yazar arkadaşlarımız karma kasmak için sürekli bilgi içeren tanımlar giriyor. tamam bilgide olsun ama akışın tamamı bu defa biyoloji dersine dönüyor. kafa dağıtmaya giriyorum başlıklara baktıkça yoruluyorum.

100 gerekir ki ortalama 60 düşsün.başarana rastlamadım.

sadece bana mı tuhaf geliyor bilmiyorum açıkçası ben çok mutlu olduğum anlarda fotoğraf çektirmeyi unutuyorum o yüzden mutlu anlarda genellikle fotoğrafım olmuyor ama onların maşallah sanki özellikle fotoğrafçı tutulmuş gibi her anı kayıt altında

bir bal porsuğu olarak, okurken tüylerimi ürpertmiş mektup.
arkaplanda şu çalarken okumayın kafayı tekmelersiniz*

içerikten bağımsız olarak teknik açıdan çok güzel iş çıkarmış sevgili yazarlar. tebrikler:)

seni oyundan çıkarmak isteyen arkadaş hamlesidir.

kıyak arkadaş böyle olmalıdır. muzip. gereksiz.

her akşam işten çıkar çıkmaz eve dönen cemal süreya’ya bir gün tomris uyar, “biraz gez dolaş, arkadaşlarınla buluş, vakit geçir” demiş. ertesi gün on dakika geç gelmiş cemal süreya, bir sonraki gün on beş, daha sonra yarım saat. bu akşamlardan birinde, örtü silkelemek için pencereyi açan tomris’in apartmanın girişinde oturan cemal’i görmüş. her akşam iş çıkışı eve geliyor ama aşağıda oturup gecikiyormuş cemal süreya. tomris uyar ise bu duruma bir ad vermiş: “şahsiyet rötarı.”

gérôme, günümüzde oryantalist sanat düşünüldüğünde, ilk akla gelen isimlerden biridir. oryantalizm’in en çok tartışılan görsel yaratılarından bazıları gérôme’a aittir. bu nedenle, edward said’in 1978 yılında yayımlanan, batı kaynaklı bu kültürel durumu analiz ederek, eleştirisini yaptığı ünlü “oryantalizm”kitabının kapağında gérôme’un “yılan oynatıcısı” resminin kullanılmıştır.
bir çok türk ressam aurora yazarımızında bahsettiği gibi bu ressamdan eğitim almışlardır.
*

şiirimin adı sen bir fransız olamazsın.

fransızca öğrenmeyi öğrenmeye çalışıyorum
aslında daha önceden biliyodum
da işte konjonktür el vermedi unuttuk gitti öyle
zamirler hatırımda hala
je tu il elle nous vouz illes elles
ill elle ve illes illes aynı okunur il ve el diye
jö sui lahmacun
bilmeyen cahiller için
je suis lahmacun diye yazılır
e ismimi de söylebiliyomuşum, sevindim
senin ismini söylemeye çalışıcam şimdi
ama içimden
(salata, dümdüz bi isim)

dümdüz bi ismin olduğu için
isminde r harfi olmadığı için
fransızca telaffuzdaki
yumuşak g'nin tadını alamayacağın için
-möğkğödi çarşamba demektir-
o hırıltıyı hissedemeyeceğin için boğazının derinliklerinde
fransız olamazsın sen
hiç uğraşma

mesela ne bileyim ingiliz olabilirsin belki
isminde r harfi olmadığı için
has ingiliz de olamazsın sen gerçi
belki amerikalı olursun
bi şansını dene derim.

olabilmesi muhtemel şeyler.

(bkz: madagaskar penguenleri)

ben son sigaramı 28 ekim 2019'da içtim.
dişlerimle ilgili cerrahi bir müdahale için bir kaç gün zorunlu olarak içmemem gerekiyordu. hatta aklımda hiç bırakmak yoktu çünkü ben zaten paket paket sigara içen birisi hiç olmadım günde 2-3 tane, en fazla 5-6 tane içen birisiydim. belki de bu yüzden bu kadar kolay oldu. aynı zamanda da yerine düzenli sporu hayatıma ekledim ve hiç bırakmadım.
bir kaç gün bir hafta oldu, bir ay oldu, bir yıl oldu. ben kendime asla yasak demedim çünkü yasak derseniz illa onu istiyorsunuz, en azından bende böyle oluyor, herkes kendisinde iş yarayacak formülü daha iyi bilir. sigara paketimi de çöpe falan atmadım, 7/24 gözümün önünde de değildi ama biliyordum orada olduğunu. kendime hep "canım isterse içeceğim" dedim. özgür bıraktım, rahat bıraktım. şimdilik iyi gidiyoruz. benim 10 yıl içmeyip tekrar başlayan arkadaşım da olduğu için büyük konuşmak istemiyorum. eşim içiyor, arkadaşlarımın çoğu da içiyor. uzun süredir kimseyle görüşemiyoruz tabii ama eskiden kahve içmek ya da yemek yemek için buluşurduk. o zamanlarda da içmedim, canım istemedi. umarım böyle devam eder. yani işin özeti bırakmak istemeden bırakmayın, hep başa dönersiniz.

"yanımda değilsen ne istanbul ne ankara"

bu insanlardan 80 milyon kadarı bir araya geldiğinde türkiye cumhuriyeti oluşmaktadır.

bizim yan komşu çocuğunu küçük kardeşimle oynasın bahanesiyle gönderiyordu sürekli. hep de telefonla gelirdi. meğer çocuğu tembihlemiş modemi bul şifrenin fotoğrafını çek diye. keşke isteseydi nazikçe. şeytanla komşuymuşuz 2 sene boyunca.

gerçek aşkın meyvesi olduğunun farkına varamamış yazar isyanı.

hulusi hem babacan hem de fabrikatör amca ismi

bence var olmayan iticiliktir.
bende koyacağım aslında ama işte gören evli olduğumu duyunca efkarından şarapçı oluyor. sözlüğün bekası için bunlar hep.

evlenilecek kişiyle somut şartları için evlenmemektir.

yani karşınıza çıkan eş adayıyla evlilik kararı alırken; bu adamın/kadının çok iyi bir işi var, çok parası var, iyi bir makama mevkiye sahip diye evlenirseniz o şartlar ortadan kalktığında otomatik olarak evliliğiniz de bitecektir. aynı şey güzellik/yakışıklılık ve sağlık için de geçerli. bunların hiç bir garantisi yok. insanlar bir anda her şeylerini kaybedebiliyor, tecrübeyle sabittir.

önemli olan; karşılıklı sevgi, saygı ve anlayış. bunlar olduğu zaman gerisi kendiliğinden geliyor.

benim ben bu insan.

bu huyum yüzünden telefonları açmıyorum ve insanlar bana kızıyor ya da küsüyor. sevmiyorum telefonda konuşmayı. yüz yüze saatlerce oturup muhabbet eden ben, telefonla konuşurken rahatsız oluyorum. lüzumu üzerine gelenlere bakıyorum diğerlerini açmıyorum.
nasıl ayırt ediyorsun diyenlere cevabım: mesaj atarlar ben de dönüş yaparım.