kısa saçlı olmanın avantajlarından biridir.

rahatlıktır.

ah güzelim, yaşamın alnına saçlarından salıncak kuranım. çocuk kalmak gerekmiş, büyüdük diye oldu tüm bunlar.
taşımadı bizi kurduğumuz salıncaklar. oysa hatırlamak için gelmiştik oradan. biz unuttuk, gerçek olan neydi, unuttuk. durup kalbimize bakmayı, onu dinlemeyi unuttuk.
oysa o hep içimizdeydi. biz dışında kaldık o’nun!

bildiğimiz hiçbir lisanda adı yok bunun,
bundandır bunca ısınmışlığı kelimelerin ağzımızda, şiir düşsün diye içimize…

inandıklarımız, inanmak istediklerimizden ibaretti, cenneti de cehennemi de biz doğurduk, üstelik cehennemimizi biraz fazla sevdik! yanmayı sevdik işte, istedik biri çıksın bir avuç su serpsin, su ateşten güçlüdür, buna inanmak istedik. istemedik mi?

şimdi kimi suçlasan üzerimize yığılır tüm yaşam!
kimi suçlasan şimdi, zehirdir bu yağmurdan arta kalan!

her gün yeniden aşık olabilirsin başka başka adamlara! ama biliyorum her sabaha yalnız uyanırsın, en çok onu seversin, yalnızlığını yani. içini zayıf, dışını güçlü kılan bu değil mi?

kendimize yenik, yaşama yenik… insanlar karşısında dimdik duruşumuz bundan!

sana şarkılar söylemek isterdim. ama anladım ki herkes önce kendi şarkısını dinlemeli. hatırla, bir bilen bir gören hep var, hep var bir işiten…

yalnızlığımızdan sadece ve sadece göz kapaklarımız sorumlu. bir rivayete göre göz kapakları kalp kapılarına eştir.

ait olamadık hiçbir yere, hiç kimseye. hiçbir şehri sahiplenmedik. yollar hariç, deniz ve de gökyüzü...

ayaklarımızın bilgisi yetmez bizi anlamaya. bildiklerimiz bilmediklerimize yenik.

evet beni gören soğuk sanır! herkes gördüğüyle aldanır.
bahar güneşe aç, gök yüzümüzü ağartır.

kendimizden sıyrılabilseydik, etimizden ve onun da içindekinden… ah güzelim, biz insanlar dünyanın en büyük oyununu kendimize oynarız. aklımıza sığınırız da, bilmeyiz akıl ne korkunç bir yalancıdır kimi zaman!
korkularımız bizden büyüktü, imgelere sarılmak istedik. oysa ırmaklar dupduru akar.

geçebiliriz tüm insanlardan, masallardan, şiirlerden, şehirlerden, acılardan geçebiliriz. evet, insan her şeyden vazgeçebilir.
ama aşk… hayır aşk inanmaktır. bundan geçilmez.
karanlıktır evren aşk’ın olduğu yerde,
renkler kör eder bazen.
bakmak bu yüzden yalan.

bilmediğim bir aşkla yanıyorsam şimdi ben, daha önce bildiklerimin aşk olmayışındandır bu.
varlığından geçer mi insan? inanmak diyorum, inanmak her şeydir.

inançları bittiğinde daha yirmi iki yaşında ipi geçirebiliyor körpecik çocuklar boyunlarına.
gördüm, gözleri iki sönmüş yıldız, iki damla yaş… elleri dinmiş bir fırtına.
ipi hala boynundaydı, gördüm…
soyunmuştu hayattan ve her şeyden. öyle çıplak.

