saygın bir kişilik sahibi olan, idealist lider atatürk'ün vefat tarihidir. saygıyla anıyoruz.

valla bu yaşıma geldim, o kadar kitap okudum, o kadar siyasetle ilgilendim, araştırdım, bazen ayrıştırıldım bazen kabullenildim.
yanlış saymıyorsam çocukluğum dahil 4. cumhurbaşkanını görmüş bulunuyorum. türkiye tarihinde hiç bir devlet yöneticisi halkını böyle ayrıştırmadı, hakaret etmedi, hor görmedi…
bu adam bizlere çürük sürtük diyebiliyor ve sonra utanmadan oy isteyecek!!! oldu canım

kitap zekayı kibarlastırır.
kibarlaşan zeka ruhu inceltir.
ve tabiki dünya ince ruhlular için tam bir cehennemdir.

cebindeki telefonu çıkar.

şayet ben okumadan asla oylamam. hızlı okuyorum. üstelik birinin tanımlarımı beğendikten sonra benim onunkileri beğenmem de teşekkür ederim anlamına geliyor. karşılıklı yapıyor anlayışı değil. hoşuma gitmezse ya mesaj atarak teşekkür ederim ya da beğenilecek bir tane bile içeriği varsa beğenirim...

seni bulmaktan önce aramak isterim.
seni sevmekten önce anlamak isterim.
seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
sana hep, hep yeniden başlamak isterim.
özdemir asaf.

vardan yok eden demek istemiş zannımca dili sürçmüş çomar kardeşin.

bahtsız bedevi şansı..mümkünse çöl'e falan çıkmasın hiç...

başıma sıkça gelen durum. sözlükteki zamanımın çoğunu takip ettiğim yazarların sayfalarında geçiriyorum. baştan aşağı okuyayım diyorum ama oy hakkım bitiveriyor. mecbur yarım bırakıp, başka yazarın sayfasına geçiyorum. sınır olmasa keşke de doya doya okusak.

benim bu insanlardan biri.

teyzem çocuk gelin denilebilecek yaşta amcamla evlenmiş aralarında 10 yaş varken. sonrasında babamla annem evlenmiş. ben bu durumdan ötürü çok şanslı olduğumu düşünürüm. çünkü biz tek bir aile gibi büyüdük. diğer amcamın eşi ve çocukları kendilerini biz dışlamasak da bize uyum sağlayamadığı için böyle hissettiler.

akraba evliliği değil arkadaşlar annemle babam arasında bir akrabalık yok. bizim ailede kuzen evlilikleri hoş görülmez.

bir papirüsün gözünden istanbula bakış, tarihe bakış.
sırf istanbul için bile okunur öyle güzel anlatıyor.
en beğendiğim iskender pala kitabı.

kartal tibet - kemal sunal.

zamanında yayınlanan muhteşem yüzyıl isimli dizideki her 5 cümleden birinde mutlaka kullanılmış olan kelime. asla anlamındadır.

isterdim bir yağmurdan artakalan şu koku şarkıya sığsın
şimdi sana sigaramdan yüz bularak soruyorum, nasılsın ?

liberaller liberal olmayanlar tarafından durmaksızın (bkz: ad hominem) yapılarak eleştiriliyor. nerede liberalizm karşıtı bir söylem görsem muhakkak içine liberallerin ne kadar kötü insanlar olduğu bilgisi sıkıştırılır. mesela yoksul bir liberalseniz burjuva özentisi olmakla suçlanıp fakir halinizle neden liberal olduğunuz sorgulanır ve eleştirilirsiniz. varsıl iseniz bu kez de zaten paranız olduğu için tuzunuzun kuru olduğu söylenir ve şımarık burjuva olarak eleştirilirsiniz. iler tutar yanı olan argümanlar yerine sürekli fikirleriniz yerine size saldırılr. bunu da öyle okumamış etmemiş insanlar da yapmaz. işte beni şaşırtan da bu olmuştur hep.

her uygulamanın doğru kullanıldığı zaman mükemmel hale geleceğine inanmaktayım. telegram içerisinde öğrencilerin, araştırmayı seven kişilerin ve hobi sahibi kişilerin genel olarak kullandığı uygulamadır. grupların saygı çerçevesi içerisinde davrandığı zaman bir problem olmayacaktır. gruplar içerisinde istenilen materyaller paylaşılır ve ihtiyacı olan insanlar bu kaynaklardan yararlanırlar. belirli bir kişi sayı kotası olmadığından gayet güzel bir uygulamadır. bana göre .

cahille tartışmak zorunda kalmaya mahal vermemek. zira cahille tartışamazsın okur, tartışıyor olduğunu sandığın süre zarfındaki tek tartışma, senin ısrarla birine kendini anlatma mücadelesi veren tarafınla ordan uzaklaşmak isteyen tarafın arasında yaşanan tartışmadır. yapma bunu kendine. cahille tartışılmaz, cahile bir şeyler öğretilir, tabii o da öğrenmeye gönüllüyse.

