kesinlikle sözlük mahlaslı yazarın anlattığı gibi olmayan, gayet anlayışlı, duyarlı ve işini iyi yapan bir moderatördür kendileri. sizin anlayacağınız themis gelse eline su dökemez.
samimi üslubu ve mizahıyla da okuması keyifli yazarlarımızdandır. iyi sözlükler efendim.

akut'un çıkartmış olduğu güvendeyim uygulaması bunlardan biridir.

yangın ,sel ,deprem gibi tabii afet durumlarında önceden kaydetmiş olduğunuz cep telefonu numaralarına, tek dokunuşla güvendeyim mesajı gitmektedir.özellikle deprem sonrası telekomünikasyon alt yapılarının zarar görmesi ve yapılan sık aramalardan dolayı şebekenin bir türlü düzgün çalışmaması durumunda,tek bir dokunuşla sms yolu ile sevdiklerinize olası konumunuz ve güvende olduğunuz mesajı iletilmektedir.böyle bir kaos anında ,insanın sevdiği kişiden böyle bir haber alınca ne kadar rahatlayacağını düşünürsek bence çok iyi düşünülmüş bir uygulama.

izmir'e yağan son kar:

baya diyeceğim şeyler var bu engele takıldım. flood yapcam zor tutuyom kendimi.

(bkz: salın küçük enişteyi)
(bkz: beni bi bırak ya beni bi bırak sal)

kahtalı mıçı aslen hangi köyden, güzel domates nerden alınır, o da beni seviyor mu, max payne iyi oyundu ha hacı gibi saçma cümlelere takılmadan yardıra yardıra gitsin dediğim yayın.

kopun, geliyoruz.

iyi yayınlar!

trabzon tevfik serdar anadolu lisesi öğretmeni olan osman bayrak'ın sosyal medyada paylaştığı beyanı.

#yanındayızerdoğan
#iyikivarsınerdoğan etiketlerini de ihmal etmemiş.

giflere fısıldayan adam.

yeryüzünün yalnızca belirli bölgelerinde yayılış gösteren (yaşam alanı belirli bir bölgeyle sınırlı) canlı tür ya da cinslerine endemik denir.

türkiye'de yaklaşık 3000 endemik tür vardır.

kasnak meşesi
en sık görüldüğü bölgeler konya, afyon, ısparta ve kütahya illeridir.

sığla ağacı
endemik bitkiler arasında bulunan sığla ağacı türkiye'de en sık muğla ve fethiye civarlarında görülür.

ispir meşesi
ispir meşesi yozgat, kastamonu ve doğu anadolu bölgesinin genelinde görülebilen bir türdür.

datça hurması
teke yarımadası ve datça’da yetişen bir bitkidir.

kazdağı göknarı
yalnızca kazdağı'nda görülebilen bu türün boyu yaklaşık olarak 30 metreye kadar uzayabilir.

anadolu glayölü
genellikle akdeniz ve ege bölgelerinde rastlanılan anadolu glayölü, kızılçam ormanları ve makilerde bahar ve yaz aylarında görülür. çok narin bir endemik bitki olan anadolu glayölü, hızlı azalma nedeniyle tamamen yok olma riskiyle karşı karşıya bulunuyor.

ters lale
anadolu'da hemen hemen her bölgede rastlanılan bu çiçek türü en çok hakkari ve van bölgelerinde yetişir. her dalında 6 yaprak bulunan ters lale'nin boyu yaklaşık 70 cm kadar uzar. genellikle 1000-3000 metre arasındaki rakımlarda görülür.

eber sarısı - piyam
türk botanikçiler tarafından 1982 yılında keşfedilen eber sarısı, dünyada yalnızca akşehir ve eber göllerinin yamaçlarında parçalı popülasyonlar halinde bulunmaktadır.

antalya çiğdemi
adından da anlaşılacağı gibi yalnızca antalya'da yetişen bir türdür.

zambakgiller
türkiye'de 430 farklı türü bulunan zambakgiller en sık manisa'da görülürler.

kral eğreltisi
başta karadeniz bölgesi olmak üzere ülkemizdeki nemli topraklarda görülür.

buradan

2021 başında çıkan bir mini dizi ve konusu fran lebowitz. bu dobra kadın ile yapılan enfes bir söyleşi/sohbet (belki de belgesel).  her bölüm yaklaşık 30 dakika ve 7 bölüm. kullanılan müzik ve görseller diziye çok hoş bir hava katıyor. bu mini dizi birkaç saatte,  yavaş yavaş sindirilerek izlenmek isterse en fazla 1 haftada izlenebilir.

