nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi hissettirir.

dünya malında gözü olmayan, hoşgörülü ve kalender mizaçlı kişilere denir.

farsçadaki "kalender" kelimesiyle arapçadaki ; huy , mizaç mânasındaki "meşrep" kelimesinin birleşiminden oluşmuştur.
bu kelimenin geçtiği ve kendi anlamıyla tezat oluşturan güzel bir şarkının linkini bırakıyorum şuraya. en sevdiğim şarkılardan biridir.

ben kalender meşrebim

(bkz: kilo almak)

yazmak istiyorum , ama yazamıyorum, ne yazayım? beceriksiz politikacılarımı yazsam ? bizi hep arkadan vuran abd ve avrupa'yı mi? asla sırtını dönemeyecek kadar güven vermeyen rusya'yı mi ? kimi kime şikayet edeyim , bu halkın kaderi, iş bilmez politikacıların ellerinde oldukça hep acı çekmeye mahkum.
suriye bataklığına, sürüklendi çıkamıyor, çıksa dört bir yanımız terörist dolu, çıkmasa rusya'nın, amerika'nın oyuncağı, şamar oğlanı olmuşuz orda.
her tarafımız ateş...
tek teselli belki kendi uçağımızı yapabilmek, umut fakirin ekmeği..

abi neden hep geceye şiir, şarkı bırakıyorsunuz. biraz da miyav bırakın.
geliyor.
eved.
maaaaaav

kendi neslinin en iyilerinden. her alanda bir dahi. hangi kuşakta olursa olsun çağının en iyisi olabilecek kudrete sahip birisi. bu yüzden her dönem onun gibi insanlar aranır. kendisine birçok yönden hak veriyorum muhteşem birisi. cumhuriyet dönemi yaptırdığı idamları da dönem olarak incelendiğinde erivanlı bir kürdün torunu olarak çok görmüyorum. o dönem almanyada iki komunist darbe oldu ikisi de çok kanlıydı. bolşevik ihtilalinde yine oluk oluk kanlar akıtıldı. birçok cumhuriyet rejimi de kanlı olmasına rağmen atatürk gökten inme bi cumhuriyet bırakmış bize. lenin gibi hemen cumhuriyet karşıtı arkadaşlarını dehlemiş. izmir iktisat kongresinden tutun da geometri kitabı yazmasına kadar her alanda gelişime tek başına katkı sağlamış. giyinmeyi bilmeyen türk halkını giydirmiş, kadını oy sandığına gitmeye teşvik etmiş. burada hakkı verilmemiş bi soyadı kanunu güzellemesi yapmak istiyorum. 1934 yılında isviçre'den almış. fransızlar da aynı soyadı sistemini kullanıyor. anlamlı nesnel olan tüm kelimeleri kabul etmişler. ruslar veya araplar gibi babanın oğlu, baba adı gibi saçmalıklara hiç girmemiş. ingilizcenin suratına bile bakmamış, muhtemelen fransızca düşünmüş.

tabii bütün bunları yaparken bir yığın yanlış kararlar da almış ama çevresinde onu düzeltebilecek bi üstakılı yok. kötü bi döneme denk gelmiş kısaca. oyunu bilmeyene sıfırdan öğretmiş sonra da yorulmuş. elinden gelen her şeyi yapma fırsatı bulamamış gibi. sürekli beceriksiz türk halkıyla uğraşmış. hatay'ı bile kendisi almıştır. o dönem kendi kuşağından olan leon blum'a karşı kendi kağıtlarını oynamış, suriye'nin bağımsızlaşma politikasında kendi gücünü sergilemiştir.
kendisi artık napsın sıkıntıdan rakıya tütüne abanmış. keşke cumhuriyet başka biri sayesinde gelseydi de atatürk birkaç kuşak sonra doğsaydı...
cumhuriyetin kurucusudur. dünya tarihine yön veren birisidir. saygıyla.

babam uyurken erkek kardeşim kaşındığını anlatmaya çalışıyor

relax isimli yazar arkadaşımızın ukdesi.

tdk sözlük'te iki anlamı olan sözcüktür:

1)türlü işlerde kullanılmak için yapılan ince ve uzun metal çubuk.

2) göze sürme çekmeye yarayan, kemik veya fil dişinden yapılmış ince ve uzun araç.

kiminle konuşmamam gerektiğine dair önbilgi verdiği için minnettar olduğum insandır.

sessizce sohbetten uzaklaşarak kendini kurtarmaya imkân verir.

bir bitmediniz!

kadınların ve kuaförlerin bilebileceği bu rengi tarif etmesi de biraz zor açıkçası. rus kızının saçının sarısı desek uymaz, viking sarısı desen o da uymaz. bu sarı, doğal olan, abartısız ve fazla parlak olmayan bir sarı.

gérôme, günümüzde oryantalist sanat düşünüldüğünde, ilk akla gelen isimlerden biridir. oryantalizm’in en çok tartışılan görsel yaratılarından bazıları gérôme’a aittir. bu nedenle, edward said’in 1978 yılında yayımlanan, batı kaynaklı bu kültürel durumu analiz ederek, eleştirisini yaptığı ünlü “oryantalizm”kitabının kapağında gérôme’un “yılan oynatıcısı” resminin kullanılmıştır.
bir çok türk ressam aurora yazarımızında bahsettiği gibi bu ressamdan eğitim almışlardır.
*

