herkesin kendi tercihidir, bizi zerre ilgilendirmez.

iki metre kare bir alan. siyah film camdan görünen biraz gökyüzü biraz da yandaki evin çatısı. uçsuz bucaksız ile çirkin bir kefede. duvarda deniz kabukları, sahte bir kuş hisssetiğim çoğu an gibi. birkaç mum romantik yanımı simgeleyen. ha bir de ay şeklinde minik pilli bir lamba. yakınca etrafa pek ışık saçmıyor ama izlemesi keyifli. hayatım gibi...

ne zaman biraz hüzün hissetsem açıyorum bir bira; ilişiyorum tahta, rahatsız, minik sandalyeye açıyorum bir müzik. şöyle göğsümde biriken acılara ulaşmak için... üflüyorum 'puffff' diye, tozların altında kalan yara izlerine bakıyorum sonra. çoğu iyileşmiş. bir tanesi var, işte o çok derin. her seferinde tam iyi oldu artık kabuk kopacak, çirkin bir iz kalacak diye bekliyorum. ve yine her seferinde bir parça pis iltihapla beraber kan akıyor. yine olmamış, diyorum.

geceye karışan müzik, başka ses yok. etrafı kaplayan, kocaman bir yalnızlığın sesi. dayanamıyorum. alıyorum elime telefonu. basıyorum bir tuşa. benim kadar sahte bir hayatı olan çok uzakta ancak bir o kadar yakındaki dostu arıyorum. ilk cümleyi ben kuruyorum. hep, her zaman. her mesajda, her telefonda. yine öyle oluyor.
- naber?
- iyi, normal. senden?
diyor her zamanki gibi. hep iyi, hep normal. işte bu cümle de onun özeti. yaşanmamış gibi. gün içerisinde aklından geçen, canını yakan onca şey yokmuş gibi; heyecanlandıran, gülümseten onca an. ona sorsan yok. ona sorsan kibri de yok. oysaki var işte adam göğsünde bir bıçak, zihninde deli cümleler var.
- ben kötüyüm ama...
- neden?
neden, desin istiyorum. biri beni görsün, gerçek beni. kırılgan acıyan yanımı. kahkahaların ardındaki hisleri de. sahte değil gülüşlerim. ama çok kocamanlar. yaşadığım her şeyi sığdırıyorum onların içine. bu yanımı da görsün istiyorum.
ama herkes değil. anlattığımda bana acımayacak, yargılamayacak biri görsün istiyorum. kimileri derine gömer, ben deşip iyileşiyorum kelimelere döktükçe. ama kelimelerin anlamını bilen biri dinlesin istiyorum. o neden, diyor; ben anlatıyorum.
kırıldığım, kırdığım anları seriyorum ipe. çok cümle kurmuyorum. uzun cümleler de kurmuyorum. ilk kez güzellemeden, savunmadan olduğu gibi aktarmaya çalışıyorum. çünkü yalın bir şekilde anlatmayı pek başaramam. her şeyi biraz savunarak, biraz güzelleyerek anlatırım. benim savunma mekanizmam da bu çünkü.
"gitti. beni benim onu sevdiğim kadar sevmedi. geri geldi ama artık ne bu sevgi eskisi gibi ne de ben."diyorum.
ne kadar klişe geliyor değil mi kulağa aşk acısı. ulan herkes bir diğerininkini umursamıyor da 'en çok benim acıyan' diye düşünüyor ya. işte tam olarak bu. beni az seviyor oluşu, bir zaman az sevmiş olması, bende değil bir başkasında huzuru araması... yıllar geçiyor. acı arada bir kalkıp yumruk atıyor. ahh, be...

"şimdi geçmiş işte. bir yola girmiş, bir karar vermişsin. sızlanma. korkaksın! korku çirkin bir bağ onu güzel bir masa üstü ile kapatıp üzerine bir çiçek koyup adına da aşk diyorsunuz." diyor. gerçeği pat diye bırakıyor havaya.
gözümden yaşlar akıyor. onca zamana rağmen. şöyle bir yokluyorum. o da ne! eskisi gibi acımıyor. hala kocaman bir yara, iyileşmedi. iyileşmesi de çok zor. kapatıyorum telefonu. uyuyorum sonra.

yeni bir güne uyanıyorum. bugün çok daha güzel diyorum. güzel görüyor, güzel hissediyorum gerçekten. çünkü fark ettim. ben korkağım! kendime itiraf edemediğim hep buydu. güçlü durmaya çalışıyor, kendimle mücadele ediyordum. artık kendime yalan yok. kabul ettim. buyum ben: aciz, aşık bir kadın.

geçenlerde gittim 3 gün sıkılıp geldim bir kişiye bile demedim ki mevzu olmasın diye.
bir daha gidersem özelden sütlü tarhana çorbası'na der giderim.

