11 yıllık arkadaşım. üniversite zamanı da beraber çok kalmışızdır şimdilerde de haziran'dan beri hem iş hem ev arkadaşıyız.
bulaşıkları yıkadıktan sonra mutfak tezgahının üzerini hep köpüklü bırakır. bulaşıkları duruladın ondan sonra tezgahın üzerini de bi sil, deterjanlı bi şekilde niye kurusun? ayrıca yıkadığı bulaşıkları karman çorman genellikle üst üste diziyor. tabaktı çanaktı dik bir şekilde dizersin ki suları süzülüp kurusunlar güzelce. üst üste yığarsan alttakiler hep ıslak kalacak. bunu defalarca söyledim ama değişmiyor.
haftada 6 gün çamaşır yıkanır mı abi? zaten 6 gün iş kıyafetiyle gidip geliyor işe. bi cumartesi akşam ya da pazar günü sivil giyinirse giyiniyor. kirlilerimi biriktirip bir makine olunca yıkıyorum. fakat çamaşır makinesini boş yakalamak neredeyse imkansız. sürekli çamaşır yıkadığı için çamaşırlık hep dolu da ola ki başına taş düştü 2 gün çamaşır yıkamadı diyelim. bu sefer de kuruyan çamaşırları asla dolabına kaldırmaz, çamaşırlıktan alıp alıp giyinmeye devam eder.
odası savaş alanı gibi. onun yanına götürmek üzre odasından benden bir şey isterse afad'dan yardım istiyorum. aradığımız şeyi hummalı bi çalışma sonucu bulabiliyoruz.
ondan sonra uyumazsam kapı çarpma sesleri, müzik sesi falan derken mümkün değil dalamam uykuya. ondan önce uyanamazsam da kaçta yatmış olursam olayım onun uyanışı ve yaptığı gürültüyle uyanmak zorundayım. pazar sabah 7 de eve vilada atan ev arkadaşınız oldu mu hiç sizin?

bir de dışarı çıkma meselesi var. hadi dışarı çıkalım. gidip bir yere oturursun 1 saat geçmez başka bi yere gidelim mi? lan oturuyoruz işte, kahvemizi içiyoruz. başka bi yere gidip yine aynı şeyi yapıcaz. eve dönelim der bu sefer. market alışverişi yapıp dönelim derim. çıkarız onun için yine der. ulan yolumuzun üstü önünden geçiyoruz. eve girip yarım saat sonra tekrar dışarı mı çıkıcaz market için? bu arada öyle yürüme mesafesinde falan market de yok. geçen hafta hamama gittik 1 saat olmadı çıkalım mı diyor.

sebze namına neredeyse hiçbi şey yemez. her akşam et, balık ya da tavuk yiyecek ya da fast food. bazen pazar günü pazartesi akşam için yemek yaparım zaman varken. dolaba atarım. pazartesi akşam olur, dolapta beklemiş yemeği mi yiyeceğiz der. zıkkımın kökünü ye.

sabah işe çıkmak üzere evden çıkarız, her şey yolundadır. 1-2 saat sonra mesaj atar kanka sigaraya gel diye. noldu? işten ayrılıcam ben der.
haydaa ne alaka ya. biraz gazını alıp yollarım. birkaç saat sonra dünyanın en hırslı adamı, işi öyle bi kovalar ki sektörde en iyisi olacak dersin.
akşam iş çıkışı eve dönerken nasıl geçti dersin. olmuyo ya ne kadar gider böyle bilmiyorum der.

ben hayatımda bu kadar ne istediğini bilmeyen, kararsız, tezcanlı bi insan görmedim. çay içiyoruz, hızlı hızlı bitiriyor. ikinci çayları söylüyor. e benim çayım daha yarım duruyor?

bunların hepsini yüzüne karşı da söylediğim için vicdanım rahat. ayrıca gözüm kapalı güvendiğim sayılı insanlardan biridir.

robin in şarkılarının klipleri ve barney(tümüyle karakter olarak)

necip fazıl'ın "öz yurdunda garipsin öz vatanında parya" dediği yerdeyiz sanırım.

ormana gitsem ayı beni görünce ölü taklidi yapıyor. etrafımda kadına benzeyen tek şey çay bardağı. ne yaptım da bana bunu yaptın hayat?

atışmaya çalışan vali yapmışlar.

