zaman zaman çeşitli sözlüklerde ve minnoş sözlüğümüz kafa'da başıma gelen durumdur.
hani böyle görünce dur şuna harika bir tanım gireyim diyip 1 saat tanım yazıp sonra tek bir + bile almadan, tek bir dönüş dahi olmadan tanımın öylece kalakalması insanı üzüyor be sözlük .

mesela bakınız #768470 şu tanımı yazarken kalktım arapça sözlerin leksikolojik incelemelerini not aldığım defterlerimi buldum. sürekli, latin ve arap alfabesi kullanmak için klavye değiştirdim. farklı osmanlıca türkçe sözlüklere baktım. hem kamus-i türki'den hem de ferit devellioğlu'ndan teyit ettim.
baya baya uğraştım. sonra tek bir kişinin bile dikkatini çekmedi tanım.

ya da #768229 tanımında tek tek yönetmenleriyle birlikte çiçek gibi film listesi yaptım. yok asla tutmadı.

bu arada tabii ki 'tutması' için tanım girmiyorum, ama insan bir tanıma çok uğraşınca görülsün istiyor kimsecikler de görmeyince üzülüyor. en azından ben üzülüyorum.

öyle işte sözlük bu sabah da içimi döktüm şimdi işime gücüme dönebilirim.

edit: #875287 şunu da şuraya bırakayım sevgili sözlük şaka değil, 2 saatten fazla sürdü yazması.*

kadın yazarları oylayanlar erkekler. takip edenler kim? erkekler.bu durumdan mızmızlanan kim? erkekler. başka sorum yok hakim bey.

benim inandığım yalanlardan birisi tüp bebeğin mutfak tüpünden yapıldığı ve yaşaması için devamlı tüpünün değiştirilmesi gerektiğiydi. bunun yalan olduğunu ancak lisede öğrenebildim.

insan kendisi hakkındaki dedikoduları bu kadar güzel anlatır.

kim söylemiş beni
süheyla'ya vurulmuşum diye?
kim görmüş, ama kim,
eleni'yi öptügümü,
yüksekkaldırımda, güpegündüz?
melahat'ı almışım da sonra
alemdar'a gitmişim, öyle mi?
onu sonra anlatırım, fakat
kimin bacagini sıkmışım tramvayda?
güya bir de galata'ya dadanmışız;
kafaları çekip çekip
orada alıyormuşuz soluğu;
geç bunları, anam babam, geç;
geç bunları bir kalem;
bilirim ben yaptığımı.
ya o, mualla'yı sandala atıp,
ruhumda hicranını söyletme hikayesi?

orhan veli kanık

videolarını zevkle izlediğim değerli insan. bilgilendirici videolarıyla hayatıma yeni bilgiler katıyor. youtube'daki en kaliteli kanallar arasındadır.

-kilo. bu zaten benim yıllardır uğraştığım konu, fazla açıklamaya gerek yok.
-moral. canı sıkkın birine verdiğiniz moral, hem onu hem de sizi rahatlatır.
-dosyalar.* uzun süre üzerinde uğraştığım dosyayı bitirip sahibine verdiğimde acayip rahatlıyorum.
-harçlık. her gün çocuklara veriyorum, üzerimden büyük bir yük kalkıyor.
-akıl/fikir. samimi olarak size fikir danışan birine fikir vermek ve bir gün sizin fikirlerinizle hayatına yön verdiğini görmek acayip güzel bir his.
-umut. kalbi kırık, umudu tükenmiş birine "sen yaparsın" demek ne rahatlatıcı bir şey.
-evdeki fazla eşyalar. muhakkak ihtiyaç sahiplerine verin, nereden bulacağım diyorsanız, belediyeyle irtibata geçin, çoğu belediye gelip evinizden alıyorlar.
-elektronik atıklar. evinizde eski telefon, bilgisayar veya başka elektronik ev eşyaları varsa, kesinlikle çöpe atmayın. elektronik atık firmaları var, onlarla irtibata geçin. büyük bir şehirdeyseniz, evinizden gelip alıyorlar ve o atıklardan elde ettikleri parayla köy okullarına bilgisayar alıyorlar, size de fotoğraflarını gönderiyorlar. atıklarınızın, köy çocuklarına bilgisayar olması muhteşem bir şey..
-yüz. hak eden, sevdiğiniz birine yüz vermek, iyidir, güzeldir, hoştur.

nihale 30 şubat diyorum.

