umuyorum ki troll başlıktır. bir öğretmen olarak maaş bordromu, borçlarımı, ev kiramı, giderlerimi paylaşmak isterim çünkü.
başlığı okuyunca ben;

ps: ha bir de bahsedilen meslek gruplarından düşük puan alıp en yüksek maaş alan denmiş, yooo gülmüyorum neden güleyim.*

yazarımızın açıklamaya çalıştığı şeyin türkçe'nin yazıldığı gibi okunması ile alakası yoktur. o konuşma dili ve yazı dilinin yapısal farklılığıdır.

"vericez" yazarsın "vericez" okursun.
"vereceğiz" yazarsın vereceğiz okursun.
"vericez" yazıp "vereceğiz" okuyan olur mu?
türkçe yazıldığı gibi okunur vesselam.

"en uzun yoldur insanın içi "

cahit zarifoğlu

sürekli dert ve şikayet içerisindedirler.
kan emicidir.

kuzey ışıklarını görmek isteyen herkesin hayali savlbard ve kakslautanen.

sabah 8:15 geldi artık yarın mesai başlamadan önce de yamaşito kombamba diyeceğim. bu arada kuzguncuktaki vişneyle bugün tanıştık ama istek parçamı seçmiş olması. nasıl bir tesadüf.

benim için değeri çok büyük olan, limanı ve demir çelik fabrikasıyla sanayi ve deniz ticaretinde adından söz ettiren, hatay'da bulunan güzide ilçemiz*.
çocukluğum ve gençliğimin başları bu şehirde geçti. ilk sağlam dostluklarımı orada kurdum. ilk kez orada aşık oldum.

sahili, petek pastanesi, insanı uçuran yarıkkaya rüzgarları, boğan nemi*, ah o güzel iskenderun döneri, kral künefe, canım lisem paşakaracam*. her şeyini özlediğim canım iskenderun
yazın oradayım ama bu kadar hasret yeter.

zehirdir.

sevgili kıraç. niyetin iyi olabilir belki. ama her şeyin fazlası zarar derler ya. bu ülke gençleri yıllardır milliyetçilik ve islamcılık gibi tamamıyla soyut iki değerin yaylım ateşine tabi tutuluyor. bir kısım insan adeta zehirlendi. diğer bir grup milliyetçiliğin ve islamcılığın arkasına her türlü pisliğin gizlendiğini gördü, tiksindi.

bak sevgili kıraç. ben kendini ulusalcı diye tanımlayanlardan biriyim. sen de kendini atatürkçü olarak tanımlıyorsun. peki öyleyse sormak zorundayım, ne yapmıştı atatürk? savaştan sonra üniformasını çıkardı. o pırıl pırıl takım elbiselerini giydi. istese tam takım üniformasıyla orduyu arkasına alıp ittihatçılar gibi askeri diktatörlük kurardı.

ama o ne yaptı, konumuz o diye sadece müzikten örnek verelim. musiki muallim mektebini açtı, istanbul belediye konservatuarını ve ankara devlet konservatuarını kurdu. istanbul opera cemiyetini kurdu. özsoy operası bizzat onun denetimiyle yazıldı. sayısız opera, operet, müzikal, balolar ve bale gösterisi onun döneminde ülkemize girdi. onlarca saygın müzisyenin yetişmesine imkan tanıdı.

müziğe eşlik etti, dans etti, zeybek oynadı. ortadoğu diktatörleri gibi kamuflaj üstüne güneş gözlüğü takmadı. propaganda marşları ezberletmek yerine halka 'beyefendi' nedir, nasıl olunur onu öğretti. sanata saygıyı, beğeni edinmeyi, estetik zevkleri kazandırmak istedi.

ya sen ne yapıyorsun? şu yaptığın müzik hangi heyacanı, hangi coşkuyu, hangi estetik duygumuz uyandıracak içimizde allah aşkına. dandik bir ritim. içine biraz asker koyayım, biraz mehmetçik, biraz savaş, bir tutam da bayrak serpiştirdik mi tamamdır.

tamam değil kıraç kardeşim. yıllar yılı merkez sağ iktidarda. yıllar yılı bayrak ve din pompalanıyor. ama ne ekonomi toparlanıyor, ne yolsuzluğun önü alınabiliyor ne de toplumsal barış ve huzur sağlanabiliyor. gelişmiş ülkelerin çocukları her gün vatan, bayrak diye ortalıkta mı dolanıyor? elin ingilizi bayrak desenli çorap, hatta don giyiyorken senden 40 kat kaliteli hayat yaşıyor.

bu gençlik dünyayı tanıyor sevgili kıraç. artık soyut değerlerin hüküm sürdüğü romantik çağlarda yaşamıyoruz. bayrak deyip durmak karın doyurmuyor. seninse mehmetçikle bir tuttuğun topçu zaten milyonlar kazanıyor. sıkıntıyı çeken biziz yani, yapacaksan bize yap bir şarkı. yoksa da bırak iki maç izeleyecek garibanın sinirini bozma.

cahilce bir sözdür. müslüman değilim ancak başkasının dini veya siyasi görüşüne saygısızlık etmek her şekilde aşağılık bir davranıştır. eğer seni rahatsız eden veya kurallara aykırı bir davranışı yoksa karışamazsın. bir insanın başındaki kumaş parçasının başkasını ilgilendirdiğini sanmıyorum.

pirinç pilavı yapmak öyle zordur ki amazon ormanlarında bir kelebek kanat çırpsa pilavınız tutmaz. her seferinde farklı sonuç veren nadir yemeklerden biridir.

yazar kişilerinin ne yaptığını öğrendiğimiz başlık.

bugün, bu ara tavrım bu.
başlık başlık gezip atar gider yapıyorum.
ortam gerilince ben de geriliyorum.
ponçik gidip yerine kadırgalı aysel geliyor.

çok güzel soğan doğrar

+40 yaş gençliği şarkısı.
bir yukarıda yazan yazar gibi apartmandaki komşu kızlarıyla anılarımız olan yaz şarkısı.

düşünce uykuyu kaçırır. düşünmek ıstırabı göze almaktır.

mantık evliliği yapmayı düşünüyorum.adaylar için exel tablosu yapıp evlilik için kriterlere uygunluklarını 10 üzerinden değerlendiriyorum.en yüksek puan alan kazanacak.

hala anlayamadınız değil mi? önemli olan haklı ya da haksız olmak değil. kavganın kazananı yoktur. ya kaybedersiniz ya da daha çok kaybedersiniz. önemli olan kalp kırmamak. önemli olan yargılamadan, karşılıksız sevebilmek ve iyilik yapabilmek. haklı bile olunsa özür dileyecek kadar asil olmak, bilge olmaktır. egonuzu kontrol edemediğiniz sürece, o sizi kontrol etmeye devam edecek. böyle olduğu sürece tüm dünya sizin bile olsa asla mutlu olamazsınız. *

dengesizliğim. ruh halim o kadar geçişli ki hızına yetişemiyorum.

hele şu efendiliğe, hele şu tatlılığa. hani hep garip duran "seni kızıma alacağım" neşesinde amcalar teyzeler vardır ya ilk defa onları anlar gibi oldum mesajlaşınca. neyse, nickaltı övücülüğü başlığını hortlatmayalım. üf nebiçim yazar.