açıkhavada yürümek, seni mutlu hissettiren bir şarkıyla, ayaklarını hissetmeyene kadar yürümek, eve geldiğinde, duş alıp sızacak kadar yorulmak.

tabiiki alışveriş en etkili antidepresandır, ama çok fazla bütçe yoksa, outletler yada bit pazarı da çok rahatlatıyor insanı, bir hediye kutusu, mumluk, kitap, defter, ajanda, ufak tefek pazarda görünce hatırladığınız, işinizi de görecek şeyleri, çok ucuza alıp, eve gelip, onları yerleştirmek, uğraşmak çok iyi geliyor insana..

'' bir kitap önerir misin lutfen bana?'' çevremi baya baya daraltmadan önce daha sık duyduğum bir cümleydi bu. eskiden sevdiğim kitapları önerirdim de. hatta değer verdiğim bir insansa kütüphanemden o kitabı ödünç bile verirdim. bana geri vermiş, vermemiş de umrumda olmazdı. babil'in asma bahçeleri çağında yaşamıyoruz sonuçta, her kitabın tek bir baskısı yok. o kitabı tekrar okumaya ihtiyaç duyarsam başka bir baskısını alabilirim.

son zamanlarda epey tahamülsüz bir insan oldum. hala çok sık duyduğum bir rica ''memo bana bir kitap önerir misin?'' her defasında aynı iyimser aptallıkla öneriyorum hala. takıntı yapıyorum sonrasında ''aldı mı, okudu mu?'' çoğu alıyor ama kimsenin bir şey okuduğu ettiği yok.

rica ederim kimse benden kitap önerisi falan istemesin. dünyam yeterince karanlık. bir de bu tür paradoksların kağıt yaralarına hiç tahamülüm yok. okursanız ekime, okumazsanız aziz nesin'e.

kapıyı kapat kapıyı, cereyan yapıyor.

güzel yazıları ve verdiği bilgiler ile sözlüğü okunur kılan kafa sözlük yazarlarından biridir. #345409 numaralı tanımındaki yorumu takdir edilesidir.

içinde yaşamasan komik ülke aslında.

ilkel halde yüzyıllarca yaşayan avustralya yerlileri.
buzul çağdan önce asya ile avustralya arasında kara bağlantısı olmasıyla gruplar ve kabileler halinde avustralya’ya göç ederler. buzul çağının gelip çatması neticesinde eriyen buzullar karaları kaplayıp denizlerin oluşmasına neden olur. bu sebepten çok uzun bir süre avrupalı tüccarların gelişine kadar taş çağını yaşar aborjinler.

“aborjinler, neden diğer insanların doğum günü partilerini kutladıklarını bir türlü anlayamamışlardır. onlara göre yaşlanmayı sağlamak için bir gayret göstermeye gerek yoktur ve kendiliğinden olur. onlar, daha mükemmel olmayı kutlarlar. eğer geçen yıla göre daha iyi, daha bilge olunmuşsa, bu kutlanacak bir şeydir. ve bunu ancak sen bilirsin ve kutlama partisinin ne zaman olacağını kendin söylersin! "

marlo morgan - bir çift yürek.

evlenmişsin nasıl oldu?
bulabildin mi sonunda?
hep anlattığın o meşhur huzuru

emre aydın- son defa

zamanında bir seçimdi, şimdi zorunluluk. ne istediği, ne düşündüğü belli olmayan insanlarla sosyalleşip kafayı mı yiyeyim yahu? hayat benim hayatım, başkalarının onu mahvetmesine izin vermem. kendim mahvederim.

kendi evimizde yaşam alanımızda , yaşam kalitemizi düşürecek şeyler yapabilir miyiz? peki dünyamız için neden böyle yapıyoruz? ev dediğimiz kavramı neden hep 4 duvar olarak algılıyoruz. kapını pencereni kapatınca izole olduğumuzu mu düşünüyoruz? bu durumlardan kurtulabileceğimizi düşünüyoruz? evimizle ilgili sıkıntı yaşadığımızda çabucak başka kiralık bir ev bulabiliriz.ama dünyamıza bir şey olduğunda kiralık bir gezegen bulamayız.henüz şimdilik. ilerisi için bu durum değişebilir teknoloji gelişir vs başka bir gezegende yaşabiliriz. bu uzun sürebilir ama yakın gelecekte bu durum olacak. şu an başka bir gezegene gitme imkanımız olsa bile , problemli kiracı gibi neden b.k edip bırakıyoruz? insanlık olarak yaşam alanımıza dünyamıza umarım iyi bakarız.

birçok şarkısı dinlenesi sanatçıdır.

olmadı karadan yürütelim.

