şair olmaktan ziyade bizzat şiirin kendisidir. kıymeti öldükten sonra anlaşılagelenlerdendir.

bir zamanlar kendimi
bulunmaz hint kumaşı sanmıştım.
kaç metredir benim yokluğum?
benden daha çok var sanmıştım.
benim yokluğumdan dünyaya
bir elbise çıkar sanmıştım.
dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
sonunda ben de alıştım.
ah...dedim sonra,
ah!

ekşi'deki gibi daha minimalist bir görünüm olmasını dilerdim. çok karmaşık duruyor. bildirimlerin sönmemesi zaten söylenmiş. yine de çalıştığınız, çabaladığınız belli oluyor, ellerinize sağlık.

edit: bildirimler düzeldi. speedy gonzalez mübarek.

ak büyücü saruman başkanın büyük emekleri sonucunda kurulmuş olan, günümüzde halen faaliyetlerine devam etmekte olan vatana millete hayırlı bir kuruluştur.



odanın icraatları say say bitmez, detaylı bilgi için linkleri buraya bırakıyorum. orta dünyayı muassır medeniyetler seviyesine çıkarmak için canla başla çalışırken gri hokkabaz yüzünden şehit düşen başkanımızı sevgi ve saygıyla anıyoruz...
buradan
buradan

sanıldığım şey.

alıntı yaptığımda, bir başka sözlüğe daha önce yazdığım şeyleri alıntılarım genelde, onu da belirtirim "bir başka sözlükteki kendi yazımdan alıntıdır" şeklinde. nadiren de viki'den falan almışsam, onu da belirtirim. onun dışında yazdıklarım, okulda eğitimini aldığım, kitaplarda okuduğum, videolarda izlediğim her şeyin bir kombinasyonu olduğundan kaynak belirtmemin imkânı yoktur pek. bugüne dek okuyup izlediğim her şeyin hangi birini hangi başlıkta belirteyim?

tabi tarihleri ve isimleri bir yerlerden bakıp yazmak zorundayım elbette. yani bir şeyin keşif yılını ya da keşfeden insanın kızlık soyadıyla beraber tam ismini aklımda tutamam. fakat sorun bana fiziği, kimyayı, kuantumu, astronomiyi, bülbül gibi şakırım *

edit: bir yerden copy+paste olduğundan şüphelendiğiniz bir yazıyı kontrol etmek kolay. yazının içerisinden bir cümlenin tamamını alıp google'a yapıştırın. bire bir aynı cümlenin geçtiği bir site varsa, o yazı oradan alınmıştır. yalnız yazının tamamını kontrol edip diğer cümlelerin de aynı olup olmadığını kıyaslamanız gerekir. bu da burada bilgi olarak bulunsun.

fransız devrimini başka bir pencereden görmemizi sağlayan (bkz: charles dickens) romanı. ne zaman aklıma gelse bana emil m. cioran'ın şu sözlerini anımsatır: "en büyük zalimler, kafası kesilmemiş mazlumlar arasından çıkar. acı, güç iştahını azaltmak şöyle dursun, onu azdırır." orijinal dilinde okunması gerektiğini düşünüyorum. türkçe dururken gerek yok böyle bir aksiyona diyorsanız eğer meram arvas tarafından yapılan çeviri fena değildir.

--- alıntı ---

a wonderful fact to reflect upon, that every human creature is constituted to be that profound secret and mystery to every other. a solemn consideration, when ı enter a great city by night, that every one of those darkly clustered houses encloses its own secret; that every room in every one of them encloses its own secret; that every beating heart in the hundreds of thousands of breasts there, is, in some of its imaginings, a secret to the heart nearest it! something of the awfulness, even of death itself, is referable to this. no more can ı turn the leaves of this dear book that ı loved, and vainly hope in time to read it all. no more can ı look into the depths of this unfathomable water, wherein, as momentary lights glanced into it, ı have had glimpses of buried treasure and other things submerged. ıt was appointed that the book should shut with a a spring, for ever and for ever, when ı had read but a page. ıt was appointed that the water should be locked in an eternal frost, when the light was playing on its surface, and ı stood in ignorance on the shore. my friend is dead, my neighbour is dead, my love, the darling of my soul, is dead; it is the inexorable consolidation and perpetuation of the secret that was always in that individuality, and which ı shall carry in mine to my life's end. ın any of the burial-places of this city through which ı pass, is there a sleeper more inscrutable than its busy inhabitants are, in their innermost personality, to me, or than ı am to them?

