bir derginin ekim sayısı’nda bir şiirim yayınlanacak. bu da beni mutlu etti.

insanlara farklı duygular aşılayan aktivitedir. sokağın sonunda karşına ne çıkacağını bilmezsin merak edersin. insanların seni tanımadığını bildiğin için rahatça hareket edersin. kendini yeni bir dünya keşfedermiş gibi hissedersin.

gezi olayları.

“bir yılda hiçbir şeyin yapılamayacağı iki gün vardır. birine dün deriz, diğeri de yarındır. bu yüzden bugün sevmek, inanmak ve özellikle de yaşamak için doğru gündür.”
dalai lama

o da çocuk değil mi?
tıpkı diğerleri gibi...
öyle değil mi?

olum yapmayın manyak olursunuz.

bir yazarı didik didik inceleyecek kadar ne yaşıyorsunuz.
yok şu zaman şöyle demiş bu zaman böyle demiş.
her işe burnumu soktuğum için yazıyorum bunu. manyak mısınız.
salın insanları bakın keyfinize.

(bkz: vay anam vay neler dönmüş serhat ya)

kafam olmuş sırat köprüsü.

çöp kovasıyla atıyorsam ayrı bir eziyettir. çöpü atıcam, kovayı geri eve çıkarıcam sonra geri dışarı çıkcam derken nefesim kesiliyor. dışarı çıkasım kalmıyor.

istemeyeceğim şeydir. bence bir ilişkide aynı olmaktansa birbirini tamamlamak ve birbirlerine bir şey katmak daha önemlidir. birbirlerine aşırı benzeyen insanlarda bunun olma ihtimali düşüktür*.

özgürlük, "hayalimdeki muhteşem sevgili" anlamlarına gelmektedir. aynı zamanda bir çiçek ismidir. "ölüm çiçeği" olarak bilinir.

bana abi demişler
daha on beşli olduğumu bilmezler
tabi onlarda haklılar
yaşımız yetmezse yaşantımız yeter.

ulusal ve uluslararası hakemli dergilere makalelerimi gönderdim, yayımlandı. bir de dijital bir edebiyat dergisinin her sayısında edebî yazılarım ve makalelerim yayımlanıyor.*

algı kapıları "the doors of perception" kitabı ile the doors grubuna isim babası ve de ilham olmuş yazar.

trafikte yeşil ışık yanar yanmaz kornaya basmak.

engel tabiiki, engel ama engelleri aşanlar var, iyi şartlarda yetenekleri ortaya çıkanlar ne olacak..

peki ya oldurmaya çalışırken geçen zaman, emek...

bir şey istiyorsun, imkan yok, önce imkana nasıl ulaşacağını bul, imkanı da sen yarat, yapmak istediğin şeye giden yolu inşa et, yolu da sen yap, sonra o yola gir et, imkanları sağladıktan sonra, sabırla sıcak tuttuğun hevesini yaşa... herşeyi halletmek için yorulup üzüldükten sonra...

bir çocuğa verecek hiçbir şeyi olmayanlar, ne kadar da çok çocuk yapıyor ya,
bir konu bu kadar mı gerçeğiyle tezat olur..
inanılır gibi değil...

çocukların arkadaşlarının, teyze demekten abla demeye dönmesi.
muhtemelen boyunu geçtiği birinden, kendilerini küçük hissetmemek için yapıyorlardır.
onların büyüklük hevesinin meyvesi diye düşünüyorum. *
geriye kaldı yeğenlerim. onların sonsuza kadar teyzesi olmaya devam.

karikatürler sanki ikiz gibi...*

dilber ay...