düşünmek, sorgulamak, hak talep etmek...

dünyanın en itici hikayesini paylaşıp silmesi durumudur.

zamanında twitterdan aynı itici şekilde peki bundan şeyin haberi var mı gönderisi paylaşmıştı. devran döndü.
itici herif.

ırkçılığın ne kadar aşağılık bi şey olduğunu burdan anlayın işte.. kadının biri çıkıyo bi ırka sövüyo yazdığı şey silinince bi grup bağı çözülmüş sokak bojisi çıkıyo ve hakaret hakkı ellerinden alındığı için ağlamaya başlıyo. bunları koç’a versen sahiplenmez..

nickaltımda yeni yüzleri görmek beni çok sevindirdi güzel insanlar. ancak burada bir iki çörek yapma ve el becerime dair yorum olmuş. dedim bir açıklama gerekli. arkadaşlar ben işin yeme ve homini tarafındayım yapımdan öte.* yapan olursa çok güzel hiç acımadan yerim ama yapmam. bakmayın konuşmamdaki enerjikliğe bir o kadar da ruhum tembel diyorum. ama hürrem rozeti olunca iş çok aktive olabiliyorum o ayrı *

imdb puanı 7.3 olan bir amerikan romantik komedi filmidir.

ödevi kaç saate bitiririm diye sorup sorup masa başına geçememe draması...

izlerken şu düşünce geldi ne kadar doğru bilemeyeceğim.
bunu çeken ancak bu ülkeyi her detayıyla, her insanıyla, kötüsüyle iyisiyle çok seven ve katkıda bulunmak isteyen bir insan olmalı. zaten bir başkadır dizinin adı. belki bir başkadır benim memleketim şarkısından. belki de albert camus nün yabancı’ sındaki dünyayı insanları bir başkasını anlamamaktan. ümitle bitirdiği için müteşekkirim bu arada. biraz aydınlandı ışıklar son bölümde. belki de gerçek dünya böyle değil ama ümitlenmeye hakkımız var evet yönetmen bey.
özet olarak sevmeyi bilmiyoruz mesajını çıkardım ben bu diziden. sinan seviyor ama höt höt yaptığı iyi şeyleri bile dile getiremediği için karısını (anlaşılmadığını sandığı için) deliliğe sürüklüyor. bir kadın bir başka kadını örtüsünden dolayı sevmiyor. yalnız erkek kadınları sadece seks için kullanıyor kadın dünyasını bilmiyor, kadın sevmesini bilmiyor. annesine bile faydası yok annesini sevmeyi bilmiyor. gülbin bunları en net gören karakter ama o da sorun yaşamış, atılmış dışlanmış, bir başkası olarak görülmüş. birbirimizi sevmeyi bilmememiz hep başkası olarak görmemizden. hep şu denir; insan tanımadığından, yabancı her şeyden korkar. sadece insan değil aslında kendini korumak isteyen her canlı. reflekstir yabancıya, başkasına karşı temkinli davranmamız. bu olgu her devlet, her yönetici tarafından kullanılır. türkiye’nin durumunda da tamamem siyasetin elinde kullandığı değişmez politikadır. yıllardır cılkını çıkardığı ama bizim hala uyanmadığımız bir olgudur. günümüzde de hala işe yaramaktadır.

işin şakası, eksik olmasın elbet.*

priscilla's song
(bkz: the witcher 3 wild hunt) oyununda geçen bir sahnede söylenen dokunaklı bir şarkı.

bir rüya bir isteğin gizlice gerçekleşmesidir.
freud

rüyalar, dinlenmemize yardım eden uykumuzun devamlılığını sağlayan süreci kapsar. gizemli bir tarafı vardır. bilinç dışına açılan kapıdır. düşünsel ayna görevini görür. bu yaklaşım freudyen bir bakış açısıdır aslında. rüyadaki imgeler bir kılavuzdur. çoğu zaman arzuların tatmini ve kaçak duyguların tasviridir.
istek - ceza- sıkıntı
bu üç döngünün içinde gidilip gelinir.

rüya yorumlama kısmına değinmek gerekirse; gördüğümüz rüyaların gerçekleşme ihtimali üzerine hep düşünmüşüzdür. aristo rüyaların rastlantı sonucu olduğunu, geleceği görme işlevine sahip olmadığını savunur.
freud rüyalardan yardım almayı tercih eder. yaptığı araştırmalar, rüyada görülen sembollerin bize yol gösterebileceğini ortaya koymuştur.

uykuya dalanın korkusunu bilir misiniz? tepeden tırnağa korkar o, altından yer çekildiği ve rüya başladığı için.
nietzsche

görülenlerin bazıları huzurlu bazıları korkutucu. uyumayı göze aldıysan bu karşılaşmayı bekleyeceksin. bakalım bugün ne çıkacak bahtına? belki unutacak belki hatırlayacaksın.
bu gece senin için güzel buluşmalar hazırlasın.
tatlı rüyalar...

80 ve 90'lı yıllarda sürekli gerçekleşen hadise. doğrudan bizimle ilgili olmasa da, kaza haberleri çok fazlaydı o dönem. özellikle polatlı yolu bu konuda kötü bir şöhrete sahipti.

başlığı açan yazar arkadaşa geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.

hiç kimse yokmuş , kendi kendime beyanat veriyormuş gibi tanım yapıyorum. beğeni gelince oskar almış leonardo di caprio gibi seviniyorum. grupları takip edecek kadar zeki de değilim galiba. daha prusyadaki kral ile ivanmiliskinin hangisi troll onu bile aklımda tutamıyorum. yalnız kaynamış sütün üzerindeki ince kaymak tabakası görünmüyor bu aralar.

kizimi daha guzel sartlarda buyutmek icin sahip oldugumuz herseyi birakip ulkeyi terketme kararimin ne kadar dogru oldugunu gosteren bir organizma. bunu bu sekilde yetirstiren anasina babasina sovmek lazim da, su kizin babasi olsam bu cocugu once guzel bi dover sonra da bu kista komple soyup ciril ciplak sokak ortasinda tasma takip gezdirirdim.

aynalarım.
hangisine baksam, pozitif biri bana bakıyor.
helal sana ya, diyor.

bir insana toplum içinde verilen nasihat, nasihat değil hakarettir.
buradan yazanların niyetini düzgün bulmuyorum.
saygılar.

yarasa seneca, yagami light, kuzguncuktaki vişne.

üç yazarın da ses tonu aynı fabrikadan çıkmış gibi.

yeni bir bkz. doğmasına sebep olmuştur.

bu dusunceyi an itibariyle evdeki kedilere soru olarak yoneltmis bulunuyorum. "sen ne söyluyorsun" minvalindeki bakisiyla, bir de kizgin bir tavirda kuyrugunu sallamasiyla cevabimi aldigimi dusunuyorum. sizin de atarli bir kediniz varsa bilin ki daraliyor,bunaliyor, sıkıliyor.

"bir elim seni çizecek bütün pencerelere
bir elim seni silecek."