işte bu dediğim kulüp. hiç bir yere sığmayan biri olarak geldim. *

ağzını burnunu kırardım. pis herif...

bıçak kemiğe dayandı! her gece yeminler ediyorum her gece!

yemek yer misin?
ne yiyelim?

georg willhelm friedrich hegel'e ayrı bir nefreti vardır. kendisiyle aynı dönemde çalışmış bir akademisyendir ve birçok öğrenci hegel'in derslerine girmeyi tercih edermiş. kadınları aşağılamasının sebebinin ise annesi ile ilişkisinden kaynaklandığını düşünmekteyim. ilişkinin ne kadar sağlıksız olduğunu göstermek için annesinin schopenhauer'e yazdığı mektuptan bir pasaj paylaşmak isterim.

--- alıntı ---

çekilmez ve kasvetli bir insansın; kendini beğenmişliğin bütün iyi niteliklerini gölgeliyor ve başka insanlarda kusur bulma eğilimini önleyememen de, bu nitelikleri işe yaramaz şeyler haline getiriyor.

--- alıntı ---

buna ek olarak babasının intihar etmesi sonucu annesi de "serbest aşk hayatı" yaşamak istemiştir. ayrıca annesi schopenhauer'i bir kere de merdivenden aşağı yuvarlamıştır. en başta söylediğim gibi bütün bunların schopenhauer'in kadınlara olan duygularının bu yönde gelişmesine yol açtığını düşünmekteyim.

kaynak: felsefe yazıları, selahattin hilav, yapı kredi yayınları

hiç şaşırmadığım müge anlı sözü. bu kadına fazla misyon yükleyenleri buraya davet edelim.

aynı mantıkla eşinin tecavüzüne uğrayan kadınları da ağlamasının o zaman. sonuçta evliler değil mi? boş insan, bomboş insansın müge anlı.

bunların bilinçaltı böyle işte. iğrenç zihnin iğrenç ürünü.

kelime dağarcığınızın gelişmesi için birebirdir. ihsan oktay anar çok detaylandırarak tasvirler her şeyi, e haliyle bunu yaparken de alışık olmadığımız kelimelerden yararlanır bolca. ama bu "süslü" kelimeler sizi korkutmasın. bir kere yazarın diline alışınca kitabı elinizden bırakmak istemeyeceksiniz.

ölen evladını kollarında taşıyan annedir ilk aklıma gelen. ama olsun ne önemi var? sonuçta topraklarını satmışlar,* ermeni soykırımını tanımışlar,* ayrıca araplardır.*

filistin; soykırıma uğrayan, diri diri yakılan, gaz odalarında öldürülen, aileleri gözlerinin önünde katledilen yahudilere insaniyetinden kapı açmıştır zamanında, onları kimse kabul etmezken onlar kabul etmiştir.* şimdi de insanlığının, merhametinin bedelini ödüyordur. her gün türlü sosyal medya, sözlük, blog ve benzerinde insanlara iyilik yapıp nankörlük bulduğundan yakınanlar bu halkı* fırsat buldukça yermekten geri kalmazlar.

yazıklar olsun denilecek nokta ise, hümaniteryenizmin dibine vurmuşların, çocukların kıyılmasına yalnızca sessiz kalmayıp aleyhlerinde konuşabilecek yüzü bulabilmeleridir. filistin'i savunmak için müslüman falan olmaya gerek yoktur, insan olmak yeterlidir. hiçbir şey yapamasan dahi üzüldüğünü belirtirsin, hadi diyelim o kadar ki tükendin, aleyhlerinde konuşmazsın.

aynı durum doğu türkistan için de geçerlidir. aynı durum dünyanın bilmem neresinde katledilen çocuklar, tecavüze uğrayan kadınlar için de geçerlidir. aynı durum, yarın bir gün; ateistler, deistler, budistler, şintolar haksız yere katlediliyorsa da geçerlidir. nitekim insan olmak bedavadır. bu katliamlardan sırf kendi dinine kendi ırkına kendi düşüncelerine mensup değil diye keyifle bahsedenler bir uzman desteği almalılardır, sosyopat olmaları hayli muhtemeldir.

uykumu alıp götüren dertler
ah şu sonu gelmeyen
iğrenç dertler
bilmiyorum neredeyim
belki de
şu dipsiz kuyunun en dibindeyim
dertler beni daha da derine çekiyor
gittikçe derinleşiyor
hiçbir şey göremiyorum
her taraf karanlıklaşıyor
gözlerime siyah bir perde çekmişler sanki
ya da
görme yetimi kaybettiğimi düşünmekten alıkoyuyorum sadece kendimi
derinleştikçe daha da kayboluyorum
gitgide yok oluyorum
hiçbir kimse mi yardım eli uzatmamış etrafıma bakıyorum
evet yanılmıyorum daha da kayboluyorum
olsun diyorum bunlar da geçecek diyorum
geçmiyor gitmiyor daha da üstüme geliyor
düşüncelerdir benim derya denizim diyorum sadece
tüm ruhumla o denize dalıyorum
elimden gelen bu kadar olabiliyor yalnızca
kayboluyorum

veya sadece yorganıma sarılıp uyumak için çabalıyorum

"şimdi onu nasıl inandırabilirim bütün bu süreyi onunla birlikte yaşadığıma? onu unutmuş gibi yaşarken onu düşündüğüme? anlamaz, görünüşe kapılır, anlamaz..."  **

boş yapma

breeemııın

yaaaaniiii

hı hııı aklıma gelenler bunlar. kaçma isteğinden ziyade bir tane çarpasım gelmiyor değil.

hakan günday - kinyas ve kayra

öncelikle ne denmesi isteniyordu diye sormak istediğim başlık ?
inancın olup olmaması ya da ne olduğu mühim değil ama saygı önemli ve zorunlu.

birde başlık açan arkadaş kemalistim diye özellikle vurgulamış. ne alaka ?
sonra bunlar gibiler yüzünden ayrıştırıcı gruplar oluyor işte.

onun da sana selamı var.

balın kıymetini bilen,bize sadece reçeli yediren kıymetli yazar, iyi insan.
balı yaptığını biliyoruz böyle reçel ile bizi kandıramazsın.

şahane bir hababam sınıfı repliğidir.

tabii o zamanlar fotoğrafçılığa ilgimiz yok derinlik falan hak getire ama bu fotoğrafın kompozisyonunu seviyorum:)

eğer çok utangaç bir beyefendi değil ise size olan ilgisini her türlü gösterecektir. sizi düşünmesi, sizinle ilgili detaylara önem vermesi, aynı ortamda çalışıyor iseniz gözlerinin sizi araması ve sizi görünce sakinleşir gibi olması bu belirtiler arasına girebilir. ama değerleri pek bilinmez.

self compassion.
hayatınızın bir noktasında kendi öz şefkat duygunuzu azaltan kişisel ilişkilere girerseniz ve seçim yapmak durumunda kalırsanız, kendi öz şefkatinizi seçiniz. insan, kendi öz duygusunu sağlayamadığı, kendini besleyemediği ilişkilerde eksilir ve dağılır.

dinsiz ya da değil. eğer bunlardan herhangi bir ihtimal sizi atatürk'ten uzaklaştırıyorsa ve ona olan sevginizi azaltıyorsa siz onu hiç anlamamışsınız demektir.