nutella veya sarelle.

ister inanın ister inanmayın fakat z kuşağındaki azımsanamayacak kadar çok kişi (2003e kadar) reşit. yani oy kullanabiliyorlar, üniversiteye gidiyorlar (hatta bazıları mezun falan) evleniyorlar... yani her alanda y kuşağı+ ile eşit haklara sahipler. peki neden siz onları buradan atmaya çalışıyorsunuz? her kuşakta olduğu gibi burada da çürük yumurtalar var evet fakat bu z kuşağının suçu mu yoksa onlara gerekli eğitimi veremeyen y kuşağının mı? bunu düşünüp başlıklarını bu şekilde yazmanızı tavsiye ederim.

basit bir laf sokma cümlesidir. zeka öyle ölçülebilecek bir kavram olmadığı için kötü bir cümledir.
bu cümleyi kullanan insan pek zeki değildir.

tarih sahnesinden çekileli 100 yılı geçmiş olan bir hanedan.

halen torunu olduğunu iddia eden, ama aslında emrinde çalışan marabaların torunları olan tipler mevcut.

bazı değerli yazarlarımız tarafından uzun süredir beklenen, kafa store'a yeni eklenen sözlük özelliğimizdir. 500 karma puanı karşılığında sınırsız süreyle aktive edilebilir.

ösym tarafından yapılan, önündeki e ile bir ilgisi olmayan, yalnızca istanbul, izmir ve ankara’da girilebilen ancak tüm başvurular 30 saniye içerisinde dolduğu için genelde girilemeyen, binlerce kişiyi mağdur eden sınavımsı.

bu sınava başvuru yapabilenlere plaket verilmeli ve sen bu başvuruyu yapabiliyorsan tüm zorlukları başarabilirsin denilerek sınavı geçti sayılmalı. güya elektronik ama yalnızca üç merkezde o da çok sınırlı sayıda kişi girebiliyor. saçmalıktan başka bir şey değil. dil sınavlarının ertelendiği, ama üniversitelerin dil şartını asla kaldırmadığı bu saçma pandemi döneminde insanları bu denli mağdur edenler utansın.

başvuru yapmanın geçmekten daha zor olduğu sınav.

melih cevdet ve oktay rıfatla birlikte garip akımını kuran saygıdeğer yazarımız. ömrü de akımı gibi garip geçip son bulmuştur. 36 gibi gencecik yaşında hayata gözlerini yummuştur. ardından da şu çok sevdiğim şiirini bırakmıştır:
"
ı

hiçbir şeyden çekmedi dünyada
nasırdan çektiği kadar
hatta çirkin yaratıldığından bile
o kadar müteessir değildi;
kundurası vurmadığı zamanlarda
anmazdı ama allah'ın adını,
günahkar da sayılmazdı.
yazık oldu süleyman efendiye

ıı

mesele falan değildi öyle,
to be or not to be kendisi için;
bir akşam uyudu;
uyanmayıverdi.
aldılar, götürdüler.
yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
duyarlarsa olduğunu alacaklılar
haklarını helal ederler elbet.
alacağına gelince...
alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

ııı

tüfeğini depoya koydular,
esvabını başkasına verdiler.
artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
ne matarasında dudaklarının izi;
öyle bir rüzgar ki,
kendi gitti,
ismi bile kalmadı yadigar.
yalnız şu beyit kaldı,
kahve ocağında, el yaz işiyle:
'ölüm allah'ın emri,
'ayrılık olmasaydı.'"

aramıza hoşgeldiniz arkadaşlar. ortalama 20 senedir metal müzik dinliyorum, dinleyeceğim de. hell yeah *

aklım almıyor. bir insan kendini tekrarlamadan nasıl o kadar cümle kurabilir?

bulundugum yerde sadece bir tane sahaf olmasi sebebiyle sahaf dükkanının sahibi efe bey ile çok iyi dost olduk. çalan anadolu rock parçaları, müthiş kitap kokusu ve eski, güzel kitapların varlığı beni evimde gibi hissettiriyor. kitaplarınızı bu güzel sahaflardan almanızı tavsiye ederim dostlar.

madagaskar filminde 'kral julien' karakterini oynayan hayvandır.

