bir şarkı ile de süsleyelim;

"puslu soğuk hava dökülen yapraklar
en sevdiğim mevsimdi sarı sonbahar"

bir parça hüzünlendiren başlık.

ben yazmam böyle başlıklara kimseyi, nedenini daha önce anlatmıştım.

fakat madem siz yazıyorsunuz, bir allah kulu da meja demez mi vicdansızlar! boşuna mı yazıyoruz o kadar *

nasıl bir çağa denk geldik? her gün farklı ve çok daha iğrenç bir haberle karşılaşıyoruz. el kadar çocuktan ne istediniz?

kendisi çıtayı allahuekber dağlarına koymuş biz eteklerine papatyalar topluyoruz.
bazen tanımlarımı beğeniyor ya o an; sanki başım okşanmış da "aferin küçük" denmiş gibi hissediyorum.
nickaltına yazma küstahlığında bulunduğum harika ötesi mütevazı yazar.

güzel az tuzlu, ağır korkmayan peynir.

hiroşimada öleli
oluyor bir on yıl kadar.
yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

nazım hikmet ran

pidgin, ana dilleri birbirinden farklı olan insanların, daha çok ticaret yapma ve gündelik konuşmalar için yarattıkları dillerin genel adıdır. türkçe'ye "karma dil" olarak geçmiştir.
bu diller, gramer açısından oldukça basit, çekim eki bulunmayan, sözcük haznesi de oldukça düşük dillerdir. (çin-pidgin dilinde sadece 700 kelime vardır örneğin.) çok komplike kelimeler bulunmamaktadır. örneğin nijerya pidgin'inde 'talk' konuşmak, 'talktalk' information yani bilgi anlamına gelmektedir. bu şekilde bir kelimenin ikilenmesine sıkça rastlanılmaktadır. cümleyi negatif yapmak için ise sadece fiilin başına "no" eki konmaktadır.
bu dilleri anadil olarak konuşan insanlar yoktur. genellikle kolonize edilmiş bölgelerde rastlanır.
pidgin'lerde, dile en çok kelime veren dil "lexifier" olarak adlandırılmaktadır. ingilizce tabanlı olan tam tamına 35 tane pidgin bulunmaktadır. buradan bile yola çıkarak ingilizlerin koloni politikaları anlaşılabilmektedir. ingilizce'den sonra gelen dil ise tahmin edilebileceğiniz üzere 15 pidgin ile fransızcadır.

alttaki görselde nijerya pidgin'ine ait cümleler bulunmaktadır:


pidgin, birinin anadili olduğu anda creole diye adlandırılmaktadır. günümüzde hala pidginler bulunmaktadır. her pidgin zamanla creole'a dönüşmemekte, sadece oluşma amacıyla kullanılmaya devam edebilmektedir.

aldatan insana ikinci şansı vermektir.

hissetmeyi özledim

hak ehliyeti tanımını aklıma getiren başlık .

hak ehliyeti: insanın sağ ve tam doğmak şartıyla hak ve borç sahibi olabilme iktidarıdır. insanlar tam ve sağ doğmak kaydıyla anne karnına düştüğü andan itibaren hak ehliyeti kazanılır. insanlar hak ehliyetinden vazgeçemezler. hakların kazanılmasını ifade eder.

annelik doğduktan sonra başlıyor ama doğmadan önce de annelik haklarına sahip ama anne değil.

hayatımızda yer yer ne kadar da ihtiyacımız olan bir tabirmiş.
kimi kez o hisleri yaşatanları kaldırıp çöpe atmalı, kimi kez de ‘belki de mendilin kapağını açık bırakan benimdir’ özeleştirisiyle yola devam edebilmektir bence.
başlığı açan yazarın fikrine sağlık.

valla ne yalan söyleyeyim hoşuma gidiyor ister istemez. ruhum babanne eldiveniyle okşanıyor gibi hissediyorum.

kendisi yardım istediğinde asla geri çevirmediğim bir arkadaşım* vardı, yardım etmenin öneminden bahseden biriydi. bir kere çalışırken ona ihtiyacım olmuştu. zor bir andaydım, ve istediğim tek şey ben 5 dakika müşteriyle konuşurken yanımda durmasıydı. ve iş yerinde bana yardım edebilecek tek kişi oydu, çünkü tercüme yapacağım dili konuşan sadece ikimiz vardık. kendisine güzelce açıklamama rağmen oturduğu yerden kalkıp iki dakika yanıma gelmedi yahu. hayır yardımlaşma konusunda daha önce bir yorum yapmasa ya da o an meşgul olsa yine bir beklentim olmazdı ama durum bu olunca kendimi biraz kötü hissetmiştim sağ olsun.

küçükken beni korkutan güreşçi. birden ışıklar kesilir, gergin bir melodi, ışıklar tekrar açıldığında çat undertaker. baya heyecan kattığını inkar edemem ama. bir bölümde kane ile kardeş çıkmışlardı, tabutu falan gelmişti ringe. bi açtılar tabutu içi boş, tam onda giden ışık... güzel günlerdi.

bal özümlemeyi görev bilmeyerek reçel kaynatan koca yürekli arı, o hem nur*la pîrüpâk hem kurtuluşa erenlerden bir eren ancak ve ancak.

aydın kuşadası güzelçamlı beldesinde bulunan, doğal yaşamın olduğu (domuz ailelerine her yerde rastlayabilirsiniz korkmayın), yemyemsil ormanı ve masmavi koyları bulunan bir yerdir kendisi.

sırayla içmeler, aydınlık, kavaklıburun, ve karasu koylarının hepsini deneyimlemiş biri olarak derim ki sabah erkenden en sondaki koya gidin. karasu favorimdir, kimseler yokken sabah saatlerinde cennetten bir köşedir.

egeliler sevmez kuşadası'nın denizini "denizi patlar" derler, ne demek istediklerini dehşetle gören gözlerim var. sabah dingin mis girdiğiniz gibi deniz, muhtemelen öğleden sonra siz kumsalda uzanırken hafif dalgalar ile başlayıp sonra dev dalgalara dönüşerek kumsaldaki herşeyi götürür, kısa sürer korkmayın tekrar normale döner.

ama plajin arkası orman ve masalar var kahvenizi çayınızı yudumlayabileceginiz. tek önemli ayrıntı masada yemek bırakmayın domuzlardan size bişey kalmayabilir.

halbu ki 30 kelimeyle ifade ediyorum kendimi. nasıl olur?

tıpta poliarteritis nodosa'nın kısaltılmış halidir. küçük ve orta çaplı damarların nekrotizan vaskülitidir. ayrıntı için (bkz: poliarteritis nodosa)

nickaltı'ma girmiş olduğu şarkıyı tam o gün indirerek yaklaşık 5 gündür dinlediğim yazardır. tatlı düşünceleri ve farklı yapısı gerçekten dikkatleri üstüne çekiyor. mahlaslarının kaynağına atıfta bulunarak koyuyorum noktamı.

ne zaman gitti tren?
bir ben kaldım bir de gölgem
saatim mi geri kalmış, bilmem
ne zaman gitti tren?

lütfen lütfen lütfen bojack horseman rozeti.