aşırı sinir bozucu bir olaydır. kendini ifade etmeye çalışırken birden sesin çatallaşır, gözlerin dolar, kendini ağlamamak için zorlarken daha da şekilden şekile girersin ve karşıdaki bunu fark edip gülmeye başlar. bu sefer bir de kendine sinirlenirsin, hayır ağlanacak da bir şey yok ki. e bayıl bi de istersen feriha! gözlerinden istemsiz yaşlar akar, içinden gelen o ağlamayı ne kadar ittirirsen bi süre sonra o kadar boğazın düğümlenir, konuşamazsın. rahat rahat sinirlenemiyoruz da ya.
(bkz: bak şerefsiz evladıyım ağlamamak için kendimi zor tutuyorum)

no one can interfere with everyone’s lives olarak çevirilince küresel ölçekli bir hayat mottosu olabilecek söz öbeği.

ölmüştür. tabii ki ölünün arkasından kötü konuşulmaz, ben de kötü konuşmayacağım ama gafil gezme şaşkın türküsünden şu dizeleri bırakmak isterim bu başlığa:

şahsen benim karşı olduğum şey bu kutsallıktan güç alıp her kadının çocuk sahibi olması gerektiğini savunanlardır. hayır efendim hiç de öyle değil. bir ailenin temeli çocuk değildir. evlenmis bir çifte çocuk sorup durmak gibi saçmadır. gayet bunu istemeyebilirler. annelik duygusu tek bir cinsiyete bağlı da değildir. evcil hayvanınızı yetiştirirken de hissedebilirsiniz bunu. çocuk sahibi olamayıp evlat edinirseniz de hissedebilirsiniz ki doğurabilecekken evlat edinmek daha mantıklıdır bence. (buna başka bir tanımda değinirim.)annesi öldüğünde çocuğunuzu yetistirirken de hissedebilirsiniz. 9 ay karnınızda birisi var ve siz kendinizden çok onu düşünüyorsunuz. gayet mucizevi ve çok hoş. ama bu duyguyu hissetmeyen anneler hiç mi yok?
kadınlık zayıftır annelik kutsal diye bir şey yoktur yani. başta söylediğim gibi benim eleştirdiğim şey bu duyguyu kullanan insanlardır. yetistigimiz toplumdan biraz çıkıp iki anneniz ya da iki babanız olduğunu da düşünürsek kurduğumuz bu "aile" kavramını da farklılaştırabiliriz.

istanbullu yazarların gözü aydın o zaman. kaç gündür yağdıydı yağacaktı ihtimaliydi geldiydi gelmediydi hayırlı uğurlu olsun. kardan adam fotoğraflarını bekliyoruz ilerleyen günlerde.

eleştiri. aradan ne kadar zaman geçerse geçsin birileri hep elalem ne der diye düşünmeye, ona göre yaşamaya devam edecek maalesef. bunun sebebi de yaş, cinsiyet ya da içinde bulunan durum fark etmeksizin insanların birbirini sürekli yapıcı olmayan biçimde eleştirmesi.

(bkz: güney sudan)
(bkz: batı sahra)

plânlı kitap okumak elbette daha faydalıdır. ancak gelişigüzel kitap okumak da faydalıdır.

(bkz: nothing else matters metallica'cısı)
mellisho was here.

2005 eurovision'da yunanistan'ı my number one isimli şarkısıyla temsil ederek, birinci olmuş olan şarkıcıdır.

"bir insan acı duyuyorsa canlıdır, başkasının acısını duyabiliyorsa insandır." der tolstoy. başkasının acısını duyup başkalarının hayatlarına dokunabilen de iyi insandır bence. başkası bazen bir kedi, bazen bir kuş, bazen yoldan geçerken gördüğün bir insan, bazen de komşu...

falcınin söylediği bir cümle. üç vakte kadar.

şu selahattin demirtaş mevzusunun hukuki boyutuyla ilgilenen 1-2 kişi vardır diye şuraya faydalı bir okuma parçası bırakalım. dilerseniz profesyonel ahlak gereğince okuyup sonra gene politik duruşunuzun gerektirdiği gibi konuşma özgürlüğünüz mevcuttur.

buyrun :

www.hrw.org/tr/news/2020/11...

telefonları açması dünya üzerinde gerçekleşmesi en zor olaylardan birisidir, doğada 100 yılda bir telefon açtığı görülürmü? belki.

fars şovenizminin, safi fars ulusu yaratma projesinin "azeri" kelimesini yaratmada payı büyüktür.
böyle bir iddianın dahi var olabilmesi için ortaya koyacağınız her kaynağın farklı amaçlar doğrultusunda ortaya atıldığını söyleyebilirim. velhasıl kelam azeri değil azerbaycan türk'ü, azerice değil azerbaycan türkçe'si.

kıskançlıktan ve sinirden boynumun yanındaki şu damarların çatlama sesini duymama ramak kaldı.

ben kıskanç insanım arkadaş! sevgilim, kuzenim, arkadaşım, babam, annem, kardeşim... hiç fark etmez! seviyorsam kıskanırım! bunu biliyorsun, o dötünü biraz da sinirden çatlamamam için kırpırdat be! çok mutluymuş, çok huzurluymuş. üç saatte tek kelime yazmamış bana ama konuşacak konusu da bitmemiş hiç? bak? *

mutluluk kelimesini kullandı diye ses etmiyorum şimdilik. kimse kalıcı değil sonuçta. sen de farkındasın parmağında oynattığının lakin yerimiz belli. çok karışamıyoruz. bağırıyorlar sonra!

şimdi böyleyim, al bu bilgiyi konuşma konusu yap;

bir gün hepimizin o göbekten zeytin yiyeceğimiz vaadiyle bizleri kandırıp tarikatına alan yönetici;

gözümde o insandan daha iyisi yoktur. yardım ederken kendini mahcup hissetmemen için elinden gelen her şeyi yapar asla yardımını esirgemez ve genellikle içinin güzelliği dışına vurur.*

yetenek ister.
zeka ister.
hafıza ister…

"a101 harca harca bitmez."

(bkz: fakir avuntusu)

'dertler derya olmuş kimin umrunda' diye özetlenebilecek duygu durumudur.