geçen ay ulaştığım, bir whatsapp grubu kurduğumuz üniversite arkadaşlarımdan birinin kitabımı alıp resmini gurupta paylaşması.
diğerlerinin hoş mesajları...
dört yıllık muhabbetin, 22 sene sonra da devam etmesi.
hem vefa hem kıymet.
kitap bir yana yaşanmışlıkların iyi ki yaşanmış olması hissi tarif edilemez.

satın aldığımız her yeni şeyin bizi başka yeni şeyler almaya teşvik ettiğini anlatmak için kullanılan bir kavramdır. her alışverişin birbirini tetiklemesi yani basit bir örnekle; yeni aldığımız elbiseye uygun ayakkabı, çanta, takı hatta mont almamız diderot etkisidir.

yürüyüş. hele bir de denize yakınsa, ağaçlar yeşillikte varsa yürü. ilhamında orada, şifanda.

burada birçok kişinin bahsettiği gibi,hatta günlük hayatta gördüğümüz aslında ehli olmayan kişilerin başa getirilmesi durumu,yani bundan muzdarip çoğunluk.

ben de zorla gidenlerdenim ama şöyle bir ayrıntı var,benim tek derdim yatılı kalmamaktı yoksa kur'an kurslarını çok severim.

çok iyi düşünceli,gerçekten insan olan hocalarım da vardı.tam tersi olan da ..insan her yerde insan.

şimdi ben de yapıyorum o görevi,mümkün olduğunca hayatlarına faydalı olacak,ufuk açacak,farklı bakış açıları,empati duygusu, davranış biçimleri için uğraşıyorum.

her başlıkta olduğu gibi haklı bir isyan olarak genelleme yapmayın beee diyerek bitirmek istiyorum, teşekkürler*

jose mauro de vasconceles'in 12 günde yazdığını söylediği kitaptır. elimde eski bir basımı bulunan bu yönüyle de beni ayrıca mutlu eden bir kitaptır hem de.
kitabın kapağını her açtığımda ilk kez okuyormuşum gibi hissederim. kötü şeyler, üzücü şeyler anlatıyor aslında ama zeze'nin tatlı dünyası kitabı güllük gülistanlık yapıyor benim için.
ortaokula giderken okumuştum ilk galiba şimdiki gibi popüler değildi tabi o zamanlar. birilerine tavsiye veriyordum heyecanla zeze'nin hüznünü başkalarıyla da paylaşmak istiyordum. kimse okumamıştı. ilk okuduğum zamanki kadar büyülü bir kitap değil benim için çok daha etkileyici kitaplar okudum çünkü. ama şeker portakalı kadar her yaşa hitap edeni zor bulunur.

kerem,yağız,yiğit,sarp,can,mete.

antik çağdan günümüze kadar gelen bu terim insanın en iyi durumlarda, mevkilerde olduğunda bile tedirginliğin olduğunu ifade eder.
sicilya kralı olan dionysos fakir bir aileden gelip kıvrak zekasıyla tahta kadar geçmiştir. şiddet ve savaşla da ülkesini güçlü hâle getirmeyi başarmıştır. kılıcıyla da halka gözdağı vermek amacıyla insanların kafasını kesmiş ve adaletli olduğunu iddia etmiştir. demokles bu kralın hizmetkârı aynı zamanda da en yakın arkadaşıdır. sürekli krala yaptığı işin çok kolay olduğunu kılıcıyla her işi hâllettiğini söyleyen demokles, bu sözleriyle kralı bıkkınlığa uğratmıştır ve sonunda demoklese ders vermek amacıyla "krallığın ne demek olduğunu öğrenmeni istiyorum demokles. bir günlüğüne gel ve tahta otur." der. demokles bunu duyduğunda sevinçten havalara uçar. dionysos da adamlarına kılıcını tahtın üzerine gelecek şekilde bağlattırır. ertesi gün demokles gelir ve tahta oturur fakat tepesinde bulunan kılıç sürekli onu tedirgin etmektedir. düşecek korkusuyla demokles o gün hiçbir şey yapmadan günü bitirir. demokles de bu tedirginlikle iş yapmanın ne kadar zor olduğunu anlamıştır.

daha çok siyaset, din ve futbol konularıdır.

şimdiye kadar biri fenerbahçe diğeri galatasaray taraftarı olan iki insanın tartıştığı masadan bir karara varılarak kalkıldığı görülmemiştir.

gece uyayamazlar.

bu hükümetin sayesinde ırkçı faşist oldum. emeği geçenlerin allah belasını versin diyeceğim de şu durumda belasını bulan tarafın biz olduğu görünüyor masmalesef.