--- alıntı ---

çok sevdiğim ve çok beğendiğim bir haruki murakami kitabı. haruki murakami modern japon edebiyatının en önemli isimleriden, bu kitap da onun ilk çıkan eserlerinden yanlış hatırlamıyorsam. buna rağmen oldukça başarılı bir kitap olduğunu söyleyebilirim. kendisi eşsiz bir hayal gücüne ve kendine has bir yazım tarzına sahip. bu kitabında her iki özelliğine de şahit oluyorsunuz. kitabın ilk kısımları biraz sıkıyor insanı fakat olaylar açıldıkça ve yazarın yazım tarzına alıştıkça akmaya başlıyor kitap. sonunda olayları öyle bir yere bağlıyor ki şaşıp kalıyorsunuz, hele ki o finali, ah o finali...

kitabın finalindeki spoiler sayılmayacak çok sevdiğim bir alıntıyla noktalamak istiyorum entryi.

aynaya bakmam kendimi bilmem
hayat acıtınca dünyayı sevmem!
ne yazık ki tek tabanca
serseri doğdum serseri ölcem!

çoğu kişinin yaşadığını tahmin ettiğim durumdur. hele ki burnunuz tıkalıysa çok keyiflenirsiniz.

sözlükte gereksiz yere popüler yapılmaya çalışılan yazardır. halbuki sağlam tanım giren yazarlar rağbet görmezken troller daha çok rağbet görüyor. sözlükler cidden ilginç yerler ha.

bu bölümü okurken tarih, edebiyat, psikoloji, felsefe, siyaset ne ararsanız her alanda en azından başlangıç seviyesinde bilginiz olur. bölümden baya bilgili ve bilinçli bir insan olarak mezun olursunuz (bu biraz da size bağlı tabi ki). sürekli ama sürekli bir şeyler okumanız ve yazmanız istenir. ingilizce öğretmenliğini kazanamayan kişiler tercih etse de aslında öğretmenlik okumaktan daha zordur. o kadar çok şey hakkında bilgili olmanız gerekir ki beyniniz yanar. evet bölümü bitirince bin bir türlü alana yönelebilirsiniz ama ben iş bulmanın pek de kolay olduğunu düşünmüyorum, hele de doğuda adı duyulmadık bir üniversitede okuyorsanız işiniz çok zor. 15k dan daha kötü yaptıysanız direkt mezuna kalın. öğretmenlik istiyorsanız, edebiyatla alakanız yoksa bu bölümü okumayın zaten bırakmak durumunda kalabilirsiniz. japonca, korece gibi dillere ilginiz varsa kesinlikle oraya yönelin, iş bulursunuz. genelde öğrencileri arasında yobaz çıkmaz, çoğu özgürlüğüne düşkün bazen de dinsizdir. ide okuyan öğrencilerin baya eğlenceli olduklarını düşünüyorum. çomü düşünen kişiler varsa okul baya vasat olarak bilinse de bölümdeki hocalar baya baya iyiler. iş bulmak kolay olur mu? bilemem.

olanların, olmayanlara genellikle; "çocuğun yok, nereden bileceksin!?" tipi ve tadında tepkiler verdiği ve sanki hiç empati kur(a)muyormuşçasına savunmaya geçebildiği eylem, seçim, durum.

halbuki kendileri de, anne ya da baba oldukları yaştan sonraki özgürlüğü bilmiyor.

arapça oturmak anlamına gelir. osmanlı tarihi özelinde de padişahın tahta çıkması şerefine düzenlenen tören kastedilir. ve hatta tarihçiler, direkt olarak padişahın tahta çıkması olayı için de bu terimi kullanmayı çok severler, "... 3. selim'in cülusundan sonra..." gibi.

alametifarikası ise cülus bahşişinde gizlidir.

pasif içiciliği ponçik bünyem kaldıramıyor,nefes almakta zorlanırım, gözlerim yanar,midem kötü olur falan ama ben içersem sıkıntı yok.o yüzden yaşasın aktif içicilik!

zavallı horozun hiçbir suçu yok, sahibi'nin andavallığı. kendisine eşşek cennetinde güzel bir kariyer diliyorum, orda devam eder bahis işlerine artık.* filipinlerde de böyle ayağına jilet bağlanmış bir horoz, polislerden birinin ölümüne sebep olmuştu. insanlar hala anlayabilmiş değiller, hayvanların oyuncak olmadığını ve bir can taşıdığını.

şaka maka tam 5 sene önceydi.

zaman ne çabuk geçmiş.

çağa ayak uydurmasını bilen başarılı girişim.

gün olur alır başımı giderim çiçeği / balkon aynı balkon / sene aynı sene

sayın doktor beye teşekkür ederiz.