1960'lı yıllarda çıkış yapmış zamanında kitlelere ulaşamamış amerikan folk müzisyeni, kariyeri de hayatı gibi trajik. on bir yaşındayken okulda çıkan bir yangında çocukluk aşkı da dahil olmak üzere 10'dan fazla arkadaşını kaybeder. aynı yangında vücudunun büyük bölümü yanar ve hastanede yatarken müzik öğretmeni tarafından hediye edilen gitar ile müzikle tanışır. yaşadığı travma ve taşıdığı yanık izleri sebebiyle son derece içe kapanık ve utangaç bir karaktere sahiptir.

ev arkadaşı paul simon'ın desteği ile ingiltere'deyken ilk albümünü çıkarır. kısa süreli bir başarının ardından yaşadığı kişisel bunalımlar, çocukluk travmaları ile birlikte psikolojisi iyice bozulur ve kariyerine ara vermek zorunda kalır. bir kaç yıl sonra evlenir ancak oğlunun kistik fibrozis sebebiyle ölmesi onu tamamen yıkar ve akıl hastanesine kaldırılır.

sonrasında eski arkadaşı paul simon'a ulaşmak için new york'a gider ancak bir türlü ulaşamaz ve sokaklarda yaşamaya başlar. 90'lı yıllarda bir kendisini sokaklardan kurtarabilecek bir arkadaşına ulaşır, arkadaşı onu ailesinin evine götürmeye ikna eder, yolculuğa çıkacağı gün parkta beklerken havalı tüfek ile sol gözünden vurulur. polisin tahmini çevrede oynayan çocuklar tarafından vurulduğudur, gözünü kaybeder. arkadaşının yardımı ile sonrasında eski parçalarına ait yeni demo kayıtları alınır, 99' da zatürreden ölür.

efenim kendisi nick drake, jason molina gibi acıların çocuğu tadında güzel eserler bırakmıştır. akustik gitar, folk veya depresif şarkılardan hoşlanıyorsanız kendisi bu konularda ilahlar arasındadır.

blues runs the game
milk and honey
i want to be alone
marlene
my name is carnival

hakan günday'ın dört arkadaşın hayatını anlattığı kitabı. ilk cümlesi de gayet etkileyicidir. "insanlık, kendini öldüren ilk insan tarafından ihanete uğramıştır."

hakan.
devamlı hikayeler anlatır ve bu hikayelerin önceden okuduğu kitaplar olduğunu söyler. aslında hepsini kafasından uydurmaktadır ama kimse ondan şüphe duymaz, inanırlar. çünkü piçler her şeyi çok irdelemez.

cenk.
hayatındaki en önemli varlığı üstünde hayata göndermelerin olduğu tişörtleridir.

barbaros.
birleşmiş milletler genel sekresi olmak gibi bir hayale sahip piç.

afgan.
hayatında sadece bir kadına aşık olmuştur.

piç kimdir?
hayatı akışına bırakmış günü gününe yaşayan insanlar. son paralarıyla sigara ve alkol alıp nerde yatacaklarını sonra düşünen, çoğunluğu aşka inanmayan, beğendiği kadın kim olursa olsun elde etmek için elinden geleni yapan, serseri gibi görünseler de aslında kötülük bile yapamayacak kadar bu dünyadan bıkmış ve yaşamaktan yorulmuş insanlar piçler. kendilerini tanımladıkları bu kelime gerçek anlamıyla örtüşmese de hepsinin babasıyla bir derdi vardır. su yerine içki içip hayatla dalga geçerken de aynı anda büyük içsel bunalımlar yaşayabilirler. değişik ve ilginç insanlardır.


kitap akıcı olsa da yazarın en beğendiğim kitapları arasına giremedi malesef. benim için sıralama şu şekilde; daha, az, kinyas ve kayra . okumayı düşünenler daha ile başlayabilir.


şuraya birkaç alıntı da bırakalım sizler için. *


tanıdıkları insanlara yeterince borçları vardı. bir de hayata borçlanmak istemediler. onun için aldıkları her nefesi geri verdiler.
syf. 17


pahalı saatler takan insanların zamanları değerlidir.
syf. 29

bazen dünyanın bir kasa olduğunu düşünüyorum. tanrı'nın parasını sakladığı bir kasa. para biriminin insan olduğu bir evrendeki küçük bir kasa. tanrı'nın paraya ihtiyacı olduğu zaman büyük savaşlar, felaketler, ölümler oluyor. ölenler harcanıyor. kalanlarsa faiz yaratmak için ürüyor.
syf. 38

bazılarına vermediğini düşündüğüm beyin, beraberinde düşünebilme yetisi ve duygular.