karadeniz kıyısı yakınlarında, themiskyra'da (bkz: terme) yaşadıkları düşünülen ve sadece kadın savaşçılardan oluşan ulus.

amazon kadınlarının erkeklerden nefret ettiği söylemlerinin altında yatan birkaç sebepten bir tanesi de, amazon kadınlarının köle olarak kullandıkları erkeklerin, anadolu'da zeus adında erkek bir tanrı çıkmasını duymaları ve bu tanrının erkek olmasından kaynaklı övünmeleri sonucunda, buna çok kızan amazon kadınları; bu böbürlenme karşısında tüm erkek köleleri öldürmüş, cinsel organlarını kesmiş ve ana tanrıçaya sunmuşlardır. o günden sonra ülkelerine erkek girişini yasaklamışlardır.

bu savaşçı ruhlu kadınlar ok ve yay kullanıyordu. bunları rahat kullanabilmek ve hızlı ok atabilmek için, sağ memelerini dağlıyorlardı. uluslarında hiç erkek barındırmadıklarından dolayı amazon kadınları, aralarında en iyi savaşan kadınlar arasından hamile kalacak olan kadınları seçiyorlar ve komşu kabileye uğurluyorlardı. 2 ay boyunca burada kalan kadın, hamile kaldıktan sonra kabilesine geri dönüyordu. kız çocuk doğuran kadınlar; kendileri gibi savaşçı kadınlar yetiştiriyordu. erkek çocuk doğduğu takdirde, doğan çocuk babasına teslim ediliyor ve kadın tarafından bir daha asla görülmüyordu.

sonuç olarak, enteresan bir yaşam süren bu kadınlar günümüzde hala sıkça anılmaktadır. 'amazon gibi kadın' deyişini günümüzde kullanmamıza sebep olan kadınlar, bu kadınlardır.

benimkisi sürpriz olmayandır.

vergi daireleri.

yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
işte,bunun için korkuyorum;
beni de sevdiğini söylüyorsun...

william shakespeare

o konuda yönetime ben de çok kırgınım.

ülkemiz şartlarında yüksek ihtimalle gelecek kaygısı olan konudur

normalde bu tür başlıklara pek yanaşmam, genelde de zaten bilgi içerikli başlıklar ya da tanımlar giriyorum. ama bugün kendim de birşeyi fark ettim; sanırım ben aşkı beceremiyorum. ya da aşk nedir onu tam olarak bilemiyorum. genelde hep neşeli ve esprili bir insanım, benim yanımda bulunup üzgün olan insan pek bulunmaz. çünkü hep neşeli biriyimdir. ama aşka gelince bi içim kararıyo, yanımda ki insanı dahi karamsarlığa sürükleyebiliyorum. yani daha önce bunu deneyimledim, acaba deneyimim kötü bir sonuç üzerine olduğu için sürekli aklımda aşk denilince onu mu yakıştırıyorum, bilemiyorum. adam akıllı aşık falan olamıyorum galiba. ya da sadece bende olmayan belli sebeplerden mütevellit böyle bir genel sorun ortaya çıkıyor. birine aşık olduğum zaman sanki onu kaybedecekmişim gibi, elimden kayıp gidecekmiş gibi. biraz da tedirginlik var dolayısıyla. önce ki yaşadığım olaylara bağlıyorum sanki. sevgilim olduğu zaman da ileri gitmekten tedirgin oluyorum.

kısacası dostlar, aşık olmak güzel falan ama onu da layığı ile yapmak lazımdır. galiba bize göre değil.

bir de tipsiz yazarlar var.
nerden mi biliyorum...

dışarı çıkarken maskelerimi kitap aralarında saklıyorum. cıkarıp taktığımda kitap kokuyor.

tuhaf başlık silsilesi hakkında yapılan haklı serzenişe konu olan cümle.

savunma olarak "formata uygun olduğu sürece her başlık açılabilir." diyorsunuz ve biz de bunu kabul ediyoruz ama sorun "formata uygun olsa da, akla gelen her başlık açılmalı mıdır?" sorusunun cevabında yatıyor. bu tür başlıkların sonu yok. ayakkabı çekeceği denince akla gelenler'den tutun, kara delik denince akla gelenler'e kadar tüm akla gelenler birer başlık olabilir. bu hale getirilen bir sözlükte yazmayı, bu başlıkları açanlar dahil, kimse istemeyecektir.

