fotoğrafı çeken kişi: will burrard lucas

arabayla giderken yolda kaybolduğunu anlayıp müziğin sesini kıstığı an.

türkiye'nin batıdaki komşusudur. iki ülke arasındaki sınırı meriç nehri belirler. iki ülke halkları yüzyıllarca birlikte yaşamış olduklarından ortak bir kültüre sahiptir. farklı dinlerden olmalarına rağmen, yemekleri, türküleri vs. benzerlik gösterir. ama bundan mutlu olmak, ortaklıkları geliştirmek yerine ne yazık ki iki ülkenin halkları da genel olarak birbirlerine düşmanca yaklaşmaktadırlar. geçmiş geçmişte kaldı. rakı kimin içkisi diye tartışmak yerine gelin beraber rakı içelim denmelidir. evet onlar da iyi içerler.

fransız yazar,senarist ve oyuncu laetita colombani’den -ödüllere doymak bilmeyen- , bir ilk roman;la tresse.

kitapta, toplumun onlara biçtiği rolleri kabul etmeyip, kimseye boyun eğmemeyi tercih eden 3 farklı kültürden kadının, kimi zaman ölüm-kalım savaşına dönen destansı mücadeleleri anlatılıyor.bu 3 kadın çok farklı yaşamlara da sahip olsalar üçünün de dileği aynı; hür iradeleriyle kendi yaşamlarının yegane hakimi ve kurtarıcısı olmak.

hindistan’daki aşağılık kast sistemini kırıp , kızının kaderini değiştirmek isteyen bir anne:smita,
tüm ömrünü adadığı kariyerinin hastalığı yüzünden tehlikeye düşmesine izin vermeyecek başarılı amerikalı avukat:sarah,
aile yadigarı şirketini iflasın eşiğine terk etmeye hiç niyeti olmayan italyan güzeli genç kız; giulia. bu üç kadın, tıpkı bir örgüyü oluşturan 3 tutam saç gibi hiç farkında olmadan birbirine dokunuyor.ayrıca bu kitaptaki bu üç kadının kendi dünyalarındaki mücadeleleri aslında tüm çalışan, topluma faydalı olan ve ailesine iyi birer gelecek sunabilmek adına hiçbir şeyden kaçınmayan tüm kadınların dile getirilmemiş emeklerine ve çabalarına karşı bir saygı duruşu.hem toplumsal farkındalık açısından hem de kadınlara yönelik her türlü baskı, sindirme, ayrımcılık, değersiz hissettirme gibi ne yazık ki çarpık ve kokuşmuş düzenin azimle,kararlılıkla ve elbette güçle üstesinden gelinebileceğinin hatırlatılması.*

yazarın , bu 3 kadının yaşanmışlıklarını ayrı ayrı bölümlerde hep en heyecanlı yerinde sonlandırıp sırasıyla diğer kadının hikayesine dönmesi kitabın sürükleyiciliği açısından inanılmaz bir etki yaratmış.185 sayfalık olmasına rağmen eser su gibi aktığı için vakit varsa tek seferde bile bitirilmesi mümkün olan eşsiz bir kitap.*


detaylı bilgi için

çok onemlidir. üslup insanın kimligidir.

lemmy a fiver nickli yazarın yoldaş benjamin'i çizdiğini düşündüğüm resim

ayrıca, kalemine sağlık.

negatif ve çok konuşan tipler.

bir martin scorsese filmi.

film hakkındaki görüşüm ise şu şekilde:

kendisine "çok güzel bir film" demenin biraz hadsizlik olduğunu düşünüyorum.
daha çok bir manifestoyu andırıyordu. bir şeyi kendi açısından yorumlayıp, sistemdeki hataları ve çarpıklıkları anlatmaya çalışırken sıçtığı noktalar olmuş.

--- spoiler ---

içimiz dışımız g.t, meme ve kokain oldu yemin ediyorum. hani öyle ki; 23 yıllık hayatımda toplasan bu filmde gördüğüm kadar çıplak kadın, g.t ve meme görmemişimdir herhalde.

fakat iki sahnesi (hatta üç) için çok sevebileceğim bir film olabilirdi. birincisi: tabii ki fbi ajanının metroda eve dönerkenki halini gösteren yerdi. adam son derece sıradan bir hayat sürüyor evet, ama onur vb şeylere önem veriyorsanız, bence bir şeyler ifade ediyordu. "iyi" olmak için insanın paraya ihtiyacı yok.
baktığınız zaman jordan için de kötü diyemezsiniz zira şu an adını unuttuğum (mercedes olabilir) çocuklu kadın çalışanın hikayesini anlattığı yer çok dramatik bir başarı ve yeniden doğma hikayesini anlatıyordu. jordan'ın ona nasıl 'yardım elini' uzattığını ve sıfır noktasından armani cekete gelişinin öyküsü normalde, okumaya bayıldığımız başarı öyküleridir. o öyküler ki; insana 'hırs' verir ve kalbindeki ince ve naif duygulara temas eder. bu sahne ile ilgili güzel şey de, bu başarı öyküsünün hiç de öyle içimize işlememesiydi. yönetmen ve oyuncular öyle bir havada sunmuşlar ki "bu ne yeaa" diyorsunuz (filmin başlarında saçının kazıtıldığına ve kadının anlamsız sırıtışına şahit olmuştuk). bu açıdan, oradaki kadını ve fbi ajanını aslında karşılaştırabiliriz. yükselme hırsıyla, insanın kendinden uzaklaşması. elbet, günümüzde bunlar çoğumuz için bir şey ifade etmiyor. fakat olsun, ben sevdim bu iki hikayeyi.

