nedense benim pek hoşuma gitmeyen renktir.

kıyafetlerde vs güzel durabilir ama.

doğru kişiyle evlenmek bir başarıdır bence .bu devirde öyle kolay evlenilmiyor . ama yukarıda bahsedilen nedenlerden değil tabi ki .hayat arkadaşını bulmak herkesin başardığı bir şey değil. ama bunla da göğsünü gere yere övünmezsin .çünkü ınsanlar değişir.

ne eksik ne de fazla, aynen böyleyim. *

/ +kırmızı seviyo musun sen?
-muhakkak. /

sözlük'ümüzün değerli büyüklerinden biri* olan yazarımız. bakmayın büyük dediğime, kastım yaş değil. çok geniş yelpazede kitap ve film ve şarkı arşivi-bilgisi var. tanımlarından gördüğüm kadarıyla fantastik edebiyatla da oldukça ilgili.
aynı zamanda biricik radyomuz, sözlük radyosu'nda da cuma gecelerinde saatler gece yarısının yarısı* olduğunda birbirinden güzel şarkı seçkileriyle bize yayın yapıyor. daha ne yapsın*?

dilerim ki, sözlük ona, o sözlük'e hep iyi gelir; tecrübelerini, fikirlerini hep paylaşır. amaterasu'nun da dediği gibi, sağ olsun, var olsun.

kirazın tadı olarak da bildiğimiz, abbas kiyarüstemi yapımı iran sinemasından bir dram filmi. bireysel bir problemin yanında pek çok sosyolojik gerçeği de iran sinemasının duruluğuyla gözler önüne seren film. bu cümleden sonraki her cümlem çok ciddi miktarda spoiler içereceği için devam edip etmemek size kalmış.

filmde intiharına 20 küreklik toprakla ortak olacak birini arayan bedii, çöp toplayarak geçinen bir adamla karşılaştığında ona üzerindeki kıyafette yazan sözcüğün anlamını bilip bilmediğini sorar. ne yazdığını da ben söylemeyivereyim, izleyen görür. bedii, mimiklerini neredeyse hiç kullanmayan bir adam olmasına rağmen duygu ve kararlarının etkisini gözleri ve göğsünde görülür. filmin bazı sahnelerinde bir tahta gibi duran göğsü heyecanlandığını, nefes alışverişinin hızlandığını belli eder şekilde hızlı ve ritmik bir biçimde iner kalkar.

çekim planlarında güzergahı aracın içinden sadece kuşlar uçarken görürüz. ne zaman kuşlar uçar, o zaman yolu arabanın gözünden izletir kamera. arabasına binen son kişi olan türk adamın bıldırcınları kestiğini öğrendiğinde verdiği tepki de bu mesajı doğrular nitelikte. 20 kürek toprağın pazarlığı süresince durmadan taşınan topraklar, toprakla çalışan insanlar, toprağın kullanıldığı araziler görülüyor. bu toprak çalışmalarından birinde bedii'nin gölgesi ile dökülen toprak birbirine karışıyor ve beni en çok etkileyen sahne de bu diyebilirim.

türk adamla anlaşmasının ardından bir soru işareti bırakıyor, neden çukura kendi aracıyla gitmiyor? teklifini kabul eden birini bulduğu için mi, bıldırcınlar öldüğü için mi, ölmeye kararlı olduğu için mi yoksa zaten ölmekten vazgeçtiği için mi? ki izleyiciyi bu belirsizlikle baş başa bırakıp gidiyor kiyarüstemi.

bedii kendini en mutlu hissettiği yerin, edindiği en iyi arkadaşların askerde olduğu bilgisini sunuyor bize. sıra sıra askerlerden hemen sonra görüyoruz, sıra sıra çocukları. bir... iki... üç... kirazın tadını yeniden almak istemiyor musun?

yemek yiyeceğim bir yerde alternatif çıkışlara bakıyorum yoksa da kafamda canlandırıp ona göre oturma düzeni yapıp oturuyorum.
insanların elindeki telefondan ayakkabısına kadar elleri tırnakları yüzleri saçları hepsi benim için birer kitap gibi,okuyorum ve kişilik analizi yapıyorum hiç yanılmadım analizlerimde.
bir de herşeyi sayıyorum gördüğüm herşeyi hatta tv açıksa o an kaç kişi ya da kaç hayvan var kaç ağaç var gibi.
var bi kaç tane daha.

islamın neye ve kime göre etki kaybettiği sorulsa.. cevap yok.
islamın sana bana, makam ve mevkiye ihtiyacı yok. kral ya da aristokrat elitlerin islama girmesi, islamı yücelten veya şereflendiren şey olamaz.
aksine, islama giren izzet kazanır.

kuran'a göre (bkz: insanların çoğu) zaten islamın dışında.

gece 11 buçuk üst kat komşunun balkonundan feryat figan sesler. neyse banu diyorum geç odana uzan. odama geçiyorum çocuk tepinmeleri ama nasıl gümbür gümbür. sakin ol diyorum sakin ol. aç bir video izle. gece 1 binamızın kıymetli misafirleri gidiyor. binanın içinde uğultular, çocuk bağırışları, kahkahalar... itiş kakış paldır küldür iniyorlar merdivenden...

evimizin hemen karşısı yeşillik alan kim sevmez. gece yarısı bağrışmalar sonra polis sirenleri korkup uyanan ben. yeşillik huzur, yeşillik umut...

sahilde denize karşı huzurla oturuyorum. bir anda pikniğe gelen bir aile sarıyor etrafımı. etrafa dondurma kabı, cips poşeti atan çocuklar çocuğum yapma, atma, al yerden demeyen ebeveynler, zırıl zırıl ağlayan çocuklar hönkür hönkür kahkaha atan megafon yutmuşça muhabbet eden yetişkinler...

bizim toplumumuz; bencil, egoist, cahil, nerede nasıl davranması gerektiğini bilmeyen bir kesim barındırıyor içinde sanki dağdan dün inmişler.
söyleyeceklerim bu kadar saygılar...

son bir kaç gündür sosyal yetilerimi kaybettiğimi hissediyorum. uzun uzun sohbet edemiyorum kimseyle. aşırı geriliyorum telefonla konuşurken bile.

bugün bohemian rhapsody solosunu öğrendim. göründüğü kadar zor değilmiş. sadece sağlam bend yapmak gerekiyor.

karl popper'a ait teori. evet.

sevdiğim insanlar, sevdiğim kitaplar, sevdiğim eşyalarım... kısacası sevdiğim her şeye zaafım var benim. ama tabii en büyüğü sevdiğim bey*.

sebebi, eski türkiye'nin daha huzurlu olmasıdır.

(bkz: başlığı açanın kendini akıllı sanması)

hangi padişah halka sorularak tahta geçirildi acaba söyler misiniz.
boş yapmayın.

ölü ozanlar derneğini izleyenler bilir ki "siz hissetmiyor olabilirsiniz ama biz hissediyoruz " diye bir cümle geçer bu başlığa verilebilecek en iyi cevaptır (bkz: ölü ozanlar derneği)

türklerin almanya'da türkçe eğitim istemesi ile kürtlerin türkiye'de kürtçe eğitim istemesi aynı şeyler değildir kürtler bu ülkeye sonradan gelmemişlerdir zira.