(bkz: mutluluk)

yemek programlarındaki memnuniyetsiz yarışmacıların eleştirisi.

kısa bir dönem , seda sayan’ın yemekteyiz programını izlerdim. sonraki haftalarda baktığımda yarışmacıların hep belli bir konseptte hareket ettiğini farkettim.

hiçbir şeyi beğenmeyen bir yarışmacı,
çok bilmiş geçinen bir yarışmacı,
sürekli geyik yapan,yemekten çok eğlenmeye gelen bir yarışmacı,
kavgacı bir yarışmacı,
bir tane de hava atmayı seven bir yarışmacı.

genel olarak baktığınızda bu tipleri her bölümde görürsünüz. normalde türk kültüründe, misafirliğe gidince, ev sahibinin yemeklerini kötülemek yoktur. bu nedenle yarışmacıları bu şekilde memnuniyetsizliğe iten tamamen yarışmanın konseptidir. herkes yemekten memnun olsa, kaos çıkmayacak ve yarışma ihtiyaç duyduğu reytingi yakalayamayacaktır.

ben yarışmaya katılacak olsam, bana konsept gereği x yarışmacısıyla kavga edeceksin deseler kabul etmezdim. ama kabul eden onlarcası var ki yarışma yıllardır aynı konseptte devam ediyor.

çok dikkatli kullanılması gereken bir bıçak türü. jileti keskin olur. ben bir ara tırnağıma kaçırdım, canım felaket yanmıştı.

tırnak değişimi tam 1 ay sürdü. tabi o arada her elimi cebime attığımda takıldı ve beni irrite etti..

maket bıçağını düzgün kullanalım, kullanmayanları uyaralım.

uğurlanırken havaya atılan asker adayının tutulamayarak yere çarpıp ölmesi.
yaşanmış bir olaydır.

başka ülkede belki asker uğurlaması olabilir. uğurlarken havaya atıp tutmak sadece bize özgüdür.

herkes yazsın yoksa darılırım.
benim 3 gün sürdü, dakikalar önce yazar olduğumu öğrendim.

herkes duysun istiyorum*

emin olun belirli olsaydı daha çok korkardınız.

bir murat menteş kitabıdır. kitabı yarım saat önce bitirdim.

kitap 360 sayfalık bir polisiye kitabı. genel olarak tarz olarak diğer murat menteş kitaplarına benziyor. ruhi mücerret, korkma ben varım, dublörün dilemması kitapları gibi bir tarzı var. hızlı okunuyor. çabuk tüketiliyor. hızlı bir okuma keyfi vadediyor. bence murat menteş'in alameti farikası bu konu. kısa kelimeler süratli bir okuma deneyimi sunuyor.

kitap konu olarak tekrar inşa edilen titanik gemisini anlatıyor. kitapta bazı karakterler bölüm bölüm ayrılmışlar hikaye anlatımı yapıyorlar. tıpkı diğer romanları gibi.
kitaptaki karakterlerden bahsedecek olursak.
refik risk, şifa şavk, marco montes, ıgor jaguar, dr. akula, apo calpyso, jojo jaguar ve owen wow.
karakterlerin bazıları gerçekten çok eğlenceliydi. bazı karakterler ise sıkıcı ve zorlamaydı.

murat menteş bu kitabında bence diğer kitaplarını taklit etmeye çalışmış ve zorlama bir kitap ortaya çıkarmış. kendi çok sevilen tarzını taklit etmeye çalışmış. sanırım diğer üç kitap çok başarılı olduğu için üzerinde bir baskı vardı. şahsen üzüldüm murat menteş'ten böyle bir kitap beklemiyordum olmamış.
haa tabii kitabın eksi yönleri olduğu gibi artı yönleri de var.
çok araştırılmış ve çok düşünülmüş bir kitap olduğu çok belli oluyor. bu kitabı yazmak için baya bir kafa patlatmış. hatta fazla patlatmış belki o yüzden böyle olmuş.
hızlı bir okuma imkanı sunuyor. bir solukta okuyorsunuz. komik ve mizahi öğeler çok fazla. kelime oyunları her zaman olduğu gibi çok başarılı.

eksi yönleri ise artı yönlerinden fazla. zorlama cümleler, sıkıcı ve eksik kurgu, saçma söylemler, sürekli tekrara düşmesi, sık sık okuyucuyla sohbet etmeye çalışması gibi şeyler kitabın havasını mahvetmiş.
kitapta çok fazla şey olmasını istemiş ama bunu yaparken kocaman bir çorba metni hazırlamış. mesela bir karakter kitaptan nefret ettirdi.
sürekli şöyle cümleler kuruyor ve hepsi çok basit, itici cümleler.
"hani bazen şöyle şeyler olur ve şu olur ya " bu tarzda bir sürü sıkıcı, berbat, anlamsız cümle vardı. diğer kitaplarına çok fazla alakasız gönderme vardı. beğenmediğim kısımlar bunlardı.

yapmaya çalıştığı şeye çok fazla saygı duyuyorum. kariyerinde benim için nazarlık olabilecek kötü bir kitap olmuş. korkma ben varım, ruhi mücerret, dublörün dilemması gibi müthiş kitaplar ile çıtayı çok yükseğe koymuştu. umarım tekrar o çıtaya yetişecek kitaplar yazar.