ben hiç şarkı söyleyemem. beni tanıyanlar bilir. sesim filan öyle kötü olduğundan değil. sadece hiçbir şarkı sözünü ezberleyemedigimden. ama bunun tek bir istisnası vardır.

o da pilli bebek ten kızım şarkısı.

kendi kızımi da uyuturken hala söylerim.

okumadığım ama okumak istediğim romanlardan biridir.

rammstein - ohne dich

25 nisan 1923'te mississipi, abd'de dünyaya gelen blues müzik türünün üç king'inden biri olan müzisyen. bugün kendisinin 98. doğum günü.

kendisi solaktır ve zamanında solak bir gitar bulamadığı için sağlak gitarı ters çevirip gitar çalmayı öğrenmiştir. tellerin de yerini değiştirmemiş. en çok kullandığı gitar ise "gibson flying v". gitarının adı da lucy.

albert king'in en ünlü şarkısı ise born under a bad sign. şarkının hikayesi biraz garip. şarkının söz yazarlarından olan william bell, astroloji üzerine bir blues şarkısı yazmak istemiş. şarkının anlamı ise yıldızların doğumdan beri sana karşı olmasıymış. o zamanlar da (bkz: eric clapton) cream grubunda kariyerini sürdürüyordu ve bu şarkıdan çok etkilenmişti. cream bu şarkıyı 1968'de çıkardıkları wheels of fire albümünde çaldı. (bkz: jimi hendrix) de bu şarkıyı enstrümantel olarak albümünde çalıyor. ayrıca the paul butterfield blues band bu şarkıyı woodstock konserinde çalmıştır.

cream'ın disreali gears albümünde yer alan strange brew şarkısında clapton, albert king'in crosscut saw'da çaldığı solonun aynısını çalmıştır.

1983 yılında albert king (bkz: stevie ray vaughan) ile birlikte stüdyoda kayıt almışlardır. bu kayıt 1999 yılında piyasaya sürülmüştür. albümde call it stormy monday, old times, pride and joy, ask me no questions, dont lie to me gibi şarkılar vardır.

2011'de rolling stones dergisi tarafından yapılan en iyi 100 gitarist sıralamasında 13. sırada yer aldı.

2013'te rock and roll hall of fame'e kabul edildi. gary clark jr. ve (bkz: john mayer) born under a bad sign çaldılar.

21 aralık 1992'de hayatını kaybetti ve mississippi'de çocukluk evinin yakınlarında bir yere gömüldü.

uzaklaşmak değil , yazacak başlık bulamamak. bazen öyle başlık yazıyor bazı arkadaşlar okurken ben utanıyorum .

yalın'ın tüm şarkıları.

eylem yapabilirsiniz dedim, yaparsanız tutuklanmazsınız demedim.

böyle değildir en azından.*

en geçinden olması dilenen olaydır.
gerçekleştikten sonra ki hayatınınız öncesine göre kesinlikle eksik olacağını bilin.

şehidimizin adının geçmesi de güzel bir detay olmuş.

salçalı ekmek

başka bir deyişle uzerinde güneş batmayan imparatorluk.
sanayi devrimi ile birlikte artan ham madde ihtiyacı üzerine ebesinin bir tarafına kadar gidip orayı bir kene gibi sömüren, sadece sömürmekle kalmayıp kendi kültürünü de mükemmel bir profesyonellik ile empoze eden devlet. hükümdarı ise, commonwealth'in* başıdır.

hepimizin, hayatın yoğun koşuşturmacası içerisinde kitap okumaya yeterince vakit ayıramadığımız dönemleri oluyor. biryudumkitap, her sabah saat 08:00’de e-posta kutunuza, çeşitli romanlardan derlenmiş ve birkaç dakikada okuyabileceğiniz pasajlar ve seçkiler gönderen ince ruhlu, sanatsal bir hareket.

uygulama marketlerinde yer alan mobil uygulamaları üzerinden sesli kitap hizmeti de sunuyorlar fakat bildiğim kadarıyla bu servis ücretli.

meraklıları için linkini buraya bırakıyorum.

çocukken havalı olmak için (!) ön kaldırdığımız, direksiyonu tutmadan uzun soluklu gitmeye çalıştığımız, ani frenler ile drift-patinaj arası hareketler yapmamızı sağlayan alet.
vücudumda hatıra olarak kalan birçok yara izinin kahramanıdır kendisi.
7 yaşındayken şu dolma tekerlekli, metal frenli bisikletlerin birine sahiptim. kuzenimle beraber bir tepeden aşağıya doğru hız almayı hedefliyoruz. başardık da ama hesaplayamadığımız bir taş direksiyon hakimiyetini kaybetmeme neden oldu. düştük, öyle acı falan da yok. üstümdeki tozu toprağı temizlerken birden bir baktım üzerimdeki kazak delik, onu kaldırdım atletimde de bir delik var. korkuyla onu da kaldırdım bir baktım göbek deliğimin yanında yeni bir delik var içinden beyaz bir şey çıkmış. işte onu görür görmez tüm mahalleyi ayağa kaldıran çığlıkları atmaya başladık. nasıl ağlıyorum korkudan. bu arada komşu amcalardan biri beni kucağına kapıp hastaneye götürdü. 3-4 dikiş atıp yarayı diktiler, ölmeyeceğimi anlayınca çığlık atmayı kestim ama annem bu kez beni kesin öldürecek diye ödüm kopuyordu. neyse ki o da çok korkmuş da pek kızamadı. şimdi bu düşüş sayesinde hikayesi olan bir savaş yaram var.
ama asıl en kötü tecrübem olabildiğine hız yaptığım bir yerde mazgallara ön tekerin girmesi sonucu havaya uçmam ve de yere düştükten sonra duramadığımdan asfaltta yüzümün sol yarısını bırakmış olmamdır. annem beni görünce hafif çaplı bir kalp krizi geçirmişti. kızım yüzün diyerek. neyse ki ondan da iz kalmadı.

ben bile bakıyorum erkekler nasıl bakmasın. hoş duruyor çünkü.

(bkz: winter is coming)

hele bir kış gelsin, işte o zaman dönüp bakarız ilgili bakanın beyanı esas mıymış ?

insan zaten garip. olmayanı istiyor hep, toprak olup gidiyor olmazın peşinde.