atv canlı yayınında müge anlı'nın, eskortluk yaptığı söylenen kayıp mervenur polat hakkında yapmış olduğu gaf.



kaynak: www.internethaber.com/muge-...

yazma isteğiyle hınca hınç dolmuştur.

entelektüel birikimini heybesine koymuş sözlüğe ilim irfan dağıtmaya gelmiştir.

(bkz: 50 saattir yazmıyo delleniyor oğlan)

diğer bütün cemaatler gibi bunlar da aynı bok. dini kendi çıkarları için kullanan tipler nakşibendiciler nurcular süleymancılar hiç birinin diğerinden farkı yok bunlar müslümansa ben değilim modundayım allaha yakın bana uzak olsunlar.

yahudi kökenli avusturyalı psikiyatrist.



alfred adler

(bkz: kola.)

afetler, cinsel istismar, birini kaybetme ve korku dolu anlar travmaya neden olabilir fakat bir taşın ayağınıza değmesi de travma sebebi olabilir. yani her afet ya da kayıp, herkeste travmaya sebep olmayacağı gibi, travma nedenleri de kişiden kişiye farklılık gösterebilir. örneğin, deprem kuşağında yaşayan insanlar olarak depremi neredeyse hepimiz yaşamışızdır. o an korku oluşsa da gece deprem olacağı düşüncesinden dolayı uyuyamayan, aşırı panik yapan insanların sayısı azdır.

travma sonrası stres bozukluğu hastaları otobiyografik hafızaları ile ilgili sorunlar yaşayabilir. otobiyografik hafıza, kişisel deneyimlerimize dayanan hafızadır. tssb hastaları, stresli durum veya travma nedeniyle belirli olayları/ travmatik olayları hatırlamakta güçlük çekebilir. bu yüzden terapistin, hastanın yaşadığı travmatik olayı çözmek veya travmatik olayın ne olduğunu anlamak için belleğe odaklanması gerekir.

fakat aynı zamanda, bazı travma sonrası stres bozukluğu yaşayan hastalarda ise o olayı unutmak yerine olay hafızalarında tekrar tekrar canlanır. yani travmatik olay kişinin hafızasında canlanır ve tekrar yaşanır. terapistler bu durumda da hafızaya odaklanmalıdır.

feriştah'ı aklıma getiren başlık.

yoldaş'ın elinde olması, benim elimde olmasından çok daha insaflı sonuçlara yol açacak liste.

ben olsam belirli bir profildeki tiplere acımam açıkçası. yazar kaybedeceksem onları kaybetmeyi, büyüyeceksem yavaş ama kaliteli büyümeyi seçerim ve sözlüğün en azından çeyreğini silerim (buraya erol taş gülüşü gelecek.) baktım uzun vadede işe yaramıyor, yenilerini alırım. boş beleş yazacak adam her yerde dolu zaten. "sonra bulamam" diye düşünmem.

türkiye'de de bol bol bulunan canlı.

çok ayı görülen yerlerde yaşlılar hep şunu söylerler; "ne yaparsan yap, ayıdan tokat yeme"

saldırıya uğrasan bile gerekirse çantayı, kolu vs ağzına ver ama o tokadı yeme.

hayvanın (özellikle bir boz ayıysa) kocaman pençeleri var ve gerçekten inanılmaz sert vuruyor. hani "yarısı boşa gider" derler ya, aynı hesap.

o kadar kuvvetli ki o pençeyi yediğiniz zaman sizi boydan boya yarıp kemiklerinizi kırar, iç organlarınızı döker. boynunuza isabet ettirirse direk olarak kafanızı koparabilir.

pençelerini bilemek için vurduğu ağaç şu şekildedir;



yakınlarda yavruları yoksa genelde insanlardan çekinir ve uzak dururlar, yüksek sesle bağırınca genellikle kaçarlar, ancak saldırmaya karar verirlerse gerçekten tam bir ölüm makinasına dönüşürler.

yatişkin bir boz ayı 600 kiloya ulaşabilir ve full kastan oluşur. buna rağmen bir at kadar hızlı koşar. koku alma duyuları köpeklerinki kadar keskindir, (bazı cinsleri) ağaçlara çıkabilirler. en azından 10 insan kadar güçlülerdir. korkunç bir ısırma kuvvetleri, dev gibi penceleri ve dişleri vardır. sizi gerçekten öldürmeye karar verirse kendisinden kaçmanız bile çok zordur. yakalar ve sikertir.

the revenant'da, ayı saldırısı oldukça iyi betimlenmiştir.



dikkatli olmakta fayda var.

dergilerden çözerken zamanın nasıl geçtiği pek anlaşılmıyor. genelde tek bir bulmaca da yoğunlaşmaktansa her sıkıştığımda bir sonraki sayfaya başlıyorum yada yarısını çözüp aşırı tıkandığım durumlarda arka sayfadan bir kaç boşluğu kopya çekip öyle devam ediyorum. vakit öldürmek için birebir.

