sırbistan da subotica denilen bir yerdeyim,güzel de bir kaç dostluk kurmuşum,oradaki askeri yetkililerden birinin kızı ile de samimiyim ama dostluk sınırlarımızı muhafaza ediyoruz.
evimde onları ağırladığım bir yemek sonrası bu askeri yetkilinin kızı bulaşıklara yardım etmek için kalmak istedi,gerek vardı yoktu derken kaldı.
eğer bir eğlenceye gitmeyeceklerse erken yatılan bir yer ve erken kalkılan ama daha sonra gördüm ki bu benim tanıştıklarıma özel bir durum bildiğin tembeller.
türkiye ile aramızda 1.5-2 saat gibi bir zaman aralığı var türkiye de saat 24:00 ise orada 22:00 gibi.
bu saatlerde ben bulaşıkları durulayıp makineye dizerken nina da (generalin kızı) kahve içiyordu,koca fincan da türk kahvesi,burda sabah sabah böyle içiyorlar genelde.
kardeşim mesaj attı,abi senin pehlivan uyumuyor amcam bana masal anlatsın deyip duruyor,müsaitsen görüntülü arayabilir misin?

tebessüm ettim bir kaç dakika sonra aradım ve konuşmaya başladım,tabii ben konuşuyorum karşımdan böğürtü geliyor çığlık geliyor lan yer elması niye uyumadın sen diyorum?
kargayla tavşanı anlat bana dedi
oturdum salonda başladım anlatmaya,çok yaramaz bir karga varmış birde kar gibi beyaz bir tavşan...

tabii ben dalmışım tosuna masala kızı nerdeyse unuttum tosunun da göz kapakları gitti gidiyor ama direniyor velet uyumamak için belli ki özlemiş beni.

özür dilemek için yan tarafa dönerken ıslak bir çift göz ile karşılaştım “lütfen bir şey deme” dedi ve gelip başını dizime koydu “babam bana hiç masal anlatmadı,sen anlatırmısın? ama kendi dilinde anlat lütfen ben anlarım,hem masallar hep güzel biter di mi?” dedi.

kül kedisini anlatmaya başladım,bir yandan saçlarını okşuyor bir yandan masal anlatıyordum çok geçmeden o da uyudu.
kucağıma alıp yatağa yatırıp üzerine battaniyeyi örtüp salona döndüm.

bir kahve de kendime alıp sessizliğin sesini dinlemeye ve düşünmeye başladım kim bilir o da nelere katlandı diye.


hepimiz yaralıyız,kimimizin ki derinlerde çok ama çok,kimisi ise belki bir el uzatsak tutacak kadar.

mesnevi de okuduğum bir cümle geliyor aklıma,insanı her şeyden soyduğun zaman sadece duygular kalır diye.

gerçekten öyle.
insanlığın ortak dili duygulardır.

anemos.*

11 şubat 2012'de henüz 48 yaşındayken, bir otel odasında hayata veda etmiştir.
böyle güzel sesli insanlar hiç ölmemeliymiş gibi geliyor bana ve erkenden gidiyorlar ya (hele de alkol, uyuşturucu vs sebeplerden) içim çok acıyor. * *

ı have nothing

var tabi ama erkek yazar kadar olmamasının nedeni de belli. ilgisi olan okusun neden olmadığını anlar belki!
(bkz: kendine ait bir oda)

-meraba mülayim abi.
-meraba canım.bu herifi de hiç sevmem.

korkusuz korkak

dışarı çıkma şansımız vardı da biz mi odamızda takıldık.

benim çok yaşadığım durum. şaka değil 20 sene sonra gerçekleşen ve benzeyen rüyalarım olmuştu.

kapalı kapılar ardında,
saklı bahçelerde.
soğuk günlerde ve
ıssız gecelerde.
her şey dönüyorken etrafımda,
senden başka olmadı aklımda.
meyler,aşklar akıyorken dünyada,
senden başkası girmedi rüyalarıma.
korkak ve kaypak kimselerin koynunda,
benden uzak ve bir o kadar yakında,
hiç mi özlemedin beni?
sana verdiğim kalbimi,
senle bulduğum güvenimi,
kırarken hiç acımadın ellerin?
aklımda şerit şerit hatıralar,
rüyalarımda kesik kesik kabuslar,
senden sonra biten bir hayat,
ve ölüme koşan ayaklar.
şimdi bu benim.
şimdi bu ölü bir beden.

dün çaylaktı yanlış hatırlamıyorsam, bugün yazar olmuş. nickaltını açayım dedim.*

sözlükte halihazırda var olan bildirim. bir yazar hesabını 4-5 kere kontrol ederseniz karşı tarafa bu bildirim gidiyor.

''bir bilene sormak'' deyimiyle alakası olduğunu düşündüğüm yazar.

lucifer'ın kim olduğuyla ilgilenmiyorum, ben hala tecavüzü fantezi olarak gören kişi nasıl olur da sözlüğe geri döner onun derdindeyim.

çünkü alkol kullanmıyorum, şeklinde tam da bana yakışan bir cevap vereceğim başlık.
ne bekliyordunuz ki? *

geneli tazmanya canavarı kıvamında olan ve bu nedenle pek sevilmeyen çocuktur.

asıl sinir bozan, çocuk bu kıvamdayken gamsız gamsız, sakin bir şekilde oturabilen ebeveyndir.

benim entryi okuyan ve kısaltma isteyen arkadaş cenk galiba. dövüşçü diyebilirsiniz kısaca.

aşk olsun domestic..
ne dedim ki ben sana..
arzum sadece okumakti..
kim ne yazarsa ..

herkes benim sinirli, asabi, sert mizaçlı, umursamaz, değer bilmez, vurdum duymaz, umursamaz biri olarak bilir.
ama aslında ruhumun ve kalbimin ne derece ezildiğini acı çektiğini bilmezler göremezler.
onları dualarımın ve rüyalarımın ötesin de cennet kadar iyilikler dilediğimi bilmezler. bilemeyecekler.

ah, şu kahrolası sert karakter yapısı ve inat gururu.

aaaa, öğleyin duyduğumda neden acaba demiştim. kudüs'ü kurtarıyormuşuz meğer.
filistin halkı hiçbir konuda bizden yana destek vermemiş olsa da biz onların da hakkını savunmaya devam ediyoruz.
camiden selayı duyan israil halkının ve ordusunun bir daha böyle bir şey yapmaya cesareti olmayacağı çok net.

hazin bir vaka.