bu efsane uygulama sayesinde 15 kitaplık sherlock holmes serisi almisligim var ki beni kitap okumaya alıştıran bu kuponlar oldu.

domuz eti daha günah mesela. içki o kadar değil. hırsızlık zaten değil. ha bir de şey var. günah işleme özgürlüğü.

sizler için bir puan tablosu hazırladım. buna göre hesaplamalarınızı yapabilirsiniz.

şort giymek: 50 günah points.
kumar: 2 günah points.*
domuz eti: 40 günah points.
içki: 10 günah points. *
hırsızlık: günah yazmıyor *
rüşvet: günah yazmıyor.*
yalan: günah yazmıyor.
millet ittifakına oy: 100 günah points.
iktidara muhalefet etmek : 100 günah points *
pedofili: günah yazmıyor. *
gösteriş ve israf: itibaren tasarruf olmadığı için no günah.
tecavüz: escort falansa günah değil, eğer vakıf çatısı altındaysa bir kereden bir şey olmuyor. (bkz: ensar vakfı)



"yüce tanrım bugün işlediğim günahlar şunlar: jessegilin arazi işinden rüşvet, komşu kızı marry lane'e elledik, az öncede bi yirmilik sakal...şimdilik aklıma gelen bunlar."

bize başkanlık sistemi diye yutturulan ucube sistem zaten dünyanın hiç bir medeni ülkesinde uygulanmadığı için hakkında fazla bir şey yazmayacağım versustur.
tek söyleyeceğim, her iki sistemin de emniyet subabı bağımsız yargıdır, bu olmadıkça aslında sistem ne o ne budur.

1 kızım 1 de yeğenim var* şu hayatta onlar kadar huzur veren başka hiçbir şey yok benim için hani başlık açıyorlar ya evcilinizi mi kurtarırsınız şunu mu bunu mu diye ,o kadar mantıksız geliyor ki bana.
ben kızım diyorum yeğenim diyorum sevgimi daha nasıl anlatırım bilemiyorum ailem dışında hiçbir canlıyla da kıyaslayamam.

kim kötü acaba?? sen mi ben mi??

gün geçmiyor ki sendromsuz bir yaş geçirmeyelim.
bunun başlangıcı bebeklerde 2 yaş sendromu dur. oradan başlarız yaş alıp ağlamaya..
30'lu yaşlara gelindi mi bir panikleme yaşanıyor. bakınız bu sendromları sözlükte ögrendim ben.
32 yaş sendromu bunu kesin sözlük uydurdu. tam girecekken yapılır mı?
30'u geçtik rahatız yok. asıl şenlik bundan sonra başlıyor diyorlar.
35 yaş sendromu buradan itibaren ağır sendrom moduna geçebiliyoruz.
çünkü orta yaş bunalımının yaşanabileceği yaş'a gelmiş çatmış bulunuyoruz.
orta yaş sendromu kadınlarda 35 yaşından sonra erkeklerde 40 yaşından sonra yaşanan sendromdur. stres, vitamin eksikliğide daha erken girmeye zorluyor. özellikle boşanmaların yaygınlaştığı yaş olarakta biliniyor. farklı bir arayışa girme durumundan kaynaklanıyor çoğu buna orta yaşın bunalımı diyorlar işte. estetik ameliyatların çoğalması, fiziksel görüntüyü değiştirme çabaları. ani kararlar verilmesi mesela istifalar, mülk satma gibi olaylar olaylar.. tüm sendromların köküne kibrit suyu.. çoğu ilgisizlikten, sevgisizlikten oluyor bence bu da benim yorumum.

sendromsuz yeni güzel yaşlara..

her ne kadar küçümsense de oldukça ağır bir şeydir. insanın vücudundaki izler geçer belki ama ruhundakilerin geçmesi çok zor. psikolojik şiddete hepimiz bir yerlerde illa uğruyoruz. bunun adı bazen mobbing oluyor bazen aile baskısı oluyor bazen akran zorbalığı. isim değiştirse de sonuç aynı. bunun önemsenmemesi çok can sıkıcı oysaki çok zarar veren bir şey.

(bkz: depresyon)

incesaz grubunun en sevdiğim eseridir.

dinlemek isteyenler için, çok aşığın var diyorlar

vicdanlı olmak değildir. çocuklarda bu kavram gelişmemiştir, siz hiç mi küçükken akranlarınız tarafından zorbalığa uğramadığınız yahu? * çoğu çocuk fırsat bulduğu an zorbalık yapar ne yazık ki.
ve bence iyi oldukları şey hayal kurmaktır. çünkü tüm hayatı çocuğun önündedir, ciddi pişmanlıkları yoktur. daha ergenliği, yetişkinliği hakkında ciddi kararlar almak zorunda kalmamıştır. o yüzden hayal gücünü kullanarak kendilerine çok güzel bir gelecek hayal edebilirler.

aziz nesin denildiğinde aklıma şu sözü geliyor hep nedensiz: “bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın, diyerek yaşattığınız yılanların bir sonraki hedefi siz olursunuz.”

sadece beğendiklerini oylayan normal bir insan olması muhtemel kişi.

insanların oyladıkları şeyi gerçekten okuyup okumadıkları * tam olarak anlaşılamadığından seri oy işi bazen rahatsız edici oluyor "ezbere oyluyor yahu bu!" düşüncesiyle. o yüzden tek tek yumurtlayan fukara tavuğu misali aralıklı oylamak daha güzel gibi sanki.