şimdi sen bana insanlardan söz etme. hepsinin içinde ağlayan bir çocuk var. görmüyorlar.
ceplerinde bir sürü kimlik. her kaybettiklerinin yerine hali hazırda bir tane daha… her biri diğerinden çirkin. hayır bana bunları anlatma çünkü ben artık sadece güzel olanı görmek istiyorum.
içine bak, bak ve gör… unuttuğun çocuğu gör içinde. korkunç acılar çeken sen değilsin, ben değilim. içimizdeki çocuk ağlıyor da yangınımız yine sönmüyor. bize salıncaklar kurduran o çocuğu nasıl unuttuk, hatırla! göğsümüzden süt yerine damlayan kanla emzirdiğimiz çocuğu gör…
ben artık hiçbir şey bilmiyorum, tüm bildiklerimi sattım üç beş kelimeye…
anladığım tek bir şey var devirdiğim onca yıldan sonra;
hatırlamak için büyüdük. ölmek için yaşıyoruz. yaşamak için de ölmek gerek bazen, artık bunu biliyoruz.
hem diyorum ki sen bana benjamin’i anlat, ben çayımı içeyim ince belliden.


dipten bir ses: burada adı geçen benjamin'in yoldaş benjamin netanyahu ile hiçbir ilgisi yoktur. bizim benjamin gayet demokrat bir lemingtir. *

kahkaha atmama vesile olan büyük fenerbahçeli taraftar.

x: bir yakınımın durumunu öğrenecektim de
y :yakınınız kimdi?
x :dimitri pelkas

buradan

hala en gereksiz akraba mıdır? :( bir hala olarak çok üzüldüm bunu duyduğuma. benim teyzem yok, bir tane halam var. halam köyde yaşadığı için çok görüşemiyoruz haliyle pek bir yakınlığımız yok ama ben kendi yeğenime tüm gün baktığımı, oyunlar oynattığımı hatırladıkça ağlayasım geliyor. yeğenimin teyzesi olmadığını hatırlayınca da biraz mutlu oluyorum çünkü en çok ben sevicem onu!! en çok ben!!

zaragoza ebro nehri ve onunla birleşen "huevra çayı" ve "gallego çayı" nun geniş vadisinde ve bu vadi bölgesinin hemen hemen ortasında kurulmuştur. aragon eyaletinin başkentidir. madrid'ten renfe hızlı tren ile veya uçakla gitmek mümkündür. zaragoza'nın en ünlü binaları arap yapısı olan "aljaferia sarayı", "catedral del salvador","basílica de nuestra señora de el pilar" görülecek yer olmakla birlikte şehir merkezinde arap ve hristiyan mimarı stilleri karışımından ortaya çıkartılan aragon tipi "müdejar mimarı stili"'nin en güzel örnekleri olduğu kabul edilen binalar gelmektedir. bu binalar ispanya için unesco dünya mirasları listesine konulmuşlardır.
genelde büyük mağazaların hepsi ispanya meydanı civarına toplanmıştır. çok güzel bir şehirdir. gece hayatı muhteşemdir. her yıl 12 ekimde başlayan ve 10 gün süren fiesta del pilar isimli şenliğe tüm ispanyadan insanlar katılır. boğa güreşi sevenler için arena m muhteşemdir. pilar katedraline yakın eski bir matadorun barı içki içmek için süper bir mekandır ve pilar katedrali etrafında pazar sabahları erken saatlerde bit pazarı açılır. bence gezip görülmesi gereken yerler arasında gelir. alaferia sarayına ilişkin tarih bilen bir kafacı dan bilgi alabiliriz umarım...

diktiğim ilk ağacın kuruyan yaprakları. dünyaya kattığım ilk nefesin kalıntılarını hâlâ küçük bir cam şişe içinde saklıyorum.

rezalet olduğunu düşünmüyorum.

bazen benim görmediğim haberler denk geliyor, buradan öğreniyorum. kaynak veriyor ya da kopyala yapıştır yapıp haberin detayını entryde veriyorlar, siteye girmeme gerek kalmadan ayrıntıları öğrenebiliyorum.

başlığı açan altına yorumunu yapar-yapmaz, bence yapmak zorunda da değil. eğer çok isteyen varsa altına kendi yorumunu yapabilir. "bakire kadın tercihi" gibi başlıklardan çok daha anlamlı ve faydalı olduğunu düşünüyorum.