epifiz bezi olarak da bilinen pineal bez melatonin salgılayarak vucüdun biyolojik ritmini düzenleyen beynin derinliklerinde yer alan vucüdun en küçük organıdır.

yıl bitmeden gelip buraya yazayım dedim. gerçi sana da sık sık söylüyorum bunu ama olsun bir kez daha dile getireyim iyi ki varsın canımın içi. 2021'in bana getirdiği tek güzelliksin. umarım bundan sonraki senelerde de aynı şeyi yazabilirim buraya. iyi ki benimlesin. seni ve hayatıma kattığın her şeyi ayrı ayrı seviyorum. salt varlığın bile çok kıymetli. hep böyle olsun, daim olsun. hep benimle ol. *

kanımca oyunculuk performanslarının tavan yaptığı bir filmdir. evet konu çok güzel, konunun işlenişi olabildiğince akıcı ama filmi tepe noktaya taşıyan şey; ustaların o muazzam oyunculuk performansı. robert de niro'yu pek çok filmde izledim lakin bu filmde bana verdiği hissiyat çok başka. adam girdiği her rolün hakkını veriyor falan, tamam bu klişelere alıştık ama buradaki oyunculuğu başka bir boyut. canlandırdığı karakter özelinde bakarsanız mimikleri kullanış tarzı, şaşkınlıkları, sinir krizleri ve karaktere dair tüm iniş çıkışları kusursuz bir şekilde ortaya koyuyor. tabi millet alışmış robert abinin yardırdığı filmlere bu yüzden de buradaki oyunculuğunu pek beğenmiyorlar. kiminle konuşsanız bir burun bükme hali mevcut. yahu arkadaş adam zaten yapılması gereken ne varsa yapmış. size tüm hissi veriyor. kaldı ki, işin odak noktası sayer karakterini canlandıran robin williams. o performansın yanında bu adamın oyunu gölgede kalmıyorsa, filmin akıcılığına ayak uydurup, bazı sahnelerde sizin kalbinize mıh gibi çakan o mimikleriyle hissi veriyorsa, daha neyin tatavasını yapıyorsunuz anlamıyorum cidden. *

kaldı ki, rahmetli robin abimiz içinde aynı teraneler döndürülüyor bu gömücü tayfa tarafından. ustaların oynadıkları karakterlerin özelliklerini hiç gözetmeden oyunculuk analizi yapılmaya kalkılıyor. ve daha da komiği başka karakterlerdeki başarılı oyunlarıyla kıyas yapmaya falan kalkıp, baltayı taşa vuruyorlar. hepiniz uyuyorsunuz ama bu adamlar uyanık arkadaş. filmi kaç kere izlemişimdir. hani şu oyunculuk bazında yapılan eleştirilere dair bende bir şeyler yakalayayım diye resmen kılı kırk yarmışımdır ama sonuç her seferinde, ''hadi oradan!'' şeklinde olmuştur. bu karakterleri zaten başka türlü oynayamazsınız. oynarsanız o gerçekçi algıyı yaratamazsınız. elbette bunlar benim düşüncelerim. lakin nasıl bir aksiyon beklendiğini bu dünyadan göçüp gideceğiz halen anlayamadım. şu filmdeki oyunculuklara saygı duymayı bilmiyorsanız, oturun recep ivedik izleyin ve alkışlayın demek geliyor vallahi içimden. neyse içimizi dökmüş olduk bu vesile ile.*

güzel filmdir. bu filmi ve oyunculukları gömenlere kulak vermeyin derim. panny marshall abi sana da helal olsun! mümkün mertebe ustaların tam gaz gitmesine izin vermişsin. saygılar abicim.

henüz daha yürümeyi yeni öğrenmiş mink bir çocukken elime düşen ütü. hastaneye götürüldüğümde doktor parmaklarımdaki eti çekmiş artık bir işe yaramaz diye ve ben çığlıklarla inletmişim hastaneyi. annem tabii dayanamayıp kızmış doktora, kucağına alıp eve götürmüş.* bütün elim yandığı hâlde yalnızca etimi cımbızla çektiği iki parmağımda iz kaldı.
ah ah... o doktoru bulsam da parmaklarımda kalan izden yüzüne dövme yapsam.

bir bitmedi bu kadın erkek ayrımcılığı.

yaaaa sen ne tatlı bişeysin öylee. ağlamıyorum gözüme portakal kaçtı...

(bkz: bermuda şeytan üçgeni)

girdiğim depresyon beni yutuyor resmen; içinden çıkamıyorum.

özür dilerim, teşekkür ederim, rica ederim.