biraz tuhaf gelecek ama reklamların hakim olduğu bir distopyada yaşıyor gibi hissediyorum. sosyal medya, televizyon, caddeler, sokaklar, apartmanlar vs vs. gözümüze sokulan birçok yer. eşyaların değeri ve reklamı arttıkça insanlığımızın değeri maalesef azalmaya devam ediyor.
tanım: paranın insanlardan daha önemli olduğunu gösteren modern kölelik ilanı.

kaşıkla yemeği tercih ederim. çatal biraz uğraştırıyor.

zamanında stalin'in istediği ve bizimkilerin rus korkusundan, batıya yanaşmamıza sebep olan üç şehirden birisidir.
diğer iki şehir ardahan ve artvin'dir.

kayra/olmadım say

"insanla sınandım inatla inandım
kendimle sınandım ısrarla yanıldım
bir akşam öyle sarhoş olmuşum ki utandım
doğmadığımı sandım keşke hiç yanılmasaydım

garip bir lekeydin hemen fark edildin
sessiz evlerin çocuklarından sade biriydin
suratlar izledin isimler ezberledin
şimdi kim miyim? hatırlatın bilmek isterim

görmedin say, olmadım say, doğmadım say"

akrabaların 'bizim dişleri de bedava yaparsın artık eheheh' laflarına maruz kalmaktır.

'dişçi' değil 'diş hekimi' hekimi denmesini istediğinizde 'duyar kasma yieeaa' gibi saçma sapan laflara maruz kalmaktır.

başka bir evrende en güzel halinle, sen hayata karış ben daha da biteceğim

'bitmişse yapılacak bir şey yoktur. meftayı bırakıp hızlıca uzaklaşın.' dediğim başlık.

olmadı en çok kahve yapılır. güzel olur.


tam olarak böyle başladım ilişkiye.
canım benim ya nasıl polyanna?
her şey hallolur, her şey yoluna girer, sevdikçe değişir... kafamda zilyon tane kendimi kandırma planları.

sonra mı?
4 sene sonunda zoraki ayrılık.

bilir kişi komple değişecek bu dedi. ben tabi biraz yine zorladım. ee iyileşir belki dedi. oldu mu? yoo daha da beter oldu.

adını madını değiştirdik işte. isim soy isim yaptık. yine olmadı.

hepimizin hayal ettiği ayrılık şekli bu evet.
ama malesef o bile olmadı. en son engelledim gitti.
yahu insan gölgesiyle kavga edebilir mi?
ediyordu. işin kötü tarafı beni de dahil ediyordu.

şimdi tavrım bu. onlar duygusal kaoslarda boğulsun dursunlar ben yaşama nasıl yetişirim derdindeyim. bakıyorum sıkıntı var bir mola alıp topukluyorum.
tavsiye edilir.

felsefi bir kavramdır. bilginin, düşüncenin, önermenin özelliğidir.

bir bilgi gerçeklik kavramına uygunsa veya düşünme yasalarıyla çelişmiyorsa felsefeye göre ''doğru''dur.

portakal sözlük olmasını beklerdim.

şüphesiz dedikodudur. dedikodu da vazgeçilmez geleneklerimizdendir.

geçmişim beynimde fırtınalar koparırken ben çaresizce bir korkuya teslimim. korkuyorum, çok. bedenim bu korku hissine tepki olarak titriyor. yaşamak istemezdim tüm bunları. her gece o korkuya teslim olmak istemezdim. kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum ama telkinlerim yetersiz kalıyor. son 3 yıldır ara ara zihnimi bulandıran bu korku beni öldürüyor. yapmam lazım, bir şeyler yapıp bu korkuyu unutmam lazım. kendime kızıyorum, bağırıyorum, dövüyorum ama nafile. ben kimseye anlatamadığım bu korkuyla hep yüzleşiyorum. bir şeyler yapmam lazım, eğer o şeyi yaparsam bu his geçecek. çözümü olduğunu bilmeme rağmen korkuyorum. ben korkuyorum ve benim saçlarımı okşayıp sakinleştirecek kimse yok. aksine yaftalayan çok. korkuyorum, tek bildiğim bu. düşünmemek için, hissetmemek için biraz önce damağımda ilacımı erittim. uyku lazım, çokça uyku, sonsuz uyku. hissetmek istemiyorum bunu. çözümü olan bu şeye ulaşmam için daha zamanım var. güzel kızım, bahtı yaman kızım.. titrek ve ürkek olma, herkese gösterdiğin gücünü yeniden kullan.. yok yetmiyor, korkuyorum.. gözyaşlarım yine akmaya başladı.. ben çok korkuyorum.. kimden nasıl bir yardım isteyeceğimi de bilmiyorum..

oğlum kızım, anneniz babanız size hiç mi öğretmedi ? iner inmez yapılacak ilk iş plakayı ezberlemektir. bunu da biz mi söyleyelim ?

üniversitede ev arkadaşım olan x ve misafirliğe gelen diğer arkadaşlarla beraber evde takılırken arkadaşın biri ayıp bir cd çıkadı vcd oynatıcıya taktı. izlendi bitti. bilen bilir ozamanın vcd oynatıcıları power tuşuna basar basmaz çalışmaya başlar. basmadan da cd yuvasını açamazsın.

neyse konumuza dönelim; ertesi sabah kız arkadaşlarımız ve arkadaşları kahvaltıya gelmiş ve biraz müzik açmamızı istemişlerdi. power tuşuna basar basmaz amanınnn one unutulan cd çalışmaya başlamış, herkes kıpkırmızı olmuştu.

tabi ben, "ulan x ulan x izliyorsun bari cdyi içinde bırakma" kızlar kusura bakmayın demiştim.

evet arkadaşım x sen fırından elinde sıcak ekmekler ile geldiğinde ortamdaki sana olan bakışları anlayamamıştın ama yapacak birşeyim yoktu. affet beni.

vee beklenen geldi. eryaman’da her yeri bembeyaz yapmıştır. sabaha güzel bir sürpriz oldu, mutluyum.

içimi gıcıklandırmış olan sorunsaldır. şimdi bakıyorum sol frame’de hep aynı yazarlar entry giriyor, sözlüğü ayakta tutmak için ellerinden geleni yapıyorlar. bir de online olup da yazmayanlar var mesela, bunlar ne yapıyor lan? hocam biz burada canla başla entry girerek mücadele edelim, diğer sözlüklere karşı kendimizi küçümsetmemek adına kendi çapımızda akış sağlayalım ama bu online takılıp da entry girmeyenler de özel mesaj aracılığıyla flörtleriyle at koştursun.

oldu mu şimdi? olmadı. herkes elini taşın altına koysun ve entry girsin, bu rezillik de burada bitsin. sizlere çağrımdır insanı sinirlendirmeyin. bak yine çarpıntım tuttu benim!

(bkz: 1.75 oynatma hızında izlenilen şeyler)

(bkz: rastgele kaptan)

günaydın sözlük. tam olarak böyle uyandım ama olsun. yine de günaydın sözlük.

mutlu olmak istiyorsan, herkes gibi yaşarken kimse gibi olma.
-paula hawkins