3 ay kadar sonra tekrar döndüğüm sözlüktür.
bu 3 ayda oldukça fazla alternatif denemiş birisi olarak, tecrübe ile sabittir : ne kadar kaliteden şikayet etsem de, buradan daha kaliteli bir ortamı olan sözlük de ne yazık ki yok.

bu 3 ayda ben sözlüklerden ne istediğimi de öğrenmiş oldum.
sözlük = kütüphane değil. (değilmiş)

önemli olan mizahı da bilgiyi de tek potada eritmek.
kafada da bu var.

ben buradan giderken, diğer yazarlar gibi uzun uzadıya tanımlar bırakmadım, insanlara özel mesaj atarak saf tutturmadım.
yönetime yazarak sessiz sedasız çektim gittim.

ama görüyorum ki benden sonra burada çok şeyler değişmiş. tasarımlar değişmiş, radyo almış başını gitmiş, dergi gelmiş.
hala reklamsız, küfürsüz kalınması konusunda yönetim kararlı durmuş, troller birbir uçurulmuş.

kendimin de dahil ederek, bazen biz yazarların da fazla şımarık davrandığını düşünüyorum.
nedir abi bi sözlükten beklentin? biz kafamızdaki küçük dünya gibi olsun istiyoruz sözlük.
halbuki burada ben giderken 3 bin yazar vardı, şimdi 6 bin olmuş.
bu kadar insanla başa çıkmak ne derece kolay?

bir de bu kadar yazara rağmen çizgiyi bozmamak esas mesele bence.
bozmamışlar işte, uzatmaya gerek yok.

aha kapı aha sapı.
ben geldim, belki ben gelirken bazıları da bambaşka düşüncelere gark olmuş gidiyorlardır.
doğal olan da budur. önemli olan sözlükte benden 6 bin tane daha olduğunun farkına varmak.

uludağ gibi çük ve vajina üzerine kurulmuş sözlük ya da kulzos gibi 50 kişinin tekelinde bir sözlük olmaktansa kafa sözlük gibi sürekli üzerine koyan bir sözlüğü tercih ederim.

muck the system manifestosu

şayet varsa ilk gün kadınları örgütleyip nuri talebi için ayaklanma başlatmaya çalışırım.
eşitlik tanrım, eşitlik.

“siyahi ve isyankar şarkıcı bob marley’in benim çok sevdiğim bir sözü var. “bir yıldız gibi kayar giderim hayatından, yapacağın tek şey dilek tutmak olur benim arkamdan.” diyor. çok güzel bir söz deyiş çok.”

nickini görünce bir tuhaf hüzün kapladı içimi. acı bir tebessüm oluşuverdi yüzümde. böylelikle teşrif ettim nickaltına. bu kadar kasvet yeter efenimm.. olgulara oldukça farklı bakabildiğini, bolca okuyup, izlediğini yazdıklarından anlayabilirsiniz. tanımlarının bol, zihninin duru olması temennisiyle..

çocukken küçük bir taş attığım ve isabet ettirdiğim kocaman kurbağayı hala unutamadım.bir şey olmadı inceden bir ses çıktı ama yine de gereksizdi.af dilerim senden tombul kurbağacık.

akıl hastası nurculardan oluşan bir topluluk. içi boş ilkokul seviyesinde argümanlar ile ateistleri müslüman yaparlar bunlar. yolda insanlara zorla mikrofon uzatıp tartışma kazanmayı haklı olmak zannederler. bu adamların kötü niyetli olduğunu şuradan anlayabilirsiniz , tıpkı zamanındaki adı lazım olmayan örgüt gibi şimdi de bunlar , istanbul’a , izmir’de , bursa’da şube açıp gençlerin beynini yıkarlar. hedefler genellikle üniversite gençlerdir. bakın şimdiden peşin peşin uyarıyorum , devletin bunları acil temizlemesi gerekiyor. ileride (bkz: zippodan çıkan çınn sesi) demişti dersiniz...

