bunu yapmak için bile klavyeye bakmam gerekiyor benim. random gülemiyorum, maksimum "ahahah" çıkıyor benden.*

karşımdaki kişinin devamlı kendini anlatması, hiç bana nasılsın diye sormaması ve beni dinlememesi, lafı bir şekilde kendisine getirmesi. bana değersiz hissettirir bu durum. sanki onun varlığını değerini pekiştirme ihtiyacını karşılamaktan başka bir işlevim yokmuş gibi gelir.

1997 yılı.o zamanlar abone olmadan da kaçak bir şeyle faxla bağlantı sesi çıkarır gibi bir sesle nete bağlanılıyordu. ben de yaşımın gereği bedava bağlanıyorum sanırken; o internete giriş faturası 2 katı parayla telefon faturasına yansıyordu.. yani galiba , ya da ona benzer bir şeylerdi tam hatırlayamıyorum.

akademisyen olmak.

(bkz: merak etmeyin yoldaş sizi bulur)

tır şoförü/kamyon şoförü bir yazarımız yok mu şimdi bembeyaz font üzerine tupturuncu renklerle bunu yazdıracak?

3 çocuğa 6 isim vererek, benim de zamanında takip ettiğim moda.
dahaden çocuklarımın bundan muzdarip olduğunu görmedim. soyadı kısa olan herkes verebilir, uzun soyadlarında handikap yaratabilir.

mitokondriyal dna delesyonu ile karakterize bir sendromdur.
1-6 ay arasında anemi(kan hücre azlığı),laktik asidin(laktik asit yüksekliği) görülür.
sendromda ekzokrin pankreas yetmezliği de eşlik eder.

bazen çıkıp bir tane ağzına vurmak istediğim tiptir. bu kişi, her zaman hakkının yendiğini düşünmektedir. ufak veya büyük ayırt etmeden her olayı kendine yorup, acıların çocuğu'nu oynamaktadır.

kimsenin merak etmediği derdini, karşısındakine zorla anlatıp kendi derdine ortak olmasını amaçlayan kişidir ayrıca. asla tavsiye kabul etmez, çünkü en iyi o bilir. ne haddimize zaten.

eyy, sürekli isyan eden çilekeş tip, lütfen görüşmeyelim. seni gördüğüm yerde yolumu değiştirmekten sakınmam.

(bkz: benim derdim bana yeter)

mikis theodorakis ve maria farantouri
o antonis
muazzam şarkıdır.

aklıma ''kara basma iz olur'' şarkısını getiren başlıktır.

lise yıllarımda sık sık yaptığım eylem. özellikle de kitaplar ucuz olduğu ve benim de fazla param olmadığı için daha çok sahafları tercih ederdim. tabi büyüyüp para kazanmaya başlayınca d&r vs. de gezmeye başladım. çoğu zaman kitap almasam da (ki çok ilgimi çeken bilgilendirici kitap olursa alırım) rafların arasında dolaşıp sarı sayfaları karıştırmak beni inanılmaz rahatlatır. kitapların kokusu mu desem, belki hayatımı değiştirecek ve daha mutlu edecek bir kitap bulurum umudu mu desem bilmiyorum ama gerçekten çok zevk aldığım bir eylem. hem avm'de boş boş gezmekten daha iyidir.

tıp 4 kollajenin alfa3-4-5 zincir defekti ile karakterize bir hastalıktır.
hematüri,katarakt, sağırlık gibi sorunlara yol açar.
x'e bağlı geçen bir hastalıktır.bu hastalıkta bazal membranda elektron mikroskopik yöntemle basket filesi görünümü saptanır ve tipiktir.

el işi yorgan diken zanaatkara verilen isimdir.

eskiden, şehrin her mahallesine en az bir tane düşerdi. çarşıda birden fazla olurdu.
tertemiz bir dükkan olurdu. yorgan dikme için dev bir podyumu olurdu. podyumun duvarları rengarenk, farklı desenlerde atlas, saten yorganlarla dolu olurdu.
bir tane abi, bir elinde iğne, bir elinde yüksük, elinde yorgan dikerdi.
yorgancı, marifetine göre farklı farklı motiflerle, yorganlar hazırlar.

desendeki amaç, yün yada pamuğun yorganın her tarafına eşit yayılmasını, estetik bir görüntü haline getirmektir.

rengarenk saten yorganlar, beyaz çarşafla giydirilir-kaplanır. sateni ve deseni nevresim ile yok edilmezdi.

yorganlar pamuk ise yıkanmaz, her yaz mevsimi güneşlenerek temizlenir.
yün yorganlar, arzu edilirse yıkanabilir.