“bir dokunursa bin aşka boyar rengimi ellerinin ateşi”

divan edebiyatında beş dizelik bentlerden oluşan bir musammat türüdür.
her bendin ilk dört dizesi kendi arasında kafiyelidir. beşinci mısralar ise birbirleriyle uyaklıdır.
“mef’ûlü / mefa’îlün / faûlün" gibi aruzun belirli kalıbıyla yazılan tardiyeye tard u rekib de denir.
lise edebiyat derslerinden hatırlayacağımız üzere divan şiirinde tardiyenin en güzel örneklerini şeyh galip vermiştir.

hüsn-ü aşk isimli eserinde aşk, kalb şehri yolculuğunda bir sihirbazın büyüsü ile bir kuyuya düşmüştür. hüsn’den haber getiren sühan isimli ihtiyarı görünce
“mansur gibi (enelhak dediği için asılan mutasavvıf) darağacının üstüne çıktım. feryadım, israfil suru ile okunan bir ezan sesi gibidir. gam, boğazımı, boğum boğum olan bir ney haline getirdi. etrafımı belâ ordusu sardı. o padişahtan bir haber gelmeyecek mi” diye yakınmış ve
"hoş geldin eyâ berîd-i cânân
bahşet bana bir nüvîd-i cânân
cân ola fedâ-yı iyd-i cânân
bî-sûd ola mı ümîd-i cânân
yârin bize bir selâmı yok mu

ey hızr-ı fütâdegân söyle
bu sırrı idüp ıyân söyle
ol sen bana tercemân söyle
ketm etme yegân yegân söyle
gâm defterinin tamâmı yok mu

yâ rabb ne intizârdır bu
geçmez nice rûzgârdır bu
hep gussa vü hârhârdır bu
duysam ki ne şîve-kârdır bu
vuslat gibi bir merâmı yok mu

çıkdım ser-i dâra hem-çü mansûr
âvâzım ezân-ı nefha-i sûr
gal kıldı gülûmu şâh u mansûr
oldum sipeh-i belâya mahsûr
ol pâdişehin peyâmı yok mu

kâm aldı bu çarhdan gedâlar
ferdâlara kaldı âşinalar
durmaz mı o ahdler vefâlar
geçmez mi bu etdiğim duâlar
hâl-i dilin intizâmı yok mu

dil hayret-i gâmla lâl kaldı
gâlib gibi bî-mecâl kaldı
gönderdiğim arz-ı hâl kaldı
el’an bir ihtimâl kaldı
insâfın o yerde nâmı yok mu" demiştir.

günümüz türkçesi ile…
hoş geldin, ey habercisi cananın
gel de ver müjdesini cananın
bayramına canım feda cananın
ümidinde yok mu fayda cananın
yarin bize bir selamı yok mu

ey düşkünlerin hızır'ı, söyle
apaçık eyle bu sırrı, söyle
halime sen ol tercüman, söyle
teker teker saklamadan söyle
gam defterinin tamamı yok mu

nasıl bir bekleyiş, ya rahman bu
hiç geçmez mi, nasıl bir zaman bu
duydum düşkünlüğünü naza bunun
verdiği hep sıkıntı eza bunun
kavuşmak gibi bir meramı yok mu

keyf aldı talihden dilenenler
yarına kaldı iyi bilinenler
nerede o ahdler, o vefalar
geçmez mi bu ettiğim dualar
gönül halinin intizamı yok mu

gamla şaşkın gönül dilsiz kaldı
galip gibi mecalsiz kaldı
gönderdiğim arzıhal kaldı
şimdi bir tek ihtimal kaldı
insafın o yerde namı yok mu. hüsn-ü aşk eserini okurken bu beyitler alır götürür bizi farklı diyarlara...

şeyh galip’in şu tardiyesi de güzeldir .



yek nazrada kıldın ey yüzü gül
ayînemi âftâbe-i mül
geçti bana neş'e-i tegafül
hem eyle hem eyleme tenezzül
dil hânesi câ-yi işretindir

bir şu'lesi var ki şem'-i cânın
fânûsuna sığmaz âsmânın
bu sîne-i berk-âşiyânın
sînâ dahi görmemiş nişânın
efrûhte-i inâyetindir

şehbâl-i dil oldu evc-pervâz
kim sayd-i hümâya eyleyüp nâz
zülfünde de olmaz âşiyan sâz
affeyle ki ey şeh-i felek-tâz
perverde-i dest-i himmetindir

bir âleme olmuşum ki vâsıl
şebnemleri mihr ile mukâbil
yok, pertev-i mihre anda hâil
nezdîk ü baîdi özge menzil
kim firkatin ayn-i vuslatındır

açıldı der-i harîm-i ma'nâ
bir sûret olur hezâr da'vâ
esrâr-i hafâ hep oldu peydâ
bildim ki bu cümle şûr ü gavgâ
gavgâyı sever bir âfetindir

ey arş-kemâl ü meh-sitâre
olmak nola düşmen-i nezâre
galib sana oldu pâre pâre
bir hâne-harâb imiş ne çâre
dâm-i reh-i mihr-i tal'atindir.

