oklokrasi, ayak takımının (bir toplumda genellikle aşağı görülen, toplumsal durumu, bilgi ve görgüsü aşağı olan kimselerin tümüne verilen ad) egemenliğidir.
siyasetteki çıkar ilişkileri sebebi ile nitelikli insanların siyasetten uzaklaşmasıdır.

abartı olmadıkça beğendiğim tiptir. valla bana daha samimi geliyorlar , aile babası gibi. benim naçizane fikrim kimse kötü algılamasınn..

gidin çölde oynayın.
misafir olarak geldikleri ülkede kendi kararlarını verebileceklerini sanıyorlar.

edit: haber asparagasta olsa geçerliliği sabit.
her an miting yapacaklarmış gibi grup halinde gezmelerine, mekanın sahibi gibi takılmalarına bir gönderme.

tamda sözlükle ilgili düşünürken gördüğüm başlıktır, başlıyorum;

*beğeni olmaması, okunmuyor demek değildir, ben beğeni ve favori sayısından çok daha fazla okunduğuna eminim

*tanımları okuyanların, beğenenlerin çoğunun, okuduğunu anlamadığını düşünüyorum, çünkü herkes okuduğu tanımla, kendi arayışı arasında bir bağ bulmak için okuyor, buluyorda,
herkes kendi fikrine +1 arıyor, kimse başka milyonlarca "açı" olabileceğini, belkide kendisinden daha iyi bir bakış açısını başkasının düşünmüş olabileceği ihtimalini "sevmiyor" bence...

birçok konuda, toplumla, insanla, teknolojiyle, hobilerle, siyaset, kent kültürü, yabancı dil, beslenme, uyku sağlık konuları ve bunların birbirlerine etkisi vs ile ilgili birçok tanım yazdım, hem nerden öğrendiğimi paylaştım, uyguladığım bilgileri, okuduklarımdan öğrendiklerimi insanlar üzerinde gözlemlediğimi, üzerine düşündüğümü, oluşan kendi yorumlarımı vs yazdım....
sonuç; en çok etkileşim alan tanımlar en çok okunuyorsa, nickaltı yazısımıdır en çok okunacak olan, yada kadın/erkek midir bu sözlüğe girenlerin tek olayı..

sözlük için moderatörlere önerilerim vardı aslında, açacağım başlıklar vardı ama, okunmak da anlaşılmaya yetmiyor bunu anladım, belkide ben karışık anlatıyorum, yada anlatamıyorum galiba..

birkaç gündür, karbonhidratı fazla kaçırdım, gün ışığı görmedim, belkide o yüzden biraz karamsarım sözlük...

felsefe kulübü kurun mübarekler.

hala hastalıktır diyenler var. size referans vermeye bile gerek yok. hastalık falan da değildir.
bütün yoldaşlarımı sevgiyle kucaklıyorum. canlarım benim iyi ki varsınız!

aynı yatakta uyumak çok güzel çünkü. öyle sana sarılmış bir çift kolu hissetmek güzel. ev işleriyle uğraşırken birinin gelip sana arkandan sarılması çok güzel. birlikte film izlemek güzel. hep yanında olacağını düşündüğün biri olması çok güzel. sırtını yaslayıp arada bir nefes almak.
bunları yaşamak için evli olmaya gerek yok aslında. çoğu insan evliliği bunlardan ziyade sevişmeye resmiyet kazandırmak veya o kişiyi kendine bağlama yolu olarak görüyor. ben zaten evli gibi hissediyorum kendimi, bir kağıtla kazanılacak ya da kaybedilecek bir bağlılık içerisinde değilim.
ama kaç yaşında olursam olayım gidip gayrımeşru çocuklar yapmayı, nikahsız bir şekilde bir erkekle beraber yaşamayı aileme açıklayamam. kabul edilmez doğal olarak.
bir de biri sorduğunda bu adam benim kocam demek istiyorum sanırım. hastanedeydik hemşire erkek arkadaşımla ilgili eşimmiş gibi konuştu, hiç bozmadım. hoşuma gitti. eşim çünkü, öyle hissediyorum.
uykum geldi saçmalıyor muyum acaba?

an itibarıyla teslim aldığım kargodur. daha önce de böyle saçma bir deneyim yaşamamıştım. kargoyu amerikadan aldığımda dolar 6 liraydı anasını satayım. ptt hızı ve kalitesi yine formunda.

aynı zamanda başka arkadaşların daha önce böyle bir deneyim yaşayıp yaşamadığını merak ettiğim başlıktır.

edit: merak edenler için: içinde 400 tl değerinde eski çizgi romanlar var arkadaşlar. tam 20 tane ve çoğu 70'lerden ve 80'lerden kalma.