ekseriyetle bir yazara nickaltı girmek için iznini isterim fakat lucifer ile olan 3-5 mesajlık sohbetimize dayanarak affımı istiyorum kendisinden sısısısıs

bir kesim yazar tarafından tarafından seri biçimde salınması/rahat bırakılması gerektiğini düşünüyorum zira şimdiye kadar en ufak rahatsız edici kelimesine dahi şahit olmadım kişisel iletişimimizde. sanıyorum ki hakkında bu kadar rahat konuşan ve iftira boyutuna ulaşacak söylemlerde bulunan arkadaşların en ufak ikili diyaloğu yok ki bu kadar rahat itham edebiliyorlar.

kaldı ki istismarcılıkla itham edilen yazarın bir girdisini bırakıyorum haksızlık etmemiş olalım;
#682967

feed troll

edit; görmek istemediğinizin yok olmasını dilemek için arkadaşlar yazmış (bkz: yankı odası)

edit2; arkadaşlar silmiş sdfghjklş yazcam orayı bir ara.

edit 3; bakınız doldurulmuş öyleyse dans;

benden de destek görecek kampanya ama ben yoldaş ile konuşarak hakkımı başka bir yazara devredeceğimi bildirmiştim haftalar önce. eğer biri seçilip kendisiyle görüşülmediyse ya da görüşülen kişi de kabul ederse, şu anda pek de bana ait olmayan hakkımdan böyle bir şey için seve seve feragat ederim.

özetle +1 diyorum.

ırkçılık kelimesi içimizi öfkeyle doldurmakta, yapana da yaptırana da nefret duymamıza sebep olmaktadır.
yaşamadığımız halde ne kadar kötü olduğunu az çok tahmin edebiliyor, yaşayanlarla empati kurmaya çalışıyoruz.

peki, başarılı bir özgeçmişle, ismini duyurmuş bir üniversiteye girdiğinizi ve şöyle bir fotoğrafınız olduğunu düşünün;

(1948)

ari ırkın beyazlar olduğunu savunan aklı selim(!) kişilikler yüzünden, aralarındaki tek fark ten rengi olan arkadaşlarından ayrı oturmak zorunda kalan bu kişi oklahoma üniversitesi'ne kabul edilmiş ilk siyahi öğrenci olan george mclaurin'dir.
elli dördüncü yaşını kutladığı yıl yerleştiği okulda diğer öğrencilerden ayrı oturtuluyor ve dersleri o şekilde dinliyor.

zeytinyağlı sarma, tercihen bol ekşili.

söz-müziği, metin ve kemal kahraman kardeşlere ait olan tüyleri diken diken eden şarkıdır. aynı isimde bir albümleri bulunur. 68 kuşağını, gencecik ipe götürülen üç fidanı anlatır.

sözleri:
nerde kendini bilmez çocuklar?
bir sabah öylece çekip gittiler
çınladı alkışlar kör sokaklarda
yankısı kime kaldı?

deniz koydum adını
kederi bende kaldı
uzak köyler kurdum birbirine
denizine aldandım

acının surlarında ateşler yaktık
vuruldu şehirler soluksuz kaldık
kendine çekildi bütün zamanlar
gölgeler orda kaldı

deniz koydum adını
kederi bende kaldı
uzak köyler kurdum birbirine
denizine aldandım

çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü
ölümün acımasızlığı her zamankinden beter
gidenler, gelenler, düşenler

ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar
düştük yola, güzel şeyler bulmak umuduyla
ışıklarıyla büyük şehirler yol oldu bize
iz sürdük yalnızlığa

sürekli uyumak istemek. sosyal faaliyetlerden kaçmak. yalnız kalma isteği.

merkezi yerlerde ya da meydanlarda olur bu kişiler, ellerinde bir dosya ya da bir platformları vardır, yolunuzu keserler ve güler yüzleriyle* "pardon 1 dakikanızı alabilir miyim" diye soruverirler. ben hep "pardon, acelem var" diye kaçmışımdır, çoğu bu durumu haliyle anlıyordu. *

kötü günler için biriktiriyorum, her an zam gelirse tedarikli olalım.

bu sadece pandemi den dolayı olan bir olay değil türkiye'nin sanatta olan yerini gözler önüne seren bir olaydır.
bizde sanata ve sanatçıya olan saygı vardır ama galiba onların burada yeri yokmuş gibi davranılıyor. buradaki bir sanatçı yurtdışına giderse daha çok ilgi görür diye düşünüyorum.