yönetmenliğini jonathan demme'nin -kuzuların sessizliği filminin yönetmeni aynı zamanda- yaptığı, 2008 yapımı amerikan filmi.
65. venedik film festivali'nin ve toronto film festivali'nin açılışı bu filmle yapılmıştır.
filmde önemli rollerde oynayan oyuncular; anne hathaway, rosemarie dewitt, bill irwin, anna deavere smith, tunde adebimpe ve debra winger.
müzikleriyle dikkati çeken filmin müziklerini, donald harrison jr. ve zafer tawil hazırlamış.
anne hathaway'in, bu filmdeki rolüyle en iyi kadın oyuncu dalında oscar adaylığı var.

kişisel not: benim sevdiğim filmlerdendir.



aşağıda, rachel evleniyor filmindeki bütün müzikleri kopyaladım. ama en çok 'rachel loves sidney'i severim. filmin 'theme' müziğidir.

“rachel getting married” soundtrack tracklist:
1. unknown legend – tunde adebimpe
2. wedding – waltz zafer tawil
3. kym’s homecoming – zafer tawil
4. america – robyn hitchcock
5. here come the bride – brooklyn demme & barry eastmond, jr.
6. rachel loves sidney – donald harrison jr.
7. samba for shiva – cyro baptista & beat the donkey
8. ethan’s theme – zafer tawil
9. up to our nex – robyn hitchcock
10. dread natty – congo sister carol east
11. dancing with shiva – black bombay
12. it’s been done – angela mccluskey
13. lower ninth ward blues – al “carnival time” johnson
14. ın my soul – tavash graham featuring tamyra gray
15. trilla – brooklyn demme
16. rachel loves sidney (studio version) – donald harrison jr.

sizi filmin 'theme' müziğiyle başbaşa bırakayım, eminim seveceksiniz. iyi dinlemeler.
buradan

haklı tespittir. yoksul kimse pek görülmüyor. açlıkla imtihan oluyor millet artık.

takılıyoruz kafamıza göre ,

içinde bulunduğumu anladığım grup. bastona geçmeden önce yapılacaklar listesini doldurmaktayız.
bucket list: kafa sözlükte yazar ol, bizim zamanımızda buralar hep dutluktu başlığı aç, siz daha portakalda vitamin değilken diye devam et.

sıkmayın kardeşim implant çok pahalı.sonra takma dişe mahkum olursunuz tak tak tak..gece suya koyması falan ayrı iş..

10 senedir içinde bulunduğum batak. bir kere kestirince hep kestiresiniz geliyor. öyle bi şey işte.

(bkz: her yerde sen)*

başta elbette ki alev alev olmak üzere hepsine bayıldığım şarkılardır. gerçekten hissettiren şarkılardır.

kalbimi bıraktığım yere* son kez bakıyorum. hoş kal...

hayatta aslında yapayalnız olduğumu anladığım andır.

ekşi dürümcüsü.

orada olup neden bu psikopat mahlası aldığımı açıklayacağım canlı yayındır.

iko bir şeyler deniyor.

sözleri orhan veli'ye ait olan levent yüksel'in 1993 çıkışlı med cezir albümünün şarkısı.

kısır, altın günleri. her haltı en iyi kendilerinin bildiğini sanan kadınlar. biri bana kapalı değilim diye "allah seni ıslah etsin" dedikten sonra 2 buçuk saat boyunca o gün orada olmayan birinin dedikodusunu yapmıştı.

bana peygamberin nasıldır anlat deseler gönderildiği toplumu hayvaniyetten kurtarıp insaniyete kavuşturan, kadınların yaşama hakkının bile olmadığı yer ve zamanda onlara toplumda statü ve değer verip hiç kimsenin kimseden üstün olmadığını anlatan *, kendisini taşlayarak kan revan içinde bırakanlara bile bir zarar gelmesini istemeyen yeryüzüne gelmiş en güzel insan olan rahmet peygamberidir derim.

sayısız pencerem vardı, bir bir kapattılar.

incinmemek ve incitmemek için kurgulamalar yapmaktır. illa kötü yorumlamamak lazım. zaman zaman ilişkiler belli durumlarda strateji ister, doğallık yıpratır. bazen dengeyi sağlamak için gereklidir. hele ki birden fazla ilişki içinde olduğumuz günümüz dünyasında her zeki insanın stratejik hamleler yaparak ilişkilerini dinamik tutabilmesi önemlidir. ne yazık ki sadece doğallık ile mümkün olmuyor. hepsinden biraz eklemek, güzelce yoğurmak lezzet verir. iki yüzlülük ile bağdaştırmak biraz bencilce bir düşünce benim için. fikir neyse zikir de o olur. fesatlık yapmayın.

baştan söyleyeyim kimse ile polemiğe girme, kimseyle dost ya da düşman olma amacım yok fakat bir şey bana son derece garip geliyor ki yazmadan edemeyeceğim: ders çalışıp bu konularda sözlükte başlık açmak.

sabah uyanıyorum, bilgisayarı açıyorum bir bakıyorum sol frame tamamen tıp terimleri ile dolu.

gelip niye konuları burada tekrar ediyorsunuz?
insanlar gelip endoplazmik retikulum da neymiş diye buradan mı bakıyorlar?

amacı nedir bir türlü anlayamıyorum.

zaten umudunu yitirdiğin anda yaşamak sadece bir formalite. ne olursa olsun her şeye karşı umutluyum, bazen yanıldığım olsa bile.