bir ideoloji olarak değerlendirileceksek sadece muhafaza etmek manasına gelmez. çünkü 20. yüzyılın sonlarına doğru kendisine ilerici muhafazakar gibi tamımlar içerisinde değerlendiren kitleler mevcuttur. lakin muhafazakarlığı bir gelenek içerisinde değerlendirecek olursak herhangi bir şey muhafaza etmek olarak anlamlandırılabiliriz. bazen bu sadece gelenek ve görenekleri kapsamak yerine davranış biçimlerini de kapsar, bu tip durumlarda tam bir gericilik örneği olduğu düşünülebilir. postmodern yaklaşımlar içerisinde muhafazakarlığa yüklenen anlamlardan birisi de muhafazadan yola çıkarak dini ve milli şeyleri korunması gereken bir kültürel nuveye indirgeyerek koruma içgüdüsünü kapsar. bu bana göre yanlış bir şeydir. dini ve milli değerlerimiz günümüz şartları içerisinde de kendini güncelleyebilmeli günümüze ayak uydurmalıdır. örneğin bundan 1300 sene önce bilgisayar yok diye bilgisayar kullanmayacak mıyız? veyahut eski türkler zor zamanlarında at eti yiyorlar diye bugün o güzelim kuzuların, güzelim ineklerin etini yemeyecek miyiz? (burada beni vejeteryan arkadaşlar hoş görsün) artık muhafazakârlık da siyasi anlamının dışında tatlı su solculuğu haline gelmiştir. siyasi anlamı için de sunu net söyleyebilirimki günümüz atmosferinde kötü bir şey olarak algılanmaktadır. ölçüsünü kaçırmayınca, kesinlikle kötü olduğunu düşünmüyorum ama tadında bırakmak lazım onu kültürel değerlerle bezemeliyiz.

lânet olsun böyle adaletsiz dünyaya, lanet olsun ortadoğu'nun kaderine, lanet olsun fakirliğe, lanet olsun bunların evlerine ateş düşüren lere, iç savaşı körükleyen lere .

evliliği marifet sanmaları ve ortak sosyal medya hesapları.

mükemmel bir yemektir ama fasulyenin güzel seçilmiş olması gerekir.

uzun zamandır muhabbetim olan bir insan. sizin kafanızın basmadığı şey şu. bir insanın kişisel yaşamı sizi ilgilendirmez. lilium kalıpları, takıntıları olmayan bir insan. cinsellikle ilgili düşündüğü ve bildiği şeyleri korkmadan yazıyor mesela. siz böyle insanları görünce onları “ hafif “ insan zannediyorsunuz. kadın rahat mı, cinsellikle, çıplaklıkla ilgili tabuları yok mu, hemen “ yazarsam veya yürürsem kesin bana verir bu” diyorsunuz. zaten böyle kafadaki adamlar, şu veya bu değil, hiçbir kadınla doğru dürüst sohbeti dahi olamayan asosyal abazan insanlar. ben kendisinin muhabbetini sevdim ve şiir okumalarını çok beğendiğim için radyo yayınımda yer verdim zamanında. insan gibi yazdım, insan gibi cevap aldım. ne birisi birisine yürüdü ne de terbiyesizce, hadsizce bir şey yazdı. çünkü bu işin doğrusu budur. ha yavşamaya çalışıp, kıçınıza tekmeyi yediyseniz, arkasından kötü şeyler yazacağınıza iki gram haysiyetiniz olsun. eskort ne oğlum ? şaka mısınız siz ?
buradan liliuma selam gönderiyorum. canını sıkma kuzu.

hükümdar ve yöneticilere yol göstermek için yazılmış kitap.

eskiden çok yalan söylerdim. kendimi tanıtabilmek için, sevilmek için, yalnız kalmamak için, kendimi gösterebilmek icin. daha sonra ne kadar acınası bir halde olduğumu gördüm. o kadar cok yalan söylüyordum ki artık söyledigim yalanlari bile hatırlamaz olmuştum. kendimden gittikçe uzaklaşıyordum. yalanın ne pis bir şey olduğunu anladıkça uzaklaştım ondan. artık ne yalan söyleyemeye gücüm var ne de isteğim. o kadar nefret eder oldum ki yalandan, bırakın duymayi, söylemekten bile tiksinir oldum. yalan söylememenin ve verdiğim sözleri tutmanın hafifliğini hissettikçe bağlandım dogruluğa. şu an ruhumun hafifliğini yaşıyorum. güzel bir duygu dostlar.

az önce edip akbayram başlığını okurken gözüme çarpan bir satır bana bunu düşündürttü ya da farkettirdi, bilmiyorum.
şimdi ben araba tamirinden hoşlanıyorsam ve sırf bu yüzden "atom fiziğine de profesörlüğe de lanet olsun" deyip sanayide çalışmaya başlarsam, çocuklara gösterilen kötü örnek olup "üniversite kazandı ama okumak istemedi" demek yerine "kafa basmıyor bunun ya" deyip mimlerler ama meşhursan okuyup okumamanla ya da okuyamamanla kimse ilgilenmez, direkt "diğer taraf ağır bastı" derler.

şey gibi işte sosyal medyada çok dönen laf var ya hani "fakir yapınca sapıklık, zengin yapınca playboyluk derler" diye onun gibi bir şey sanırım.

sait faik'in abasıyanık kitabı

önemli bir şey söylenilecekken karşındakine 'pat' diye söylemek yerine 'bir şey söylicemm' diyerek onu hazırlamakta bir sorun çıkabileceğini düşünmüyorum ya hatta böyle kızılacak bir şeyse daha sevimli hallere bürünerek o kızma duygusu bile hafifletilebilir (denendi onaylandı)

evlenmeyin.