insaflıymış bana 10bin tlden açıyolar kapıyı.

ortaokulda olduğum yıllardı. hemen denize yakın olan evimizin önü toprak yol olduğundan, toz kalktığında yolu sulamak evin büyük abisi (!) olarak benim görevimdi… yine böyle bir günde, evin içi ve balkon toz olmasın diye 3/4 çapındaki hortum ile hidrofordan basılan gürül gürül suyu toprak yol ile buluştururken, bi araç durdu şöför sağ camı açtı ve bişeyler söyledi.
ama ben anlamadım!…
- ben: tekrar edebilirmisiniz, anlayamadım?
- adam : @&₺?!”@₺ lannn!
ben anlamlandıramadım tabi , neden lan dedi filan, adam herhalde susamış dedim kendi kendime ( bu official savunmam, geçerli olan bu!!!) ve suyu camdan içeri tuttum. bi süre içeride cebelleşen adam, dışarıda ben, sağ kapının penceresinden içeriye süzülen su kaldık öyle...
yurdumun toprağından çıkmış buz gibi su gürül gürül arabanın içine aktı. adam çok sinirlendi ( neden walla bak anlamadım) ve inip arabadan ıslak bir şekilde bana küfürler etti. elim ayağım buz kesti.kalakaldım öylesine!...
bunu duyan amcam duvarın kenarından cüneyt arkın edasıyla uçarak başladı adamı dövmeye . bir süre elimde akan su, tek kelime dahi etmeyen amcamın adamı eşşek sudan gelesiye kadar dövüşünü izledim.
velhasıl bana lan diyen adamın arabayı su bastı, bir temiz dayak yedi.
bana akşam neden yaptığımı diye sordular, bende susadı zannetim ondan su verdim dedim
pişman mıyım? tabii ki hayırrrrr!!!!

şahit olduğum olaylardan biridir.
sınıftan güzel bir kız ağlıyordu, baktım bizim kabo ibo kızın yanına gelmiş aysu nie ağlıysun kii, ama aysu kendni üzyosun, aysu yannış düşünüysunkiii diye kıza olta at.. pardon moral vermeye çalışıyor.
yani şöyle izah ediyim ibo ki öz abisini ablasını ağlarken görse umuruna bile getirmez o kadar diyim..

kimse kusura bakmasın da istedikleri kadar kibar olsunlar bu bir yaşam tarzına müdahaledir. kimse camiye girip bira tüketiniz diyemez. kimse kiliseye girip şarap içmek günahtır da diyemez. kimse başörtüsüne de karışamaz. bir salin artık insanlari.

öncelikle border = sınır
borderline kişilik bozukluğu; uçlarla kendini gösteren bir kişilik bozukluğudur. en temel anlamıyla benlik algısında, duygulanımında, kişilerle olan ilişkilerinde tutarsızlık vardır. benlik algısında şöyle bir şey olur. kişi bir anda kendisini çok güvende hissederken bir anda (1 dk içerisinde) çok güvensiz hissedebilir. bir anda kendisini çok güzel bulurken bir anda çok çirkin bulabilir. bir anda çok başarılı bulurken bir anda çok başarısız, işe yaramaz bulabilir.

aynı şey duygulanım için de geçerlidir. bir anda çok mutlu hissederken, mutlu bir an yaşıyorken 1-2 dk içerisinde hoşuna gitmeyen bir şeyden dolayı aniden ciddi anlamda bir çöküş yaşayıp mutsuz hissedebilir. çok sevgi doluyken aniden nefret duygusu besleyebilir.

kişisel ilişkilerinde de karşısındaki kişiyi bir an göklere çıkarırken başka bir an yerin dibine sokabilir. karşısındaki kişi en sevdiği kişiyken bir davranış sonucunda en nefret ettiği kişiye dönebilir. genel olarak şöyle bir şey var: ya hep ya hiç. güzel-çirkin, iyi-kötü, başarılı-başarısız. bunlar arasında çok çok hızlı geçişler yaşanıyor. ortası yok.

ps: tanımda çok fazla bir anda kalıbını kullanmış olabilirim. mazur görün.*)

evimizin bahçesinde hem beyazı hem de kırmızısı yetişen çok güzel bir meyve idi. lakin kırmızı olanı kurudu ve kesmek zorunda kaldık. beyaz olanı da benim doğduğum tarihte dikilmişti hatta.

kırmızıdan her sene en az 10 kilo dut çıkardı, beyaz da en az 5 kilo meyve verirdi.

yeni insanlar tanımaya mecalim kalmadı benim, siz devam edin.

