"başarısızlık,daha akıllıca bir karar vermek için mükemmel bir fırsattır."
henry ford

fenerbahçe. diğeri ise fenerbahçe.

12 sezon sürmüştür. koca 12 sezonda raj’a uygun bir kız arkadaş bulunamadan final yaptı bitti dizi, vay arkadaş.

sizi olduğunuz gibi sever, hatalarınızla birlikte.
ego yapmaz, o aramadı ben de aramayayım demez.
en önemlisi kafanız fena uyuşur o arkadaşla.
sabahlara kadar muhabbet edersiniz de
anlamazsınız güneşin nasıl doğduğunu
iyi ki varsın en iyi arkadaşım!

her okuduğumda bir şekilde içime işleyen nazım hikmet şiiri. bazı şeyleri o kadar güzel özetlemiş ki. bazı kavramlara olan bakış açımı etkileyen ennnn sevdiğim şiirdir.
yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın

birkaç sene önce bir tanesine denk geldiğim ve gülsem mi ağlasam mı bilemediğim çeşit.

"güneş pili var mı?" diye sordum, kalem pil getirip "bu mu?" diye sordu.

canımın yongası, sevdiğim,
bir kaç gün çaldık ilkbahardan
geçtik yıllardır özlediğim
erguvan ışıklı kıyılardan
aşkı sessizlik tanımlar
gençken tersini düşünürdüm
akşamla dönerken geriye dalgalar.
.
.
*eski nisan.

kırmızı şaraba portakal,limon,soda ve çeşitli kırmızı meyveleri katarak cok sevilen ispanyol içkisi sangriayı yapmak mümkün.

tek deli benim sanıyordum. herkes konuşuyormuş, ne güzel!.. merhaba. adım meja. sokakta hayvan görünce dayanamayıp sohbet ediyorum. hadi sarılalım.

bazen bobo ağzıyla "nabıyon, iyi misin, nabıyon? gav gav gav!" diyorum. bazen o anın getirdiği kedi öpme hevesiyle "senin avzını yerim!" diye tehdit ediyorum. duruma göre değişiyor işte...

tanım sona kaldı; bence son derece normal olan şahıs.

müşteri hizmetleri gibi şansımıza kim çıkarsa artık diyeceğim olaydır. umarım saatlerce telefonun başında beklemeyiz.
şaka bir yana iyi düşünülmüş.

izlanda'da hiç sivrisinek yoktur.

sana da canım.

bir sevgi seli.. borç değil..
aman bana neymiscilerden değilim.. evime ziyarete gelenin bende ziyaretine giderim..
kimse gelmek zorunda değil ama bir davete icabetten daha fazlası benimkisi..

kanlı haberler, karısını testereyle doğrayan caniler, sevgilisini üst katan aşağı iten hergeleler, yol kenarına atılan trans seks işçilerinin cesetleri... bıkmadık mı artık bunlardan? bugün sevgili otçul ile beraber bıktığımız ne varsa konuşacağız. istanbul sözleşmesi'nin feshedilmesinden girip ev içi şiddete değineceğiz, lgbti+ karşıtı yapılan ayıplardan konuşup homofobi ve transfobiden söz edeceğiz. kadın haklarını konuşacağız, kadına karşı her türlü şiddetten ve saldırıdan bahsedeceğiz, yapabileceklerimizi tartışacağız. bugün haber günü değil, haberleri bitirme günü sevgili yazarlar!

bu yayının hüzünlü bir yayın olacağını düşünüyorsanız, yanılıyorsunuz demektir. belki biraz öfke dolu olacak, ama asıl amacımız herkese umut ve güç aşılamak. çalacak şarkılar da bu sefer karanlık olmayacak; pop'tan rock'a, punk'tan country'e bir sürü türden şarkı belirledim. hepsinin ana teması kadınların ve ayrımcılığa uğrayan diğer herkesin yaşadığı sıkıntılar üzerine, ama hepsi güçlü ve neşeli. yani mücadeleyi bırakmak yok! el ele vererek her şeyin üstesinden geleceğiz!

ayrıca özel bir konuğumuz var: sevgili evernevergreen! ekstra olarak sürpriz konuklar da gelebilir, dikkatli olun efendim*. saat 18.00'da canlı yayınımızda buluşmak dileğiyle!

1982 yılında yavuz turgul tarafından yazılan ve her nasıl olduysa sinan çetin tarafından yönetilen bana göre tüm zamanların en iyi türk filmlerinden biri olan çiçek abbas’ta geçen bir sözdür.

abbas “lan abbas”tır. muavinler camiasında sevilir ama çok da saygı duyulmaz ona. gerek var mıdır saygıya o da bilinmez ya. sonuçta abbas muavindir. aksaray, aksaray, aksaray diye bağırandır abbas.

abbas görünüş olarak da herkes gibidir, her muavin gibi. bütün muavinler nasıl görünüyorsa öyle görünür. renksiz kıyafetler için de ha abbas ha niyazi.

kahvede şoförün yancısıdır. herkese abbas’tan çay olamaz, çaylar şakir’dendir. abbas tavlada galip olana sevinir, pullara dokunamaz. abbas iki düz bir marstır.

abbas minibüsü alınca çiçek abbas olur. artık bir şahsiyeti vardır. abbas bir şahsiyettir artık. alelade bir muavin değildir. renkli renkli giyinebilir, çaylar abbas’tandır, hem de herkese, şakir hariç.

nazlı’yı almak için kuaförün önüne gittiğinde nazlı artık zavallı abbas’a değil minibüs sahabı abbas’a bakmaktadır. ve meraktadır nazlı: bu minibüs kimin?

artık hiç kimse olmaktan bir şahsiyet olmaya terfi etmiş biri olarak cevap verir abbas:

bu gördüğün şahsiyetin!

eğer bu şekilde devam ederse çok da uzak olmayan bir zamanda tc vatandaşları olarak bizim, edirne'den çıkış yapmamızla sonuçlanması muhtemel hadise.

20 yaş altı yazarlar uçurulsun bence.

anadolu'da yaygın gelenektir. kız istemeye gidildiğinde gelin adayı kahve pişirerek, kendisini istemeye gelenlere kendi eliyle ikram eder.
yine bir gelin adayı aynı şekilde pişirdiği kahveyi ikram etmiş ve uzaktan damat adayını izlemiş. delikanlı önce kahveyi içmiş, sonra da suyunu. gelin adayı annesine anne, beni buna verme demiş. annesi sebebini sorunca da baksana, götürdüğüm kahvenin üzerine su içti, mahvetti kahveyi, beni de böyle mahveder demiş.
bizim kültürümüzde kahve pişirmek, daha çok sütsüz yaptığımız ve içtiğimiz alışkanlık. bir bardak kahve için batılı toplumlar kadar zahmet çekmeyiz.

kendine yeten insandır.döneklikten,çıkarcılıktan bıkmıştır.beni anlatan ifadelerden biri.