josé saramago 'nun yazdığı son kitaptır. yazar hayatının sonuna doğru yazdığı bu kitapta korkusuzca inanç sorgulaması yapmış üslubuyla baş kaldırma çıtasını arşa çıkarmıştır. din'i dokunulmaz,sorgulanamaz görenler için okunması zor bir kitap. çıktığı dönemde yazarın kilise den afaroz edilmesine, çokça eleştiriye maruz kalmasına sebep olmuştur. halbuki eser fantastik kurgu olarak düşünüldüğünde ve din felsefesi adı altında okunulduğunda eğlenceli ve merak uyandırıcıdır. bir çok kişi nin aksine bitmeyen cümleler, virgüller beni kitaptan soğutmamış tam tersine daha da akıcılık katarak çabucak bitirmemi sağlamıştır.
hikaye saramogo'nun farklı yorumuyla dünya'nın kuruluşundan ,yasak elma dan başlar nuh tufanıyla biter.benim için kitabın son cümlesi (bkz: en iyi bitiş cümlesine sahip kitap)lar arasında yerini alacaktır: hikaye bitti, anlatacak başka bir şey olmayacak.

hemen hemen tüm kitaplarını okuduğum, okunması, anlanması gereken büyük türk romanı yazarı. asıl adı kemal sadık göğçeli.

demirciler çarşısı cinayeti adlı eserinde hafızamdan asla kazınmayacak o cümleyi icra etmiştir :
"o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler; demirin tuncuna, insanın piçine kaldık."

--- alıntı ---

yaşar kemal: "ben adanadaki bütün evleri tek tek dolaştım"
muhabir: "yapmayın canım"
yaşar kemal: "doğru söylüyorum, iki sene tüpçülük yaptım ben"

--- alıntı ---

obeziteyi günlük alınması gereken enerji miktarının harcanan enerji miktarından daha fazla olması sonucu vücuttaki yağ oranının artması olarak tanımlayabiliriz. obezite çağımızın en önemli hastalıklarından biri olarak dünyayı ve ülkemizi tehdit etmeye devam ediyor. fast food tüketiminin artması, dengeli ve düzenli beslenmemek ve hareketsizlik başlıca nedenlerinden. peki obeziteyle nasıl savaşabiliriz bu konuya değineceğim. öncelikle her şeyde olduğu gibi obezite de genlerinizle alakalı olabilir ama bu demek olmuyor ki bu genetik bir şey ben asla değiştiremem. öncelikle bu bahanenin arkasına sığınmamalıyız. eğer genetik yatkınlığımız varsa daha dikkat etmeliyiz yediklerimize. beslenme alışkanlıklarımızı değiştirmeliyiz. obeziteye sebebiyet veren bir diğer şey ise hareketsizlik. gün boyu hareketsiz kalıyoruz. mesela apartman dairesinde oturuyorsak asansör kullanmayı tercih ediyoruz. avm lerde yürüyen merdiveni kullanıyoruz. en yakın markete giderken bile araba kullanıyoruz. bu kötü alışkanlıkarımızı değiştirsek çok daha sağlıklı bireyler olabiliriz. spor yapamıyorsak günde 10- 15 dakikalık yürüyüşün bile sağlımız için önemi büyük.

sana gülümseyen birisi.

çok özledim. çok. kelimelerle tarif edemem. o yüzden uğraşmayacağım boşuna.

nereye gitti bilmiyorum. bir yere gitti mi onu da bilmiyorum. bu dünyada olmadığını, bir daha onunla olamayacağımı artık alıyor aklım. ne kadar zamanım kaldıysa geriye, yanımda, yöremde olmayacağını artık, biliyorum. onu bir daha göremeyeceğimi, ne kadar özlersem özleyeyim ona bir daha sarılamayacağımı, bir daha onunla tartışamayacağımı, her defasında yemek arasında almak zorunda olduğu ilacı unutması yüzünden ona yarı şaka yarı ciddi takılamayacağımı, şarkı söylemesini, kuran okumasını dinleyemeyeceğimi, spor müsabakalarında çocuk gibi heyecanlanmasını izleyemeyeceğimi, kokusunu duyamayacağımı kabul ettim. ettim etmesine ama içimdeki boşluğu neyle dolduracağımı hala bilmiyorum. bu boşlukla yaşamıma devam etmek zorundaysam buna nasıl alışacağımın, bunun alışılabilir bir şey olup olmadığının cevabını hala arıyorum.

fotoğraflarına baktım bugün. moralim bozuktu, modum düşüktü. bir iki video var. son zamanlarından. onlara bakmadım bilerek. eski fotoğraflarına, kocaman gülümsemesine, herkese neşe saçan, herkesi yükselten hallerine baktım. iyi gelmedi. yokluk, hiçlik, bir daha asla durumu öyle anılarla, fotoğraflarla falan hafifleyen bir şey değil. değilmiş. zamanla zaten anılar da silinecek kafamdan biliyorum. sesini, kokusunu, mimiklerini, teninin dokusunu unutacağım. belki zorlayacak buna rağmen hatırlayamayacak kadar uzun süre yaşayacağım.
ya boşluk? boşluğunu da unutabilecek miyim? bu boşlukla barışabilecek miyim?

