yolculuğa çıkmak..bir zirveden kuş bakışı bakmak,durgun bir denizde yüzmek..doğanın içinde kaybolmak..

karbondioksidi oksijene çevirecek fabrikalar olmadığına göre, elde imkan varken mutlaka ağaç dikilmeli.

"sonunda bu da oldu" ya da "olacağı buydu" başlığı.

bence şöyle yapalım; her hafta kura ile belirlenen bir grup olsun ve yine kura ile belirlenen bir üyenin seks hayatını yerinde incelesinler. kiminledir, haftada kaç kez sevişir, hangi pozisyonları gole çevirmeyi sever falan, bunlar hep araştırılsın. biz de merakımızdan kurtulalım. yoksa ben uykusuzluktan öleceğim yakında, sözlükçülerin seks hayatının nasıl olduğunu düşünmekten. bana bunu yaşatmayın daha fazla lütfen*

abd'li modern gerçekçi akım ressamı (1955).
ressam, eserlerinde sıklıkla denizi işliyor. aşağıdaki tablosunda da deniz kenarındaki kadınlar, su püskürten balinayı heyecanlı şekilde seyrediyor. resime bakılırsa renkler epey canlı duruyor.

yaratıcılığını konuşturmaktır.

yaratıcılığı öldüren farklı bakış açısının insana ne katacağını farkına varmayan kişilerin beyanı niteliğinde. hepimiz farklı olmalıyız bence güzel olan bu. tek düze düşünceye hakim olan sıkıcı bir dünyaya tahammül edemem gibi. farklı düşüncelere saygı duymayanlar bizi mahvediyor sadece. dünya kimsenin etrafında dönmüyor ve senin doğrun senin için bir başkasına dayatmadan yaşamayı denemelisin huzuru bulacaksın.

potter serisi, yüzüklerin efendisi, alacakaranlık.. kısaca gerçek olamayacak hiçbir şeyi sevmiyorum.

"mütemmim cüz olamadım hiçbir aşka pollyanna"

-didem madak

eller buz gibi olur, oturduğunuz yerde farkında olmadan bacağınızı sallarsınız

inşaat amelesi - bel fıtığı
veteriner - brusella
pilot - vertigo
futbolcu - als
boksör - parkinson.

aynı mahlası aldığımızı görünce içimin ısındığı yazar. çünkü aurora olmak başkadır.
keşke mahlasimiz gibi resim yeteneğimiz de benzese, zira ben kendisi kadar yetenekli değilim.

kara cehaletin kız çocukları üzerinde vuku bulmuş hali..

ferdi tayfur seven yazar. ferdi tayfur seven insandan zarar gelmez. sevincini, üzüntüsünü, yalnızlığını ve kalabalığını kendi içinde yaşar. içi yanar, huzuru kalmaz, o da özler, sanma ki yaşıyordur ama çiçekler açar, böcekler öter, nisan yağmurunda ıslanır. allahım sen bilirsin.

ne olursa olsun orada bir sürü insan öldürülmüş, kınamak, seslerini duyurmak güzel şeyler.
parasal ve askeri açıdan yardıma gelirsek, kendi kendimize zor yetiyoruz.
israil’i boykot etmek desek zor iş, nasıl edeceksin? ithal ettiğimiz israil ürünlerinden kaç tanesini kendimiz üretiyoruz? ayrıca israilli insanların bir kısmı filistinlilere zulmetti diye hepsi suçlu değil, boykot onların da hakkını yemek olur.
bence seslerini duyursak yeterli.
umuyorum ki yahudiler ve müslümanların barış içinde beraber yaşadığı günleri görürüz.

eeee yeter be bu ne klişe biraz özgün ol diyerek röveşata ile karşılık verdiğim kız.

it's haram. haraaam.

işte eylül geldi çattı. mutsuzlar için mevsim yapmışlar sanki. bir ağlayıp bir gülen hava, tıpkı bizim gibi.

eylül tam da yolculuk ayı gibi değil mi? her anlamda... her nereye ise yolculuğun pek afili olur. dökülmüş yaprakların hışırtısıyla yürürsün yolları. hafif bir esinti uçuruverir saçlarını. hele o renkler... soğuk, silik, hem karanlık hem aydınlık. tıpkı bizim gibi.

eylülde bir olmamışlık var sanki. yaz mevsiminin eğlencesi bitmiş ama kış mevsiminin ızdırabı da yok. öyle arada kalmış. hayata tutunamamış insan gibi bir mevsim yapmışlar. ama ne edebiyatı yapılır değil mi eylül ayının? hüznün yüzünü çizdirseler mesela eylül yaz gitsin.

sonbahargillerden eylüldeyiz. mutsuzuz ama öfkeli de sayılmayız. birtakım delirmeye yüz tutmuşların uğrak mevsimi. ne de yakışır ama eylülde delilik.

üşümeye başlayan ağaçlara bakıp sorarız: gelir mi bir daha sevgili yaz mevsimi? ya da gelmese daha mı iyi?

öncelikle dikkat çekmesi adına bu platforma dahil ettiğiniz için gerçekten teşekkür ederim kendi adıma. ciddi anlamda sorun olan şeylere önem verilmiş bu kısa videoda. bu sene ya da bugünden sonra bi şeyler değişir ; daha fazla kadın cinayeti,istismarı ya da vahşet haberi duymayız diye umut ediyorum her şeye rağmen.

kusura bakmayın dayanamadım yine bırakıyorum.

6 veya 7 yaşlarında bi çocuk. aramızda geçen diyalog.
+adın nedir
-ali
+okula gidiyormusun sen ali
-evet
+hangi okula
-anadolu lisesi
+ne yapıyorsun orda
-oyun oynuyorum