vali'nin işi burada çoktur
bu işler onun için çok hoştur
sen yerinde durma, hadi koştur
sözlüğe hizmet gerek, gerisi boştur

karmaşık bir hâl içindeyken kafamı kaldırıp daha güzel bir karmaşa görmüştüm.

buraya da bir güncelleme gelmiş sanırım. daha önce yönetici ve moderatör arkadaşlar en üstte listelenirken şimdi moderatör arkadaşları alfabetik olarak dağıtılmışlar. darısı yönetici ve adminin başına.

kafa sözlük bir miktar da olsa sınıfsal farkları ortadan kaldırmış. bir alkışı hak ettiler. *

amme hizmetidir.

--- alıntı ---

ay karanlık
maviye
maviye çalar gözlerin
yangın mavisine
rüzgarda asi
körsem
senden gayrısına yoksam
bozuksam
can benim, düş benim
ellere nesi?
hadi gel
ay karanlık
itten aç
yılandan çıplak
vurgun ve bela
gelip durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim
sevmelerim gibisi
oturmuş yazıcılar
fermanım yazar
n'olur gel
ay karanlık
dört yanım puşt zulası
dost yüzlü
dost gülücüklü
cigaramdan yanar
alnım öperler
suskun, hayın, çıyansı
dört yanım puşt zulası
dönerim dönerim, çıkmaz
en leylim gecede ölesim tutmuş
etme gel
ay karanlık

--- alıntı ---

ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar

geçti istemem gelmeni
yokluğunda buldum seni
bırak vehminde gölgeni
gelme artık neye yarar.

necip fazıl kısakürek

arkadaşım nurettin ile dandanakan savaşı'nı konuşup horasan'ın jeopolitik önemi ve selçukluların devlet yönetiminde attığı adımları tartışıp analiz ederken aklıma gelen düşünce.

masanın üzerindeki karper peynire baktım. o da bana baktı. sonra yedim. afiyet olsun abi.

evet ne diyordum sevgili dostlarım. babalarımız bir kutu ezine peynirinin nerede olduğunu bulabilmek için bir ömrü arayışla geçiriyor. ellerine oradan buradan, işyerindeki arkadaşın köyünden vesair peynirler geçiyor lakin hiçbiri mükemmel beyaz peynir değil. hatta öyle ki, birçoğu mükemmel olmaktan fersah fersah uzak, fabrikasyon peynirler.

babacığınız sağsa yanına gidin, yanınızda değilse telefonla arayıp sorun:

"baba nasılsın?" diye.

"iyiyim aynı oğlum-kızım senden n'aber?" der.

bu pek düşünülmeden verilen cevabın arkasında aslında büyük bir anlam gizlidir. o da şudur: "bir ömrü mükemmel kalitede beyaz peyniri aramakla geçiriyorum."

babaların bu arayış halinde olduğu kutsal yiyeceği düşünmediği bir zaman dilimi yoktur. evet, uykuda bile...

şimdi babamı anlayabiliyorum. baba değilim henüz ama anlayabiliyorum babamı. bir gün onun durumunda olacağım çünkü. biz erkeklerin toplumsal kodlarında sünnet, ilk aşk, askerlik, iş, aşk, evlilik, çocuk sıralamasında son hedefi budur. bu arayışa hiçbir zaman ulaşamadan göçüp gideceğiz ancak...

mükemmel, tıpkı platon'un dediği gibi 'idealar' dünyasında gizlidir.

ama onu aramakla geçen bir ömür bile dostlarım, inanın boşa geçmez.

kadınları beğeniyorum ben, eğer sayılıyorsa..

evin en güzel odası diye başlık açıp, kanepe falan yazıyorlar. çok sığlar ama neticede bir araya geldikleri her ortamda, birbirlerini anlıyorlar. önemseyip, birlikte gülüp, birlikte favlaşıyorlar. tam bir duygu yumağı.

ne yazarlarsa yazsınlar onlar canımın içi. hiçbir zaman bir erkeğinki kadar düşünme kapasitesine sahip olamayacaklar, zeka desen belki yarımız kadarlar ama neticede her biri arzu nesnesi.

iyiki varlar.

