bol bol kitap okumak ve yemek yapma yeteneğini geliştirmek.

aslında inceleme dalı olarak bilimin bir koludur. bilim insanları kafatası, vücut özelliklerine bakarak kişinin yaşadığı coğrafyayı hatta sosyoekonomik durumunu tahmin edebilirler. ama kavram olarak ırkçılıkla özleşmiştir ve fiziksel özelliklere göre insanlar hakkındaki yersiz ön yargılar anlamına gelir.
not: antik mısırlı bir kişinin kafatası şekli ile kutuplarda yaşayan bir kişinin kafa şekli çok farklıdır. bu noktaya kadar bilimdir. eğer siz bunu bilim adı altında yapmaz, bilimi kendinize göre yorarsanız ya da amacınız bilimsel bir veri elde etmek değilse bu kafatasçılıktır.

bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
hep böyle mi bu?
bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.

nilgün marmara

(bkz: anksiyete)

çocukların da acımasız olduğunu, masum olmadıklarını gözler önüne seren zorbalıklardır.

hem emek hırsızlığı hem de bir garip durum. belli ki çalan kişi başka sözlüklerden haberimiz olmadığını zannediyor veya daha da kötüsü herkesin ulaşabileceğini bildiği platformlardan "çaldıklarını" temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp koyuyor önümüze. birini fark edeceğiz, geri kalan yitip gidecek belki. en azından kişi girdiyi kendine göre yorumlasa, kendi yorumunu katıp öyle sunsa, hiç olmazsa sahibine selam gönderse kabul görebilir bir nebze ama noktası virgülü bir olunca maalesef çok sırıtıyor.

ee patates soğan dağattılar ya yeğenim ne ayaklanması? milleti bu seviyeye düşürdüler, seni beni değil ama cahil kesmi. insanlar bunların maytap geçercesine yaptığı yardımlara muhtaç ve evet inanılması zor ama patates soğan veya birkaç erzak bile sus payı olarak yetiyor onlara! alkol mü? bu kesimden kimsenin alkolle işi yok ki!

devamı da olan ama sözlüğün edebini bozduğu için dillendirilemeyen veciz söz. gerçi %51 kuralı falan diye bir şeyler yazıyordu. * sansürlü yazmak sıkıntı değil.

--! spoiler !--

s.... birbirinizi g... para vermeyin.

--! spoiler !--

bir erkek bir kızın gerdek çarşafını 7 ceddine gösterirken utanmıyor da , bir kadın kendi kanını paylaşınca mı fömönöst görmek istemeyöröööz??! katledilen kadınların kanına bu kadar duyarlı olmadınız be? ceren özdemir' in kalbine 12 santimlik bıçak girerken vicdanınız nerdeydi?

verdiği sözleri tutmayan birinin tekrar söz verdiğini duyduğum anda.

ölü doğmuş olmam gerekirdi, tıpkı bir nietzsche şiiri gibi. beni kötü olmam için boyadılar ve şimdi neye dokunsam iz bırakıyorum.öyle yoruldum ki nefes dahi alsam bacaklarım titriyor. sanıyorum ki en çetrefilli savaş, insanın kendini öldürmeme savaşı.

baştan açıp izleme kararı aldım, insanın cidden canını çektiriyorsunuz, ama dizi içinde çok uyuz olduğum bir yer vardı ki orayı tekrar izlemekten çekiniyorum. isimleri tam olarak hatırlayamasam da, ayağını kaybetmiş ya da ayağı sakatlanmış bir askeri harcıyordu adama ve adamları. spoiler vermemek için fazla yazmıyorum, kim olduğunu sadece izleyenler bilebileceği için. o yapılan haksızlık o derece içime oturmuş ki hala unutamamışım.

yakınlarına acının yağmur olup yağdığı taziye evlerinde öyle can sıkan şeyler yapılır ki o an delirip evden kovmamak için sabır üstüne sabır dilenir.

gereksiz siyaset içeren konuşmalar ve hatta bu yüzden tartışmak
yemek beklemek
teselli edeceğine can yakıcı sözler söylemek
hastalıklarını saymak
durmadan başkalarını örnek göstermek gibi konuşmalar ilk aklıma gelenler.

sessizce sabır dileyip gidene kadar durmayı beceremeyecekseniz gitmeyin daha iyi.

arkadaş germanofil herhalde
hoşgörü gösterilmeyi hak etmeyen yazar.

(bkz: kader kime şikayet edeyim seni)
(bkz: kimseye etmem şikayet) ağlarım ben halime...
(bkz: adaletin bu mu dünya)

ilişkilerin gittikçe saçma sapan bir hale geldiğinin göstrgesi olan durum. bu arada lucifer aramıza hızlı bir dönüş yapmış gibi hadi hayırlısı.

"ah, kimselerin vakti yok
durup ince şeyleri anlamaya"
g.a.

ağlamaktan utanır mıyız?
ağlama sebebinden utanırız bence. yalnız kalmaktan korktuğumuz için, birilerinin karşısında zayıf olduğumuz için, kötü insanlara karşı cesur olamadığımız için utanırız en çok.
keza mutluluk göz yaşlarını saklanmaması da delilimiz olabilir kanaatindeyim.

bosna hersek'in bağımsızlığını kabul etmeyen sırplar, (bkz:saraybosna)'yı kuşatma altına alarak üç buçuk yıl süren bosna savaşını başlattılar. bu katliam (bkz:dayton barış antlaşması) ile 14 aralık 1995 yılında son bulmuştur.