yarım kollu beyaz atlet ve içlik adımı da hasan mi yapsam*

yalnızca mutsuz ailelerin çocuklarının girebildiği bir sığınaktır.

(bkz: coğrafya kaderdir)

ne dedin sen, ha ne dedin sen!

malesef bir hazır giyim markası ile karıştırılan durumdur. yapmayın! etmeyin! ustayı mezarında rövaşataya kaldırmayın.

gelelim tanıma;

italyan keman ustası antonio stradivari’nin kendi adını verdiği ve dünyanın en iyileri arasında gösterilen yaylı çalgılardır. yaptığı kemanlar bilimsel makalelere konu olmuş. üstüne araştırmalar yapılmıştır.

antonio stradivari 1644 yılında italya’da doğmuş, 12 yaşında keman atölyesinde çırak olarak işe başlamış, 18. yüzyıla gelindiğinde avrupa’da bir marka haline gelmiş. sadece keman değil viyola, viyolonsel, arp, çello gibi yaylı enstrümanlar da üretimleri arasında yer almış.

antonio stradivari ölünce, stradivarius üretimlerini çocukları devam ettirse de sonraki üretimlerin usta yapımcının üretimleriyle eş değer olmadığı kabul ediliyor. bununla birlikte 19. yüzyılda üretilen stradivarius enstrümanlarının “kopyasıdır” etiketi taşıması zorunlu tutulmuştur.

stradivari’nin 1737 yılında hayatını kaybettiği ve 93 yıllık yaşamında 512 keman ile 1100 yaylı çalgı ürettiği biliniyor.

son bir yıldır iyice sardım klasik müziğe, sanırım bir dönem “merkezinde” yaşamış olmanın avantajı bu. bir stradivarius, bir piano terapi gibi geliyor şu saçma dönemlerde.

sözlerimizi ahmed arife ait dizelerle ve
2011 yılında 16 milyon dolara satılan stradivarius keman görseliyle sonlandıralım.

“bir stradivarius inler kendi kendine,   
yayı, reçinesi, köprüsü yeşil.
önce bendim diyor ve sonra benim”




edit: görsel.

sorsanız teknik direktörü bile bilmem (sahi sergen miydi? geçenlerde hararetle bir şeyler anlatıyordu) ama rengimiz belli olsun: siyah-beyaz.

edit: neden diye sorulmuş ilk tanımda, nedeni çok,
- ilk önce bizde aile geleneğidir beşiktaş,
buna ek olarak,
- armasında türk bayrağı olmasını seviyorum,
- çarşı grubunu seviyorum.
- beşiktaşlıları seviyorum, beşiktaşlının kötüsü olmaz demiyorum da geneli iyi insan.

hayvanların doğal ortamının sokak olduğunu düşünen insan cümlesi. kusura bakmayın ama bu hayvanların doğal ortamını yok ettik. sokaklarda arabaların altında kalıyorlar, öldürülüyorlar, tecavüze uğruyorlar, aç kalıyorlar, üşüyorlar. en azından evde karınları tok, üşümüyorlar ve rahatlar. iyi ki kızımı o sokaktan almışım, iyi ki orada bırakmamışım. gram vicdan azabı duymuyorum. bu hayvanlara bir doğal ortam yaratılana kadar da vicdan azabı duymayacağım. üstelik siz evcil hayvanlar evde çok mutsuz falan sanıyorsunuz sanırım. ama değiller. evet biz de isteriz kedilerimiz köpeklerimiz kolayca yemek bulabilecekleri, koşup oynayabilecekleri ortamlarda olsunlar. lakin o ortam sokaklar değil. o yüzden şimdilik onlar için en güvenlisi bu.

--- alıntı ---

biz, hayır demeyi, işim var demeyi, olmaz demeyi beceremeyen insanlarız, yorgunluğumuz bitmez bizim.


--- alıntı ---
diyerek yorgunluğumun tanımını yapan yazar.

iyi yazmışım ha diyip gururlanıyorum.

geceleri gökyüzünü izlemeye mecbur olmak.

seyhan'da bazı temiz semtler hala var olsa da berbat yerler daha fazla.
yalnız elemanın hayatı da dram'dan hallice. baba ölsün, anne evlenip gitsin.
bu çocuk iş arıyor, uğraşıyor da mı bulamıyor yoksa gerçekten yan gelip yatıyor mu onu bilmiyoruz. dedeye darp hoş görülecek şey değil orası net ama tipik, kısa ve öz 3. sayfa haberi formatı.
bildiğimiz ise şu ki işsizlik çok, hayat ya da para kazanmak kolay değil.

derste, sınavda veya herhangi bir sessiz ortamda karnımın guruldaması.

günaydın! umarım bugün kesinlikle, harika bir gün geçirirsin! çünkü bunu hakediyorsun. kimsenin veya hiçbir şeyin seni üzmesine izin verme, sen çok güçlüsün!!

şarkılarında hep bir hikaye anlatır, özellikle tamirci çırağını dinlerken film izliyormuşum gibi gözümün önünden görüntüler geçer gider.
geçen yaz hiç bilmediğim safinaz isimli 18 dakikalık bir şarkısını dayım sayesinde öğrendim. dinlerken niyaziye sövmeniz çok muhtemel.

sağda solda paylaşmak ve 'bakın ben hayvanseverim' pozları vermek için satın alınan, türlü rahatsızlıkları olan kedi cinsi.
acılı bir hayat yaşıyorlar yaşadıkları acılara değiyor mu aldığınız beğeniler?

şu an
yaşıyorum, sağlıklıyım, sevdiklerim sağ
başka bir sebebe ihtiyacım yok

ne alâka yahu !
barış akarsu öyle biri değildi.
kazandığının büyük bir kısmını kimsesiz çocuklara harcardı.
ün şan şöhret birinci önceliği olmayan bir sanatçıydı.