yapmayın lütfen.

kimse kendinden emin değil. herkesin hayatına rahatlıkla girip çıkabileceklerini sanıyorlar. bir tek kendi zamanları önemli, hayatına girdikleri insanın zamanı yok sanki. bir de fazla aceleciler. hemen her şey olsun istiyorlar da flört döneminde birbirini doğru düzgün tanıyamadıktan sonra bir ilişkiye başlasan ne başlamasan ne.

gözümde şalazyon oluştuğu için kortizonlu iğne yapmışlardı. iğnenin gözüme yapılması ve uyanık olmam dışında bir problem yoktu.

sanatsız kalan milletlerin damarları üst üste binince olan fıtık türü.

hukuk okuyan bir arkadaşım ne zaman bu soru sorulsa evet avukatıyım ilk müvekkilim kendisi diyor ve dünya 1 dakikalığına onun karizmasıyla doluyor.

bence kaşıkla yenir ama ben çatalla yiyorum. neden? belirsiz. kaşıkla yerken sanki çok yemişim gibi hissediyorum ama aynı zamanda çatalla yerken düşen pilav tanelerine de düştüler diye sinirleniyorum. bir çeşit ruh hastalığı olabilir.

her şeyin ne kadar kişi tarafından takip edildiğiniz ile ölçüldüğü sanal bir dünyada* 0 olan yazardır. evet koca bir 0. bu hayatta dahil olmadığım nadir loser gruplarından olduğundan kendimde bu yazarlarla güçlü bir dalga geçme arzusu duyuyorum. evet sizi biri takip edene kadar başlıkta yazıldığı gibi koca bir 0'sınız. entrimi bu yazarlar için şu bakınızı bırakarak sonlandırmak istiyorum:

(bkz: kafacıların favori kötü adam gülüşleri)

aysel git başımdan seni seviyorum

satırlar boyunca aysel'e git diyen ve türlü bahaneler sunan ,sana göre değilim derken bile karşısında artık dayanamayıp diz çökecek kadar aciz, o kadar aşık adama sahip nadide şiir.

ah o aysel bir baksa, dönse, gülse, bir sevse...

video klibi eğlenceli olan bir arctic monkeys şarkısı.

sözleri:

the mirror's image
tells me it's home time
but ı'm not finished
'cause you're not by my side
and as ı arrived ı thought ı saw you leaving
carrying your shoes
decided that once again ı was just dreaming
of bumping into you
now it's three in the morning
and ı'm tryna change your mind
left you multiple missed calls
and to my message you reply
"why'd you only call me when you're high?"
"hi, why'd you only call me when you're high?"
somewhere darker
talking the same shite
ı need a partner
well are you out tonight?
ıt's harder and harder to get you to listen
more ı get through the gears
ıncapable of making alright decisions
and having bad ideas
now it's three in the morning
and ı'm tryna change your mind
left you multiple missed calls
and to my message you reply (message you reply)
"why'd you only call me when you're high?"
(why'd you only call me when you're)
"hi, why'd you only call me when you're high?"
and ı can't see you here, wonderin' where am ı
sort of feels like ı'm runnin' out of time
ı haven't found all ı was hoping to find
you said you gotta be up in the morning
gonna have an early night
and you're starting to bore me, baby
"why'd you only call me when you're high?"
"why'd you only ever phone me when you're high?"
"why'd you only ever phone me when you're high?"
"why'd you only ever phone me when you're high?"
"why'd you only ever phone me when you're (high)?"

bel altı başlıklar ve faşist başlıklar.
ıkisine de aynı mesafedeyim.
çocuklarımda konuşmadığım hiç bir şeyi yazmam.

hücre zedelenmesi sonucunda ortaya çıkan ya da hücrelerin ve dokunun homeostazisini (iç denge) sürdürmeye yönelik ani, saldırgan, lokal koruyucu, onarıcı, kısa süreli bir tepkidir. bu tepki, kendini bölgede sıcaklık, kızarıklık, şişme ve ağrı ile gösterir. bu reaksiyon sonunda yaralı bölgenin rejenerasyonu* ile doku onarımı gerçekleşir.
ayrıca lokal adaptasyon (bölgesel uyum) sendromu örneğidir. hücre ve doku düzeyinde gerçekleşir.