hakikaten örnek vatandaş

cennet mahallesi çiçekçi pembe ve ayyaş yunus

diktatörlük vardır.
özel mülkiyet yoktur.

çok ama çok büyük bir isimdir. kemal sunalı sadece komik biri zannetmek çok yanlıştır.
bu adam sanatçıdır bir kere büyük bir sanatçıdır hiç bir zaman hak ettiğini alamamıştır. filmleri televizyonda dolaşırken çıkıp bir şey dememiştir. (hala televizyonlarda dört dönüyor)
güldürü nedir ne değildir bütün meselelere hakim bir ustadır.
sinemada kemal sunal güldürüsü adlı makaleyi okuduktan sonra kendisine bakışım ve yaklaşımım değişti.
kendisini sadece komik biri zannedip izliyordum ama öyle değilmiş.
bir düşünmek lazım neden bu halk kemal sunal filmlerini sürekli izliyor yani bildiğin bir filmi neden sürekli izler bir insan? levent kırca bu konu hakkında şöyle diyor.
orada çok önemli bir şey var kemal sunal filmlerinde bizim halkımızın tavır ve davranışına yakın çok önemli geleneksel bir yapı var. kendi halkımızın bir parçası o bir demet yeşil soğan ,bir tencere kuru fasulye ,o bir dilim ekmek

bu aslında yıllardır sorduğumuz soruya bir cevap niteliğinde.
peki müjdat gezen kendisi hakkında neler diyor bir bakalım bu çok ayrı bir bakış açısı ve çok önemli.
bir kere kemal sunalın dünya çapında bir sinema suratı olduğu atlanıyor görmezlikten geliniyor. kemal sunal dünyanın neresinde olursa olsun ne kadar kötü film yaparsa yapsın tutar. çünkü sinemanın bir illüzyonu vardır. bütün mesele suratla ilgilidir.

kesinlikle çok büyük ve çok önemli bir söylem.
kendisinin filmlerinde komedi güldürü hep vardır ama izleriz çünkü dramatik bir tarafı da vardır bekleriz o dramatik tarafı.
yüzünü hep gülerken gördüğümüz kişinin dramatik bir şekilde üzülmesi veya kötü bir harekete maruz kalması seyirciyi çok derinden etkiler çünkü onu sahipleniriz.
kemal sunal hakkında bir sürü yorum var bir sürü söylem var ama bu iki söylemi ele almamın sebebi çok farklı.
herkes kendisinin iyi bir komedyen olduğunu biliyor ama suratını dramatik tarafını kaçırıyoruz.
not: alıntılar kemal sunal yüksek lisans tezinden alınmıştır.

yine bir "biz halktanız" mesajı. abi bu nedir ya , ne kadar ucuz tavırlar. yahu askerliğini yapmış herkes gayet iyi biliyor ki sınır bölgesindeki karakollarda bile yemek masaları dolu.

ayrıca bu halk, "aa bakan bey de bizim gibi yiyor.
" diyeceğine neden doğru dürüst masasında yemeğini yiyemediğini sorgulamalı. garibanlık, kabullenmişlik bu kadar mı nüfuz etti millete ?

odatv4.com/neden-masa-degil...

kendini kandırmayı becerebilen yaşamayı da becerir. sad but true.

artık bu kafa gitti tam tersine erkekler eşlerinin çalışmasını istiyor.tek başına geçinmenin zor olduğu bu günlerde bu tez'de kendiliğinden çürümüş oluyor.

alışması zaman isteyen bir meret. bu teknolojik zamazingo yüzünden odada 15-20 dakika fare aradım.

efenim cibinlikli, kuş tüyü yastıklı yatağımda, hülya avşar'lı yatak reklamı tadında "yaşasın yatağım" edasıyla uzanıp siz değerli arkadaşlarımın tanımlarını okuyor ve mesajlaşıyordum. derken odada stereo bir tıkırtı, ciyaklama benzeri tiz sesler duymaya başladım. bir oldu, iki oldu dedim ki ya böcek bu ya da fare. eğildim karyolanın altına baktım, şifoniyeri çektim arkasına baktım, yok lanet olasıca hayvan. uzandım telefonu elime aldım, yine aynı ses. dolaba tekme savurdum, içinde beni alanın yaşayacaği çeyizim bulunan eski sandığı yumrukladım, yok, hiçbir canlı korkudan panikleyip kaçmadı etrafa. bir daha uzandım, youtube anasayfamdaki avrupa yakası kesitlerini izleyeyim dedim, burhan'ın sesi yanımdaki komodinin üstündeki kulaklıktan geldi. püh! meğer telefon da bu alete bağlıymış, duyduğum tıkırtılar da telefonun klavye ve dokunmatik ses efektleriymiş. ne kadar malım yarabbim.