hem sözlük hayatında hem gerçek hayatında başarılı, efendi bir genç.
ömrü dilediği gibi geçsin.

bir efsaneye göre, biri öldüğünde ve arkasından kimse ağlamadığında ağlaması için biri seçilir. bazen sebepsiz ağlamanızin sebebi budur.

nickaltı örümcek tutmuş yazar...
word dosyasımı! rica ederim..daha neler!!! *
";

süpürgeyle toplanan atık veya süprüntüleri alıp atmaya yarayan, plastik veya tenekeden yapılan, kısa saplı küçük kürek.

ne güzel güldün o an ve dön bak dünyaya diyebilmek için bu hafta tbt yayınında pinhani grubunu ağırlayacağız. yanına da prison break dizisinin müziklerini araya serpiştireceğiz. bu sefer nasıl bi ikili oldular, ben de bilmiyorum.
yayında hep beraber görmek için 18:30'da sözlük radyosu'na bekleniyorsunuz.




| gomercan'ın radyo programları için harika videolar hazırladığı instagram, twitter hesaplarımız burada.
| radyo programları hakkında bilgi almak için ve radyo dinlemek için erişim adresimiz burada.

ben ışıktan korkmam bilmez misin
aşıklık şanımdandır yetemez misin
diyorsun ki meydana da gerek yoktu
okuyan herkes bilsin yagami korktu

haydi açalım sınıf defterini.. bir sene boyunca alınan yoklama.. öğretmenler yazıyor, çiziyor karalama defteri sanki. her gün açılıp kapatılıyor o sayfalar. sene sonuna doğru yıpranmış üzerinde epey çalışılmış kutsal defter oluyor onaylı hemde tüm öğretmenler'in imzalarıyla (yüce jüri) yeni dönem'e çok gezip çok çalışıp gelin kitap okumayı ihmal etmeyin gibisinden her sene duyduğunuz standart cümleler..

ne değişiyor? her sene biraz daha büyüyorsunuz ama aynı sınıf işte. sene başında yaşadığın heyecan sene sonunda bir an önce bitse kına yakacan moduna bırakıveriyor.

okulun ilk günü bazı öğretmenler değişmiş bazı arkadaşlar taşınmış. gidenler sevdiğin arkadaşlarınsa ufak bir hüzün çöküyor değil mi? yeni gelenlere de farklı bakıyorsun ama gizemliler bir merhaba'ya ne dersin.. önce arkasından ufak bir dedikodu edersin ne tuhaf bu kimseyle konuşmuyor ya da eyvah bunun sesi çok çıkıyor.. gıcık oldun hemen ne bekliyorsun ki. sanki sınıf senin, sıra tapulu malın, en önce ben geldim ben oturmalıyım çık oradan hep tekrara düşüyorsun. görmek istemediklerinle de başlattın meşhur kavgalarını..

her sene okul'un ilk günü değiştin sanırsın değil mi? sen aynısın be çocuk bak öğretmenler bile başladı hiç değişmemişsine getirdi mevzuyu. söyle onlara çocuk bağıra bağıra asıl siz hiç değişmemişsiniz... demedin değil mi? tadın kaçar deme not verecekler sana çünkü.

herkesin her anlamda bunaldığı bir 2021 yılı biterken, 2022 yılının en güzel haberlerinden birisi gelmiş olan türk edebiyatının uzun ihsan efendisidir.
yaşa, varol, daim ol.
yeni kitabı bu sefer iletişim yayınlarından değil, everest yayınlarından gelecekmiş!
ulan corona bitti deselerdi herhalde bu kadar sevinebilirdim, 7 yıl aradan* sonra kitabının gelecek olması muhteşem bir olay.
buyrun haber linklerini a$k ile bırakıyorum, okuyunuz;
1-
kayiprihtim.com/haberler/ed...
2-
www.hurriyet.com.tr/yazarla...