fran lebowitz 70 yaşında ve birçok tecrübesi var. liseden atıldıktan sonra ve 20 yaşında tecrübesiz bir şekilde new york'a geliyor ve her ne kadar şehirden nefret ediyor gibi görünse de hayatının kalan yıllarını bu şehirde devam ettiriyor. bu süreçte birçok tecrübesi de oluyor tabii ki. kendisinin ayrıca birçoğumuzun toplumda söylemeye korkacağı fikirleri var fakat kendisi bunları çok açık bir şekilde dile getirebiliyor. aslına bakılırsa neşeli ve espritüel bir insan ama espri tarzı daha çok iğneleyici ve ironik. hayatında birçok alanda cinsiyetçiliğe maruz kalmış aslında fakat bunlar onu engelleyememiş. taksicilik anılarını anlatırken bir daha yaşasa asla yapmayacağını söylüyor. kadın oluşu bu alanda onun çok fazla zorbalığa maruz kalmasına sebep olmuş. yemek yemeye gittiğinde bile kimse onla konuşmazmış.
•••geriye kalan kısım dizideki sohbetleri kapsıyor eğer izleyeceksiniz alt kısmı sakın okumayın. bu kısım size yeter•••

•••spoiler bölgesi••••
•••ama aslında fran'ın düşünceleri var sadece•••

ilk dakikalardan itibaren yalnızlığı insanlara yeğlediğini üstüne basa basa söylüyor. hatta kalabalık insan topluluklarından nefret ettiğinde de hem fikiriz. küçük çocukları da çok sevdiği söylüyor. sanırım sorunu yetişkin insanlar ve kalabalıkla. öyle ki filmleri genelde sinemada izleyemiyor çünkü insanlardan rahatsız oluyor. insanlara asla güvenmiyor. elinde bir kalem olsa ve karşısında birisi olsa o kaleme sıkı sıkıya sarılacağını asla elinden bırakmayacağını söylüyor. insanları sevmiyor fakat partiye gitmeyi de çok seviyor hatta hayatındaki çoğu kişiyle partilerde tanıştığını varsayıyor.

yaşam tarzını tam olarak şu şekilde tanımlıyor: emin olun, ben bu yaşam tarzına “yaşam tarzı” demezdim. neden hala new york’ta olduğu sorulunca ise aklına başka bir yer gelmediğini söylüyor. aslında bu soruya verdiği cevap birçoğumuzun yaşadığı problemi gözler önüne seriyor. yaşadığımız şehirden ya da değiştirebileceğimiz bir şeylerden memnun değiliz ama başka gidecek bir yer ya da yapacak başka bir şey aklımıza gelmiyor.

new york belediyeciliğinden ve toplu taşımadan nefret ettiğini fazlasıyla dile getiriyor ve anılarını anlatırken gözlemlediğim kadarıyla teknoloji ve bilime olan yakınlığı göz yaşartıyor. teknolojiden nefret ettiğini ve bilmediği için değil bildiği için kullanmadığını söylüyor.

kendi züppeliklerinden bahsederken bunların kendine ait olan şeyler olduğunu gözlemliyoruz. züppelik adını verdiği şeyler ailesinin mesleği, okuduğu okullar, yaşadığı yer değil tamamen kendi emeği ve düşünceleriyle kazandığı şeyler. bu söylediklerine fazlasıyla katılıyorum, züppelik kötü bir şey ama eğer züppelik yapmak istiyorsa birisi bu tarz şeylerle yapmalı.

parayı sevmeyip eşyaları sevdiğini söylüyor. sorulması üzerine new york’a ilk geldiği zamandaki kendine bir tavsiye vermesi gerekecekse paralı gelmesi gerektiğini de ekliyor. para konusunda bu kadar tembel olmasının sebebini 50’lerde küçük bir kız olmaya bağlıyor yani cinsiyetçiliğe. erkek olsaydı para daha düşkün olabileceğini söylüyor. new york’a ilk geldiği zaman cebinde 200 doları olduğunu ve bu paranın ömür boyu yeteceğini düşünmüş ama new york’a geldiği günden sonra şoförlük, satıcılık, temizlikçilik yapmış. haftanın 5-6 günü çalışmış. umudunu kaybetmeyip her gün daha iyi bir iş bulacağını düşünmüş.

zindeliği aç gözlülük olarak görüyor ve tahammül edemiyor. zindeliği fazladan sağlık olarak görüyor. ayrıca sağlığın abartıldığını ve üstüne fazla düşünüldüğünü düşünüyor. küçükken sağlıksız bir ortamda büyümesine ve sağlıksız bir bağımlılığı olmasına rağmen onun hayatta ve bir dostunun da sağlığına çok dikkat etmesine rağmen mezarda oluşunu buna kanıt olarak gösteriyor. sporla da ilgilenmiyor hatta nefret ediyor. spor dallarını da seksek ve beş taş gibi bir oyun olarak görüyor. sporu çocuk işi olarak görüyor -çocuk işi derken kastettiği şey insanların yüzlerini boyayıp kazanıldığında deli gibi eğlenmesi-. spordan nefret etmesinin diğer sebebi ise sporu genel olarak erkeklerin yönetmesi. buna rağmen daha çok spor yapan kadın olmasını değil de mecliste daha çok kadın olmasını yeğlermiş.

