pentagram grubuyla lisede tanıştım. anatolia albümünü kasetten dinlemiş nesilim.

iddialara göre squib load parçalanması yaşatan tabanca kabaca mermi kovanının ağızda kalması sonucu iğne kırılması. iğne mekanizmasının plastik olması (polimer de kullansanız o yüke maruz kalırsa kırılır glocklarda dışı polimer de olsa içini çelikle destekleme sebepleri iğne mekanizmasının sorun çıkartsa bile fırlamamasıdır)

açıkçası hiçte öyle söylendiği gibi güzel bir tabanca değildir resmen toplama bir tabancadır şöyle ki gövde glock a benzesede iğne kapağı kalitesiz bir polimer olduğu için squib load durumunda o iğne gözünüze girebilir.

kendi bilgi birikimim içinde silahı yorumlayacağım zira bu silahı polis memurlarına verdiler bir polis memurunun gözüne iğne mekanizması girdi buna da mühimmat(!) hatası demişlerdi. bir tabanca kullandığı mühimmatı atması için üretilir 9mm, 7,65, 6,35 neyse lan bir tabanca da bunun nasıl bir hatası olabilir lan? bana söylesin sarsılmazdakiler.

alt kasa hk9 çakması üst sürgü ise dümdüz glock kopyası yetmediği gibi sürgüyü glocktan kopyalıyorsun arka kapağın içine de çelik koy saf polimer koyma ki en azından iğne polimeri kırıp bir yerlere fırlamasın bu durumda!... silahın altını üstünü başka yerlerden klonluyorsan sen yeni bir silah üretmiyorsun zaten.

kullandığım kadarıyla gözlemlerim;

- tetik allaha emanet.
- işçilik o parayı hak etmiyor.
- temizlik sonrasında montaj yaparken icra mili tıkanıyor.
- sürgü ile namlu arasında boşluk var ve bu atış stabilitesi ve güvenlik açısından hiç iyi değil namlu sallanır mı lan bir tabanca da?
- silah emniyetteyken tetik düşmesi.

ille sarsılmaz alacaksanız direk sar9 değil de sar9x alın daha iyi. adamlar bildiğin toplama tabanca alıp silahtan anlamayan kerizleri silkeliyor.
daha yazarım ama şunlar bile skandal benim nezdimde. sattım glock a döndüm allahtan.

bahsettiğim sar9 kazasının incelemesi.


not: tabanca ruhsatım mevcut taşıma ruhsatı.

orta doğunun özetidir. yavaş yavaş konuşup lafı ağzında geveleyip flar takanların kaliteli insan sayıldığı, hızlı konuşup bol paça pantolon giyenlerin köşe başında rapçilik yaptığı bir yerde olmaktır. ne cefası biter ne de sefası.

son zamanlarda büyükşehirlerde parklarda, ağaçlarda görülen papağan türüdür. ankara gibi soğuk iklime sahip memlekette bile ağaçlarda görülebiliyor. muhabbet kuşu ve diğer tropikal papağanlar gibi değillerdir. bunlar kafesten salınıp özgür bırakılsa bile kışı atlatamaz ve çevreye adapte olamazlar. ama yeşil papağanlar da egzotik bir tür olmalarına rağmen hindistan ve pakistan kökenli türlerdir ve oranın dağlık, ormanlık bölgelerinde yaşarlar.

kaçak olarak türkiye'ye getirilmiş ve gümrükte yakalanmış, ondan sonra serbest bırakılmışlar. 1996 yılında istanbul sınırları içinde tem otoyolunda, papağan taşıyan kamyonetin devrilmesi sonucu yüzlerce papağan uçup gitmiş. istanbul 'da varlıkları ortaya çıkan ve parklarda, korularda, ağaçlarda tüneyen yeşil papağanların gümrük ve kaza sebebiyle yayılan papağanlar olduğu düşünülmektedir. papağan popülasyonunun ilk zamanlar 100 kadar iken şimdi 5-6 binlik sayıya ulaştığı tahmin ediliyor. özellikle çınar, selvi ve çam ağaçlarını çok seviyorlar. papağanlar, kış mevsiminde bu ağaçların tohumlarıyla besleniyorlar. yaz mevsimi olunca da ağaç yaprakları ve meyveler ile besleniyorlar. bu ağaçlar, papağanlar için barınma ve beslenme imkanı sağlıyor.

nazım hikmet'in hoşgeldin kadınım şiirini ezberlemiştim.

hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.

hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...

hoş geldin kadınım benim hoş geldin.

aklımdan geçen düşünceler bir süre sonra üç boyutlu oluyorsa heh tamam diyorum artık uykudayım.

