asıl ismi hüseyin cahit'tir. öyle uzun cümleler kurmaz, dili canlı ve temizdir. lise yıllarında arkadaşlarına mektup gelip kendisine gelmediği için, kendini yalnız hissedip üzüldüğünden kendi kendine mektup yazıp göndermiş, sonrasında da sevinçle mektuplarını karşılamıştır.

ne doğan güne hükmüm geçer,
ne halden anlayan bulunur;
ah aklımdan ölümüm geçer;
sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.

ve gönül tanrısına der ki:
-pervam yok verdiğin elemden;
her mihnet kabulüm, yeter ki
gün eksilmesin penceremden!

batının en sevdiğim yanı olan ahlaksızlığını konu edinen eserler içeren müzik icra şeysi. ölüm, uyuşturucu hazzı, cinsellik, ruh hastalığı üzerine de politik hiciv serpiştirilmiş tuhaf liriklere tempolu müzik harmanı yapmış ve utanmadan damarlarımıza zerk etmişler. bir kaç yıl önce de buralarda konser vermişlerdi.

solo bir proje olarak başlasa da iki çiçek bir böcek olarak kontrolden çıkmıştır. maşallah.

benim hiç öyle yeteneklerim yok, düz boyama yapıyorum. onu koyayım olmaz mı?

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"o olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.

ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin onu sevdiğinden.
çok sevmezsen, çok acımazsın.
çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
senin değillermiş gibi davranacaksın.
hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.
onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
çok eşyan olmayacak mesela evinde.
paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir şeyleri sahipleneceksen,
çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
gökyüzünü sahipleneceksin,
güneşi, ayı, yıldızları...
mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"o benim." diyeceksin.
mutlaka sana ait olmasın istiyorsan bir şeylerin...
mesela gökkuşağı senin olacak.
ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.
mesela turuncuya, ya da pembeye.
ya da cennete ait olacaksın.
çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak...

kabak tadı veren bahane.
ben artık biraz farklılık beklentisindeyim.
kabine toplantısı kararları açıklanırken how i met your mother'a selam çakılsın, bitirilecekse gece ikiden sonra iyi bir şey olmaz bahanesiyle bitirilsin istiyorum.

bol küfürlü ve pislikli ancak replikleri herkesin dilinde dolanan filmdir. ayrıca erkan can'ın dediğine göre denizden kum çıkarma işi yapan insanların işini gösteren ve onlar üzerinden konu ilerleten dünyadaki tek filmdir o yüzdendir ki çıktığı zaman bazı iyi ödüller almıştır .

her şeyi duyuyor, hiçbir şeyi bilmiyoruz olric. bu duvarlar arasında kapandık kaldık. savaş diyorlar, öldüler diyorlar, halk diyorlar. ne biçim şeyler bunlar? rivayetler dolaşıyor, sözler geliyor kulağıma. hep bir yerlerde bir şeyler oluyor, biz bilmiyoruz olric. hep anlatıyorlar, söylüyorlar, naklediyorlar.*
oğuz atay- tutunamayanlar (kitap)

ben yine kaçırdım.
sürekli başlığa bakmıyorum ki. mesaj atsanız keşke...*

nasıl ki soğuk suya girince alışıyorsun, buna da alıştım. çılgınca zıplıyorum vallahi. biraz karışık gibi sanki ama alışıyorsun girince.

zaafım olan hitap şekli ve dünyanın en iyi hitap şekli. bu söylenince şimdi ben senin güzelin miyim diye soruyum bu sefer karşı taraf dahada bastırarak söylüyor.kalbim pır pır ediyor *

"bardan hiç çıkmayan, bar müdavimleri" için kullanılan ingilizce bir tabirdir.
aynı zamanda senaryosunu charles bukowski'nin yazdığı bir filmdir.

ben gereksiz yere kendini mutsuz edenleri anlamıyorum, mutluluğun değil ama mutsuzluğun beklenti ile alakalı olduğunu düşünüyorum. ne kadar az beklenti içine girerseniz o kadar az mutsuz olursunuz.

