dünyanın en gereksiz şeyini yaptıkları halde, tanrı muamelesi görüp korkunç düzeyde haksız kazanç elde eden güruh.

(bkz: felsefe)

'karabasan' esprisine maruz kalmanıza sebebiyet verebilecek olan eylemdir.

ben şizofren değilim

(bunun beğenilmemesi gerekiyordu bu kötü bir şey....)

bu gece olmaz başım ağrıyo.

normal hareket. bencil değilseniz ve denk gelirseniz neden yapmayasınız? maksat başkalarının faydalanması ise senini benimi yok bu işin.

öyle madalyalık olana denk gelmedim ama birkaç defa bilgi kategorisine eklenmesi için birkaç yazarın başlığından haberdar ettim ilgili kişileri. elimize yapışacak değil sonuçta.

bazen 3 bazen 13 bazen 73.

pretty simple tarafından geliştirilmiş ve 15 kasım 2012' de piyasaya sürülmüş olan dedektif oyunu. 2012 - 2013 yıllarında facebook' ta popülerdi. sonradan instagram kullanımının yaygınlaşmasıyla ve büyük bir kitlenin oraya geçmesiyle oyun unutulup gitti diye tahmin ediyorum.* olay yerlerini inceleyip kanıt topluyor, kanıtları inceliyordunuz. onların detaylı analizi ise ilgili birimlerce yapılıyordu. otopsiler kadar olmasa da bekleme süreleri bir hayli uzun oluyordu. oyunda her şey için yıldıza ihtiyacınız vardı. şüpheliler ve tanıklarla konuşmak, delilleri incelemek, katili tutuklamak, ek soruşturmayı açmak ve sıradaki vakaya geçmek için yıldız şarttı. yıldızları da olay yerlerinden topluyordunuz. olay yerlerinin büyük çoğunluğu arama bulma üzerineydi, kanıt bulmak için gidiyordunuz. bir de bonus yerler vardı, onlar yıldız toplamak için biçilmiş kaftandı. fark bulma, parçaları değiştirerek manzaranın bütünlüğünü sağlama gibi şeylerdi. olay yerlerini incelemek için enerjiye ihtiyaç duyardınız, hiçbir zaman da enerji yeterli olmazdı.* böyle durumlarda oyunu oynayan diğer arkadaşlarınız yardımınıza yetişirdi. bir sonraki vaka için dosya göndererek veya enerji desteğiyle... herkes herkese her konuda destek olmasına rağmen oyunda tatlı bir rekabet ortamı vardı. hatırlıyorum da, annemin bir arkadaşıyla sürekli birincilik için yarışır ve birbirimizin rekorlarını kırmaya çalışırdık. (bkz: kuşakları birleştiren oyun) oyun içinde kazandığınız parayla boosterlar alabiliyor ya da avatarınızı süsleyebiliyordunuz. boosterlar olay yerlerinde size çok yardımcı oluyorlardı, en iyi şekilde kullanırsanız da ekstra puan olarak dönüyorlardı. ekstra puan da sonraki yıldıza daha çok yaklaşmanız ve ilgileniyorsanız o olay yerinde rekor kırmanız demekti. ekstra enerji için portakal suyu, cips ve hamburgerler vardı. criminal case' in facebook sayfasını takip ederek onlardan toplayabiliyordunuz.* ek soruşturmada da birileri mutlaka hamburger veriyordu. o sebeple kimin hamburger vermeye yatkın olduğunu tespit edip, ek soruşturmaya o kişiye yardım ederek başlıyordum. unutmadan, bir de iskambil kartları vardı. onları da arkadaşlarınız gönderiyor, arada da olay yerinden köpeğiniz buluyordu. onları biriktirdikçe de ekstra xp ya da booster alabiliyordunuz. güzel zamanlardı. eski ortam olmadan aynı tadı verir mi emin değilim, lakin tekrar oynayacağım. ıos ve android' de mevcutmuş madem, eski günleri yad edeyim.

aylar sonra gelen edit: nihayet ilk oyunun tamamını bitirdim. sonunu tatmin edici buldum.


seriyi oynadıkça güncelleme yaparım.

bende de maya göbeği cinsinden biraz mevcut olandır. gene hayatını aylık 150 telelik spor salonuna adayan sütlaç beyinli tayfa gelmiş yaftalamaya.he taam herkes erkeğimsi bir sen erkek, sakin ol şampuan ve o protein tozunu sakince yere bırak.

sürekli gittiğim bime sabah kahvaltısı için hazır kavurma alıyorum hep*. ne zaman alsam tek kavurma oluyordu dolapta. mutlu oluyordum bende son kavurmayı ben aldım diye.
aldıktan sonra da kasada, kasiyer not alıyordu kavurma için.
birkaç defa aynı senaryo yasanınca dayanamadım sordum, niye böyle yapıyorsunuz ve niye tek kavurma oluyor dolapta her seferinde.
kasiyer, hırsızlık olayları çok fazla olduğunu, çok fazla çalınan ürünlerde böyle bir uygulamaya gittiklerini söyledi. çok tuhaf gelmişti.

