bir deliler evinin yalan yanlış anlatılan kısa tarihi

her kelimesi ile ülkenin özetidir.

queen'in en piyasa, en bilindik, en catchy şarkılarından biri.

katıldığım beyan. türkçe gerek konuşucu sayısı gerek tarihsel derinliği ve zenginliği gerek üretkenliği ile en azından birleşmiş milletler'in resmî dillerinden biri olmalıydı. dünya dili olmayı en azından ispanyolcadan daha çok hak ediyor desem abartmış sayılmam (belki de sayılırım bilemedim, neyse).

sayın cumhurbaşkanının burada parmak bastığı nokta, anladığım kadarıyla türkçe konuşan insanların dillerine gereken ehemmiyeti vermemeleridir. bu konuda yerden göğe kadar haklı çünkü ortalama bir türk günlük hayatını en iyimser tahminle 100 küsür kelimeyle idame ettiriyor ve bu kelimelerin çoğu da ''yattım, kalktım, acıktım, yedim, içtim, gittim, geldim'' gibi şeylerden ibaret. ilkel kabilelerin kelime dağarcığı bile bizden daha geniştir desem, demin ispanyolca için söylediğim gibi mübalağa etmiş sayılmam herhalde.

türkçe gerçekten de çok zengin ve kullanışlı bir dil ama tüm bu zenginliği türk edebiyatının klasikleri içerisinde ölüme terk edilmiş. okuyan yok, kullanan yok. türkçenin kötü kullanımı ile alakalı kenan ışık'ın çok yerinde tespitleri var:

ankara olması. ben ankara'yı bir bütün olarak seviyorum. her şeyiyle. çarpık kentleşmesinden güzel caddelerine kadar. her şeyiyle.

ingilizce'de niyet bildirmek için kullanılan bir fiildir.

olurdun da ne olurdun nasıl olurdun dediğim sözdür.

steven spielberg'in yapımcılığını üstlenip, joe dante'nin yönetmenlik koltuğuna oturduğu mizahi gerilim filmi. ya da absürt gerilim mi desek, bilemedim şimdi. ilk filmi herhalde 10 kere falan izlemişimdir. gizmo, alf'ten sonra en sevdiğim ikinci tüylü yaratık olabilir. garibimin suçu günahı yok zaten. hassas bir yaratık. kaldı ki, ihtiyar size kuralları söylemişti. kurallara uymadığınız için evladım ne işkencelerden geçti. oysa mevzu basit. o tüy yumağı suyla temas etmeyecekti. gece yarısından sonra da hiç bir halt yemeyecekti. ve ışığa maruz bırakılmayacaktı. bu kadar yani. yok arkadaş insanların uyarılara kulak asmamak gibi ciddi bir sıkıntısı var. neyse ben başka bir mevzudan bahsedecektim;

aslında mogwai'lerin ortaya çıkış hikâyesi biraz enteresan. gremlinler, spielberg'in ya da dante'nin ürettiği bir fikir değil. geçmişi 2. dünya savaşı yıllarına kadar gidiyor. o dönemlerde ingiliz pilotlar, uçaklarında ortaya çıkan mekanik sıkıntıları, bir takım yaratıklara bağlarlarmış. eğer uçaklar arızalanır ve sebebi bulunamazsa, ihaleyi gremlinlerin üzerine yıkarlarmış. yani mogwailer esasen minik uçak katilleri olarak literatüre girmiş. hatta sonrasında, ingiliz savaş pilotu roald dahl onlar hakkında bir hikâye kaleme almış, öncelikle bunu senaryo olarak yazmış zira bu minik uçak katillerinin çocukların ilgisini çekeceğini düşünen walt disney kendisinden böyle bir talepte bulunmuş. tabi spielberg ve dante dahl'in, karakterlerini geliştirmiş ve karşımıza bu kült yapım çıkmış.