gruen transferi olarak bilinen kavram avusturyalı mimar victor gruenin kasıtlı olarak kafa karıştırıcı,sersemletici düzene sahip alanların tüketicilerin daha fazla zaman ve para harcamasına neden olması hipotezine dayanır. gruen transferinin uygulandığı alanlar arasında kumarhaneler, alışveriş merkezleri bulunmakla beraber günümüz reklamcılık ve endüstri sektörünün önemli parçasıdır.
kaynak ve detaylı bilgi

lofoten takımadaları norveç'in eşsiz güzellikteki adalarından sadece birkaçıdır. lofoten, kuzey kutup dairesi'nin kuzeyindeki 68. ve 69. paralellerde yer almaktadır. 2016 yılına göre bu takımadalarda 28 bine yakın insan yaşıyor.

22 aralık - 20 ocak arasında dünyaya 'merhaba' diyenlerin burcu. zodyak kasabasının 10. mahallesinde toplanmıştır bu şahıslar. kendileri toprak, öncü ve dişillerdir. satürn yöneticisidir.

kutsal burç. neden? çünkü benim burcum. işte bu kadarda narsistim. ben öyle olabilirim ama bu burç bireyleri öyle değildir.

insan sarrafı, dediğim dedik, otoriter, vurdum mu oturtan ay yok bu değil dur hatlar karıştı.

iş koliklikleriyle bilinirler, plan program insanıdırlar. maddi konularda azcık birazcık hırslı olabilirler ve tutumludurlar. canım paralarım, benim paralarım vermem kimseciklere. parasal sıkıntı yaşandığı dönemlerde hayattan zevk almıyorlar efem. evet evet malesef çok seviyoruz biz parayı. hepsi bizim olsun en çok bizim olsun istiyoruz. tamam abarttım yine parayı severler evet ama sevdiklerine de kendilerine de harcamaktan geri durmazlar.

insan sarrafı demiş miydim? analizcidirler efem. insanı gözünden hatta sözünden tanır 'heh sen şuraya sen buraya sen öteki tarafa' diye ayırırlar. sağ duyuları pek yerindedir. işte bu yüzden hayatına pekte kimseyi sokmak istemezler. ona buna burun kıvırır az insan öz insan severler.



organize işleri onlardan sorulur. yönetmeyi severler. aman onu da yönetem aman bunu da yönetem. herkesin işini beğenmez mülemmelliyetçilik yönlerini her konuda ortaya çıkarırlar. plan program üstadıdırlar demiş miydim?



ne diyorduk? harita önemli harita. böyle ezberden hep hava civa kalıyor. kişisel daha detaylı bilgiler için lütfen haritalarınıza baktırın ya da baktırmayın.

'ben burçlara inanamıyorum yaa' diyenleri duyar gibiyim. hep geliyor onlar kulağıma hep. hatta bazen evde otururken bir yerlerden sesler duyuyorum. 'burç ne be inanmıyorum ben falan filan.. ' rahat olun ben de inanmıyorum. inanılacak bir şey değil zaten yahu oku geç ya da okuma geç. sen her türlü geç boşver takılma o kadar dünya işi bunlar.

canım oğlak burcumu şuracığa bırakıp uzaklaşıyorum. başka başka burçlarda görüşmek üzere.

psikolog bir arkadaşımın gizli eş cinsellik göstergesi olabileceğini düşündüğü durum.
düşününce mantıklı gelmiyor da değil.

erkekler zamanında bu kadar yerin dibine sokmasaydı bu olayı şimdi kadınlar da farkındalık ve normallik algısı yaratmak için böyle spesifik şeyler yapmak zorunda kalmazdı.

misal dışkılamak. kimse bunu ayıplıyor mu? normal bir olay değil mi? sadece ulu orta konuşulmaz o da 'normal' olmadığı için değil tiksinç bulunduğu için.

yylardır başımızı eziyorsunuz, baskılayıp kontrol altına almaya çalışıyorsunuz yetmiyor aşağılayıp hor görüyorsunuz.
kim bunların bedelini ödedi? kim bu kadar adaletsizliğin bu kadar gözyaşının bedelini ödedi? kimse.
hala da eşitsizliğe ve ayrımcılığa devam ediliyor, reglye yapacağın duyarı sevgili arkadaşım bunlara da yapsana!

(bkz: bomba imha eder gibi sıcak suyu ayarlamak)

**

(bkz: ne mutlu türküm diyene)