#1399919 şu tanımını görünce beynime kan sıçradı, #1400669.
birde buralarda hükmü geçiyor herhalde, bi dünya nick altı falan yazmışsınız.
nasıl iyi mi böyle? hem fetö imamına atıf yap hem burada millete mavi boncuk dağıt. hadi ona eyvallahta siz ne içip ne yiyiyorsunuz? hangi kafayla o kadar güzelleme yaptınız. neyse bana ne yahu alan memnun satan memnun!
ama kalkıp biz atatürkçüyüz palavraları atmayın bu ortamda yeminlen üzerim. bu kafadaki yazarlarla al gülüm ver gülüm yap sonra ben atatürkçüyüm
bla bla bla.
yazar kişisi ''ben filmi hiç anlamamışım'' cevabı yazmasın. izlediğini, okuduğunu anlamayan yazar olmasın.
hayırlı forumlar cemaatçi yazar.

adı neriman mı?
neriman buradaysan favla bunu.

beyazların birinci, asyalıların ikinci, melezlerin üçüncü ve siyahların dördüncü sınıf olduğu bir yönetimdi. her ırkın takılabileceği yerler ayrılmıştı ki apartheid, aslında ayrı tutmak gibi bir anlamı var.
beyazlar kendilerini o kadar üstün görüyorki sahibi oldukları, para kazanacakları alışveriş merkezlerine bile siyah ve melezlerin haftada sadece iki saat gelmesine izin veriliyor.
her ırkın yaşayabileceği semt kanunlara göre ayrılmış, o yüzden akşam saat 7'den sonra beyazların semtinde gezen bir siyahı vursalar suç değilmiş. yaşlı bir teyze anlatmıştı, 5'te işten çıktıktan sonra minibüs, otobüs beklerlermiş ve eğer minibüs bulamazlarsa başlarlarmış yürümeye melez semtine doğru, en azından beyazların semtinden çıkalımda bizi vurmasınlar derlermiş.

osmanlı zamanında pazarlarda seyyar ciğercilik yapan kişilere verilen isim. ciğerleri bir sırığa takıp meydanlarda dolaşırlarmış.

henüz birinden iltifat almadığımı farkettim.

tdk'nin lakayt yazıldığında yolladığı sözcük. bu da lakayt sözcüğü ile aynı olduğunu ama doğru olan ve doğru söylenenin bu olduğunu gösterir.
şimdi:
la arapça olumsuzluk eki. (l ince ve a uzun okunacak.)
kayd, yine arapça 'bağlamak' fiilinden geliyormuş (ama o da şüpheli.)
böylece lakayt; bağlı olmayan, kayıtsız anlamlarına geliyor.

bizde, zaman içinde mecaz anlamlı kullanımları ağırlık kazanarak; bağlanmama, ilgisiz olma, kayıtsız olma, aldırmama, umursamama anlamlarını kazanmış.
türkçede hem isim, hem sıfat hem de zarf olarak kullanılıyor. bunları örneklemeden önce, lakaydı ve lakaydi sözcüklerinin de bu sözcükler yerine kullanıldığını yazalım. lakaydı ve lakaydi sözcükleri ile lakayt/lakayıt sözcükleri arasında hiçbir fark yok kullanım açısından.

-örnek: "uzun zaman sonra karşılaştığımızda, önce çok ilgilenirmiş gibi yaptı, sonra yeniden eski lakaytlığına döndü." >isim
-örnek: "rol yaptığını biliyorum, bırak artık bu lakayıt halini lütfen."-->sıfat
-örnek: "sözlerimi gayet doğal ve lakayıt söylemeye çalıştım."-->zarf

çölyak

erdoğanın iyi olmadığını biliyoruz da yiğenim daha iyisi mi var şuan? chp desen ataistler hdp terörist kötünün en iyisi erdoğan...

t:ateistlere ya sabır çektirecek cinsten dayılar

oy benim mis kokulum, oy bahar kokulum oy benim pis kokulum diyerek araya sıkıştırıp subliminal verebilirsiniz.

çok kitap okuyan, değerli kitapları bilen, toplayan, tanıyan kişiler için kullanılan kelimedir.

gerçek anlamda kitapları yiyen bir tür* bittir.

eylül’dü.
dalından kopan yaprakların
sararan yanlarına yazdım adını
sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
eylül’dü.
di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
adımlarımızın kısalığı bundandı
bundandı gözlerimin durgunluğu.
sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
ellerin kadar ıssız,
sen kadar zamansız molalar veriyordum
ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
eylül’dü.
izlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
en çok sesini aradım.
gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
gözlerini sildi zaman..
dedim ya… eylül’dü.
savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.

cemal süreyya

rewhat arslan instagram sayfasından alıntı.

(bkz: mazlum'u getirin bana)

kahve yaparken bile elimden düşürmediğim son derece hızlı süratlı bir kitaptır.
iştahlı bir okuma ile elinizde eriyip tükenecek bir kitaptır okunması tavsiye edilir.

montmartre paris

fatih akın'a berlin film festivali’nde altın ayı ödülü kazandırdığı; hayatları savrulmuş iki insanın birbirlerini iyileştirmelerini konu aldığı filmidir. bizi fatih akın gibi güzide bir yönetmenle buluşturmuştur. tabii bu başarıda büyük payı olan, cahit rolünün hakkını fazlasıyla veren, yakın zamanda kaybettigimiz birol ünel'i de unutmamak gerekir.

affetmektir.

sizi üzeni bağışlayın böylece size verdiği zararı giderebilir ve yaralarınızı sarıp kendinize gelebilirsiniz.

zamana bırakmak yada unutmaya çalışmak, sizi yarım yamalak yaşamak zorunda bırakır, hep bir yeriniz inceden kanar. affedin, zor olabilir bu ama affedin bu sizin ne kadar yürekli olduğunuzu gösterir.

affetmek için kimseden özür beklemeyin, buna da ihtiyacınız yok.

en kötü sonuçtan bile daha çok yoran bir durumdur. (bkz: zeigarnik etkisi) sebebiyle tamamlanmamış işler zihni çok daha fazla meşgul eder. ister istemez sürekli bu belirsizliği düşünür ve strese girersin. ne olacaksa olsun ama belli olsun dersin. çünkü en kötüsü bile bundan kötü olamaz, zihnin hep daha kötüsünü kurabilir. belirsizlik kadar tahammül edemediğim bir şey yok sanırım.