üniversiteden beri çıkan her kitabını okuduğum, 2 sene önce ankara palas buluşmaları'nda yanına gidip sohbet etme imkanı bulduğum, kendi tabiriyle cana iyi gelen, tatlı dilli, insana insanı en anlaşılır şekilde anlatan yazara,
allah'tan rahmet dilememe
ruhuna fatiha okumama sebep olan haber.

bu kitabın ününü çok duydum. her sorduğumda tavsiye edilen bir kitaptı. ama kalın olduğu için cesaret edememiş, kitaplıkta aylarca bekletmiştim. şimdi anlıyorum neden ısrarla tavsiye ettiklerini.

kelimeler özenle seçilmiş, cümleler inci gibi dizilmiş, sayfalar ilmek ilmek dokunmuş. kitabın edebiyatımızdaki yerini ve öneminin herkes biliyor. reşat nuri güntekin'e yakışır bir kitap. aşk, ihanet, özlem, üzüntü, sevgi tek bir kitapta ve tek bir insanın duyguları. bu kadar duyguyu üst üste kaldirabilmek zor, bunlarla birlikte yıllarca yaşayabilmek daha zor. bunların üstüne bir de geçim sıkıntısı yüklendimi feride'nin omuzlarına...

çalıkuşu'na açılan bu kitapta bizi feride'nin günlükleri karşılıyor. onun mutlulukları, onun hayal kırıklıkları.. yeri geldi feride'yle sevdim, çalıkuşu'yla daldan dala atladım, gülbeşeker'le kaçtım. nerden bakarsam bakayım kamran'ı suçlu buldum, kitabı okumadım hissettim.

tek suçu ölesiye sevmek olan, naifliğiyle gönlümüzde taht kurmuş bir ipekböceği'ydi o. nasıl kıydılar ona, insan acıtırım diyerek parmaklarının ucuyla okşarken saçlarını, kamran nasıl ihanet etti? nasıl üzmeyi başardı?

feride'nin neredeyse bütün hayatı kaçmakla geçiyor; kendisinden, kamran'dan, geçmişinden. ama kaderinden kaçmayı başaramıyor "aynı duayı birbirinden habersiz eden iki insan er ya da geç kavuşurmuş" birbirlerinin kaderi olurlarmış. evet, feride sarı çiçek romanından sonra kamran'dan nefret etti. ama vazgeçemedi, içinde bir yerlerde onu yaşatmaya devam etti.

her sayfasında kendimden bir parça bulduğum bu kitabı herkese tavsiye ederim.

ben bilmem babana so-r-

aptallıktır. aynı şeyi yapıp bu sefer farklı sonuç alacağını düşünmektir. bir umuttur. saçmalık olduğunu bile bile yine yapmadan duramazsın ama. bazı şeyleri kafamıza vura vura öğretmeleri gerekiyor sanırım.

işbu fotoğraf modada çekilmiştir ve elimdeki şeyin büyülü olduğundan şüphelenilmektedir. insana dertlerini anlık unutturup mutluluk vermektedir efenim.

yalnızlık bir lanet bence; alışınca en ufak bir müdahale en ufak bir öneri batıyor insana. kesinlikle yalnızlığın kader olduğunu düşünmüyorum bence yalnızlık seçimdir. burada kendini toplumdan soyutlaştırıp izole olmayı kastetmiyorum. insanın kendini bulabileceği, keşfedebileceği ve bunu bir süreç içinde sağlıklı bir şekilde yapabileceği en rahat durum. yeter ki bu anın kıymetini bilip uygun şekilde değerlendirsin insan.

(bkz: çalışmadığım yerden çıktı)

neden benim oğlumun flütü yok. kaç para ulan bir flüt? diye isyan ettiğim durum. gerçi benim oğlum da yok ama olsun.
edit: 'da' ayrı uyarısı yapan (bkz: ugursuzbirsey)e teşekkürler.

elimizdeki güçlü kozu kullanıyoruz...yakalanmamak.

dinlemedeyiz.
elveda rumeli'den bir şeyler çıksa keşke.

sevdiceğime attığımdır. sabah uyanınca okuyup mutlu olur bir tanem.

