adidas hastalığı.
(bkz: aids)

yakuza35.

edebiyatının yapılmaması gereken durumdur.

küçümsüyorsa, küçülüyordur. kitapları takı niyetine alıyor, ziynet eşyası gibi sergiliyordur.

görsel şovun birinci hamur kağıda basılmış yürüyen halidir. kendini ilk ve tek basım zannetmek de cabası...

bu tarz insanların önsözünü bile okumamak lazım.

fırsatınız varsa kapaklarını dahi açmayın pişman olursunuz.

şahsen ferdi özbeğen'den dinlemeyi tercih ederim. kaybedenler klübü isimli film ile tanıdığım efsane bir şarkı.

başrollerinde vince vaughn ve jennifer aniston'ın oynadığı 2006 yapımı film. romantik komedi olarak nitelendirilse de bence komedi değil, dram filmi gibi bir şey. isminden de anlaşıldığı üzere film ayrılığı anlatıyor. ayrılık ve ayrılıkta kadın ve erkek tarafının neler yaşadığını anlatıyor diye özetlenebilir hatta.

filmin konusu için,





her zamanki romantik film önerilerim gibi bunu da boş vaktinizde izlemenizi önerebilirim. bu arada filmin imdb puanı 5,8 ve bence jennifer aniston çok güzel bir kadın.*

2020 yılının temmuzuna ışınlanmak isterdim. hayatımda geçirdiğim en güzel tatillerden hatta günlerden birisiydi. hiçbiri ailem olmasa da beni hayatta gerçekten şanslı hissettiren çok tatlı bi grup insanla mükemmel bi gün yaşamıştım. istediğim her şey ordaydı. öyle bi an için gerçekten çok fazla şeyden vazgeçebilirim sanırım şuan. en kısa zamanda tekrarını yaşamayı umuyorum fazlasıyla*.

kendini aklamak için bu iğrenç konuyu bile malzeme yapan ss beyanı.

(bkz: cem karaca)
ölmeden önce döneklikle suçluyorlardı, şimdi kimsenin ağzını bıçak açmıyor.

hayatınıza biri girdiğinde ailenizi, arkadaşlarınızı ihmal etmek bu listede en başı çeker. akabin de bireysel hobi ve sosyalliğin ortadan kalkması, siyam ikizi gibi yapışık yaşama gelir. çiftler birbirine yaşam alanı bırakmalı, birey olduklarını unutup her şeyi birlikte yapma güdüsünden sıyrılmalı ancak o zaman monotonluktan uzak ve daha kalıcı bir beraberlik sağlanabilir.

"eğer bir aptala laf anlatmaya çalışırsan, dışarıdan bakanlar 2 aptalın sohbet ettiğini sanar."

dünya edebiyatının dev isimlerinden, bir yazardan daha fazlası olan, faust gibi bir başyapıt yazarak edebiyatı olduğundan daha yüksek bir yere taşıyan johann wolfgang von goethe’nin bu dünyadaki görevini tamamlayıp ayrılmak üzereyken sarf ettiği son sözleridir.

1832 yılında görevinin yapmış olmanın verdiği huzurla dünyadan ayrılmak üzereyken söyler bu sözleri büyük yazar. bu sözlerin fiziksel olarak muhattabı yardımcısıdır aslında.

ancak bazı insanlar ne yaparlarsa yapsınlar, yaptıkları şeyi nasıl ve ne amaçla yaparlarsa yapsınlar ortaya mutlaka bir sanat eseri, üzerinde düşünülecek bir felsefi ve edebi bir şaheser çıkarırlar.

goethe de benim için kesinlikle böyle bir insandır. nietzsche’nin übermensch dediği adamdır o. yazdığı her cümlenin derin bir anlamı olduğunu düşündürür. sanki edebi bir mükemmellik örneğidir büyük yazar.

bunları neden söyledim? çünkü yazar ölmeden önce bu sözleri gözlerindeki görme kaybı yüzünden yardımcısında perdeleri açmasını istediği için söylemişti. sadece dünyayı son kez daha aydınlık görmek için.

ama yazarın bu sözleri edebi ve ilahi ışığın peşinden koşmuş bir yazar için göründüğünden daha da anlamlı bir şeydi aslında.

bazı geceler, eğer dolunay varsa perdelerinizi aralık bırakıp goethe okumayı deneyin bence. yazara borcumuzu belki böyle öderiz.

tamam dış görünüş önemli değil diyoruz ama güzel kadınların/ yakışıklı erkeklerin hayata 1-0 önde başladığı, kapıların onlara hep daha kolay açıldığı da gün gibi ortada.

1 aydır kullandığım maske. maskenin kulağa gelen tarafı yumuşak ve güzel lakin maskenin alt tarafı biraz gevşek gibi keza burun kısmı da öyle.

çok felsefik bir neden aramaya gerek yok, canı istemediği içindir.

bir diyalog esnasında karşısındaki kişiye saygısızca aklına ve ağzına gelen her şeyi söyleyen kişi, bunun karşılığında karşısındaki kişiden de hiç hoşuna gitmeyecek şeyler duyabilir, anlamına gelen söz.

bir örnek;

zengin ve şımarık bir adam, dar bir yolda filozof diyojen ile karşılaşır. tiksintiyle diyojen'e bakar ve şöyle der:
- ben bir serseriye yol vermem.
diyojen kenara çekilerek cevaplar:
- ama ben veririm.

hocam aykut uç yiyo

unutulanların yerine konulan geçici elemanım. asıl sahibi geldiği anda şutlanıyorum. (bkz: xay=şey)

"benim hastalığım yalnızca şu ki, tüm şehirde yirmi yılda sadece tek bir akıllı adam buldum, o da bir deli ! "
anton çehov - altıncı koğuş .