aramızda olmaktan keyif alanların, puanlamaya doymayanların, uçurulmayanların, yaza yaza bitiremeyenlerin olması gereken yere geldiği tablo.
çok şükür diyorum.
bir ferahlama geldi bana.
o kadar mesaim var, kadri kıymeti bilinsin pliz.
bakayım diğer işlerime artık, konumun iyi.
hadi size iyi sözlükler, emekçiler.

msn zamanlarından kalan sosyal medya esprisidir. her genç duyunca görünce tebessüm eder.

kendimle aram son zamanlarda her zamankinden çok çok daha iyi.sanki cok uzun yıllardır evli olup, yaşlılık döneminde birbirine minnet duygusu ile bağlı olan yaşlı bir çift gibiyiz. bunu söylemek, söyleyebilmek gerçekten çok güzel bir duygu. insanın dışarıda olan tüm olumsuzluklara rağmen kendini sevebilmesi, kendisi ile dost olabilmesi, kendisine yardım edebilmesi, şefkat ve merhamet göstermesi, kendi tarafını tutabilmesi kendisini olduğu gibi kabul edebilmesi bence pek kıymetli.

şöyle gözlerimi kapatıp geçmişe gidiyorum. kendimi hiç sevmeden, kendimden kaçar gibi yaşadığım, benden başka herkesin güzel, anlayışlı, zeki olduğu yıllar çok şükür geride kaldı. ben o yıllarda kendime düşmandım. kendimi tanımadığım, sınırlarımı bilmediğim, kendime guvenmedigim içinmiş. kendimle başbaşa kalmamak için her an yeni bir insan tanımaya çalışıp, sürekli meşgul olup, geçersiz hayallere kapilip, her defasında yüz üstü bırakılıp ve ya her defasında yanlış ata oynayıp sonra utanç ile kendi kapıma döndüğüm günlerde yaptığım tek şey evlatlarını terk eden ebeveynler gibi dolasirdim. sonra içimdeki o küçük kız çocuğu soguktan üşümüş parmakları, üstü başı kır pislik içinde, yalnız,sevgiye aç bir şekilde benden yalnızlığımızı dilenirdi.

hani ünzile sarksında korkar durur gitmez
köyün en son çitine
inanır o sınırda dünyanın bittiğine dediği gibi ben kendi sınırlarımın, yeteneklerimin, ihtiyaçlarımın neler olduğunu artık biliyorum. başkalarına bakarak değil kendime bakarak daha mutlu ve güçlü olduğumu fark ettim. o küçük kız çocuğunun elinden tutup sıcacık yuvamda başbaşa egleniyoruz.
yapamadığım şeyler için kendimle tartışmak yerine kolumu omzuna dolayıp, "amaaann, boşver!!! hadi gidip bı kahve yapalım, kütüphaneden aldığımız kitabın iade günü yaklaşıyor,okuyalım azıcık." diyorum. bir başkası ile gerçekten içimden gelerek dertleşmek. sohbet etmek,birine bir şey anlatmak için uzun zaman geçmesi gerekiyor artık. öyle iyi anlaşıyoruz ki kendimle, başbaşa kalabilmek için yeni tanışmış aşıklar gibi heyecanla bekliyoruz.
allah herkese nasip etsin dediğimiz bir duygu hali.

tanım: dışarda olmak zorunda olduğum için yine dinleyemeyecegim çok sevdiğim yazarın radyo programı. iyi yayınlar. *

kendisi hakkında, yakın arkadaşı demirtaş ceyhun'un yazdığı, güzel anekdotlar ve hikayelerle dolu "asılacak adam aziz nesin" adlı bir de kitap vardır. aziz nesin'in nasıl biri olduğunu anlamak istiyorsanız bu kitabı mutlaka okumalısınız.

ofansif üslupla açıldığı için belli ki dikkat çekme amaçlı başlık. bir salın da hepimiz rahat edelim yahu. inanan inansın, inanmayan inanmasın. inanmayanın zaten bu başlıkta ne işi var. inananlar kendi aralarında yazsın, çizsin.