nazan öncel'in en çok beğenilen parçalardır.

bir makinist olarak en sevdiğim, uzun yolculuklarda ardı ardına dinlediğim, gidelim buralardan isimli şarkısıdır.

ilk çin imparatoru qin shi huang tarafından, kendisine diğer hayatta eşlik etmek üzere yaptırılan, çeşitli figürlerden oluşan toprak ordu.

terakota, terrakota ya da terracotta, pişmiş toprak anlamına geliyor. bu koca ordu da askerleri, atları, müzisyenleri, akrobatları ve egzotik hayvanları ile pişmiş topraktan yapılmıştı.

bu koca ordunun içerisindeki her figürün kendine has yüz ifadesi, giysisi ve silahlarıyla insanlar görülsün diye yapılmamış olması oldukça şaşırtıcı.

ordu ilk yapıldığında, parlak, canlı renklerle boyandıkları ancak zamanla bu boyaların yavaş yavaş aşındığı ve geriye sadece toprak figürlerin kaldığı biliniyor.

askerlerin her birinin elinde gerçek silahlar olduğu ve eski çağlarda tüm bu silahların çalındığı tahmin ediliyor. zira yerinde duran birkaç tane var ve bunların keskin kenarlı, gerçek kılıçlar olduğu görülmüş.

bölgede yapılan kazılarda, terracotta olmayan başka heykellere, gerçek atların iskeletlerine ve orada çalışan işçilere ait olduğu düşünülen kemiklere de rastlanmış.

@gandalfın kırık asası'na katılıyorum ve artırıyorum: bu yaşıma geldim hâlâ ürpertici buluyorum bu heykelleri. sanırım bu tür heykellerin yahut oyuncak bebeklerin geceleri ansızın canlanıp manyağın önde gideni birer katile dönüşmelerini konu edinen filmlerden kalma bir travma bu.

'içimden dolu dolu ettiğim küfürler var' başlığı.

bakın ben mülayim insanım bana bunu yapan başlık küfüre eğilimli arkadaşlara neler yapmaz?

memlekette son günlerde olanlar akla mantığa sığmıyor. afganların ülkeye hücum etmesi, talibanla kardeşlik bağı kurmamız, suriyelilerin memlekete sahip çıkması.

şimdi kalbimden bu memleketi kimseye yedirmeyiz demek geçiyor ama dilimden dökülemiyor malesef. çokta bir şey söyleyemiyoruz ki artık. söyleyenlerin hali ortada. susanların gönlü yaralı.

ah benim güzel ülkem sana sahip çıkamadık vah ki ne vah...

göbeği 1 metre önden gidiyor haberi yok, ak çomar.

şöyle adamlar makam mevkii sahibi ülkede.

düzeniniz batsın, bir tarafınıza girsin.

bir gün hepimizin o göbekten zeytin yiyeceğimiz vaadiyle bizleri kandırıp tarikatına alan yönetici;

tescilli bir trabzon lezzetidir.
masanın ortasında piyaz olur ekseriyetle. ayran ile servis edilir. yemeğin sonunda fındıklı baklava ya da laz böreği, yanında sınırsız çay ikram edilir.
1930 lu yıllarda trabzon'un akçaabat ilçesinde, akçaabatlı lokantacılar tarafından yapılmıştır.

kafa sözlüğün en temel özelliklerinden biri de bu özelliği sanırım. oylamalar karşılıklı oluyor. beni üzüyor bu. burada çok zaman geçirmiyorum. sıkı bir takipçi de değilim. iyi yazarları keşfetmeye çalışıyorum. en iyi yazılarımı burada paylaşmadım henüz. ama var işte birkaç tane. iyi yazarları keşfetmek için daha çok zaman geçirmek ve epey okumak gerekiyor. ama diyorum ya, sorun okumakta. uzun yazılar hemen hiç okunmuyor. duygusal yazılar da -hele bugünlerde- kimseleri ilgilendirmiyor, herkes dert küpü zaten. aramadım, burada da sözlük için öneriler başlığı vardır herhalde. bu sözlük ne minnacık ne de ekşi gibi devasa. bence, -örneği de var-, yazıların altına yorum özelliği gelmeli. o zaman insanlar birbirlerini çok daha iyi tanırdı. keşfetme, takip etme daha kolay olurdu. buranın en şeker özelliği burayı idare edenlerin üyelere yaklaşımı. bunu herkes yazmıştır zaten. ama bu gerçek. bir kere ulaşılmaz değiller. onları tanıyabiliyorsun, onlarla konuşabiliyorsun. dinliyor gibi yapmıyorlar, dinliyorlar ki, bu ne kadar önemlidir takdir edersiniz.
iyice delirmediğiniz sürece yazdığınız her şey de görünür, okunur durumda. bu da başka bir artı.
yine de iletişimsizlik sorun. yazarları tanımak için 'zaman' gerekli ve 'zaman' en değerli şey.
ben de 'zaman' sınırlarını aşmak üzereyim. okunma sınırını çoktan geçtim belki de.
neyse, tanıdığım bir-iki yazar var. kalan zamanımda da onlara bir bakayım. burada güzel bir gün değil ama sizin orada gününüz güzel olsun. kalın sağlıcakla.

snatch gibi kült filmler listesinde zirvelerde olan bir filmi ve sherlock holmes gibi çok çok eğlenceli bir seriyi yönetmesinin yanı sıra, madonna 'nın da eski kocası olan yönetmen.. severek izliyoruz..

yolcu limanında stajyerlik yaptığım dönemdi.
karadan 12 mil açıkta kılavuz tekneden yolcu gemisine çarmıhtan* çıkarken,
dalgaların etkisiyle gemiye sıfır yanaşmış olan tekne birden açılıp tekrar gemiye çarptı.
son salisede filipinli küçümen personel beni çekmeseydi gemi ve tekne arasında ikiye bölünecektim.
yani inceldiğim yerden kopardım muhtemelen.

amme hizmetidir.