hadi mutsuzluklarımızı düşünelim, neden aramadı, neden böyle yaptı, neden böyle söyledi, yok şöyle düşüncesiz davrandı ben olsam hayatta öyle yapmam, yok şöyle dedi ben kimseye öyle bir şey demem vs vs gider böyle cümleler..

ne gerek var böyle beklentilere inanın anlayamıyorum. karşında ki kadın yada adam’ın ayrı bir kişiliği var, ayrı bir bakış açısı var, ayrı doğruları var yada öncelikleri var ve senin ile aynı olmak zorunda değil bilmem farkında mısınız ?

o sen değil, senin istediğin gibi yada senin gibi davranmak zorunda değil önce bunu kabul edelim ve kendimiz dışında kimse ile ilgili çocuğumuz, eşimiz, annemiz, babamız, kardeşimiz, arkadaşımız vs. hiç kimse ile ilgili fazla beklenti içine girmeyelim.

en önemlisi insanları olduğu gibi kabul etmek ve değiştirmeye çalışmamak. bunu kabul ettiğimiz zaman yani sadece kabul etmek değil bunu tam anlamı ile içselleştirdiğimiz zaman bitiyor mutsuzluklar haberiniz olsun.



ben aslında mutlu, huzurlu biriyim ama beni “başkaları“ mutsuz ediyor diyorsunuz ya başkalarından bir şey beklememeyi öğrendiğiniz zaman kendinizi mutsuz etmediğinizi yada başkalarının sizi mutsuz edemediğini göreceksiniz.

bir evlilikten deli gibi beklenti içinde olup deli gibi mutlu olanı görmedim yada deli beklentiler içine girmeden yaşanan evlilikler, aşklar, arkadaşlıklarda gördüm ben asıl mutluluğu.



hayata, insanlara bakış açımızın az beklenti bol huzur olmasını diliyorum..

aradan geçen her yeni günle birlikte, neden ayrı kıtalarda yaşadığımız konusuna hala anlam veremediğim yazar.

bir de nickaltının bu kadar boş kalması sebebiyle, kafa sözlüğün üst üste iki tanım girmek zorunda bırakmasına sebep olan yazar...

adaletsiz olması. her zaman böyleymiş meğer ne bileyim büyünce anladım

turist geliyorsa riski de göze alarak geliyordur dedi ayrıca. e bizde göze alıyoruz. salın bizi.

tüm gün, köydeki on kişiyle kavga ettikleri için, kalan zamanlarda kızdıkları köylülerin dedikodusunu yaptıkları için, içlerine bir şey atmadıkları için olan durum.
annem köyde şu an, bezdi oradaki dedikodulardan kavgalardan, küslüklerden. küçük yerlerde insanlar birbirlerini yemekten depresyona mepresyona girmeye gerek kalmıyor.
ayşe teyze diyesi yiyin gari.
köyün doğal seleksiyon hali.

tabiki bulbasaur.şu tatlığa baksana.

bugün yine hissettiğim ve kendime söylediğim şey. ne zaman vazgeçmenin kıyısına gelsem aynı şey oluyor ama kısa bir süre sonra geçiyor.

bir hedef varsa, hedefe giden yolda bir de tek başınaysa insan yoğun çabaları sonucunda her geldiği noktada aynı düşünceye kapılabiliyor sanırım fark etmeden. önemli olan bu farkındalığın altında ezilmemek, pes etmemek, daha da güçlenmek..

belki kim olduğunu bilmeyebilir veya adını duymamış olabilirsiniz ama bu lafını mutlaka bir yerde duymuşsunuzdur:
bütün çiçekleri koparabilirsiniz ama baharın gelişini engelleyemezsiniz.

hadi ateistler bunu da açıklayın diye bağırmak.*
ayrıca nerede bu huriler nuriler gılmanlar!