benim gibi babaların kaçınılmaz eylemi.
ben ona terörize değil de aşkı demeyi tercih ederim.bizim kuşak yoklukların kuşağı olduğu için meyve olayı aslında vericilikten kaynaklı. bir de iletişim aracı olan bir ritüel aslında. günümüzde ebeveynlerle bir arada yemek bile yemeyecekler çocuklar neredeyse.
atlet olayı bende de var. oğullarıma mutlaka giydirir, bellerine bile bakarım. ben de atletsiz bir şey giyemeyenlerdenim çünkü. çocuklar geceleri üşütünce altlarına kaçırıyorlar çünkü.
30 yaş üstüne laf eden köftehorlar, nereden bileceksiniz babanızın hangi kaygılarla sizi terörize ettiğini. gidin sarılın adama, iki meyvesini yiyin. yarın öbür gün gölgen yeterdi diye ağlarsınız.

dünyadaki ilk başkahramanı isimsiz romanı yazan *yazar.

aynı zamanda yassıada yargılamalarına şahit olarak katılmışlığı vardır


edit: imla

bütün umutların tükendiği vakit, tam çaresizliğe kapılmak üzereyken, yardım alman gerektiğini çünkü tek başına üstesinden gelemeyeceğini anlarsın. işte o an destek olabilecek insanların gelir aklına. eğer hiç kimse gelmiyor ise, o zaman anlaşılır yalnızlık.

an itibariyle akışında bir tane bile bilgi içerikli tanım olmayan sözlük. sağlık olsun. zaten wikipedia mı burası. neyse ben geldim buralardayım. herkese selam. *

andrew wyeth'in 1948 yılında yaptığı en ünlü eseri.

resme ilk baktığımda eve çaresizce uzaktan bakan, belki o evden kovulmuş ve geri dönmek isteyen umutsuz bir kadın görmüştüm. ama resmin hikayesi başka.
wyeth, bir gün kendi evinin manzarasından anna christina olson isimli komşusunu yerden yaban mersini toplarken gördüğünde bu resmi çizmeye karar vermiş. christina'nın duruşunun sebebi, küçükken geçirdiği bir kas hastalığı sebebiyle yürüyemiyor olması.
bu bilgiyi öğrendikten sonra resmin detaylarına baktığımızda aslında figürün duruş biçiminden, elinden destek almasından ve ellerinin kirli olmasından, ayaklarının güçsüzlüğünün başarılı bir şekilde resmedilmiş oluşundan gerçekten de yürüyemediği sonucunu çıkarabiliyoruz.

ressam realist üslubunu bu eserde muhteşem yansıtmış. resme yaklaştığınızda kadının saç tellerine kadar detayları inceleyebiliyorsunuz. ayrıca renklerin donuk olması resme kasvet katıyor bence. figürün duruşu da cabası. bize christina'nın zor yaşamından bir gününü, onun dünyasını sunuyor ressam.
eser moma'da (museum of modern art) sergileniyor.

kaynak

arka camda özlü söz olması.

ekşideki "kacincimuratoldugunuunutanosmanlipadisahı "
nicki

hala engellenmediğimi görünce ben;

erkek yazarların nickaltından farklı olmayan yazarlara ait başlıktır.

önce oynasın görelim, ona göre bir kıyas ve karşılaştırma yapabiliriz. bu kıyasıda ancak ve ancak sene bu zamanlarda yapabiliriz. adaletli olmalıyız 6 aydır oynamayan bir futbolcu bu sezon ancak form tutar. seneye ocak ayında mesut'u rahatlıkla övebilir yada eleştirebiliriz. not:galatasaray.

yazarı manyak etme amaçlı kampanyadır.

örnek olarak, tenha bir yerde birisi düşerse direkt yardıma koşarsınız, kalabalık yerde nasıl olsa biri kaldırır diye yola devam edersiniz.

malcolm x hırsızlık suçuyla mahkemeye çıktığında, o ve siyah arkadaşı 10 yıl hapis cezası alıyor. çetenin iki beyaz üyesi ise aynı suçtan 2 yıl ceza alıyor.
siyahlara yapılan ayrımcılık malum, 15 yaşında çocuğun hayatını karartmışlar.

o da bir şey mi? ben daha göndere basmadan alıyorum! *

şu alt yapı şantiyesinde, duyduğum en romantik terim. suyun bir yerden bir yere hiç bir harici etken olmadan (motor, pompa, motopomp, vantuz, tulumba vs vs) akması demekmiş. ustalar aralarında konuşuyorlar, "cazibe ile geliyor abi" bir şey yapmamıza gerek yok falan. kısacası yer çekimini kullanan su akışı.

nick altı başlığınızı takibe alırsanız çok daha kolay. takip butonundan bakabilirsiniz, benden duymuş olmayın, narsisistler sizi.

elif şafak - araf, baba ve piç , iskender
kürk mantolu madonna
serenad
ferdi - tayfur- paraşütteki çocuk.

evet ferdi tayfur' un 4- 5 kadar kitabı da bulunmakta.

evde henüz okunmamış şekilde bekleyen kitapları düşününce, inceden bir vicdan azabı ile birlikte gelen mutluluk.

aradığınız türden kitapların bulunduğu rafların önüne gidersiniz. hepsi yeni yeni, gıcır gıcır şekilde göz kırpmaktadır size raflardan "beni al, beni al!" der gibi. bir tanesini alır, kokusunu içinize çekerek arka kapakta yazan bilgileri okursunuz. bazen ön söze biraz göz gezdirirsiniz. tam "bu güzelmiş, alayım bunu." derken bir başkasını görürsünüz. her defasında, daha sonra gördüğünüz daha hoş görünür gözünüze; ta ki fiyat etiketlerini görene kadar...

o etiket her işi bozar. "dertsiz gönüllere kramp, işte benim donald trump" der gibidir. dertsiz tasasız, en mutlu anlarınızdan birinde beyninize giren kramp gibi vurmuştur sizi o etiket. usulca yerine bırakırsınız elinizdeki o güzelim cildi. söve söve çıkarsınız kitapçıdan.

parası olan içinse, en güzel alışverişlerden biridir kitap alışverişi.

dinini yaşayarak huzur bulan, tüm hareketlerinde yaratıcının rızasını gözeten, yaratıcının ona uygun bulduğu şekilde yaşayan, yaradılan her şeyi yaradandan ötürü hoş gören insandır.