kızılderililer kızıl bulut önderliğinde iki yıl boyunca savaşmış ve 1868' de amerikan askerlerini topraklarından kovmuş, kalelerini yakmışlardı. amerika barış istemiş, bu topraklarda hakkı olmadığını kabul etmiş, ama antlaşma için tek bir şart koşmuştu. antlaşma beyaz adamın başkenti washington'da imzalanacaktı. düşmana karşı ezici bir zafer kazanan reisler kendilerinden emindiler ve başkente gitme konusunda bir problem görmediler.
beyaz adamlarla beraber yola çıkan reisler en yakın kasabaya gittiler ve savaşırken saldırdıkları trene bindiler. tren, washington'a kadar her kasabada, her şehirde durdu. kasaba ve şehirlerde yaşayan insanlara, trende vahşi kızılderililerin olduğu haber verilmiş ve onları görmek isteyen müthiş bir kalabalığın oluşması sağlanmıştı. uzun süren yolculuktan sonra nihayet başkente geldiler ama amerikan gösterisi bitmemiş, antlaşma imzalamadan önce görmeleri gereken başka yerlerinde olduğu söylenmişti. deniz kuvvetlerinin gemileri top atışları eşliğinde gezdirildi, kara topçu birlikleri kulakları sağır eden silahları sergilediler. yüksek binalarla dolu kalabalık şehirler gezdirildi.
kızılderililer artık o zafer kazanmış, kendine güvenen insanlar değildi. kendi topraklarında iken sadece ticaret yapan beyazları, kürk avcılarını ve kalelerdeki beyaz askerleri görüyorlar ve eğer kaleleri ele geçirirsek, askerleri öldürür yada kovarsak ülkemizi kurtarırız diye düşünüyorlardı. ama artık görüyorlardı ki kendileri bir ağacın yaprakları kadarsa, beyaz adamlar ormandaki bütün ağaçların yaprakları kadar çoktu ve öldür, öldür bitecek gibi değildi.
bu kadar gösterinin yeterli olduğunu, kızılderililerin istenilen kıvama geldiğini anlayan amerikan yönetimi kızılderililere, eğer barış istiyorlarsa belirlenen rezervasyonlarda yaşamak zorunda olduklarını, çocuklarını okula göndermelerini, bizon avını bırakmalarını... istediler. kızılderililer antlaşmayı mecburen imzaladılar ve başları eğik ülkelerine döndüler.

ideal ilişki diye bir kavram yok ki ideal yaş farkı olsun.

üstteki tanıma katılıyorum. yayın nedir? nasıl yapılır? playlist üzerinden nereye kadar gidilebilir? bu insanlar haftanın en güzel günü ve saatinde daha güzel bir yayın dinlemeyi hak etmiyorlar mı? kafamda deli sorular..

anadolumuza farklı bir bakış açısından bakmaya yarayan program. ben artık ışıl ışılım. iyi programlar.*

adam gülmemek için zor duruyo ya aynı onun gibi izledim..

- yoksa ona aşık mı oluyorsun?

+ bu beni bir kaçık mı yapar?

- hayır... bence aşık olan herkes biraz kaçıktır zaten. yapılacak en çılgınca şeylerden biri bu. deliliğin toplumca kabul gören şekli gibi.

film: her

dedi ve hurmalı manda yoğurdundan bir kaşık aldı.

köy kahvesinde dönen dedikodu, musluktan, çaya, tüp'e, bardağa kadar herşeyi bulunduran bakkal , alt yapısı olmayan evler ve çamurlu , yaz kış sokağın tam ortasından akan pis su.muhakak köyün bir delisi (aslında hepsinden daha zekidir ) , en az bir adet köyün tefecisi.
bunlar köyün olmasa olmazı.

şimdiye kadar farketmediğim bir şeyi, belki de siz de farketmemişsinizdir diye söyleme gereği duyuyorum.

sevgili sözlük insanları, yönetici kadro gerçekten de çok güzel çalışıyor, çok emek harcıyor, çok zaman harcıyor. burası güzel bir platform olsun diye uğraşılıyor. evet bazen hoşumuza gitmeyen şeyler illa ki oluyor ama bu hayatın bir gerçeği ve gerçekten niyet önemli.

doğrusunu söylemek gerekirse şahsen pek üstüne düşmüyordum buranın ancak bu emekleri farketmemle birlikte artık gelişimi adına naçizane bir yazar olarak elimden geldiğince çaba harcamaya karar verdim. belki kalkar kafa iznine çıkarım ama burada geçirdiğim süreyi değerli geçireyim, ufak da olsa bir faydam dokunsun istiyorum.

her şeyi geçtim normalde karşılaşmayacağımız güzel insanlarla aramızda köprü oluyor burası. sırf bundan dolayı bile bir vefa borcumuz var bana kalırsa.

emekleriniz için teşekkürler.

baharın gelmesi durumunda söylenebilecek söz. şu an değil ama; geldiğinde.

ankara yine buz, yine ayaz... ankara'da eviniz kuzeye bakıyorsa, haziran sonuna kadar evin içine bahar gelmez.

l'ultima cena.
da vinci'nin en bilindik tablolarından biridir, isa'nın havarileriyle yediği son akşam yemeğini tasvir eder.
yemeğin masada yenmesi oldukça tartışılmıştır/tartışılır*.

sforzalar için yapılmıştır ve milano'dadır.

klasikler güzeldir.
temizliğin üzerine duş alıp sonrasında kahve eşliğinde kitap okumak... halihazırda yaptığım*