“ey gül-i rana..! ömrün beş mevsimi var: aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün. sahi, sen hangi mevsimdesin? -” şeyh galip.

gül-i rana dışı sarı, içi kırmızı olan çok nadir rastlanan kıymetli bir güldür.
divan edebiyatında sarı taraf aşığın yüzünün sararıp solmasını, kırmızı taraf ise aşığın içinin kan ağlamasını anlatır. yüzünüz sararıp solmasın, içiniz kan ağlamasın...aşk mevsiminde ikinci bahar yaşayın. *

kalabalık ortamda takip ettiğin kafadarı ''a-ah işte burdasın'' diye diğerlerinin arasından çuk diye seçebilmek. bir nevi köşe yazarını seçmek.

film çekimlerinde gandalf'ın hobitlerden büyük görünmesi için ames odaları kullanılmıştır. bu oda sayesinde bir bebeğin bile bir yetişkinle aynı boyda, hatta ondan iri olduğu illüzyonu oluşturulabilir.

birinci dünya savaşının başladığı 1914 yılında müdafaa-i milliye cemiyeti tarafından üretilen yüzük. bu yüzüğün orduya gelir kapısı oluşturmak için yüksek miktarda satıldığı biliniyor. türkiye'de şimdiye dek iki numunesi olduğu bilinen yüzüğün, diğer bir numunesi arkeolojik kazılarda elazığ harput'ta ortaya çıkmış. demir döküm imalatı olan yüzüğün iki yüzünde ay yıldız ve orta kısmında müdafaa-i milliye yazısı bulunuyor. yüzüğün maddi değeri fazla yüksek olmamakla birlikte orduya destek için satılmış, yalnızca manevi değeri yüksek bir hatıra olarak kalmıştır.

sayısal sevdiğini öğrenince kendime yakın hissettim.
(bkz: sayısalcıların çok tatlı olduğu gerçeği)
aynı yolun yolcusuyuz. kendisine keyifli sözlükler ve başarılı bir eğitim hayatı diliyorum. *

amacım sözlük okumak, etkileşimde bulunmak, bilgiye ulaşmak.

sonuçta benim özgürlüğüme bir müdahale yok, a harfini büyük yapan adam kendi ana sayfasında böyle görüyor.
ben yine küçük harf ile yoluma devam ediyorum.

tanım : uzlaşmacı bir ortam için olması gereken.

çok ağladım bugün.
çok.
bi sürü.

hiçbiri gözlerimden silinmeyecek.

yıllardır, kendi kurduğu kelime oyunu programının sunuculuğunu, yazarlığını ve moderasyonunu yapan zeki, kibar, yakışıklı, kamyonla kitap okumuş beyefendidir.

"çok muzip, hınzır bir kelimedir bu efenim" sözüyle akıllarda kalan kişidir.

şu an çoğu kişi tarafından sırf adeti yerine getirmek için yapılan ve büyük ölçüde masum hisler taşıyan geleneksel bir olay olsa da, özünde oldukça cinsiyetçidir. bence artık böyle şeyleri tamamen aşmalıyız, evet aileler (hem kız hem erkek aileleri) böyle şeylerin yapılması gerektiğini düşünüyor, hatta küçük yerlerde kız isteme vs. olmazsa bir ton laf da çıkıyor ama yine de artık böyle saçma şeylere direnip yerine yeni bir şeyler koymalıyız diye düşünüyorum.
ailenin rızasını almak güzel bir eylem kesinlikle, ama daha farklı şekilde yapılabilir. ne bileyim, dışarıda bir yerde iki aile bir araya gelip birbiriyle tanışsa, o şekilde karşılıklı rıza verilse daha hoş olmaz mı?

lafla peynir gemisinin yürümediğini 18 yılda mahvettiği ekonomi ile bize ispatlayan kişi.

edit; malesef 21 yıl oldu ve daha da batıyoruz.

köpürte köpürte duş almak, on gün aradan sonra yeni bir kupada nescafe içmek, bir kitabı bitirmek, ağlamak, küfretmek.

ayın en iyi yazarı belirleme kriterlerini doğru bulmuyorum. ne kadar nick altı, o kadar etkileşim. ne kadar etkileşim o kadar artı oy, artı oy eşittir iyi yazar olamaz. sıralamada 21. olmuşum “black jack” yapmışım. bence 21’i yakalamak daha zor ve daha kazançlıdır.

benim için sözlük yazarları arasında birkaç isim vardır ki, her ayın iyi yazarlarıdır. söylemekten de çekinmem.

(bkz: evernevergreen)
(bkz: mahlassızım)
(bkz: 10pele)
(bkz: ateist kaplumbağa)

ve daha ismini yazamadığım, ayın listesinde sıralamasını bilmediğim ancak benim listeme giren yazar arkadaşlar, siz hep yazın. biliyorum. sözlüğün bu uygulaması sizin de umrunuzda değil.

t-shirtleri göbeğine geldiği için göbeğini saklıyordur, belki de çok sonradan görme enteldir kim bilir. sevdiğim insan kişisidir.

stanislaw jerzy lec sözü olup her dönem geçerliliğini sürdürür. özellikle vatandaşına değer vermeyen insanca muamele etmeyen toplumlarda daha iyi hissedilir bu.
türkiye'de en çok öğrenci veya asker olanlar hisseder bunu. etinizden sütünüzden yararlanılır sonra köşeye atılırsınız.