fran bir bölümde şöyle diyor “insanlar bana sık sık gıcık oluyor hatta öfkeleniyorlar. oysaki ben kimse yerine karar vermiyorum. herhangi bir şeyi değiştirebilecek bir yetkim yok. eğer böyle bir yetkim olsa kızmalarını anlardım. belki değiştirebilseydim ben de daha az öfkeli olurdum. bir sürü fikrim var ama yetkim yok, ben buna öfkeliyim.” diyor. belki de birçok kişinin problemi bu fikrimiz var ama bazen kendi hayatımızda bile yetkimiz yok. istediğimiz mesleği yapmak için hatta ve hatta herkesin olan bu gezegende farklı topraklara gitmek için bile birçok kişiden izin almamız gerekiyor. bu gezegende benim de en büyük öfkelerimden biri buna. kontrolün bir şekilde bizde olamayışına.

her şeyin sanat olmadığını savunuyor –ki bence de öyle-. her şey sanat olamaz. 1 saat sonra yenecek bir pasta sanat olamaz. sanat kalıcı olmalıdır ve yetenek işidir. herkes sanatta yetenekli de olamaz ve kötü olan ve sanat olduğunu düşünülen şeylerin kişinin kendisine saklaması gerektiğini savunuyor. bu kısma katılmıyorum çünkü geri bildirimlerle yeteneğini kanıtlayabilecek binlerce kişi var. yetenek çok özel bir şey ve keşfedilmesi için adımlar atılmalıdır. bir kısımda kapitalizm ve sanatla ilgili önemli bir örnekte bulunuyor. picasso’nun tablosu açık arttırmaya sunulduğunda ve satıldığında eserin değil verilen paranın alkışlandığını söylüyor. kapitalizm daha iyi bir örnekle açıklanamazdı.

kitapların en büyük zenginlik olduğunu düşünüyor. bunun sebebi kitapların sayısız dünya ve hayat barındırması. okumaya başlar başlamaz zengin olduğunu söylüyor. bu konu hakkında şunları söylüyor “sürekli okuyabilsek para düşünmeye zamanımız kalmaz. para teferruattır, kitapsa devasadır.”. sonuna kadar katıldığım bir söylemdi bu. para sadece küçük bir ayrıntı, bir teferruattır fakat kitaplar her şeyi kapsayabilecek bir güç.

giydiği pahalı markayı döne döne anlatması.

anadır, yardır, kardeştir, dosttur yüceltilmesi gerekilen varlıktır.

"kadın cinayetlerine ve kadına şiddete hayır" diyerek toplumsal farkındalık yaratalım.

gogol'un keyifle okuduğum bir öyküsü. iki kadim dost sırf bir tüfek nedeniyle bir kavgaya tutuşuyor ve olayların seyrini bu tüfek belirliyor. eseri, geçmişte gazete eki olarak verilen cumhuriyet yayınlarının aynı isimli kitabından okumuştum, yeni baskısı helikopter yayınları tarafından (bkz: iki ivan'ın münakaşası (kitap)) adıyla okuyucuya sunulmuş.

bu kısa öyküde rusya'ya eleştiriler göze çarpıyor, bunun yanında oldukça komik ve trajik bir öykü. insan ilişkileri, çatışmalar ve dönemin bürokrasisi konusunda çıkarımlarda bulunmanın mümkün olduğu bir eser.

bu parçaları birleştirince aklıma ister istemez bulgakov da geliyor. köpek kalbi ile bu öyküdeki olayların gelişimi, eleştirinin öyküye yedirilmesi, yer yer oldukça komik bir dil ve üslupsal özellikler ile zannımca ciddi benzerlikler gösteriyor.

kafayı seksle pornoyla bozmuş yazar.

gün itibariyle 96 yaşında hayata veda eden, sadece yunan müziğinin değil çağdaş yunan kültürünün de en büyük isimlerinden.
müziği kadar politik çıkışlarıyla da sürekli gündemde kaldı, ancak son zamanlarına en büyük sevdası müzikten vazgeçmedi.
yunan müziğine evrensel bir çehre kazandırdığı için hiç unutulmayacak.

edit: her biri ayrı anlamlı onlarca şarkısı var ama bir tanesini, dinleyeni en olmadık hayallere götürenini şuracığa bırakayım istedim.
καλό ταξίδι μίκη, μεγάλε δάσκαλε!

berserk_gloria ukdesi.

öznel olmayan, objektif; herkesçe kabul görmüş, kişiden kişiye göre değişmeyen bakış açısıdır.

güzel bir mum çeşididir. bazıları öyle güzel kokuyor ki mumu ısırıp yiyesi geliyor insanın.

sözlüğümüzün seksolok kadınları için kullanılan tabirdir. ismail abinin emri üzerine başlığı açmış bulunuyorum. siz sevgili abazanlara önemle duyurulur.

ben de buranın yabancısıyım valla demek bu hissi biraz azaltır.

efsaneye göre çevirmeli telefondan programa bağlanan ama oynayamayan bir çocuk tarafından 'hugonun anua koyum.'şeklinde bir küfür yiyen oyun karakteridir.