doğruyu söylediğimde önemsemeyeceklerdi zaten. daha çok üzülmemek için yalan söyledim.

uzmanlara göre sebebinin "haçan eğrisi" olduğu yönünde iddialar mevcut olan durum.

kendi dünyasında mutlu olmayı seçmiş yazardır. elalem birbirini yiyip kaostan beslenirken o hâlâ tek tanımlı tematik başlıklarla şarkısını söylemeye devam eder.

choker.

iyi geceler yazarlar belki diyeniniz yoktur

*şener şen rozeti gelmeden rozet almıyacağım.

yazdığı yazılar kadar, fotoğrafları da kalifiye olan yazar.
bazı başlıklarda karşılaşmaya devam edelim lütfen...

ihsan oktay anar

arkadaşlar selam. her hafta aynı gününde, aynı saatinde aynı hatırlatma işte. eyluling ile dalgalar geçildiği, filmlerin, dizilerin eleştirildiği, naçizane bir konuk (bkz: 21oz)un kısa bir süreliğine bizlere eşlik ettiği yayın bu akşam 9.00 da. yine buluşuruz orada, aynı yerde, aynı zamanda!

sosyal medya kullanmadığım için o şekilde engellenmedim ama ünlü bir bey ile yaptığım konuşma sonrası beni mümkün olsa her yerden engelleyeceğine şahit olmuştum. ondan bahsedebilirim sevgili ponçikler ve poğaça hamurlarım. başlık ile alakasız ama geveze günümdeyim. sori.

işe gitmişim, nedenini bilmediğim bir sinir var üzerimde ancak kesinlikle sinirli olduğumun farkında değilim. günaydın diyene cüneyt arkın misali bıçağı fırlatıyorum, direkt alnına isabet ediyor. biri aradı, adını soyadını söyledi zaten anında tanıdım. şey gibi düşünebiliriz, ben ibrahim tatlıses diyince aklınıza ibrahim tatlıses gelir ya, aynı şey oldu. daha önce çalıştığım yerde yapılan dizi film çekimleri nedenli çok ünlü görmüşlüğüm var ve şu hiç değişmez. ortamda ünlü varsa ben ondan daha ünlü gibi davranırım. aynı masaya düşsek ikimiz farklı noktalarda ulan acaba beni tanımadı mı diye düşünür, o psikolojiyi ortak yaşarız. asla imza almam, imza vermek isterse karşılık olarak imza veririm. bunlar değişmez. zlatan enisteniz olur diye boşuna demiyorum.

haliyle abimiz kendisini tanıtınca eeee nolmuş dercesine, sanki bakkal mehmet amca ile konuşur gibi girdim meseleye. sinir sesime yansımış. aramızda ne gibi bir mevzu oldu hâlâ anlamıyorum ama inadım tuttu. çok basit bir şey istiyorsa bana onu yapmak çok zor geliyor. haliyle o zaman hiç hak vermesem bile sabrının tükenmişliği abimizin sesine yansıyınca ben daha bi geriliyorum. öyle böyle hallediyoruz, telefonu kapatıyor. nefret ediyorum ondan. dediğim gibi sinirliyim.

sonra düşündüm. çok basit şekilde şikayet edebilirdi. savunmam istenirdi. kafaya takabilirdi. yapmadı. kinayeli olsa bile teşekkür edip kapattı, gram bozmadı efendiliğini ancak o efendiliğinin altındaki senin bacağına sıkaçalaoelcyım vurgusunu bana çok net hissettirdi. bayılırım karşısındaki insanı böyle güzel ezebilen insanlara. beni de aslında ne kadar güzel ezdiğini olgunlaşınca anlayabildim.

bu kadar şey anlattın, başlık ile alakası yok, kişi ismi vermedin diyenlere de hıh demek istiyorum. size ne. bye.

birkaç tanım girdim. daha ne yapayım ki? biraz saçma bir başlık olmuş bu.

(bkz: tanımları oylanmayan yazar)

joker le arkadaş olmak isterdim
ve sihirli annem avni ile de.