetişemiyor. azicık
yavaşlasa, azıcık soluk alayım, hayal kurayım, yaramı seveyim.."
parçan yollarda hayal, bir parçan evlerde çürüme fotoğraf, bir parçan
çarşıların ipinde arzu. herkes kayip. insan ölülerine yetişemiyor. azicık
yavaşlasa, azıcık soluk alayım, hayal kurayım, yaramı seveyim.."
devamını gör...
582.
bir erkeğin kalbi fesat, habis bir şeydir, meryem. bir ananın rahmine hiç benzemez. kanamaz, sana yer açmak için genişlemez.
devamını gör...
583.
akıl, yoktan düşünce yaratır. yoktan var etmek bir düşünce, yoktan var ettiğini düşünmek bir hayaldir. insan düşünmez, düşündüğünü hayal eder. akıl sadece tanrı, beyinse bir çocuk tarafından korunabilir. insanı koruyansa ölümdür. bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür.*
devamını gör...
584.
iki kafadar iddiaya girer.
biri der ki:
“şu ampulü ağzıma sokarım.”
öbürü der ki:
“sokamazsın.”
sığardı, sığmazdı derken…
sokar.
çenesini olabildiğince açar, duya takılan metal bölümünden tutar, armut şeklindeki cam bölümünü ağzına gayet güzel oturtur.
ama…
küçük bi pürüz vardır.
geri çıkaramaz!
öbürü şaşar bu işe…
“nasıl çıkaramaz?” diye düşünür.
başka bir ampul bulur.
kendi ağzına sokar.
ı-ııh, o da çıkaramaz.
az daha zorlasalar…
ampul ağızlarında patlayacak.
ne dil kalacak, ne damak.
paramparça olacaklar.
n’aapsınlar?
biri kağıt-kalem bulur.
“hastaneye gidelim” yazar.
çıkarlar sokağa, taksiye atlarlar.
taksici gördüklerine inanamaz, iki kişi, ağızlarında ampul…
“hayrola?” der.
konuşamazlar.
dertlerini yazarak anlatırlar.
taksici gülmekten kırılır.
“yahu arkadaşlar” der, “çocuk musunuz insan böyle bir şeyi dener mi hiç!”
neyse…
bırakır ikisini hastaneye.
derhal ameliyathaneye…
tam acil müdahale başlayacakken, taksici acil servise geri gelir.
ağzında ampul!
bulaşıcıdır çünkü…
iki kafadarı görünce gülmekten karnına ağrılar giren taksici, “acaba hakikaten çıkmaz mı?” diye merak edip, ilk bakkala yanaşmıştır.
kıssadan hisse…
denemesi bedava.
deneriz, olmazsa çıkarırız dersiniz ama… girerse, çıkmaz....
biri der ki:
“şu ampulü ağzıma sokarım.”
öbürü der ki:
“sokamazsın.”
sığardı, sığmazdı derken…
sokar.
çenesini olabildiğince açar, duya takılan metal bölümünden tutar, armut şeklindeki cam bölümünü ağzına gayet güzel oturtur.
ama…
küçük bi pürüz vardır.
geri çıkaramaz!
öbürü şaşar bu işe…
“nasıl çıkaramaz?” diye düşünür.
başka bir ampul bulur.
kendi ağzına sokar.
ı-ııh, o da çıkaramaz.
az daha zorlasalar…
ampul ağızlarında patlayacak.
ne dil kalacak, ne damak.
paramparça olacaklar.
n’aapsınlar?
biri kağıt-kalem bulur.
“hastaneye gidelim” yazar.
çıkarlar sokağa, taksiye atlarlar.
taksici gördüklerine inanamaz, iki kişi, ağızlarında ampul…
“hayrola?” der.
konuşamazlar.
dertlerini yazarak anlatırlar.
taksici gülmekten kırılır.
“yahu arkadaşlar” der, “çocuk musunuz insan böyle bir şeyi dener mi hiç!”
neyse…
bırakır ikisini hastaneye.
derhal ameliyathaneye…
tam acil müdahale başlayacakken, taksici acil servise geri gelir.
ağzında ampul!
bulaşıcıdır çünkü…
iki kafadarı görünce gülmekten karnına ağrılar giren taksici, “acaba hakikaten çıkmaz mı?” diye merak edip, ilk bakkala yanaşmıştır.
kıssadan hisse…
denemesi bedava.
deneriz, olmazsa çıkarırız dersiniz ama… girerse, çıkmaz....
devamını gör...
585.
"yaşamadım.
çocukluğumu, gençliğimi, yaşamadım.
hep kafamın üzerinde yürüdü vücudum.
seni seviyorum sözünün bir yalan, bir teselli,
bir alay olarak bile muhatabı olmamak.."
cemil meriç - jurnal
çocukluğumu, gençliğimi, yaşamadım.
hep kafamın üzerinde yürüdü vücudum.
seni seviyorum sözünün bir yalan, bir teselli,
bir alay olarak bile muhatabı olmamak.."
cemil meriç - jurnal
devamını gör...
