karşı dairede kalan öğrencilerden tabağı geri istemek zorunda kaldığım durumdur koyacak bir şey bulamamışlar. olsun dedik hepimiz öğrenciyiz.

(bkz: umay umay)

gençler beğenmiş, birbirlerini favorilemiş, mesajlaşmıştırlar. bizlere hayırlı olsun demek düşer.

yaşasın sözlükte çoluk çocuk yokmuş dedirten başlık.
evlatlarımla yaşıt olanlarla yazması da hoş.
severim gençleri, gençlerle olmayı.
farkındayım onlar da beni seviyor.
ama kendi adıma 45 yaşının sonuna yanaşırken akranlarımı görünce de huzur buluyorum.
aynı ilacı kullanan büyükler gibi. *

siz iyi tutmuşsunuz hocam bu sene balık bereketli. yemden kaynaklı herhal. bana hep müsilaj geliyor.*

benim için cevabı, 90'lı yılların ilk yarısı olan anket sorusu.

bilim konusunda bildiğim her şeyi zaman makinesi yapımında kullanıp oraya geri dönmek ve orada kalmak istiyorum. gitmek isteyeni de yanımda götürebilirim.

islam astronomları tarafından usturlaptan esinlenerek geliştirilmiştir. kuzey yıldızına bakarak gemilerin yönünü tayin etmek için kullanılan astronomi aleti, osmanlı devleti döneminde uzaklık, açı, yükseklik ve eğim ölçmek amacıyla da kullanılmıştır.

ben çünkü oraya ait değilim .

komplekslerini tespit edip hedefi buradan vurmaktır.

her şey karşıtıyla birlikte varolur. büyüklük kompleksine (narsisizm) sahip olan her insanda aynı zamanda bu denli absürt bir kibrin ortaya çıkmasına zemin hazırlayan bir aşağılık kompleksi bulunur genellikle.
bütün bu narsisistik sanrılar da bu kompleksi gizlemek için onun üzerine bir savunma mekanizması olarak inşa edilir. sevgili dostlarımız uzaktan bakıldığında baş edilmez gibi görünseler de özenle sakladıkları ya da daha doğrusu saklayabildiklerini zannettikleri bu nokta onların en zayıf yönüdür.*
ve bu zaaf, onların zannettiğinin aksine aslında gülünç derecede belirgindir.
(saçma sapan bir örnek: bilmem ne derneğine gidip bir bira istersiniz ve size koca bira bardağını çekirdek külahı gibi boktan bir kese kağıdına sarıp verirler ya hani; dışardan belli olmasın diye... hah işte bu da öyle bir şey tam olarak. tam da gizlenmek istediğiniz noktadan bir işaret fişeği ateşlemeye benzer. ben buradayım ama n'olur beni görmeyin dercesine.)

bu noktada yapmanız gereken tek şey, temeli oluşturan taşı yerinden çekip alarak kulenin yıkılışını izlemektir.*

swh.

vakit dar olsa gerek,
-hep içim ürpererek
diyorum-
vakit dar olsa gerek.

belirsiz bir âlemde,
-ekseri penceremde
bekliyorum-
bir bahar olsa gerek.

binmişim bir gemiye
-ve böyle biteviye*
gidiyorum-
bir diyar olsa gerek.

ahmet muhip dranas

merak etmiyorsa;
nasıl olup, ne yaptığınızı, ona ihtiyacınız olup olmadığını, hangi yemeği daha çok sevdiğinizi, hangi filmde hep de hangi sahnede ağladığınızı , belki de tam da şu an onun yüzünden bir sürü olumsuz düşünce ile baş ettiğinizi bilmiyorsa, kısacası sizi tanımak istemiyorsa ve sizinle ilgili bilgisi sınırlı ise ama bundan rahatsız değilse,

zaman ayırmıyorsa;
siz onun için her zaman "zaman" yaratıyorken o size bir kaç dakikasını bahşediyor gibi davranıyorsa, sürekli yapacak işleri varsa... çünkü emin olun "selam, nasılsın", "günaydın" vs kelimeler yazmak sanırım 2-3 sn alır en fazla ve eğer o anda acil olarak bir hastaya müdahale etmiyorsa ya da uzaydan dünyaya doğru gelen bir ateş topunu durdurmaya çalışmıyorsa kimse o kadar meşgul değildir. size ayıracağı dakikaları değerlidir. kendi bilir...

paylaşmıyorsa;
sizi merak etmediği gibi kendisi ile ilgili de bir şey paylaşmıyorsa.
yani siz de aynı şekilde onunla ilgili merak içindeyseniz ama düşüncelerini, hayallerini, o anki ruh halini bilemiyorsanız, tahmin edemiyorsanız, merak ettiğinizde de sonuç alamıyorsanız.

beyler, hanımlar, güzel sözlük insanları...
ister sevgili-eş ister arkadaş-dost, ister akraba vs ilişkisi olsun gizemli olmak bir yere kadar sizi çekici kılabilir ama aslolan samimiyettir. nasıl siz değerli olmak istiyorsanız karşınızdakine de o değeri vermeniz gerekir. eğer hayatınıza dokunan ve bu teması size iyi gelen insanlar varsa onları kaybetmemek için azami çaba sarf edin.
güzel böyle gönüller eğlensin ama sıkılırsam aman kimseyle de bir bağım olmasın kafaları ama yarın yalnız kalmayın kuzum, benden söylemesi...