tır ve kamyon şoförlerini bir genelleme içine katmak istemem, ama elimde değil %75'i böyle bu adamların.

sene 2007 veya 2008 olması lazım. bu tiplerden biri, o sırada yaşadığım şehirdeki bir ara sokakta, tırın içinde, terier cinsi bir köpeğe tecavüz ederken kalp krizinden eşşek cennetini boylamıştı.

bunlara trafikte selektör yakmaya falan gelmez, bariz barzodurlar. kaybedecek şeyi yok adamın, başına bela bedavadan.

"var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun?"

sarhoşluğun ardına sığınmamak gerek. sarhoşken kimse "olmadığı" kişiye dönüşmez. kişiliğiniz değişmez. daha rahat bir şeyleri yapabiliyor olursunuz sadece.

bir yapının ilk yapıldığı veya değişikliğe uğradığı dönemlere ait durumunu gösteren projedir.

korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli bir yapıda esaslı onarım yapılabilmesi için restorasyon projesi çizilmesi gerekir. restorasyon projesi kararlarının oluşturulabilmesi için:
1. rölöve çizilerek yapının mevcut durumu belgelenir. yapının ölçüleri, malzemeleri, hasar durumu bu çizimle gösterilir.
2. restitüsyon projesi çizilerek yapının ilk yapıldığı ve değişikliğe uğradığı dönemlerdeki durumu gösterilir.(örneğin ayasofya’nın 6. yüzyıl restitüsyon projesi, kubbenin depremde yıkılıp yükseltilerek yeniden yapıldıktan sonraki restitüsyon projesi, camiye çevrildikten sonra minare vb ilaveleri gösteren 15. yüzyıl restitüsyon projesi vb)

restitüsyon projesi hazırlanırken fotoğraflar, eski projeler, gravürler, resimler, seyyahların tasvirleri, arşiv belgeleri, yapı üzerindeki izler, araştırma kazıları sonunda ortaya çıkarılan bölümler, temel kalıntıları, yakın çevredeki ve aynı dönem yapılarıyla yapılan karşılaştırmalı çalışmalar vb.den faydalanılır. bu bilgi ve belgelerin güvenilirlik dereceleri farklı olup proje üzerinde belirtilir.

restitüsyon projesi değerlendirilerek restorasyon projesinde yapının kaldırılacak niteliksiz bölümleri belirlenir. yeterli güvenilirlik derecesine sahipse veya mimari gereklilik varsa yok olmuş bölümlerinin yeniden yapılması için altlık oluşturur.

başka bir evrende, en güzel halinle...

(bkz: bu başlıkta kendimizi kandırıyoruz)

kirpikleri sevin

cevabı şarkı söylemek olan soru.

buz gibi bir realitedir. ulan bir gün yolda yürüyorum iki genç kendi aralarında, “kanka geçen kız meslek lisesinin önüne gittim, birisi göz kırptı bana acaba yatağa atabilir miyim bunu” diye yanındaki arkadaşına soru soruyor.
yanındaki de, “göz kırptıysa kesin verir kanka, bence numarasını al oradan yürü” diye de sorusuna cevap veriyor. vallahi ben utandım onlar konuşurken.

düşünsenize kızın göz kırpmasından tahrik olan ve de verici olduğunu düşünenler var bu ülkede. sonra neden tc vatandaşı böyle dediğimiz zamanda da sen türk düşmanı mısın diyorlar. aha dangalak her şey ortada niye bu malları yerin dibine gömmeyeyim ben. ne alaka türk düşmanı olmayla? ayrıca eleştirdiğimiz kişinin türk olduğu alnında mı yazıyor? bsg ya…

belli olaylar yaşadıktan sonra, insanın hisleriyle ulaşabileceği en son yerdir hissizlik.
hissedememektir aslında. istemektir, başaramamaktır.
(bkz: iyi insanları kırmayın lan)

buraya bakarlar

pastörize sütse sonsuza kadar yaşayabilir.
çünkü, sütü pastörize ederken, canlı ne varsa hepsini öldürdükleri için, sütte bozulacak bir şey kalmıyor.
ben, iki ay evde olmadığım zaman, dolapta kalan pastörize sütün aynı olduğuna şahit olduğumdan beri, pastörize süt almamaya özen gösteriyorum.
kapıya gelen sütlerden alıp kaynatıyorum.
onların ömrü tam 1 hafta.

anlamak için 5 kere okuduğum başlık.

keanu reeves'ın başrolde oynadığı fantastik film.

küçük yaştan beri doğaüstü dünya ile irtibatı bulunan john constantine'in bir gizemli olayın peşine düşmesini anlatır. "i'm constantine. john constantine asshole" repliğiyle meşhurdur.

devamı çekilir diye çok bekledik ama olmadı.