--- alıntı ---

ay karanlık
maviye
maviye çalar gözlerin
yangın mavisine
rüzgarda asi
körsem
senden gayrısına yoksam
bozuksam
can benim, düş benim
ellere nesi?
hadi gel
ay karanlık
itten aç
yılandan çıplak
vurgun ve bela
gelip durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim
sevmelerim gibisi
oturmuş yazıcılar
fermanım yazar
n'olur gel
ay karanlık
dört yanım puşt zulası
dost yüzlü
dost gülücüklü
cigaramdan yanar
alnım öperler
suskun, hayın, çıyansı
dört yanım puşt zulası
dönerim dönerim, çıkmaz
en leylim gecede ölesim tutmuş
etme gel
ay karanlık

--- alıntı ---

türkçe'ye acımak/merhamet/sabırsız yürek isimleri ile çevrilen romanının girişine konulan aşağıdaki kısım favorilerimdendir.

ayağım 41 numara diye mi sevmediniz lan beni püüğ yasssıklaar olsun.

allahınız kitabınız varsa ve sözlüğün ismi vitamin sözlük olarak değişmeyecekse. şu vitamin bar sandalyesi rengi olan iğrenç turuncuyu değiştirirsiniz. gördükçe burnuma sana yağ kokusu geliyor. sahte sosis salam pişiyor burnumda. daha normal bir renk yapın.

alın ben yaşıyorum bunları sizde yaşayın.

müzikleri insanı ürkütüp çok fazla etkisi altına alan gruptur. her dinlediğimde bana başka bir boyuta geçtiğimi hissettirir.

evet kulüpler birliğinin gelmesiyle kurduğum kulüptür. canın mı sıkılıyor, tatilin mi bitti banane alümimyum! şaka şaka at kendini kulübümüze zaman olsun sana akan su! kulübümüzde seviyesiz muhabbetler yasak olup, insanlıktan nasibini almak zaruridir.

kanal linki için link başvurusu turuncumda! gıybeti neden sevdiğinize dair bir cümleyle başvurabilirsiniz! (bkz: swh)

evet özellikle son 4 senede bu tür iyice artış gösterdi. genelde gençler ve uslupları bakışları insanı tahrik eder nitelikte.

hani kimlik soruyolar al diyoruz, yetkisini sorgulamıyoruz falan ama inatla seni tahrik etmeye çalışmaları bak akıllı ol takarım kelepçeyi gibisinden lafları artık baymaya başladı. bir düğme kamerası falan alıp bu tipleri ifşa etmeyi ciddi ciddi düşünmeye başladım.

sırf böyle insanlıktan nasibini alamamış tipler yüzünden işini hakkaniyetle yapmaya çalışan birçok polisimize kötü gözle bakılabiliyor.

kişisel gelişim kitapları değildir.

elma ile yapilacak sahaser niteligi tasiyan tart turu. icerigine birde tarcin eklendigi an pisme esnasinda eve yayilan o kokusu insana mutluluk veren kokular basligina tanim girdirecek turden olur. ekstra olarak siddetle hamuruna yag olarak margarin yerine tereyag eklemenizi tavsiye ederim ve de mumkunse elmayla beraber harcin icine kurumus uzum ve kavrulmus ceviz ekleyin. yazdigim puf noktalarini eklemenizle ortaya cikacak tartin lezzeti tam bir ef sa ne!.. uzgunum tum gun elmali tart diye sayikladim sozluk, yapacak elmam da olmayinca ben de onun yerine tanimini gireyim dedim*.

bir abidin dino şiiridir. nazım hikmet'in saman sarısı şiirine cevaben yazdığı bilinir.


saman sarısı
sen mutluluğun resmini yapabilir misin abidin?
işin kolayına kaçmadan ama,
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil.
ne de ak örtüde elmaların,
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini.
sen mutluluğun resmini yapabilir misin abidin ?

nazım hikmet

mutluluğun resmi
kokusu buram buram tüten
limanda simit satan çocuklar
martıların telaşı bambaşka
işçiler gözler yolunu.
inebilseydin o vapurdan
ayağında varna’nın tozu
yüreğinde ince bir sızı.
mavi gözlerinde yanıp tutuşan
hasretle kucaklayabilseydim
seninle, bir daha.
davullar çalsa, zurnalar söyleseydi
bağrımıza bassaydık seni nazım,
yapardım mutluluğun resmini
başında delikanlı şapkan,
kolların sıvalı, kavgaya hazır
bahriyeli adımlarla düşüp yola
gidebilseydik meserret kahvesine,
ilk karşılaştığımız yere
ve bir acı kahvemi içseydin.
anlatsaydık
o günlerden, geçmişten, gelecekten,
ne günler biterdi,
ne geceler…
dinerdi tüm acılar seninle
bir düş olurdu ayrılığımız, anılarda kalan.
ve dolaşsaydık türkiye’yi
bir baştan bir başa.
yattığımız yerler müze olmuş,
sürgün şehirler cennet.

işte o zaman nazım,
yapardım mutluluğun resmini
buna da ne tuval yeterdi;
ne boya…

abidin dino

bir güney kafkas dilidir.
doğu karadeniz kıyı şeridinde, rize ilinin pazar ilçesinden gürcistan sarpa kadar yerli halk tarafından konuşulur.