bunun haricinde: matthew mcconaughey'in yarattığı karakter çok az süre almasına rağmen harika olmuş, adama bayıldım.

bir de tabii leo'nun inanılmaz derecede geliştirdiği oyunculuğuna laf atmadan geçemeyeceğim. merdiven ve araba sahnesi fevkalade eğlenceliydi.

--- spoiler ---

the twilight saga isimli toksik seriden bağımsız olarak, mevcut olduğu sahneleri ara ara izlediğim, aklımda repliklerinden çok mimikleriyle kalmış olan ilginç karakter.

michael sheen tarafından canlandırılmış olmasının, karakterin bu derece ilginç olmasında etkili olduğunu düşünüyorum.

dertleri hiç bitmeyen psikolojik sorunlu karakterlerin bir araya geldiği gotik bir beyoğlu apartmanı yaşantısını seyrediyoruz.

1906 - 1936 yılları arasında yaşamış amerika’lı yazar ve şairdir. karanlık fantezi, korku, tarihsel macera gibi türlerde eserler vermiştir.

kaynak

gereksiz bir söylemdir.
yaşananlar üzerine geriye dönüp konuşmak, tespitlerde bulunmak, özellikle de bireysel konuları ele almak ve bunu şu an yaşamayan birinin arkasından yapmak,
bence ahlaksızlığın en büyüğü budur.
bu inandığın ve savunduğun düşünceleri, zeki müren yaşarken neden dile getirmedin de şimdi konuşuyorsun derler adama.

insanı mutlu eden, arkadaşımı ne de doğru seçmişim diye düşündürten olay

kopernik nasıl ki , dünya gezegen konumunun her şeyin merkezinde olmadığını göstermiş, skolastik inancı yerle bir etmişse, charles darwin’ de canlılar dünyasında özel bir yere sahip olmadığımızı göstermesiyle, sırf bu yüzden bile benim için ayrı yerdedir. öyle ya da böyle, kabul edilsin ya da edilmesin, güçlü sorgulamaların önünü açtı ve insan egoizmine esaslı bir tokat indirdi.

ayrıca otobiyografisine “dünyaya yeniden gelseydim, haftada en az bir kez şiir okuyup müzik dinlemeyi kural haline getirirdim.” diye yazmıştır.

led ışık kullanılarak aynada derinlik/sonsuzluk hissi oluşturan dekoratif bir ayna çeşididir.
2 aynayı karşı karşıya koyarak da sonsuz ayna görüntüsünü elde edebilirsiniz.

"sen gelme ulan ayı"

ilkokuldan beri bırakadığım, beni bırakmayan bir karabasan. ilkokul kaçıncı sınıftı tam hatırlamıyorum ama nasıl bu belaya bulaştım hatırlıyorum. komşu kızı fenerbahçeliyim dedi, o zaman ben de fenerbahçeliyim dedim. demez olaydım mınaki. o gün bugün fenerbahçeliyim ben. burdakilerin çoğunun yaşından daha fazla benim fenerbahçe aşkım.

beni bu kadar çok üzen başka bir şey olmadı, ayrılıkları saymazsam. ama bu kadar sevindiren de olmadı, gönül işleri dışında. ne yaparsak yapalım, ne kadar küfür edersek edelim fenerbahçeli olmayı bırakamayız. bugün kederliyiz, sabaha yine her zamanki gibi büyük fenerbahçeliyiz. ama üzmeyin artık beni. ölmeden evvel bir şampiyonluk daha görmek istiyorum ben.

kalbim seni bir yaz kuşu dinler gibi dinler

arada yapıyorum çünkü bazen kendimle bile konuşacak halim yok. zaten açıkken de çok fark etmiyor.

her başlık altına abidik gubidik tanım girdiğinde sözlükte popüler bir yazar olacağını zannetmeyen her yazar, en sevdiğim yazardır.
tanımsız tanımları olmayan, varsa da farkettiğinde editleyen her yazar, en sevdiğim yazardır.
geceye xxx bırak, xxx sorunsalı, sözlük yazarlarının xxx tarzı başlıklardaki girdi sayısı, tanım sayısından epey az olan yazarları da severim zamanla, tanımam lazım.