ilk filmin ve gizmo'nun bende yeri ayrıdır. ha ikinciyi de severim ama ben takıntılı adamım, ikincisini gömecek bir sürü şey yazabilirim. ha göndermeleri güzeldir orası ayrı. gizmo'nun temsil ettiği şey benim için önemli. o tüy yumağı neyi temsil edecek diye sormayın sakın? gizmo işin temeli, kökeni ve onunla ilgili uyulması gereken bir takım kurallar var. orayı kazıdığınızda altından beyin fırtınası yapabileceğiniz yığınla mevzu çıkıyor. ama bu çıkarımları gizmocuğumun başlığında yazayım ben. evrim geçirmiş diğer tiynetsiz mogwailerden bahsedilmesi kuvvetle muhtemel olan bir başlıkta gizmo can arada kaynamasın.

tatilin nereye olduğuna bağlı..avrupa falansa okey ama tayland'a gidiyorsan yanına sevgilini almazsın..bu almanyaya bira festivaline giderken tekelden sarı tuborg almakla aynı şey olurdu

benim için annemdir. değil türkiye, tüm dünya'nın en güzelidir benim için. tıpkı diğer anneler gibi.

(bkz: tok açın halinden anlamaz)
(bkz: damdan düşenin halinden damdan düşen anlar.)
(bkz: ateş düştüğü yeri yakar.)

tamam.

bir gün aşık oldum, sonra da üzüldüm
o daha çocuktu, ben ondan da toydum
ağustos ayıydık, üstümüze iyilik sağlık
sonra o öldü, ben kendime büyüdüm
geçen gün rastladım bana, koca bi aynada
bi baktım eski ben, sarhoş ve kafa bi dünya
sordum kendime hatırladım mı o kızı diye
sadece fısıldadım bana, adı ağustostu ya?

yurtdışında yaşayıp türkiye milliyetçiliği yapan güruhun tatlı su milliyetçilikleri hiçbir zaman bitmeyecektir zannımca. söylenecek çok şey vardır fakat hiçbir şey söylemeye lüzum yoktur. artık bunlara bu konunun ciddiyetini anlatmak için sadece kahkaha atıyorum. benim de çok akrabam var maalesef bu şekilde konuşan. rotterdam’da milyonları basan şirketi olup da türkiye’ye gelince havasından geçilmez. giderken de buraların değerini bilin der. sana ne ya? sen git oraların değeri bil önce. kendini gerçekleştirdiğin, hayallerine ulaşabildiğin ülkeye niye sahip çıkmıyorsun? hasretinden yanıp tutuştuğunuz canınız ülkenize dönün demiyorum asla, herkes en iyi ülkelerde yaşasın ama bizi de bir salın ya.

gördüğüm en ilginç rüya deneyimini paylaşmaya geldim. 10 yıl kadar önce hayatımın en kötü rüyasını gördüm, bir mısır tarlasında tüm yüzü saçlarla kaplı karanlık, kötü bir adamı bulmaya çalıştığım uzun bir rüyaydı, yaşadığım korkuyu çok iyi hatırlıyorum. sonraki gün ailemden birisi bir kaza geçirip hastanelik oldu. rüyayla olayı birleştirmeye çalıştım doğal olarak ama açıklaması yok tabi. bu da böyle bir anım.
iyi yayınlar, yine ilginç bir konu, keyifle dinliyorum.

okuyarak , araştırarak ve yaşayıp öğrenerek . aynı zamanda yazarlık insanın içinde de olmalı tabii

konser esnasında, konser sahibi sanatçının aniden susarak, şarkıyı seyircinin söylemesini beklemesi durumudur. yıllardır bu duruma gıcık olmuşumdur; hiçbir anında da söylememişimdir.

ben o konsere gitmek için deli gibi para ödeyeyim, trafik, park yeri gibi bir sürü şeye katlanayım, sırf canlı dinlemek için; ama şarkıyı da ben söyleyeyim. ben şarkı söylemek için para vermiyorum ki, seni dinlemek için veriyorum. sinirlendim şu an yine.

osmanlıca bir kelimedir. ayrılık, ayrılık üzüntüsü mânasına gelir.

resimag.com/p1/5bd1d8713d6b.jpeg

mobilde ufak bi hatam olmuş buton olması gereken yere geldi. kusura bakmayın.