kızlarım.

deliksiz uyku. gece gece istenecek makul isteklerden biri olmalı.

orta doğu’da çok büyük mevkilerde makam sahibi olabilir hatta biraz zorlarsanız ülke bile yönetebilirsiniz.*

stratis tsirkas, başıboş kentler 3, iskenderiye

okuduğum en güzel bedevi tanımı olmakla birlikte, her akla gelişinde barbar kelimesinin altını çiziyor zihnimde.

vicdan yoksunu yaratıklar . gözünü yuman, susan görmezden gelen yaratıklar. 7 yaşındaki 9 yaşındaki çocuk bunları yaşamadan nasıl anlatır, yazar ve çizer? kaldı ki üç farklı kurumdan alınan sağlık raporları istismarı doğruluyor.
ama sonuç tutuksuz yargılama.
şu haberi dün gece uyumadan okudum. bütün gece doğru düzgün uyuyamadım. o çocukların ve onlar gibi birçok çocuğun yaşadıklarını tahmin bile edemiyorum. nasıl bu kadar kör, sağır, dilsiz ve vicdansız olabiliyorsunuz? bildiğin insanlık suçu işleniyor. elinizi vicdanınıza koyun, varsa tabi vicdanınız...
ıçimden geçenleri ifade edecek kelime bulamıyorum.

kızartılmış hamurla hazırlanan tatlılar arasında dünyanın en ünlülerinden biri olan jalebi hindistan'a has bir sokak lezzeti. ülkenin büyük şehirlerinde birçok yerde bulunabilen bu tatlı aynı zamanda bize çok da yabancı sayılmaz.

müzisyen, oyuncu, yazar. her fırsatta övdüğüm, kaliteli mizah anlayışına sahip zeki insan.

bunların şişe şeklinde olanı makbuldür. öyle bir iki damla değil içi resmen likör doludur. çocukken bir kutuyu gömdüğümde uyuyakalmıştım. o zamandan beri pek severim kendisini.

kolay ama sabır isteyen oluşum.

yıkanmış, temizlenmiş, doğranmış, meyveyi (kabuklarıyla birlikte ya da kabuksuz) pet şişe ya da kavanozu hemen hemen yarısına kadar bu meyvelerle doldurup üzerine su ekliyoruz (kap dolana kadar). ardından bir tatlı kaşığı kadar da bal (bal, 5 litrelik bidon ölçüsü) atıp kapak yerine tülbent ya da tülbent benzeri bir bezle kapatıp karanlık bir yerde olmaya bırakıyoruz. unutuyoruz bir nevi aslında. ne kadar geç olursa, o kadar iyi.

yaparken birine kızmakta fayda vardır. sirke tutsun diye. aynısını turşu kurarken de söylerler. ne güzel insanlarız, kızarak olduruyoruz her şeyi.

not: arada kontrol edin, kokacaktır ve böceklenecektir, korkmayın. o böcekler sayesinde oluyor. olma süresi yaklaşık 10-12 hafta. tadına bakıp anlayabilirsiniz. ekşimiş olması gerekir. bu sirkenin bir de anası (maya gibi düşünün) var, (bkz: sirke anası) o olmadan ve böceklenmeden de sirke olmaz.

biraz profilini gezdikten sonra hiç bekletmeden takip ettiğim yazar. kaliteli tanımlarını daha fazla görmeyi bekliyorum.

mozar'ın requiem'inin çok özel bir bölümü. sanki tüm duygular zirvede gibi.
kendisiyle ilgili şöyle bir tespitim var.
amadeus'u izledikten sonra lacrimosa > diğer her şey.
çünkü mozart'ın babasıyla ilgili olan o olmamışlık hissi ve bunun üzerine doğan ölümsüz eserin doğuşunu çok etkileyici anlatmıştı amadeus. buradan

ilgi, tatlı dil, bilgece duruş.

hayatın zorluklarını görmemiş, sürekli hazıra konmuş insanlar ile duygusal ilişkiler yaşamayın.

evet sevgili kafa sözlük ailesi, bildiğiniz üzere merdumum girizim benim ilk göz ağrımdı. sonrasında merdum kaptan geldi bildiğim ve sanıyorum herkesin adı bir gün merdumlu bir şey olacak. neden çünkü merdumgirizimiz kendisiyle alakasız isimli bir yazara aa nickin bana benziyor diyerek aslında bir sinyal vermişti. bakın ben merdumumdan girizimden yana hep içim rahat ama bu tarikatta ki diğer merdumlar portakal mı keserler sözlüğü mü basarlar bilemem. hepinizin bu merdumla takıntısı nedir bunları kamuoyuyla paylaşmanızı bekliyorum. yayını bu kadar geçe koymasalardı bağlanıp bir uğur dündar havasıyla bu tarikatın şeceresini çıkartacaktım ama uyku mühim gençler. yani ben birde uyanık olsam da bedenen uyanık kalabiliyorum sadece. sırf benim konuşmamı engellemek için bile yayını bu kadar geç saate koydular eminim bundan*. programda merdumgiriz dışında herkesin amacını açıklamasını bekliyorum.

