o noktayı bulan,
o noktada duran,
o noktada kalan,
o noktadan hayata bakan,
o noktayı hayatının rotası yapan* kadınlar tanıdım.

yana yana yaşadılar iliklerine kadar. gözlerinden yaş hiç eksik olmadı. hep üşüdüler, yaz kış. hayal ettiler, tekrar tekrar kurdular ve anlattılar hiç durmadan, her seferinde geldiğinde yaşanacak o masalsı anı. beğenmeyip tekrar kurguladıkları da oldu. onunla olan anları tekrar tekrar yaşattılar kafalarının içinde kendilerine.

oruç aruoba, uzak'ta hasreti tanımlarken şöyle diyor : "hasret, halvet uman vuslat beklentisidir." bunu da gördüm konuştukları anlar da. arzulanmaktı istedikleri. bazısı diline düşürdü, bazısı hiç cesaret edemedi.

hasret, arapça bir isim. kelime karşılığına bakıldığında tam da onları karşılayandı aslında "ele geçirilemeyene veya elden kaçırılana üzülüp yanma". o zaman pişmanlığı da barındırıyordu içinde. sorguları fazlaydı ve dillerine düşürmeseler de keşkeydi, işte.

nazan bekiroğlu'da mavi lale adlı kitapta şöyle diyor: "ben bana ait evin kapısında kaldım mevsimlerce. ne anahtarlarım uydu bana ait kapının değiştirilmiş kilitlerine, ne de bir izin olsun alabildim bana ait evi gezmeye." işte buydu hasretin kelime karşılığı.

hikayelerini bildiğim bu kadınların tamamı -neredeyse- evliler. kendilerini sevdiklerinden emin oldukları; kalplerine, sırça bir köşkün içinde duruyormuşcasına davranan adamlarla.
..
evlilik yıl dönümleriydi. mükemmel bir masa hazırlamıştı adam. kadının en çok sevdiği o kırmızı şarap da masada yerini almıştı. ikinci kadehten sonra kadın "lütfen, bir kere sesini duyayım." dedi. adam masadan kalktı ve numarayı çevirdi. hoparlör açıktı."
..
çok konuştum, hasrete gider

başrolünde çağlar çorumlu ve büşra pekin’in olduğu 1 saat 50 dakikalık türk yapımı uzaylı komedi filmi.

çerezlik izlenir.

istanbul için olmayan hede. beşiktaş'tan ümraniye'ye giderken 5 farklı şehir görebilirsiniz. ümraniye'den beşiktaş'a dönerken 10'a da çıkabilir bu sayı. zira istanbul bu, şişede durduğu gibi durmuyo.

200 yıl sonra hiçbirimizi kimse hatırlamayacak.

2k takipçim olmasına karşın kapattığım sosyal medya şeysi.nedenine gelirsek ; çok fazla şiddet içeriyor. hem sözlü hem de görsel.sözlü şiddetle millet birbirine küfürler edip , aşağılıyor, hakaret ediyor.kendi gibi olmayanı ötekileştirip ,anormal ilan ediyor. hani kimsiniz ki ?? nesiniz siz ??? bana yapılmamasına rağmen çok fazla görmekten, karşılaşmaktan midem bulanmıştı. görsel olarak da;her dakika şiddet gören,ölen kadınların fotoları ,sakat bırakılan hayvanların videolarını görmekten insanlığımdan utanır hale gelmiştim.sonunda kapattım rahatladım. tv'de izlemiyorum yıllardır. bir şeyler ne zaman daha iyiye giderse o zaman belki böyle platformlara daha çok dahil olurum.o da biraz zor gibi.

nedeni şudur; türk gencinin didinip uğraştığı ve çok yüksek puanla girilen üniversitelere yabancı öğrencilerin kıytırık puanlarla girebilmesidir

ikinci dünya savaşının başlamasına sebep olan almanya ile doğu prusya arasında kalan bölgedir.

almanya doğu prusya ile kara bağlantısı sağlamak için barışçıl yollarla polonya ile görüşse de sonuç alamamış nihayetinde bölgeye saldırmıştır.

hitler, avusturya ve çekoslovakyanın işgaline karşı gelen cılız tepkilerin de etkisiyle burası için savaş başlayacağına inanmamış. komutanların ısrarına rağmen saldırı emrini vermiştir. danzig'e atılan bomba ikinci dünya savaşının başlangıcı olmuştur.

kazandığı hiçbir seçim olmayan, oturduğu makamlara atanarak gelmiş siyasetçi.

giulio monteverde - the angel of the night (1885)

özgürlük özgürlük deyip, her aşamasında engelle karşılaşılan durum.
geçenlerde benim de başıma geldi.
2-3 entry siliyorsun iş bitiyo.

ya ben buraya kendi rızamla gelmişim, birşeyler yazıp çizmişim, bir süre sonra da gitmek istemişim,
giderken de benden geriye hiç birşey kalmasın diyorum, ama yapamıyorum, sistem izin vermiyor.

moderasyon kızmasın da, bir sürü saçmalık ortalıkta dolaşırken, burayı bu şekilde nasıl ayakta tutup devam ettirecekler çok merak ediyorum doğrusu.

ınsanları buraya doldurmak değil, onları kendilerini iyi hissedecekleri bir ortamda tutabilmek önemli olan...

samimiyetsiz ve dengesiz olması..

hayır adama şey diyemezsin “onda bulup bende bulamadığın ne?” onda olan sende yok sende olan onda yok. tansiyonum düştü.

distopik evrenler ele alan eserler arasında çok farklı bir konu seçmiş gibi görünse de aslında insanlık tarihinde sık sık karşılaşılan bir durumu anlatıyor. iskenderiye kütüphanesi'nden, ortaçağ kilisesine, yunus'un şiirlerini hırsla yakan molla kasım'dan, 80 darbesinde korkudan kendi kitaplarını yakanlara kadar hep var olan bir durum.
okurken yeter artık "yangın vaaar!" diye bağırasım gelen kitap.

reshad strike'in ekibiyle ülke ülke, kültür kültür dolaşarak çektiği belgesel türü film.

ben de özgün, samimi, içten, yaratıcı ve izlenilesi olduğunu düşünüyorum. farklı kültürler tanıyoruz, dünyanın bizden veya sorunlarımızdan ibaret olmadığını görüyoruz. adamlar 70$ kazanabilmek için tehlikeli dağların eteklerinden bal almaya çalışıyor. insan bunları görünce hayatındaki sorunlarının o kadar da büyük olmadığını anlıyor.

aşağılanması gereken aşağılanmalıdır. yanlış yapana yanlış denilmelidir. aman üzmeyelim, aman tadımız kaçmasın diye diye bu hale geldik. herkese gerektiği gibi davranılmalı.

"radyoyu açıp karşınızda bizi görürseniz belki güzel şeyler olur, tesadüfen olan şeyler daha güzel olmuyor mu zaten?" diyerek yayına başlayan radyo programı.
ilk canlı yayınlarıymış, hayırlı ve bol dinleyicili ha tabi ki çok da başarılı olsun dilerim!*

çamaşır suyu kokusu. *

anlatamadığım için uzun zaman önce anlatmaya çalışmayı bıraktığım durum. ne görüyorlarsa öyle anlasınlar. *
(bkz: entry nick uyumu)

çocum o saçları niye öyle yaptın, gün teyzesi hırkası giymişsin bi de, okuyor musun burayı, şş change the color ablası sevsin, hadi.

(bkz: bir bu eksikti)