mesafeli insan

olduğum insandır. ilk tanıştığımda herkese karşı mesafeliyim, fakat tanıdıkça sevdiklerime çok yakın olurum.

kişisel alanını koruyan, başkasının da kişisel alanına saygı gösteren kimsedir.

dip: kişisel alan 120 cm ve daha aşağısıdır. ilk 45 cm mahrem alanı oluşturur. 45 cm ile 120 cm arasındaki 75 cm'lik alan kişisel alan olarak tanımlanır.

mesafesiz olmayı ya da mesafeleri kaldırmayı bilmiyor/istemiyor olabilir.
bilmediğini bildiğine tercih etmek kolay değildir.
insanları kendiniz gibi "samimi" olmadıkları için suçlamayı bırakıp karakterlerine saygı duymayı öğrenin artık!

samimiyet mesafeli olup olmamakla ölçülmez. ölçerseniz çok başınız ağrır..
zaten çürük patatesler daha çok mesafesiz insanlar içinden çıkmıyor mu!!!

post modern yazılım. insanı manastırda yaşıyormuş gibi hissettirir böyle tipler. ben de günlük yaşantımda asker gibi, ciddi tavırlar sergilerim. ancak her şey canlılar ile kucak kucağa gelmek içindir. o mesafenin amaç olduğu çok insan gördüm. yaşam başka bir şey sunmuyor çünkü pek çok kişiye. çalış çalış öl geber akabinde.

tanımaya çalışıp, bu görevi de savsaklamadan başarıp samimi olamayan, yakınlaşamayan, eşim dostum olamayan insanı sevemiyorum ben. bana karışmayan, karışamayan, karışmak istemeyen şey yabancıdır.

yılışık olmayan, haddini aşmayan insan türüdür.
severim.

yılışık değildir ve asla olmazda eğer yılışıklık seviyesine gelmişse sizi çok seviyordur iyi bakın ona.

çok saygı duyarım. mesafe çok kıymetlidir.

iki sohbet aralı, bütün mesafemiz geldim anlamıyor

genelde soğuk olarak nitelendirilse de herkese mesafe kat ettirmeyen insandır.

sevilir, sayılır.

eğer soğuk nevalelik değilse medeniyet, saygı ve itidal belirtisidir mesafe.

840 km yeterli mi piko?

mesafe önemlidir. kimin seninle nasıl konuşması gerektiğinin sınırını çizer.

kime, nasıl davranacağını bilen insandır.

gel gör ki, bazı insanlar ne mesafeden anlar ne de saygıdan, maalesef..

önce kendisine saygısı olan insandır.
severim mesafeyi de mesafeli ilişkileri de .
eee bir durun ama dimi?
herkes durması gerektiği yeri bir bilsin.

bir süreliğine ben. sonra ne yazık ki bu mesafeyi koruyamayan, fazla değer veren ben

her zamanki halimdir.

tecrübeli ve bu tecrübeyi anlamlı bir portreye çevirmiş insandır. zaman zaman kendine karşı bile mesafeli olmayı tercih ederler ve bu tercih oldukça yerindedir. manipülasyon yerine kalburüstü bir diyaloğun temsilcileri olduğu için insanlarla aralarına mesafe koymak zorundadırlar. bu zorunluluk ay gibi ışık saçmalarına ve yalnızlıklarının büyülü melodisini icra etmelerine yol açar; böylelikle içlerindeki gerçeğe ulaşırlar.

insandan çok anlamı her zaman var olabilecek şeylere yakındır. böyle insanları severim, sevemiyorsam saygı duyarım.
ama yılışık veya ilkten samimi (gereksiz) nefret ederim. hiçte saygı duymuyorum. (terbiyesizlik olarak değil benim için bir anlamı veya değeri yok. sadece basit insan o kadar.)
kendi içinde sınırsız olsan da dışına karşı çizgin olacak. ve bu çizgiyi gayet net ve belirgin çekeceksin. alanını belli edip herkesi sokmayacaksın. aşmaya çalışan olursa yerini göstereceksin. böyle olup alanına sahip olmakta önemli. mesafe güzeldir...

aileye karşı bile mesafeli olunması gerektiğini düşünüyorum, tabi herkese karşı koyulan mesafenin sınırları değişkenlik gösterir, ne kadar mesafe o kadar saygı içerir

buz gibiyim. gereksiz gördüğüm yakınlıklar kurmam. yanaşmam. tanımadığım insanları merak etmem. beni çeken bir tarafları yoktur. dış dünya genellikle ilgimi çekmez. türkiyeli insanlara karşı herhangi bir muhabbetim yoktur. sempatim yoktur. kendime küçük bir dünya kurdum, orada yaşar giderim kendi hâlimde. bana kimse bulaşmazsa ben bir ömür kimseye bulaşmam. etliye sütlüye karışmam. umarsız olduğumdan değil; bir cacık olmayacağını bildiğimden. nezaketen gülümseme olayını bile aştım. bunu hafife almayın derim ben. karşımda pişmiş kelle gibi sırıtıyor sözgelimi; eğer komik bir şey yoksa ortada tebessüm bile etmem. zorlamıyorum kendimi. bir beklentim yok çünkü muhatabımdan. hoş görünmek istemiyorum. yargılanmamak istemiyorum. umurumda değil. onaylanmak gibi bir meramım yok. insan koleksiyoneri değilim, biriktiremem. fazla yer kaplarlar. muhafazası zordur. sahte insanlara ve sahte ilişkilere hiç tahammülüm yoktur. dilimin kemiği deseniz o da yok. "söylenmemesi" gereken şeyleri söylerim. dan diye. damdan düşer gibi. sudan çıkmış balığa döner. kimsenin köküne para saymadım.

zamanlamasını da iyi ayarlayandır. bunu atlarsak insanın sinir uçlarına basarlar. bazen mesafe ne duvar öresim geliyor.