güne bir alıntı bırak

“ben hiç görmedim bir kasa içindeki bir sürü sağlam elmanın o çürük elmayı düzelttiğini.”

aklın kurnazlıktan daha fazla nefret ettiği bir şey yoktur.

insanın bireysel yolculuğunun neden çok önemli olduğunu tek avazda anlatan muazzam bir cümle:

(bkz: meltem güner)

bir ilk yardım kuralı olarak geçiyor kitaplarda
“ yaralının yarasını görmesine izin vermemek”.

“türkiye evlatlarına kendisinden başka bir şeyle meşgul olmak imkânını vermiyor.”

ahmet hamdi tanpınar

kim yazmışsa harika yazmış...
"ah müjgan...
çok arada kaldık biz,
kendimiz olamadık.
tespih elimize,
malboro ağzımıza yakışmadı.
fes kafamızda,
501 kot pantolon kıçımızda
o amerikalı kızdaki gibi durmadı.
western filmlerinde
ezilen kızılderililere ağlayıp,
mavi ceketlileri tuttuk.
ne solcu olabildik,
ne sağcı,

das kapital, okumak için çok uzundu,
zaten okumayı hiç sevmedik.
devrim türkülerinin ezgisini tutturamadık,
bıyığı aşağı bırakmakla olmadı,
mafyalaştık,
milliyetimizi araplaştırdık...
dinimizi arapça okuduk
ayetleri anlamadık.
dünyada anlamadığı bir dilde dua eden başka bir millet var mı bilmiyorum.
hoş millet miyiz?
onu da bilmiyorum.

teknoloji çağına yetişemedik,
bırak matbaayı,
bilgisayarın tuşuna da,
yirmi yaşımıza da
aynı gün bastık.
cep telefonunu kemerlerimize astık,
kazağı pantolonun içine.
çok aralarda kaldık biz.

toprak ağalarını demokrat,
kapitalistleri yatırımcı sandık.
en büyük yalanı söyleyene daha çok inandık,
camide iken ‘’uydum hafız olan imama’’ derken, her yerde imama uyduk.
laikliğin ne demek olduğunu
bizi okumanın, eğitimin kurtaracağını anlamadık.
parayı kazanmak kolay sandık
bankerlere, jet fadıla,
çiftlik banklara,
en son kriptocuya kaptırdık.
çok arada kaldık biz.

kural koyduk, bozduk,
anayasa yaptık, uymadık
üniversiteleri haşat, liyakatı madara,
bakara’yı makara ettik.
nihat hatipoğlu’nu yök’e
milli güreşçiyi bankaya atadık,

okul yaptık, eğitim yapmadık,
yol yaptık çöktü
köprü yaptık geçmedik
yine de parasını ödedik.
devletin elektriğini,
tekelini,
limanlarını,
barajlarını,
fabrikalarını,
kaz dağlarını bir güzel sattık.
devletin malı denizdi,
dezenfektan satmayan kerizdi.
zaten ortada kaldıydık,

bir kanal eksikti arada,
onun da projesini hazırladık
yakında yüzeriz kanalda.
leblebi tozu vardı bir zamanlar,
pudra şekerine nasıl geçtik?
hiç anlamadık,
ve hiç sormadık,
acaba bu hayatı,
kendimiz mi seçtik?
ümit etmek güzel,
beklentisi var herkesin...de
biz küçükken,
sapanla kuş avlayan arkadaşımıza,
‘dur’ diyemediysek eğer,
şimdi o arkadaş
devletin gücünü,
medyanın sözünü,
paranın tadını,
yandaşın hırsını,
cahilin gönlünü,
eline avucuna almışken ‘dur’ dememizi
kimse beklemesin.
... ...
diyeceğim ama diyemiyorum.
biri söylemiş işte;
“muhtaç olduğun kudret
damarlarındaki, asil kanda mevcuttur “ diye..
bence uyan artık,
yoksa geç kalacaksın
kendini kurtaracak kimse arama,
seni yine,
sen kurtaracaksın..."

karagöz: hacı cavcav de bana, her yetiştirdiği, büyüttüğü evladını gözünün yaşına bakmadan katleden kimdir?
hacivat: kimdir?
karagöz: zamandır. başı serap sonu topraktan olmadır, akar gider yetişemem...

(hacıvat karagöz neden öldürüldü)

"bedeni zorlarsan kas oluşur. ruh da öyle. eğitim ve terbiye denen şey, kısıtlamalar ile mümkün olan bir şeydir."

dücane cündioğlu

"onlar seni bu kadar senedir tanıdıkları halde benim kadar tanımıyorlar."

din akla karşıdır. insanlığın mutluluğa ulaşmasını engeller. siyasal zorbalığa elverişli bir zemin hazırlar. dinleri bilgisizlik ve korku doğurmuştur; "eğitim", "alışkanlık" ve "zorbalık" geliştirmiş; baştaki büyükler ve zenginler de onu çıkarlarına uygun bularak korumuşlardır.
paul henri thiry d'holbach

"insan, fedakarlık ediyormuş gibi yapar. fakat kelimenin gerçek anlamıyla böyle bir şey yoktur ve asla da var olmamıştır. insan sık sık, gerçekten de kendini sadece bir başkası uğruna feda ettiğini düşünür. fakat yanılmış olur. temeldeki dürtüsü, doğasının ve eğitiminin bir gereksinimini tatmin etmektir. böylece, ruhu için huzur bulabilir."

“müzikten anlayan kulağa söyle şarkını.“
-shakespeare-

"güzel bir yere gidersin o da yanında olsun istersin. kendini güzel hissedersin keşke o da görseydi dersin. sevdiğin bir şey dinlersin ona da atmak istersin. iyi yemek pişirirsin o da tatsın istersin. sevmek budur, zamanın arta kalanında anımsamak değil. " *

sadece fiziksel olarak yanındayken değil, sevmek her anında onunla birlikte olmaktır.

"bulunduğun yer seni memnun etmiyorsa yerini değiştir. ağaç değilsin."
jim rohn

"insan kalbinde ne taşıyorsa
dünyaya bakınca onu görür"
goethe

" tek bir şey, tek bir kişi veya makine ya da kütüphane tarafından kurtarılma arayışına da girme. kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilerek ölürsün. "

ray bradbury'in kaleme aldığı fahrenheit 451 kitabında geçen harika alıntıdır. son günlerde kafamın içinde sürekli dönüyor. nasıl ve nereden başlamalıyım sorularına cevap ararken.

seni kanatlandırıp göklerde uçmanı sağlayan ve sonra kanatlarını kırıp senin yere çakılmanı sağlayan kişidir ilk aşkın..
anlaşmaya ve tanımaya calıştığın süre içerisinde hep ilk olandaki hissi aradığın ve bulamadığın ama farklı bişeyler hissetmek amacı ile ilişki yaşadığın kişidir ikinci aşkın..
artık sıkıldığın için her türlü saçmalığı yaptığın kişidir üçüncü aşkın.
bu üçünü atlattıysan devamını sana yazarım haber ver.