keşke kendi evim olsa... böyle tek başıma felekten bir gece çalsam, rahat rahat balkonumda sigara-kahve yapabilsem...

ben de yoluma giderim
giden gitmiştir zaten
kesemem kesemem yolunu
hani satın alınan sevgiye alıştırılmış
bir çocuğun her oyuncağa çabucak doyumu

çocuk ile p*rno kelimesi yan yana bile gelemez. ge le mez. böyle bir şeyi internette aratan, izleyen izleten herkes rezildir, aşağılıktır.

lop tavşanımın yavruyken yemediği şimdi severek tükettiği sebze.

nermin yıldırım

b12 vitamini ve folik asit eksikliği sonucu oluşan bir anemi tipine verilen isimdir. eritrositler olduğundan büyük durumdadır.

öldürme yetkisine sahip olup da öldürmüyorsan güçlüsündür.

(bkz: schindler’s list)

6-7 yaşlarındayken bir sabah kalktığımda tüm barbie bebeklerimi yeni alınanlar da dahil hepsini atmıştı. hayatımda hiç o kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.

barbie bebek koleksiyonu yapıp gözüne sokasım geliyor şimdi.

iskandinav ülkelerinde gece gündüz arasındaki saat farkı türkiye'ye göre fazladır ancak 6 ay gece 6 ay gündüz kutup noktalarına yakın bölgelerde yaşanır.

bir zamanlar kararlıydım. ota ot boka bok derdim. entelektüel bilgi birikimim vardı bir zamanlar. kitap okurdum, takip ederdim, araştırıp öğrenmeye fena meyilliydim. hemen her konuda birkaç kelam edecek sözüm olurdu mutlaka.
çizerdim, yazardım. saçmalardım ama o bile keyif verirdi.
yeni diller öğrenmek isterdim hep, yeni coğrafyalar tanımak, oralarda yaşamak...
ama şimdi kocaman bir atalet... kocaman bir boşluk. susuyorum hiçbir şey bilmemezcesine. dinliyorum yalnızca. boş boş yürüyorum, anlamsızca etrafa ve insanlara bakıyorum. hem de o başka başka coğrafyalarda. elimi kaldırıp hiçbir şey yapasım gelmiyor tembellikten. düşünmeye bile üşeniyorum bir adım atmaya üşendiğim gibi.

kendimi ittihatçılar gibi hissettim, ekşi imparatorluğunun son demlerini görmüş..

bir başka steve harris mucizesi.

bir şarkı açarım ve ağlarım. ağlayınca hafiflemiş hissediyorum.*

viski..

2021 yılı yılbaşı ikramiyesinin çeyrek biletlere çıktığını öğrendikten kısa süre sonra diğer 3 biletin satılmayıp, sahipsiz kalan ücretin varlık fonuna devredilmesini öğrendiğim andaki hisleri yaşayacağımı düşündüğüm ben kişisidir.

okuduğun gezegenlerde gezmeyi becerebilirsen yahut gezdiğin yerleri en ince ayrıntısına kadar okuyabilirsen aynı olan başlıktır.

-sesinin bir alımı var, sanırsın dünyanın en güzel atı dünyanın en güzel çayırlarında nazlı nazlı salınıyor.....

+bunu yazsana bir yere.

ricası emirdir...

edit : lan olm, kadın iyi ki "at gibi kadın mıyım lan ben?" diye çemkirmedi, hiç uyarmıyorsunuz da ahahha

yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.” diye başlar kitap , daha ilk cümlesinden vurur insanı .