şurada 13-14 yaşındaki ergenlerin bile yazmayacağı şeyler yazan kazık kadar insanlar (y kuşağı) varken z kuşağına gelene kadar ilk önce aranızdan onları aforoz edin sevgili yaşlı ve kırıcı insanlar.

ablamın el ve ayak tırnaklarıma oje sürüp makyaj yapıp saçlarımı maşayla bukle bukle hale sokup dışarı gezmeye götürdüğü zamandı sanırım. hele ki ojeli ellerimi herkes görsün diye sürekli çenemde gezdirdiğimi unutamıyorum.*

dünya haritası üzerinde müzikal zaman yolculuğu yapabileceğiniz muhteşem bir web sitesi. istediğiniz dönemi, istediğiniz ülkeyi seçip zaman yolculuğuna çıkabilirsiniz.
buradan

nefsimiz. herkes kendi nefsini sever.

dinlemeyen insan. dur benim de bu evrende kapladığım bir hacmim var beni niye yok sayıyorsun arkadaşım?

spotlight etkisi olarak da bilinen etki.

utandığımız bazı hatalar, düşündüğümüz kadar dikkat çekmiyor, diyen bir çeşit farkındalık oluşturma eylemi amacıyla yapılan deneyle açıklanır.

ömrümm, kurt bakışlım, aslan yelesi saçlım shjsds

viçen, hovsep ve kevork abdullahyan kardeşler tarafından kurulmuş fotoğraf stüdyosu. *
viçen abdullahyan ve kardeşi hosep istanbul'da, 1858 yılında osmanlı döneminin ilk fotoğraf stüdyolarından birini açtı. istanbul'un önemli eserlerini ve insanlarını fotoğraflayan abdullah biraderler, sultan abdülaziz ve 2. abdülhamid'in saray fotoğrafçısı oldular. 1867'deki paris sergisi için hazırladıkları fotoğraf albümüyle ünleri arttı. saray halkının, devlet adamlarının ve italya kralından avusturya imparatoruna kadar dönemin önemli kişilerinin fotoğraflarını çektiler, böylece döneminde avrupa'ya açılıp isimlerini duyurma imkanı da buldular.
40 yıl boyunca işlev gören fotoğraf stüdyosu, 1899'da en önemli rakipleri sébah & joaillier stüdyosuna tüm arşivlerini satarak devretti. buraya kadar tüm bilgiler için kaynak

2. abdülhamid döneminde çekilmiş fotoğraflardan hazırlanan yıldız albümleri'nde abdullah biraderler tarafından çekilmiş bir çok fotoğrafı bulabilirsiniz. buradan ben de beğendiğim birkaç fotoğrafı iliştireyim.
galata kulesi'nden sarayburnu manzarası
nuruosmaniye camii
ayasofya (1880'ler)

havada karada diyorsun...

insanî durumdur. işin açıkçası ben de sevemiyorum. sürekli memnuniyetsizler bir kere canım. şuraya nokta koyun efenim. burası forumsal olmuş sayın yazar. lütfen o küfrü %51 kuralına uygun düzenleyin falan diyorlar.
yahu bıraksana kardeşim ben belki ana bacı sövmek istiyorum. belki o da bana sövsün istiyorum. bu küfürsüz ortamın içinden geçmek istiyorum. gayet nezih ortamı kaosla bozmak, ona buna giydirmek ve dahi birilerini yaftalamak istiyorum. kızdığım yazarı fetöcü ilan etmek bilmem kime pkklı demek, iliklerime kadar karılı kızlı başlık açıp tüm cinsel açlığımı gözler önüne sermek istiyorum.
aa lütfen...

"lekum dînukum veliye dîn." sizin dininiz size, benim dinim banadır." kafirun.6.

sözlükte çok yeni olmasam da genelde yazmak yerine okumayı tercih ettiğimden , her yazmak istediğimde uzun uzun ne yazacağımı düşünüp sonra da karar veremeyip silmemden kaynaklıyo sanırım böyle bi sürede bu kadar az tanım yazmam ama sözlük gerçekten bana bi sürü bilgi , vakit geçirtecek hatta bağımlılık yapacak bi eğlence ve en önemlisi güzel insanlar kazandırdı . buradaki 100.tanımımı girdiğim günü hatırlamak için bi şeyler yazmak ve takip eden , oylayan , bana ya da sözlüğe en ufak bi katkısı olan herkese kendi adıma gerçekten çok teşekkür etmek istiyorum bu bahaneyle . umarım burada daha nice tanımlar yazar ,güzel zamanlar geçiririz .

hissizleştim.

boşnak böreği.
offff çıtır çıtır dağılması yok mu

yazımı karıştırılan kelimelerden biridir.

çoğu kişi 'nalet' olarak bilir ve kullanır.

kimseye lanet okumamanızı tavsiye ederim. çünkü o lanet dönüp sizi vurabilir.

genel olarak, yapmayı çok istediği bir iş üzerinde çalışırken ölen insanlar için kullanılan bir deyim.

misal: "ev almak için çalışıyordu fakat ömrü vefa etmedi". şeklinde örneklendirilebilir.

sinir uçlarımda bazı kelimeler duruyor görüş alanımın dışında. onları oradan çekip almak, girift bir sıralama yapmak çatı katının denizliğine oturup kahve içmek kadar kolay değil. bir şey eksik bu gün. çok iyi hissediyorum bunu. bir şeyim çok eksik..

sanki sabah sancılı kelimelere uyanacak gibiyim. sanki... hani o hep kavrayamadığım elimden kayıp giden bütün odağımı verdiğim zihnimin yaşadığını hissettiğim o kelimeleri uyandığım an kaybetmenin hüznüyle ağladığım sabahlara döneceğim. sanki..

uzaktadır her şey; gökyüzü, deniz…
uzaktadır her şey, hep… yalnız ölüm,
her yerde, her an yakınımız, ölüm.

ahmet muhip dıranas

kitabın son paragrafı belki de en etkileyici kısmı.

kitapta, sevgi ve aşk duygusunun kötü ruhlar tarafından ele geçirildiğinde nasıl nefrete dönüştüğünü,ruhun intikam karanlığında kendisini yok edip,hırsla çevresindeki insanlarıda uçuruma sürüklediğini görüyoruz. çok çarpıcı bir kitap diyemem fakat insanoğlunun zalimlik ve acizlik duygusu iyi analiz edilip, yansıtılmış diyebilirim.