atatürk'ten sonra gelen yöneticiler çalıp çırpmadan iş yapsalardı dünya ülkeleri şimdi özgürlükte de sağlıkta da ve sanayide de türkiye gibi olmak isterlerdi dediğim başlıktır.


ama yöneticilerin kişisel çıkarlarını ön planda tutması, vatanı satması sonucu malesef ülkemizi bu hale getirdi.

gitarı, sazı, kitap ayracı, montu, defteri, ölmeden önce son kez baktığı aynanın , bir daha onu göremeyecek olması.
havlusu. ayakkabıları. en çok da ayakkabıları ve diş fırçası. orada mahzun mahzun sahibini bekler. ama o öldü. bilmezler.

bi 30 tur koşulsun artık.*

tipik ve klasik her çocuğun sorduğu soru anne/baba ben nasıl oldum? (bkz: seni leylekler getirdi yavrum)

artık bunları aşsak mı? insanların özgürlüğünü kısıtlamaya çalışmasak mı? herkes ilgilendiği konunun başlığına tanım girse, ilgilenmediği başlığı da görmezden gelip kaldığı yerden devam etse hiçbir sorun olmayacak ama bizde her şeye bir müdahale sorunu var. mesela spor başlığı olmasın, cinsiyetçi başlıklar olmasın, troll başlık olmasın, x kampanyası vs. bıdı bıdı.

sözlük burası sözlük, binlerce farklı düşüncenin bir araya geldiği platform. saygı çerçevesinde herkes istediğini paylaşabilir, bu kimseyi de zerre ilgilendirmez. bazıları kendi görüşüne ve fikrini ters/aykırı diye bir çok konudan memnun olmuyor diye, başkasının özgürlük anlayışını kısıtlayamaz. şimdi diyecekler ki onlarda bizim özgürlüğümüzü kısıtlıyor vs. burası kimsenin tekelinde değil, burası herkese açık bir platform ve dediğim gibi binlerce farklı düşünceye sahip insana ev sahipliği yapıyor.

her bir yazar ile fikir anlayışında uyumlu olacaksınız diye bir şey yok, zaten olamaz da bu imkansızdır. bundan dolayı bir zahmet başkalarının fikirlerini engellemeye/kısıtlamaya çalışmak yerine ilgilendiğiniz başlıklara tanım gireceksiniz, çok zor bir şey değil.

edit: benim kahvehane kültürüm yok ve hayatımda hiç gitmedim, kahveneye gidenler nasıl da biliyor.

24 saatten az kaldı, hazır mısın sözlük?
(afişimiz nerede?)

bu ikiliyi bi ara sürekli entiylerimin altındaki beğeni butonunda görüyordum.
o beğeni butonunda şöyle bir an yaşanıyordur eminim.

fight club'ın final sahnesinde çalan parça..

(bkz: #128milyardolarnerede) (bkz: 128 milyar dolar)

detaylı arama kısmına 128 milyar dolar yazarsanız envai çeşit başlık karşınıza çıkacaktır.

(bkz: aramaya inanmak)

ezbere yorum yapanların aksine, inanarak başarıya giden yolun yarılandığı anlamına gelmeyen, ancak başarı için de doğru bakış açısı sunan güzel ve doğru bir sözdür.

bir kaç da söz bırakayım size;

"yapabileceğime inanırsam, başlangıçta sahip olmasam bile onu yapacak gücü kendimde bulurum."
mahatma gandhi

"zafer, zafer benimdir diyebilenindir. başarı ise, başaracağım diye
başlayarak sonunda, başardım diyebilenindir."
mustafa kemal atatürk

bir seyin imkânsiz olduguna inanirsanız, aklınız beyniniz bunun neden imkânsiz oldugunu size ispatlamak üzere çalısmaya baslar. ama bir seyi yapabileceginize inandıgınızda, gerçekten inandıgınızda, aklınız yapmak üzere çözümler bulma konusunda size yardim etmek için çalısmaya baslar.”
dr. david j. schwartz

after life dizisinden tony ile arkadaş olmak isterdim. bu süreci beraber atlatabilmek isterdim.

yaşlılıktan dolayı mıdır nedir,sanki böyle bir çabası var.garip.

sevgisiz kalp.

sadece bir kaç gün önce, girdiğim her sokakta böyle bir manzara karşılıyordu beni..

vatanın kurtuluşunu sağlayan emirdir. o emri veren komutan ne güzel komutan, uygulayan asker ne güzel askerdir.

ha birde içimizde keşke yunan kazansaydı diyen kadir mısıroğlu gibi orman çocukları da çok. alayınıza mustafa kemal ulan!

akrabaların olması, bu bile yeter nefret etmek için..

ne kadar büyütürsem de bazı yazarlar gözümde halen çok küçük.

ülkemizde 1992_2002 yillari arasında yayimlanmis edebiyat dergisidir. murat gülsoy‘un önderliğindeki dergi nazlı ökten, selçuk akman, yekta kopan, mehmet açar ve sabri gürses gibi yetenekli kalemlere de ev sahipliği yapmıştır. yine murat gülsoy, ayfer tunç, yekta kopan'in sonradan kitap haline getirilmiş öyküleri de ilk bu dergide yayımlanmıştır.
buradanderginin tüm sayılarına ve açık radyo kayıtlarına ulaşabilirsiniz.

a.b.d'de bugünkü utah ve colorado civarlarında yaşayan, uto aztek dili konuşan bir kızılderili kabilesidir.
birçok kola ayrılmış, geniş bir alanda yaşayan saldırgan bir kabileydi. başka kabilelere saldırıp, kadınlarını ve çocuklarını kaçırıp köle olarak ispanyollara satıyor, karşılığında at alıyorlardı.
amerikalılar geldikten sonra, diğer beyazların burada yaşanmaz dediği utah'taki toprakları, kimsenin istemediği mormon'lar tarafından çatışmalar sonucu ele geçirildi.
a.b.d ordusu için paralı askerlik yapıp, direniş gösteren kabilelere karşı vahşi saldırılar yaptılar.
tabi birgün etrafta saldıracak kabile kalmayınca, bunlara, hadi sizde bırakın topraklarınızı gidin denildi ve ufak bir çatışma olsada teslim oldular ve rezervasyonlara yerleştirildiler.