başka sözüm yok hakim bey.

burada sözü edilenler arasında karasinek, hamamböceği, karafatma, kalorifer böceği gibi türlerdir. romantik anlamlar yüklediğimiz uğur böceği, bal arısı, kelebek, peygamber devesi vb. bu genellemeye girmez.

bizler, şehir yaşantımızda böcek adına sinek, karasinek ve hamamböcekleri ile hemhal olduğumuzdan böceklerden adeta tiksiniyoruz. ama, madalyonun arka kısmında da böcekler, yeryüzündeki yaşamın sürekliliği açısından birer mucize ve tabiat harikaları.

tarım ürünlerinin döllenmesinde, gübrenin ve çürümüş bitkilerin geri dönüşümünde, toprağın kontrol edilebilmesi için de, ekosistemde böcek familyasına gereksinim vardır. çiçekler, bir bakıma böcekler sayesinde dölleniyor. mesela, bu hususta katkısı büyük olan böcek türü de arılar. polen taşıyarak döllenmeye olan katkıları değer biçilemez. hayvan ve insanların gereksinimi olan besinlerin meydana gelmesini arılar sağlıyor.
arılar ortadan kaybolursa besin kaynakları kaybolabilir. senede 3 milyon ton civarında pestisit ve suni gübre doğaya karıştığı için varlıkları zaten tehdit altındaydı.

bundan dolayı da, biyologların öngörüsüne göre, önüne geçilemeyecek bir küresel ısınma olayında, bir böcek kıyameti yaşanabilir. ortalığı istila etmelerinden çok, yok olup gitmeleri esas büyük felaket.

aralarındaki fark 6 olan iki asal sayıya seksi asal sayı denir. örneğin 5 ve 11, 7 ve 13 seksi asallardır. olayın, sayıların cinsel bir çekiciliğinin olması ile alakası yok yani*, aralarındaki farkın 6 (six) olması ile bir alakası var.

ahmed arif şiirlerini cem karaca'nın bestelememesini istemiş ilk başta. bunun üzerine cem karaca: “ben onun şiirlerini çok seviyorum. o beni kurşuna da dizse, tazminat davası da açsa, ben bunları okumaya devam edeceğim.'' demiştir. tabii sonradan çözülmüş bu durum ve cem karaca da mükemmel yorumlamıştır özellikle 'ay karanlık' yorumu çok güzeldir.

bu devirde bir cümle okumak bile marifettir çünkü okunan bir şey yok artık. *
ne bekliyorsunuz anlamıyorum sıradan halk otursun 500 sflık moleküler biyoloji bilmem nesi mi okusun, onun altı kurtarmıyor mu?
evet marifettir. yeni okumaya başlayan birine de pehh okuya okuya bunu mu okuyorsun demek yerine de taktir edilmesi gerekir. *
bu nedir kardeşim ya.. dışarı çıkıyorum biriyle muhatap olmaya çalışıyorum laga luga bişiler geveleyip duruyor. konuşamıyor bile millet. o yüzden birinin elinde çocuk kitabı olsa bile aferinn süperr helal diyorum.

sık sık yaptığımdır. üstte bir turuncu görünce hemen tıklıyorum, kimmiş beğenen, ne yazmışım da beğenmiş, o neler yazmış, kadın mıymış, at at at mesaj at hemen.

"kim takar* yalova kaymakamını?" sözüyle ağızlara pelesenk olmuş, günümüzde yalova artık il olduğu için bulunmayan makamdır.

bu sözün rivayetlere göre, birçok millete örnek olmuş yürüyen köşk ve yalı köşkün sahibi, yalova'yı çok seven ulu önder mustafa kemal'in yalova'ya ziyareti halk tarafından haber alındığı sıralar ortaya çıktığına inanılır.

rivayete göre, ilçeye yeni atanmış yalova kaymakamı, henüz tanınmadığı için halkın nabzını ölçmek için yalova sokaklarını gezmeye başlar. yolda gördüğü ayakkabı boyacısına ayakkabını boyatırken sorar:
-duydun mu yalova'ya yeni kaymakam atanmış
+kim takar* yalova kaymakamını be adam. gazi geliyor şehre gazi!

(bkz: hey maşallah)
(bkz: senin o ağzını yerim ben)

kahvemi içerken okuduğum tanımdır.