ya da bir tek bana öyle geliyor. bilemiyorum altan...

bu sabah rusyada bulunan perm devlet üniversitesinde 18 yaşındaki timur bekmansurov katliam yaptı. ölü sayısının en az 6 olduğu söyleniliyor. okuldaki sınıf arkadaşları, perm tetikçisinin bir gün bir öğretmene "bir gün bir silah alacağım ve hepinizi vuracağım" dediğini söyledi. soruşturma komitesi, bugün 6 kişinin öldüğünü ve 28 kişinin yaralandığını bildirdi. (8 kurbanla ilgili önceki bilgiler yanlıştır)

failin okul fotoğrafı


27 ağustos tarihinde 105 mermi alırken



tetikçinin üniversiteye gidiş anı


katliamdan sonra fail, polisler tarafından vurulurken

pek umudun olmayan şeydir ve anlık boşlukta hissedersin, mutlu musun değil misin belli olmaz.

can bonomo'dur. öykü karayel'in karnını açmış, birlikte objektife sırıtarak poz vermişler.
ayıp, mahrem diye bir şey kalmadı memlekette.

içinde açıklama içermeyen açıklamadır. hadi artık sadede gel diye diye okudum koca metni.

bilemeyiz minik ponçikolar.

ben çok kolay ağlayabilen ama bunu çok zor gösteren biriyimdir. birilerinin yanında ağlamayı tercih etmem. mutlaka ağladığım insanlar oldu ama daha çok öyle insanlar olmadı. en böyle kırılıp gücendiğim anlarda gülerim. tek kaldığım an yüz üstü atarım yatağa kendimi ağlamak için. biri ölür, ya derim ölecek tabii çok acı çekiyordu kurtuldu, akşam odama geçer sabaha kadar ağlarım. çabucak ağlayan ya da toplum karşısında çekinmeden ağlayan kadınların benden daha güçlü olduklari aslında biraz düşününce ulaşılabilir bir gerçektir. birilerinin yanında ağlamak güç gerektirirken ben o kadar güçlü değilim.

ancak meseleye başka bir noktadan bakarsanız ağlamayı ertelemek farklı güç gerektiren bir mevzudur.

ya da mesela ben geri adım atamam. birileri karşıma geçip tehdit ederken inadına tahrik ederim o insanları, siz kimsiniz diye yıkarım ortalığı. karşımdan çekildikleri ana kadar durduramazlar. dışardan güçlü gibi görünen ben geri adım atabilecek kadar güçlü değilim. yaklaşan tehlikeyi önceden anlayıp geri çekilen, tamam güzel abicim haklisin diyen kadın kendini böylesi koruyacak güce sahiptir. meseleye başka yerden bakarsanız ben de geri adım atmayıp boga gibi kırmızıya koştuğum için güçlüyüm. ancak geri çekilen kadın benden daha akıllı. o çok net.

büyüdüğü ailenin içinden bir aşk uğruna çıkan, hiç tanımadığı başka insanlara ailem diyen, görümce elti kaynana falan acayip tiplerle uğraşırken bi yandan çocuk büyütüp çalışma hayatına devam etmek güç gerektirir. bunların hiçbiri ile uğraşamayacagını anlayıp aşık olduğun adamla vedalaşmak başka türlü güçlü olmak demektir. ya da sana daha dün boklu diyen teyzenin uzattığı eli öpebilmek güçlü bir affetme haliyse o kadına öpsün diye elini uzatmak daha kibirli bir güçtür. tüm gemileri yıkıp çekip gitmek güç ister, ne olursa olsun orada kalıp sevgi için mücadele etmek başka türlü güç ister.

yani bence her insanın kendine özgü güçlü tarafları var. ben çok uğraştım uslu, masum, söz dinleyen biri olayım, olamadım, gücüm yetmedi. ya da bizim özlem abla var, benim tam tersimdir, kim ne derse yapar, sorun çıkmasın diye hep uğraş halindedir, usludur, o da bana özeniyor. ben ona özeniyorum. çok özeniyorum. çünkü öyle biri olmanın ne kadar büyük bir çaba ve güç gerektirdiğini biliyorum. o da benim gibi olmanın çok güç gerektirdiğinin farkında.

bu nedenle sevgili minicikler, net bir şey söylemek zor diyebiliriz. biz zannediyoruz ki kendimizde olan özellikler olması gereken, oysa başka türlü olmak güç gerektirdiği için böyleyiz. düşündünüz mü bunu?

şimdi buradan gidiyorum. hoşşa ğalın.

doğru, çok güzel koparıyor. o dünyanın rezilliğinden, sahteliğinden, acımasızlığından bir nebze de olsa kurtulmuş oluyorsun.

keşke tanım girilse de korksak diyeceğim başlık.

yaşayalım mı karşılıklı korku?
modlara atalım mı suçu?
"kim bu yürekleri ağza getiren o cengaver yoldaş?" diye sorarsa benjamin amca?
"yoldaş yoldaşa nickaltı giremez" diye girelim mi lafa ?

sahi neydi nickalti?
her şeydi...

yemin ederim bu gece gördüm bunu. iko yeni bir özellik getirmiş, sözlüğe canlı toplantı özelliği gelmiş. bissürü yazar böyle konuşuyor.
köylü yazardan ironiler, ıvanmilinski, uranüs filan hatırladıklarım. herkes böyle kafamda canlandırdığım gibi. acaip komikti.*