(bkz: farid farjad)

(bkz: hollywood sinemasında oryantalizm)
(bkz: kadınların en güzel tarihi)
(bkz: osmanlı'da seks)

gerçekçi olmayan bir şekilde yüksek standartlar koyma ve bireyin değerini bu standartları karşılama becerisiyle ölçme eğilimi olarak tanımlanır. özelliklerine bakacak olursak
-yüksek standartları vardır, bunlar karşılanmadığında ciddi sıkıntı yaşarlar.
-hep ya da hiç bakış açısına sahiptirler.
-mükemmellik kabul edilebilir tek başarı seviyesi olduğundan ve gerçekte kimse mükemmel olmadığından bu insanlar içten içe kendilerini başarısız görürler.
-özünde koşullu kendilik değeri duygusu vardır. onlara göre onlar sadece son başarıları kadar iyidirler.
-daha iyi olmaya bitmek tükenmez dürtüyle kendilerini paralarlar. elestirel iç seslerinin "daha fazla uğraşmalıydım" gibi şeyler söylediğini görürüz.
-olumsuz değerlendirmeye odaklanma ve ondan korkma. o mükemmel kabuğun altında bolca hayal kırıklığı ve endişe vardır.
-yanlış bir seçim yapmaktan korktukları için çok kararsızdırlar.
julia cameron şöyle söylemiş: "mükemmeliyetçilik en iyisini aramak değildir. mükemmeliyetçilik bize yaptığımız şeyin hiçbir zaman yeteri kadar iyi olmayacağını, yeniden denememiz gerektiğini söyleyen, en kötü tarafımızın pesinde olmak demektir. "
birden fazla mükemmeliyetçilik tanımı vardır. aslında böyle olan insanlar çoğu zaman bunun farkında bile olmazlar. farkına varılıp üstüne gidildiğinde aşılabilecek bir sorundur. hayat kalitesini düşürür. ben kendimi asla mükemmeliyetçi olarak nitelendirmezdim ancak bununla ilgili bir kitap okuduğumda fark ettim ki öyleymişim. önemli olan kısım fark edebilmek. fark ettikten sonra müdahale edebiliyorsun ancak. hayatının her aşamasında insan kendine objektif bakabilmeli. eleştirel olmalı bu kendini geliştirir ancak bunu yaparken şefkatli olmayı da unutmamalı. yoksa hiçbir şey onu tatmin etmez.

tanım giren herkese teşekkür ederim* teveccühünüz..var olun sevgili yazarlar..*

ne dolu boşluk ama! bir yandan bu durumu değiştirmek için çabalarken bir yandan psikolojini sağlam tutmaya çalıştığın bir boşluk.

yaşananlara deneyim olarak bakmak. iyisiyle, kötüsüyle.

"...
beyoğlu'nda bi tramvay
raydan çıkmış vay
sensiz bunca yıl nasıl yaşadım ah
vay ki ömrüme vay.

ağaçlar bizim gibi uyurlar
uyanırlar bizim gibi
şimdi sokaklar buseler ordusunda
çünkü sen geldin aşk sana benzedi

öyle bir rüya öyle."

haddinden pahalı hediyeler, gösterişten daha varoş bişey yoktur

her eski sevgilide aynı duyguyu hissettirmez. duyup da ‘çok mutlu olsun ya iyi bir insandı‘ diyebiliyorsanız sizin için çoktan bitmiştir. duyunca içinize bir taş oturuyorsa yarım kaldığına inandığınız birşeyler vardır. hayatta elinden geldiğini yapmanın rahatlığı diye birşey var. eğer gerçekten elinizden geleni yapmanıza rağmen sonuç buysa acı ama yolunuza bakmanız için net bir gerekçe olur. acaba kalmaz , mis . kimse kimse için hayati değildir. kader kısmet bazı şeyler. olmamışsa vardır bi sebebi. çok da takılmamak lazım.

almanya kökenli istatistik kuruluşu statista'da yayınlanan veridir.

--- alıntı ---

37 ülke arasında başının belaya gireceğine inandığı için sosyal medyada siyasi görüşlerini paylaşmaktan en çok çekinen halk türkiye (%65), ezici çoğunluk kendini ifade etmekten korkuyor.

--- alıntı ---



diğer bir istatistik ise sodev'e ait.

--- alıntı ---

sodev'in araştırmasına göre türkiye ifade özgürlüğünün olduğuna en çok inanan seçmenler ak partililer (%73) ve mhp'liler (%55) .
chp'lilerin %76'sı, iyi parti'lilerin %80'i, hdp'lilerin %82'si türkiye ifade özgürlüğünün olmadığını düşünüyor.

--- alıntı ---



bu konuda ayrıntılı bir tweet dizisi için buradan

allah yazmayı denemelisiniz.

koşun gelin, acayip saçmasapan bir şey oynuyoruz şuan ahahahaahah.