50'li yaşlarda bir komşum var.

2 gün önce kapı çaldı, abi ramazan pidesi getirmiş. teşekkür ettim, borcum nedir diye sordum, "ne borcu afiyet olsun" dedi. verdi pideyi. ucunden 2 lokma kopardım koparmadım. öyle kaldı.

dün yine aynı saatte kapı çaldı, açtım. yine pide getirmiş. "abi ben aldım zaten, ziyan olmasın" dedim. (yalan). "olsun bunu da al" dedi. aldım. o da yenilmeden taşlaştı.

bugün kapı çaldı. aha dedim, pide geldi yine. bu sefer açmadım kapıyı. resmen evde yokmuş gibi davrandım. pideden kaçtım resmen. sanki alacaklı gibi.

bozuluyor oğlum ne yapayım?

mutfakta hala 2 tane taş gibi olmuş pide duruyor. yarın çöpe atacağım.

yarın gelirse ne yapacağım bilmiyorum.

kadını ikinci sınıf vatandaş yapmanın sonucudur. ırkla değil ülkenin cehalet seviyesinin yüksekliği ile açıklanması gereken durumdur. olayı bahane edip ırkçılık yapmanın alemi yok.

kadınlara yapılan zulüm ülkenin her kesiminde yaygın. kadın cinayeti okumadığımız gün yok. kimi ikinci eş olmak istemez öldürülür, kimi ayrıldığı eşi tarafından öldürülür, bir başkası ya benim olursun ya toprağın der.

eğer coğrafya kaderdir diyorsanız da bu kaderi kendimiz yazdık ve yaşıyoruz. bu kadar büyük bir cehaletle nasıl savaşılır, savaşması gerekenler bunu istiyor mu? diye de sormak gerekir.

saati gelse de az eglensek; canlar benim icin caliyor, tabii ki oradayim. *

(bkz: bilemezsin)

takipçi gitmiştir, gittiği gün bitmiştir.

keko günlüklerimden.

yedi yaşındaydım. ilokul birinci sınıfta matematik sınav sonucu açıklanmış ve o zamanın not sistemiyle beş almıştım. heyecanla koşarak kan ter içinde geldim eve. sonucu soyliycem ve bizimkiler çok sevinecek diye. balkonda oturmus babama heyecanla anlatırken, nefret dolu gözlerle bana bakarak asla zihnimden silinmeyecek o sözleri gözlerimin içine baka baka söyledi;
"kaç yazar. erkek değilsin. keşke erkek olsaydın da bir kolun yada bacağın olmasaydı."
o günden sonra bir daha hiç ders çalısmadım.

özellikle geceleri yaşanan fobidir.
hep düşünür insan ulan unutur giderlerse ne yaparım buralarda dinlenme tesisi soğuğuna karşı nasıl hayatta kalırım diye düşüncelere dalar.

tabi bu düşünce insan zihnine ulaştığı anda bayat çay hızla yudumlanır sigara hızla içilir ve otobüse koşulur erkenden oturulur.

milenyum çağı çocuklarıdır. 1996 ile başlaması öne atılırken genelde 2000 ve sonrası doğan çocukların oluşturduğu nesil olarak kabul görmüştür.
eleştirilerin odağı olmuş ve ondan önceki kuşakların kendilerine kötü bir dünya bırakmalarından ötürü de en şanssız olan nesildir. en azından ülkemizde baya şanssızlardır. düşünsenize her hareketiniz, dinlediğiniz müzik, giyim tarzınız, dersleriniz, hayalleriniz, her şeyiniz eleştiriliyor büyükler tarafından, size kötü bir dünya bırakan büyükler tarafından üstelik. yine aynı şekilde, hayallerinize ulaşmak için binbir zorluk yaşıyorsunuz fakat hiçbirinin bir kıymeti olmuyor.

ne kadar eleştirilse de bu kuşağın bilinçli bir kesimi de vardır ki, o kesimin bir şeyleri değiştirebileceği inancı vardır.

olursa hava durumu bültenlerini ben sunarım. *

mutsuzum. *

merhametli ve neşeli insandır.

önce ülkedeki çocuk tecavüzcülerini pedofilileri engelleyin derler adama.(bkz: ensar vakfı)

karşılaşılan olumsuz durum üzerine hayret ve şaşkınlık bildiren bir sözdür.

aile kabristanı.
reyon filan demezsek sevinirim.