" gecenin her zerresinde seni seviyorum.
seni sevmeyi seviyorum.
seni yıldızlar gibi parlak bir şekilde, kum taneleri kadar çok, denizin mavisi gibi derin, gökyüzü kadar sonsuz sevmek istiyorum. seni seviyorumm."

bazı insanlar düşüncelerini duygularını gizleme konusunda master degree sahibidir. bunun için ekstra bir çaba harcaması da gerekmez çocukluktan öğrenimleri bu şekildedir. bir millet olarak ruslar bu konuda üstad konumundadır mesela.
ama bir esnaf olarak yine insan sarrafi ibaresini abartılı bir ifade buluyorum. sadece alanında uzman olduğunu konuda karşı tarafı tanıyabilirsin. işi insan olan psikologlar dahi bir dizi teste tabi tutuyor kişiyi önce.

hem haklı hem de haksız bulduğum tespit .

son zamanlarda kontrolsüz bir büyüme var ,tanımlarda da daha çok forumsallığa denk geliyorum.
kategoriler mevcut isteyen müzik ya da bilgi gibi başlıklara odaklanabilir ama bu durumdan rahatsız olanlara başka kategoriler var ,boşver demek de hiç doğru bir tutum değildir. başlıkları engelleyerek ya da yazar engelleyerek eksikleri görmezden gelemeyiz ve her bir eleştiriye haksızlık gözüyle de bakarsak çoğulculuktan uzaklaşırız . burada kimsenin yazım tarzı ya da farklılığı eleştirme gayreti yok tabii nereden bakarsanız öyle yorumlarsınız. buranın belli bir standartı yoksa farkı ne olacaktır sorusunu sormakta gayet normaldir.

çocuk yetiştirmek gibi yılları alan bir uğraştır. ihmal edilirse, kurur gider. bunun gibi çok dikilip kuruyan ağaçlandırma alanları vardır.
şehir giriş ve çıkışlarda tepelerde göze çarpar. tabelasında ya bir devlet dairesinin ormanı, ya bir lisenin ormanı, ya da falanca kişinin ismini taşıyan orman olduğu belirtilir. ama ihmal edilmiş ve iyi bakılmamışsa, ormandan eser kalmamış, fidanlar kurumuş gitmiş, tabelası hatıra ormanı olarak kalmıştır.

iyi güzel de biraz tatsız gibi sanki. böyle bi yavanlık var, bi kasvet var. atıyorum; geyik yaparsak herkes ayıplayacakmış gibi bir ortam var. küfür de edemiyoruz. bir tek pipi demek serbestmiş.

sinirlendim bak yine... kaka, kıç, pipi, meme! üff.

fazla söze gerek yok.
bilen biliyor, anlayan anlıyor şerefsizi.

b12,
supradyn,
omega 3.

kendi kendime takılır, canım sıkılırsa giderim kimsenin ruhu duymaz. geri dönerim. farkedilmediğim için hoş geldin diyen de olmaz. olmasinda zaten kimseden beklentimiz yok. karma puan falan işimiz olmaz. *



özel yazarlardir. öyle herkes bilmez bu yazarları. bi keşfettin mi de öyle kolay kolay bırakamazsın. ne etliye karışırlar ne sütlüye. bazen minicik ortalığı karistirir gibi olurlar sonra kenara çekilip izlerler.

her başlık altında pek rastlayamazsiniz. onlar tanim yazarken veya başlık açarken biraz seçicidirler. titiz davranırlar. bazen günlerce yazmaz,bazen yazarsa cuk diye oturtturur tanımı.

ıyi ki varlar- iyi ki varız efendim.
(bkz: onlar da bizden biri)

rekor benim sadece 11 kişi.biri aşı firması diğeri sucu öbürü de bina yönetiminin numarası.2 numara önemli değil,her an silebilirim.o zaman 9'a düşecek.300-400 sayılarını görünce dumura uğruyorum.

edit:9 kişiye düşürdüm.2 kişi daha gümledi.

şu hayatta kıskandığım tek kişi.
efsanevi yazar.