özellikle korinthos sütun başlığında kullanılan, önce naturalist, sonra klasik biçimde ele alınmış olan yunan bezeme motifi.
bu mimariden türeyen roma, bizans, gotik ve islam mimarlıklarının bezemede ilham aldıkları motif olmuştur.

morgan freeman ve jack nicholson'un başrolleri paylaştığı 2007 yapımı komedi dram kategorisinde film. yaklaşık olarak 90 dakika sürüyor. hayatımızın 90 dakikasını ayıracağımız bu filmde peki ne mi izliyoruz? hayatının sonuna gelmiş iki adam. ikisi de kanser hastası. belirli bir süre ömürleri kalmış, birisi zengin hastane sahibi, diğeri ise normal standartlarda aşırı bilgili, tarih ile ilgilenen bir motor tamircisi. birbirleri ile uzaktan yakından alakası olmayan bu iki insan, aynı hastane odasına düşünce, başta biraz huysuz ihtiyar tanışması sonrası yakın arkadaş oluyorlar ve carter'in bir ölmeden önce yapılacaklar listesi hazırlaması ile film şekilleniyor. carter daha duygusal bir liste oluştururken, edward biraz daha nesnel maddeler ekliyor ve hastaneden çıkarak bu amaçları gerçekleştirmeye gidiyorlar. aslında gittikleri yolculuk, dünya üzerindeki yerlerden kıyasla içlerindeki yolculuk. ama olsun, içlerinde birşey kalmasın diye gidiyor bu iki hasta insan.
film boyunca aklına insanın hep, bir süre sonra öleceğimi bilsem ne yapardım acaba sorusu geliyor. ne yapmayı bukadar isterdim ki? ölmeden, sonsuz belirsizliğe yada bilinmezliğe karışmadan önce ne yapardım. hayatın sorusu değil mi aslında bu? pişmanlık hissedeceğin bir noktada olmayacaksın muhtemelen ama insanca yine ölmeden önce göreyim de pişman olmayayım fikri var içimizde hep. trajikomik. bu düşüncelere itmesi dışında film izlemesi kolay, güldüren ve hüzünlendiren bir film. e oyuncular da şahane. 90 dakika buna harcanır. en azından ölümümüze ne kadar kaldığını bilmesekte, bir gün öleceğimizi ve pişmanlıkları aza indirerek yaşamamız gerektiğini hatırlatıyor.
şimdiden iyi seyirler, izlemek isteyenlere.

güzelinden yakamoz.

tarihin 0 noktası. yukarda çok güzel bilgiler verilmiş benim eklemek istediğim tabanın kireç sürülmesiyle yapılan terrazzo taban olması. özelliği ise su geçirmemesi. dolayısıyla sıvı içeren ayinlerin yapıldığını gösteriyor.ancak bulunan kafataslarındaki darbeler sonradan oluştuğu için tanrıya insan sunmaktan daha farklı olabileceği düşünülüyor.
ayrıca yukarıda sirius yıldızına göre inşa edildiği yönünde teorilerden bahsedilmiş yine yukarıdaki belgeselde simülasyon ile geçmişe gidildiğinde yılın hiçbir zamanında siriusun ufukta görünmediğinden bahsediliyor.

sessizce şunu bırakıp gidem.

sekiz tane bacağı olan kafadanbacaklı. bunu bilenler bu kafadanbacaklıların üç tane kalbe sahip olduğunu bilmezler. bu üç kalp, o ahtapotlara has mavi kanı koca kafalarına ve bacaklarına pompalayıp dururlar.

nasıl desem? sizi düşündüğüm zaman, tıpkı çöken bir imparatorluğun yıkılışı gibi gümbürtüyle çarpıyor yüreğim; çünkü, belki de var olmayan bir gülümseme çiziyor sevginizin gölgesi.