''yazmak çoğunlukla zor ama keyifli bir iştir benim için; bu öyküyü yazması kolaydı ama pek keyifli değildi. bana hiç seçenek bırakmadı. ülserli bir patronun sekreterine mektup yazdırması gibi yazdırdı kendini bana. ben orman ve düş üzerine yazmak istiyordum; yani belirli bir ekolojiyi içeriden bir bakışla betimlemek, biraz da hadfield'in ve dement'in uyku düşlerinin işlevleri ve düşün yararları üzerine görüşleriyle oynamak istiyordum. ama patron ekolojik dengenin tahrip edilmesinden ve duygusal dengenin reddedilmesinden bahsetmek istiyordu. oyun oynamak istemiyordu. ahlak dersi vermek istiyordu. ahlak dersi veren öyküleri pek sevmem, çoğunlukla iyilik duygusundan yoksun olurlar. umarım bu öykü öyle değildir. madem bir kere ahlak dersi vermek zorunda kaldım, şunu söyleyebilirim bir tek. don davidson olmak raj lyubov olmaktan daha da acı vericidir."