üşenen kişidir. her seferinde aynı döngüleri yaşamaktan yorulmuştur.

ivanmilinski.
hazall.
severnoe siyanie.
idle.
meja.
elminster the wise.

sosyal etkileşim yoluyla enerjisini yeniden dolduran, türkçe de 'dışadönük' olarak da adlandırılan kişilerdir. zaman zaman yalnız başına kalmaya ihtiyaç duysalar da, onlara enerji veren şey diğer insanlarla etkileşimde bulunmaktır.



kaynak

bir meslek grubundaki insanların maaşlarının bir adet dell m5760 work station laptop fiyatı olmasına dair haber.

dell precision'ın bazı modellerine ise hâlâ paraları yetmiyor.

evet, kafayı bilgisayar ile bozdum son yıllarda ve her şeyin fiyatını bununla kıyaslıyorum.

kazanıldığında anı kaybettiren.

yeryüzünden kıdemli
müstakbel çatkı
annemdir zaman.

-önodası çocukların
iyi
görmüyor bazı
gözlük aldım onlara
kulaklarına sandılar.

gözlerimi size ayırdım
göç kuşağından alıntı
kuzgunkılıcı ektim ellerinize.

incitilmiş diye kıraç toprağınız
binektaşı bildiniz incinmiş yaprağı.

cevahir değil
gölge
ve cılız
suret-i selam.

yeni de değil
biteviye
gözbağı.

gecesindeyiz güneş evinin
öptü geçti kulağımı annem


2009

bu ülkede apolotik kalmak mümkün mü ya. kendi vatanımda ikinci sınıf vatandaş muamelesi görüyorum. şaka gibi. ne olursa olsun bu "zihniyetten" acilen kurtulmamiz gerekiyor.

söz de bitti.
bir tomurcuk açmaz artık.

sabır ve öfke kontrolü. gerçi akdeniz ülkelerinin çoğunda bulunan sıkıntıdır bu. yine de her olumsuzluk bir şekilde buraya bağlanıyor.

filtre kahve gibi yapmasını da içmesini de çok ama çok sevdiğim kahvedir.

şunu da eklemeden geçmek istemiyorum açıkçası: türk kahvesi türkiye’de üretildiği için ‘’türk kahvesi’’ adını almamış, yapılış tarzından dolayı ‘’türk kahvesi’’ ismini almış.

şimdi efendim her kahvenin tadı tabii ki aynı olmuyor, galiba çekirdek özelliklerine bağlı bu durum. neyse ben o kadar anlama çekirdekmiş, aromaymış falan ama illaki bir damak tadımız da var. her kahve aynı tadı bırakmıyor her insanda olduğu gibi bende de…

şu yaşıma kadar çok fazla türk kahvesi markası denemedim açıkçası ama denediklerim için yapacağım yorumlar şöyle:

kurukahveci mehmet efendi’nin mağazalarından aldığım kahvenin tadı bence gayet güzel lakin biraz acımsı bir tadı var. belki de benim yapma tarzımdan dolayı oluyor diyeceğim ama diğer kahveleri de aynı şekilde yapıyorum ve bu kadar acı olmuyor.

yine kurukahveci mehmet efendi’ye ait paketli türk kahvesi ise taze olmadığı için bence oldukça kötü bir tada sahip. acımsılığı var ancak mevzu acı olup olmaması değil, tadı. çok değişik bir tadı var.

kahve dünyası’nın paketli türk kahvesi ise kurukahveci mehmet efendi’nin paketli türk kahvesine oranla daha güzel bir tada sahip ancak tabii ki taze çekilmiş türk kahvesi gibi değil.

şimdi gelelim en sevdiğim türk kahvesine. artuk bey kahve kuruyemiş mağazalarının türk kahvesi benim en sevdiğim türk kahvesidir. tadı da içimi de oldukça yumuşak ve mağazalarından direkt gözünüzün önünde taze taze çekiyorlar aynı kurukahveci mehmet efendi gibi. ama tadı dediğim gibi kurukahveci mehmet efendi’nin kahvesine oranla çok daha yumuşak ve lezzetli.

neyse bu kadar yorumlama, vedat milor’luk yeter. biraz da yapılışını anlatayım.

malzemeler:

iki çay kaşığı türk kahvesi
bir buçuk kahve fincanı ılık veya soğuk su
isteğe bağlı olarak şeker veya tatlandırıcı


yapılışı:

öncelikle cezvemize iki çay kaşığı kahvemizi koyuyoruz.

ardından soğuk veya ılık suyu ekliyoruz. burası çok önemli sevgili yazarlar. su sıcak olmamalı kesinlikle.

ardından eğer kullanıyorsak şeker veya tatlandırıcıyı ekliyoruz. burası da çok önemli. önce kahve, sonra su ve en sonda da şeker veya tatlandırıcı. bu sıralamayı tük kahvesi yaparken aklınızdan çıkarmayın.

daha sonra bu malzemeleri türk kahvesi suyun içinde eriyinceye kadar karıştırıyoruz ve ocağın üstüne koyuyoruz. yani ocağın üstüne koymadan önce de karıştırmamız gerekiyor hem de iyice.

ocağın üstüne koyduktan sonra da bir dakika kadar karıştırıyoruz ve kahvemizin pişmesini bekliyoruz.

kahvemiz taşmaya başlayınca köpüğünü bardağımıza koyuyoruz. daha saonra bir taşma daha olunca bardağımızın yarısına kadarını dolduruyoruz ve yine pilmeye bırakıyoruz. yine taşına bu sefer kalan tüm kahveyi bardağımıza boşaltıyoruz.

kahvemiz hazır.

afiyet olsun.