(bkz: kim daha az sevmişse ilk o gider)

bu durum bu sorun bu her neyse ne yazık ki doğru. iki taraftan biri her şeyini vermeye hazırken diğer taraf,karşı tarafın duymak istediği güzel sözlerle uyutuyor ya da oyalıyor. * bir nevi aslında bitmiş bir ilişki var ama kişiler kendinlerine bunu inandıramiyor ya da ikna edemiyor.buna ister sadakat* ister alışkanlık. bir türlü itiraf edemiyorlar.*haliyle seven kişi kaybetmemek için ihtimal dahilinde düşünmediği tavizler veriyor.*sonra noluyor ilişki bir müddet daha gittiklerini sanıyorlar. pat.ilişki yolda kaldı. o yüzden kör aşık olmamak lazim. olmuyorsa olmuyordur.taviz vere vere nereye kadar.siz de bir bireysiniz.ya sonra..sonrasi mutsuzluk.

olacağı yoktu neden olurmuş gibi oldu?

mantıksız cümleleri ya da kelimeleri hayatımıza sokan, sözlükte de görmeye başladığımız jargondur.

- var bir hayalimiz
- bu şey değil mi ya
- bilmem nesi şöyle olmayan da kendine bilmem ne demesin.

manyak

bi de bunun şu versiyonu var, evladı ölen kişilerin anne babalığı devam eder mi? artık onlar anne baba sayılır mı?

bence ikisi de aynı kapıya çıkıyor.

bazı kumar oyunlarında olduğu gibi karşıdaki kişiye çay, oralet ne bileyim kahve falan yollayacağım sistem gelsin diye bekliyorum.

(bkz: umduğunu bulamamak)

ister geyik amaçlı olsun ister trol ister bilgi. herhangi bir konuda başlık açıp etkileşim alamayınca heves kırıklığı yaşamayan yoktur.

dönem dönem başlık açma bağımlılığı sarıyor insanı ve bu dönemde like ve fav almaktan ziyade entry girilmesi kişinin şevkini artırıyor.

aslında çözümü olan sorundur.

engelle seçeneği görmeme seçeneği gibi seçenekler mevcut.

şimdi bir kaç kişi çıkıp ben o tarz başlıklardan keyif alıyorum neden modaretörler buna bir çözüm bulacak arkadaşım derse ne diyeceğiz.

bence sözlüğü kafamıza göre veya görmek istediğimiz gibi evirip çevirmek biraz bencillik oluyor.

bize sağlanan avantajları kullanarak kişisel sözlük haline getirebiliriz.

o tarz başlık açan yazarları engelleyelim beğenmiyorsak.

neyse ben gideyim kafa sözlük' ün facebook'a dönmesi başlığı açacağım.

karanlığa söveceğine bir mum da sen yak.

sıkıldığım ortamlarda hayallere dalıp ortamın sıkıcılığından bir nebze de olsa sıyrılıyorum. astral seyahate yakın tecrübelerim var bununla ilgili.

tüy renkleri beslenmelerine göre değişir. yiyecekleri ne kadar karotin içeriyorsa tüyleri de o kadar pembe renktedir. karotin içeren besinlerden mahrum kaldıklarında tüy renkleri beyaza doğru döner.

bir 90'lar klasiği.
levent yüksel
dedikodu

işin kötüsü doğru düzgün ceza almadığı gibi bir de bazı çevrelerde takdir görecek olması bu zanlının.

ameleler, tesisatçılar, diş hekimleri kendilerini silkeletmedikeleri için olabilir mi acaba. bu nasıl başlık nasıl tanım lan.

arkadaş bile olunmaması gereken erkektir.

abovvv nickaltı bulunmayan yazarmış.

bağzı kendini bilmezler tarafından nankör gözüyle bakılan ancak erkek olsa sarkık bıyık bırakıp dosta güven düşmana korku salacak halet-i ruhiyeye sahip yazar.

10000 karma barajını geçince nankör kedi unvanını almasını bekliyorum.*

güçlü bir ülkenin, gelişmemiş veya gelişmekte olan ülkelerin kaynaklarını haksız biçimde kullanmasıdır. sömürgecilik ile eş anlamlı.

memati ne ya memati ne?
hani beni tanımasalar bilmeseler tamam diyecegim ama eti puf yiyen insanım ben! ne demek memati.

valla ne yalan söyleyeyim hoşuma gidiyor ister istemez. ruhum babanne eldiveniyle okşanıyor gibi hissediyorum.

hayatımın şu anki evresinde içinde bulunduğum ilginç durum. metal müzik dinlemem gereken ergenlik yıllarımda türkü filan dinliyordum. bildiğin neşet ertaş filan takılıyordum. en marjinal müzik tarzım teoman ve şebnem ferah idi. metal müziğe filan haram gözüyle bakıyordum. metallica dinleyen arkadaşlarıma filan ''yahu örf ve ananelerimize uygun şarkılar dinlemek daha münasip olmaz mı?'' diye buyurduğumda ''ananemi karıştırma lan'' diye çıkışıyorlardı.

derken hayatımın şimdiki merhalesinde içimde tutamadığım bir enerji var. bu enerjiyi bir şekilde atmanın yollarını ararken sözlük'te tanıştığım ismini vermek istemeyen (cidden sordum, gerek yok dedi) bir yazar arkadaşımız exodus'un strike of the beast parçasını dinlememi önerdi. şarkı bittiğinde (tabii ne ana kaldı ne bacı, bir kulak arkamız kaldı) ''sen bu zamana kadar nerdeydin deli?'' diyecek noktaya kadar geldim. ardından oturdum pentagram'ın 2007'deki 1 saatlik konserinin kaydını çizgi film izler gibi izledim. kafası iyi geldi.

evet şu an bu satırları headbang yaparak yazıyorum...

oynuyoruz.