ruj oje gibi makyaj malzemelerinin kadınları objeleştirmesi

sadece ruj, oje değil diğer tüm bedene uygulanabilen boya maddeleri saç boyası, allık, eyeliner vb. kapitalizmin kadınlara boya maddesi satmak için ortaya sunduğu sömürü sistemidir. bu sömürü hem kapitalizme para kaza kazandırıyor hem de kadınları gizliden gizliye birer obje haline getiriyor. kadınlar da bundan memnun ve rahatsızlık duymuyor. satın alan memnun, satan memnun. kapitalizmin çarkı her şekilde dönüyor. tabi boyalarla uğraşan erkeklerde var ama öncelikli hedef kitle kadınlardır.

edit: saç, sakal traşlarında (ayrıca bu kişisel bakım), wax ve jöle de (zaruri olmayan) boya yok ama kadın makyaj malzemeleri kişisel olduğu kadar zaruri de değil ve boya ağırlıklıdır.

değindim konu ise kapitalizmin boyalı makyaj malzemelerini güzelleyerek her şekilde hedef kitle kadınlara başarı ile satmasıdır :)

zaruri olmayan: zorunlu olmayan.

edit: #2238299 zaten fikrinin bende bir önemi yok. fikrine değer vermiyorum.

başlığı açan arkadaşım doğru tespitte bulunmuş ama eksik...
tüm makyaj malzemeleri kadınları seksi görünmesi için objeleştirmenin yanında kadının çıplak dolaşması cesaret böyle pozlar vermesi ise cesur poz olarak lanse ediliyor. kadın burada kendini cinsel bir obje yerine koymaktan başka ne yapıyor?..

bunun bilimsel bir argümanı yok kişisel fikir barındırıyor.

o zaman saç sakal* tıraşı, jole gibi şeyler de erkeği objeleştiriyor diyebiliriz.

bence yanlış bir düşünce. ruj, oje gibi renklendiriciler, esans, parfüm gibi koku vericiler, kapiitalizmden çok önce de vardı. hatta mağarada yaşayan kadınların makyaj yaptıklarını biliyoruz. ve hatta, insansı maymunların , örneğin orangotanların dişileri, ele geçirdiklerinde dudaklarını boyuyorlar. (bu dudak boyamanın psikolojisini desmond morris'in çıplak maymun adlı kitabında okuyabilirsiniz)
ha işte kapitalizm kadınların bu ihtiyacını metalaştırmıştır. yani okun bir yanı doğrudur. öteki yanı değil.

ben karıların fikrini merak ediyorum. başlığa bakıyorum 4 sap. gerçekten çok yazık.

ne alakası var objeleştirmekle? objeleşmek ve de objeleştirmek çok daha farklı şeylerle olur bence. sürdüğüm oje beni neden objeleştiriyor anlamadım, erkeklerin anlam veremediği aşikar fakat oje sürdüğümde ellerim gözüme daha bakımlı daha düzgün geliyor aksi halde ne kadar temiz olurlarsa olsunlar bir bulaşık yıkamaya pertleri çıkıyor tırnaklarımın, yumuşak ve soyulan bir keratinden fazlası olmuyor gözümde. ruju genelde evde kendi kendime pembe ya da doğal tonlarda sürüyorum özellikle kansız olduğumda dudaklarımın rengi çok soluk duruyor ve aynaya bakınca otomatik olarak halsiz hissediyorum yani erkekler bize obje demek için kapitalizmdir odur budur her şeyi bahane ediyorsunuz. aşırı saçma bir başlık. kendimi açıklamak zorunda hissediyorum ve böyle hissettiğim için kendime kızgınım. bırak düşünen istediğini düşünsün değil mi? -_-

karısının makyaj masrafından bıkan kocaların en sevdiği başlık bu başlık!

#2238293 şu entry'nin devamı olarak; kapitalizm çıkarcılığın getirmiş olduğu zekâyı kullandı ve yıllardır var olan fakat kimsenin düşünmediği bir planı devreye soktu. boyaları üretti, yaydı, reklamcılığı kullandı, pazara çıkardı. algı operasyonları, reklam hileleri vs. gibi mevzularla da bunu toplumlarda normalleştirdi.

bunu ilk biz bulmadık diye kalkıp adamları suçlayamayız. kapitalizm kadını objeleştirmedi -ki makyaj yapıyor olmak obje olmak için bir neden değildir. kapitalizm, çıkar oranını yükseltmek için başka bir yol buldu, bütün olay bundan ibaret.

epeydir makyaj konusunda yazasım vardı, taslaklarımda bekletiyordum. kapitalizmin hayatımızı boka çevirdiği herkesin malumu ama makyaj konusunu/tutkusunu başlatmak bakımından masum olduğunu söyleyebiliriz.

kozmetik, "düzen veya düzeltme" anlamında yunanca “kosmos” sözcüğünden gelir.

antik çağ kimyagerleri en az 3500 yıl önce boya ve kozmetik malzemeler sentezliyorlardı.

güzellik anlayışının beyaz bir yüz, kırmızı dudaklar, koyu renk kaşlar ve kirpikler olarak belirlendiği antik roma'da, müşterileri genellikle zengin fahişeler olan ovidius, "aşkın sanatı" adlı kitabında genç kadınlara daha güzel görünebilmeleri için talimatlar vermişti.

makyajın temel malzemesi koyun yününün teriydi. tebeşir veya beyaz kurşun yüzü beyazlatmak için kullanılır, beyaz tene sahip olabilmek için türlü türlü maskeler yapılırdı. beyaz bir yüz güneşe maruz kalmamış demek ki dışarıda çalışması gerekmeyecek kadar varlıklı olmanın bir göstergesiydi.

arpa unu, biraz dövülmüş bakla, yumurta, nergis soğanı, çatal boynuzu, sakız, bal buğday unu karıştırılarak ya da pişmiş fasulye, acı bakla, beyaz kurşun, güherçile köpüğü, iris karıştırılarak, maskeler hazırlanır, dudaklarını boyaması için ruj, gözlerini daha büyük göstermesi için de siyah boya kullanılırdı.




antik mısır'da da hem kadınlar hem erkekler bir yandan güzel görünmek için öte yandan sert atmosfer koşullarından ve güçlü güneşten korunmak için makyaj yaparlardı. inanılmaz çeşitlilikteki kozmetik ürünler ve malzemeleri farklı amaçlar için ve sosyal sınıfa bağlı olarak kullanılanırdı.

gözlerin güzelliğini arttırmak için karbon, kurşun sülfür ve manganez oksitten oluşmuş siyah bir makyaj, dudakları ve yanakları için hardal ve sudan elde ettikleri ruj, saçlarını daha güzel ve çarpıcı hale getirmek için ve tırnaklarını güzelleştirmek için de sarı ve turuncu gibi renklerde kına kullanırlardı.

antik mısır'da kozmetik kaşıkları


kaynak
kaynak