586.
dişarda çiçek bahçesisin, içeride çiçeklerden
mezarlık yapmışsın kendine
dişarıya umut veriyorsun, içeride umutlarını toprağa
veriyorsun. dışarıya gülüp mutluluk saçmaya
çalışıyorsun,içerde ağlayıp toprağı suluyorsun
ölüsün ama yaşıyorsun.
mezarlık yapmışsın kendine
dişarıya umut veriyorsun, içeride umutlarını toprağa
veriyorsun. dışarıya gülüp mutluluk saçmaya
çalışıyorsun,içerde ağlayıp toprağı suluyorsun
ölüsün ama yaşıyorsun.
devamını gör...
587.
aslında film çekimi gibidir hayat. tam mutlu oldum derken,
yönetmenden ses gelir:
k e s t i k....
yönetmenden ses gelir:
k e s t i k....
devamını gör...
588.
“insanlar sabahları köpeklerini dolaştırmaya çıkaranlar gibi” dedi beyaz saçlı adam, “içindeki canavarları gezdirmeye çıkarıyor sanki bazı mecralarda!”
gökhan özcan
gökhan özcan
devamını gör...
589.
"babam öldü.
gökyüzü yere indi. babam, sustuğu bütün sözleri götürdü.
toprağın gökyüzünden büyük olduğunu o gün öğrendik."
şükrü erbaş
gökyüzü yere indi. babam, sustuğu bütün sözleri götürdü.
toprağın gökyüzünden büyük olduğunu o gün öğrendik."
şükrü erbaş
devamını gör...
590.
unutma sakın ola senin adın yaz günü
solar mı sandın hiç yüzünün gülü?
devamını gör...
591.
"şimdi yaman görünen başka ufacık dertler
senden yoksun kalışımın yanında hiçe iner."
shakespeare
senden yoksun kalışımın yanında hiçe iner."
shakespeare
devamını gör...
592.
birine baktığında sadece gözlerini görmüyorum, onun da bana baktığını görüyorum.
devamını gör...
593.
sadece en ümitsiz durumdaki suçluların ilgi duyabilecekleri bayat ekmek
somununun içine gizlenmiş üçüncü bir para destesi bulunuyordu. tarihçi
onu ve mürekkep hokkasının içinde saklı duran gümüş talenti şimdilik
ellemedi. zaten yıllar geçtikçe o gümüş sikkenin şans getirdiğine inanır
olmuştu. onu bugüne kadar bulabilen çıkmamıştı.
*
devamını gör...
594.
hiç korkmamış olsaydım keşke. hiçbir korkuyu tatmamış olsaydım bilincim ve bedenim. korunmaya ve savunmaya gerek duymasaydım. korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi davranıp, korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi konuşsaydım. gerçekten nefes alabilseydim her an. gerçekten yaşayabilseydim. ben olsaydım sadece, en doğal halimle. gerçekten yaşayabilseydim keşke. öyle uyansaydım her sabah; öyle tat alsaydım, öyle dokunsaydım, öyle koklasaydım tüm kokuları, öyle duysaydım tüm sesleri…. öylece, kendime özgürlüğümle olsaydım bu dünyada, bu rüyada. kendine özgü, özgün ve özgür. var olsaydım. olabilir miyim? keşke…
seyir - piraye
devamını gör...
595.
"keşke tanımasaydım dediğim hiç kimse olmadı benim. keşke beni tanımasına izin vermeseydim dediklerim oldu."
devamını gör...
596.
adam karısına şişe içinde şeytanı emanet etmiş.
kadın, şeytanı daha yakından görebilmek için şişenin kapağını açmasın mı! tabii şeytan dışarı fırlamış ve gülmeye başlamış: merakına engel olamadın ve kocanın 40 yıllık emeğini boşa çıkardın" diye alay etmiş.
"yok canım" demiş kadın.
sen hiç o şişenin içinde olmadın ki"
nasıl olur" diye haykırmış şeytan, "sen de gördün... şişeden çıktım ben!" kadın ısrar etmiş, "o küçücük şişeye nasıl girebilirsin ki, hiç de inandırıcı değilsin.
kafası atmış şeytanın, "gireyim de gör" demiş ve tekrar şişenin içine girivermiş.
adamın şeytanı hapsetmesi 40 yılını, kadının ise yalnızca 5 dakikasını almış.
şeytan şöyle isyan etmiş: "allah'ım, madem kadını yaratacaktın, o zaman bana ne gerek vardı...
devamını gör...
597.
"denize atılan bir şişe her kitap. asırlar, kumsalda oynayan birer çocuk. içine gönlünü boşalttığın şişeyi belki açarlar belki açmazlar." cemil meriç
devamını gör...
598.
işine geldiğinde şeytan da kutsal kitap'tan örnekler verebilir.
william shakespeare
william shakespeare
devamını gör...
599.
kendi başının çaresine bakan bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olamaz.
devamını gör...
600.
uyursam geçecekti,
büyürsem unutacaktım.
oysa onlar yanılıyordu
bunu herkes biliyordu
geçerse uyurdun,
unutursan büyürdün.
büyürsem unutacaktım.
oysa onlar yanılıyordu
bunu herkes biliyordu
geçerse uyurdun,
unutursan büyürdün.
devamını gör...