bi de söz verirler;
işte "bugün mutlaka konuşalım", "ben müsait olunca yazayım sana", "mutlaka kahve içelim". hı hı olur olur, bence de öyle... hatta "aynen canım yaaa, hadi öptüm kib byeee"

sinirli miyim hayır değilim, iyi günler....

bakın uykusuzkahve nasıl mod oldu, nasıl bu mahlasa sahip oldu an itibariyle videoda tüm gerçekliğiyle izleyebilirsiniz. *
o bir gecelerin prensesi ,uykularından feragat eder ,saatlerce çalışır.
buyurun tüm gerçekleriyle uykusuzkahve;
buradan

başlığı açan yazarın serzenişine hak veriyorum.
bazı yazarların (özellikle binin üstünde tanım girmişlerin çoğunluğunun) tanımlarına bakıyorum da, nickaltı entry'sinden geçilmiyor ortalık. her tarafta fotoğraflı entry'ler, nickaltında övgüler, falanlar filanlar... adına sözlük diyorsun ama adam siteyi facebook gibi kullanıyor.
telefon kullanmayı bilmesem, sözlük diye babamın facebook hesabına girdiğimi zannederdim herhalde. rica ediyorum artık şu sözlük gelişsin ve ekşi'nin karşısına bir kaplan gibi çıksın.

trafik kazasından dolayı beyin kanaması geçirmiştim, sol gözüm görmüyordu(hâlâ görüyor sayılmaz), sol bileğim kırıktı(doktor fark etmediği için yamuk kaynadı), ellerde dikişler falan yoğun bakımda bilinç açık ölmeyi bekliyordum. doktorun umudu yoktu ama beyin kanaması kendiliğinden durdu.

lisedeyken staj yapıyordum bir hastanede röntgen bölümünde. bir teyze geldi yanıma, "küpemi çıkarır mısın? " dedi. bilenler bilir röntgen çekilirken küpe kolye vs takılmaz. en az yarım saat küpeyi çıkartmaya çalıştım kulağından teyzenin, özür dileye dileye, canı da acıyordu çünkü belliydi. sonunda çıkarttım. "çok teşekkür ederim" dedi sonra klasik hastaneye gelen yaşlı teyzeler gibi başladı dua etmeye, seni oğlumla tanıştırayım, sen ne güzelsin öyle demeye. ama arada şey dedi bi "sana nazar etmişler ya bozcam ben allah koruyacak seni" bunu duyunca içimden "ne nazarı yav" diyorum. sonra işini bitirdi gitti teyze. staj yerinde de herkesin kendi dolabı var, dolapların da sadece bir tane anahtarı var. benim de çantam dolabımda, anahtarım cebimde. çıkış saati geldi açtım dolabımı çantamı aldım. çantamın içini bir açtım, avuç avuç kurşun çıktı içinden. (bkz: kurşun dökmek) yanımda arkadaşlarım da vardı çok şaşırdık hepimiz. hala nereden nasıl oldu bilmiyorum, anlam da veremiyorum. çıkan kurşunları da hastanenin çöpüne attım gitti.

bilateral hiler lenfadenopati, ateş ve eritema nodozum ile karakterize sarkoidoz ilişkili sendromdur.

saki mahlası ile öyküler yazan ve okuduğum her öyküsü ile hayranlığımı kat kat artıran h.h.munro’nun insanlar hayvanlar ve yırtıcı hayvanlar isimli muhteşem öykü kitabının yedinci öyküsü tobermory’de adı geçen kedi türüdür.

öte-kedi türünün dünya üzerindeki tek örneğinin tobermory olduğu düşünülür. elimizde aksini iddia eden bir delil olmasa da biz tobermory’nin yalnız olmadığını hissediyoruz içten içe.

tıpkı insanlar arasında olduğu gibi kediler arasında da dahiler vardır. milyonda bir olsa da dahi kedilere rast gelmek mümkündür.

tobermory dahi olduğu kanıtlanmış bir kedidir ve konuşmayı bilmektedir. cahil papağanlar gibi parça parça konuşmaz öte-kedi, o tıpkı bir insan gibi kusursuz bir yetkinlikle konuşur.

cornelius appin’in en büyük keşfi olan tobermory aynı zamanda fazlasıyla da açıksözlüdür ve bu açıksözlülük bir şekilde başına bela olacaktır.

çünkü kediler her şeyi görür ve her şeyi bilir. konuşmadıkları sürece bunun kimseye bir zararı yoktur ancak konuşmaya başladıkları anda büyük hasarlara neden olabilirler.

tobermory ahlaki bir tavra da sahiptir. ahırların oradaki alacalı kedi ile yaşadıklarını kimse ile paylaşmaz. bunun çok özel bir konu olduğunu düşünür ve kendine saklar.

evinizde sizinle birlikte yaşayan kedinizin yanında her şeyi konuşmasanız iyi edersiniz. zira tobermory’nin ruhu hala buralarda olabilir.

söz gümüşse sükut altındır, tobermory!

5 dakikaya ordayım.

iyi bir olay olsa bile mutlu olamayıp tepki veremeyen insanlarda görülür. diğer bir seçenek olarak aslında mutlu olup hissetmiyor da olabilir.