şimdi buraya sınırsız dilek hakkı dilerdim yazmasam olmaz.

kucaktaki misafir

izmle biten kelimelerin birçoğu.

bana dokunmayan yılan bin yaşasın.

g** kılı olmaktan imtina etmeyen seçmen tipi.gurbetçi vatandaşların önemli bir kısmıda bu malum ampul partisinin seçmenlerini oluşturur.yaşadıkları yerde komunist kimse ona oy verirler çünkü sağa verirlerse gün yüzü görmeyeceklerini iyi bilir hergeleler sjsjsjsj.ama mevzu türkiye ise mutlak seçimleri sağ olur euro dolar yüksek olsun 2 hafta kral gibi yaşayalım diye.

bütün yazdıklarını okusak filozof olacağımız bir yazar.

öyle bir başlık ki , sanki güzellikten başka hiçbir şeye aşık olamazlarmış gibi... aşkınız sevilenin güzelliği kadar demek ki..? sadece güzelliğe aşık olan birinin zekayı sevmesi zor olur.

benim adil bir cengaver olduğumu söylemek istediğim başlık.

az önce robert ve boğaziçi işletme mezunu bir yarışmacı olduğunu gördüm. değişik kariyerler tabi.

bu konuyla alakalı bilmem kaç sayfa yazı yazılır. yıllardır aynı tartışma, bu konunun insanlari bir neden rahatsız ettiğini anlamakta güçlük çekiyorum. isteyen istediğini giyer, başörtüyü ister takar ister takmaz. kimse kimsenin özgürlüğünü kısıtlama hakkına sahip değildir diye düşünüyorum tabii bir başkasına zarar vermediği sürece. senelerdir aynı tartışmayı duymaktan hiç kimse bıkıp usanmadı mı?

“hayatımın en mutlu anıymış,bilmiyordum.”

yarışmamız sonuçlandı!

katılan herkese teşekkür ediyoruz!*
kazanan sevgili bubbles of death oldu!
kendisini tebrik ediyor ve eserini sizlerle de paylaşmak istiyoruz!

*hayatımın en mutlu anıymış bilmiyordum… o zamanlarda bilmediğim, bilemediğim birçok diğer şey gibi. kurduğum cümlelerin sonuna sıkça yerleştirdiğim o yüklem gibi, bilmiyordum. halbuki bilsem böyle mi olurdu. tam olarak böyle olmazdı evet ama olacaklar da belliydi. bir şeyleri bilmenin sorumluluğu denilen şey, bende yoktu. şeyler, bilmezlik, belirsizlik, bensizliktim kısaca. ama o an… bilinmeyi hakeden bir an’dı. bir an’ı en uzun nasıl yaşayabilirim? aynı an’da sonsuza dek kalabilir miyim? peki sonsuza dek sürecek o mutluluk, her anında aynı derecede mutlu edebilir mi beni? sorularla işgal edilmişti beynim. soru soruyu açtı, açmazlar belirginleştikçe cevaplar derinleşti. yüzme bilmeyen ben, daha o cevapların kıyılarındayken boğuldum. hasılı o an, hayatımdaki en mutlu an olduğundan, geri kalan her an’ı daha az mutlu kılacaktı. ki bu ardıl düşünce, şimdi düşününce o an’ı ister istemez kötü bir an olarak tanımlıyordu. hem en mutlu an hem de en suçlu an. mutluluğu haketmiyorum geyiğine hiç girmeyeceğim. geyik yapmak için saat çok geç. gece 4… yani gece 3’ten bir saat sonrası, 5’ten ise bir saat önce. elimde telefon, aklımda o an. aklımda telefon, elimde telefon. telefonda ekran, ekranda “o an”… önümde duran nescafe poşetine gidiyor aklım. aç olduğumu anımsıyorum. sonra poşeti okuyorum; 10’lu ekonomik paket, 4 bmw… 200 de iphone… isteyene ver onları, bana o an gerek o an. yahut bir tas çorba. düşündükçe o an, çorbaya dönüyor. içersem o an olurum. o an da ben olur. anda bir oluruz. ikilik bizi bitirir. hani diyor ya anonim bir herif; i am you, but stronger… o an benim. ama o an daha güçlü. bense açım. an bir umut, ben biçare. an bi kap su, ben tok fare. an geçti, ben gelemedim. o anın kıymetini, malesef bilemedim.*


*ayrıca yeni yarışmamız da başladı! katılmak için buraya tıklayabilirsiniz!

evde ekmek varmış. fırına gitmeme gerek kalmadı.

edit: cigaram bitmiş bakkala gitmek için çıktım. yarım mutluluk sayılsın.