7 yasyaşındayım, sömestr tatili için köye gidiyoruz. yollar kötuymüs kim dinler? maaile bize hiçbir şey engel olamıyor. illa ki gidilecek o köye...
kar, buz, yollarda don olsa da gidilecek! gidin, gidin de, görün ebemin örekesini...*
neyse...

köye gidince benim başıma bir bekçi dikin, sonra ne yaparsanız yapın. insan geçmiş yıllardan ders alır değil mi?
ama nerdeeee? *
köye giriş yaptık annemler eşyaları taşıyor, babam içeride dedemle sohbet ediyor. daha bir saat dolmadan ben üst katın balkonunun gider borusundaki boyum kadar sarkıta kafayı taktım. illa onu kıracağım. yerden bir taş aldım, sarkıta attım ama...
aması o gitti babam ve dedemin oturdugu odanın camını kırdı. kırılan yerden babamla göz göze geldik. babam gözüyle kaç işareti yaptı. ben kaçtım üst kata... dedem alt kattan sinirle dışarı fırladı. babamın camı kırarken gördüğü 8-9 yaşlarındaki oğlan çocuğunu aramak için köyü dolaşmaya gitti.

ben diyorum ama kimse dinlemiyor.
anneeeee!
anneeeee!!
bana sahip çık!
beni sakın gözünden ayırma!!!
zaten köyde adim çıkmış kıyamet alametine, herkes benim hakkımda;
-"o kıvırcık var ya, o kıvırcık, tam deccal, ocaklardan ırak!" falan diyor.
az bak bana, bu kız nerede ne yapıyor? öyle başımı boş bırakma!

ama annem yine aynı tas, aynı hamam. saldım çayıra, mevlam kayıra diye attı ortaya... iyi o zaman, olacaklardan ben sorumlu değilim.
.....
annemler ertesi gün yufka ekmek yaptılar. öyle az buz değil. en az yüz kilo undan yaptılar. sonraki günlerde ekmeğe yardim eden komşulara yardim ettiler. imece usulü tüm mahalle ekmek yaptı. birgün sobanın başında otururken dışarıda iki keçinin dolaştığını gördüm. kış günü dışarıda keçi olmaz ki... kesin bunlar başka köyden gelmiş, açlardır deyip annemlerin koca gün uğraştıkları ekmeklerin olduğu üst kata keçileri çıkardım. sonra odadaki ayva dolu kovayı onların önüne çektim. onlar biraz ayvadan yedi sonra büyük olan yufkalari yemeye başladı. diğeri de ona katıldı. bunlar yiyorken birden o koca yığın yufka tüm heybetiyle yere serildi...
keçiler yufkaları yerken o sıra üst kata yengem geldi. gözleri kocaman açılmış. ne olduğunu anlamaya çalışıyor.

en uydurugundan yengeme bir yalan;
-yenge, bunlar girmiş buraya korktum büyük olan keçiden çıkaramadım bir türlü.
yengem keçileri kovdu.
odanın halini gören annemlerde matem havası, kim yardım eder bir daha, hem herkesin ekmeği var?
şunların derdine bak!
yalan dünya bir vaaar, bir yok.
bizim yörede her evin kendine ait tek göz bir ekmek evi vardır. içinde devasa bir sac ocağı, yapılan ekmeği koyarlar ve kapılari çok sağlam kilitli olmaz. sağlam yapın işte ne olur ne olmaz?

keçileri ertesi gün yine gördüm. e bunlar aaaaç!
her gün onlar geldi, bende başka başka komşuların ekmel evine soktum. zaten sonrasını onlar halletti. hala kimse bütün bunları benim yaptığımı bilmiyor.

bak anne "herkesin ekmeği var" diyordun. umudunu yitirme, boşuna dememişler 'gün doğmadan ,neler doğar.'

"bak burası çokomelli" demenin noktalama işareti kullanılarak yapılan hali.*

önemli olan çabuk büyüme değil, istikrarlı büyümedir diye cevap vereceğim soru. parti kurarsam oyum kendime.(bkz: lol)

bu benim ve ekleme yapayım: 250 kontöru 20 liraya almak ve o kontörün, kıskanç sevgiliye dert anlatacağım diye 30dk.da bitmesi... ilişkileri finanse edememek yüzünden ayrılmak... şimdiki gençler çok şanslı...