şimdilerde, mahalle aralarında, yorgancılar hazır yorgan satarak yada minder dikerek, devam etmeye çalışıyorlar hayata.
hazır tekstil ürünleri arttığı için,büyük bir ihtimalle, yorgancılık onlardan sonraya geçemeyecek.

trabzon'da kemeraltı'nda yorkancı levhası olan bir tane vardı. her geçişte ilgimi çekerdi. bizim oraların şivesi miydi, yoksa bir levhacının anlık icadı olan bir kekime miydi , allah bilir.

rusya'da bulunan ve dünya tarihinin en büyük volkanik aktivitesine ev sahipliği yaptığı düşünülen bölge. siberian traps olarak bilinir.

jeolojik kayıtlara göre, bu aktivite döneminde karalarda yaşayan canlıların %80'i ve denizlerdeki kabukluların %95'i ölmüştür.

bilim insanlarının ülke ülke gezerek yaptığı araştırmaların sonuçları şu şekilde özetlenebilir:

yaklaşık 250 milyon yıl önce, rusya'daki bu bölgede, yer altında bulunan, magma adlı akışkan ve sıcak madde, yer kabuğunun bazı zayıf bölgelerinden yukarıya sızmaya başlar. bulunduğu bölgede yangınlara neden olur. atmosfere de bol miktarda karbondioksit salınmasına neden olur.

karbondioksit zamanla hava sıcaklığını yükseltmeye başlar ve kara/deniz fark etmeksizin canlılar tamamen oksijensiz kalır. böylece yangınlarla ölen canlılara bu kez oksijensizlikten boğularak ölenler eklenir.

***

kara ve havada can pazarı yaşanırken, okyanus diplerindeki mor bakteriler durumdan son derece memnundur. zira bunlar oksijensiz ortamlarda yaşarlar. bir yandan da hidrojen sülfür adlı zehirli bir gaz ürettiklerinden, suları zehirlemeye başlarlar.
bugün nesli tamamen tükenmiş olan trilobit adlı canlının tamamen tükenmesinin bu dönemde olduğu tahmin edilmektedir.

***

bahsi geçen bölge, son derece büyük bir alan:



üstelik fena bir özelliğe sahip: yerin altı kömür yataklarıyla dolup taşıyor. tabi magma yayılım alanını artırıp yüzeye çıkmaya devam ettikçe, geçtiği bölgedeki kömürleri de tutuşturmaya başlar. bu kez de atmosfere bol miktarda metan gazı karışır.

atmosfere dağılan gazlar dünyanın her yanına yayılabildiğinden, dünya bir süreliğine neredeyse venüs gezegeni gibi boğulmaya başlamış.

sanıyorum ki kömür yatakları tamamen yanıp kül olana kadar sürmüş bu aktivite. bölgede bugün yaklaşık 7 milyon kilometrekarelik bir alan, volkanik bir kayaç türü olan bazalt ile kaplı. bölgenin volkanik bakımdan aktif olup olmadığı bilinmiyor. dünyanın hareketi nedeniyle, magmanın çıkış yaptığı noktalar başka yerlere kaymış olabilir.

kaybedenler kulübü ile hayatımıza giren bir asu maralman şarkısıdır. diğer adı bağrı yanık dostlara.

sözlükte komik bir şey gördüğümde hahahahah butonu arıyorum. olsa da kullansak..

hele bir de aceleniz varsa kendinize söve saya geri dönersiniz. o telaşlı gidiş, güç bela kapıyı açış, unutulan eşyayı aldıktan sonra hızlıca kapıyı çekiş, anlık duraksama ve anahtarı içeride bıraktığını hatırlama. küfürler eşliğinde işe yetişme çabası... kan, ter ve gözyaşı...

bu konuda kadınların hiçbir suçu yok dediğim durumdur. kadınları devamlı eleştiren ama bir yandan da kadın profillerinde devriye atan, kafası sözlük diyarından çoktan çıkmış yazarların işidir.