çok iyi replikleri olan film ama aralarında bir tanesi var ki insanı oturduğu yere çiviliyor ve yutkunmakta bile güçlük çektiğini hissediyorsun.

"yoruldum, patron. yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. insanların birbirine kötü davranmasından bıktım. her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. anlıyor musun? "

bir çocukluk rutiniydi. masallara inanan ancak masallarla büyümeyen, hayatın gerçekleri ile olgunlaşan neslimizin özelliği. dayak yemeyen anne tanımadım, dayak yemeyen öğrenci görmediğim gibi. sokaktaki çocuğun çocuğa zulmünden bizde payımıza düşeni aldık. askerde her türlü hakareti duyup bizde vatanı bekledik. memuriyette sabır taksimetresi tavan yapalı çok oldu. sonra da diyorlar ki - fotoğraflarda biraz gülümse. yüzüm hala ıslak yastığa dayalı.

ingilizcesi çok şahanedir; to be or not to be.

benim için baklavadır. sanırım kalitesiz baklavalar yediğim için olabilir. kalitelisi gerçekten güzel oluyor çünkü..

gerçekten bu kadar sinir bozucu çok az şey vardır. yapmayın arkadaşlar bitirsin ondan sonra ne diyecekseniz diyin.

eksik bilgi veren erkektir. erkeklik kategorileri tam olarak şu şekildedir:
185 ve üstü : erkek oğlu erkek
180-185 arası: erkek gold sürüm
180-175 arası: erkek s plus
175-170 arası: düz erkek
170: erkek mini edition (halk arasında erkeğim diye ortada gezen sürüm)

okumadım ama uzun olduğuna göre haklısın.

takılmadan motosikletin anahtarının çevirilmemesi gereken koruyucu ekipman. tüm gerçekliği ile hayat kurtarır.
benim tercihim eski bir model de olsa shark explorer carbon skin, hem şık hem sağlam. muadillerine göre de oldukça iyi puanları vardı. vizör ya da goggle kros gözlüğü seçeneğinin olması ile de gayet kullanışlı bir kask.

bir laf vardı: güçlü olucaz diye diye hamal hasan olduk diye. *
benim durumum tam olarak bu. bu benim tercihim elbette. böyle olmaya da devam edicem ama bakıyorum da değeri olmuyor böyle insanların. bak prenseslere, hayat onlara güzel.

sanma, sanı, zannetmek anlamlarına gelen kelimedir.

insan zanların, oyalanmaların ve zehâpların devletiydi.
-şule gürbüz

güldürü ustası, tiyatro sahnelerinin en büyük oyuncularından biri olan, kemal sunal kültür sanat ödüllerinde en iyi tiyatrocu seçilmiş devlet sanatçısı nejat uygur’un benim için unutulmaz olan tiyatro oyununun adıdır.

nejat uygur kendine has bir tiyatro anlayışı ile çok uzun süre yüzümüzü güldürmüştür. kelimeleri yanlış söylemesi, küfürlü bazı espirileri ve genelde yanlış anlaşılmaya dayalı espirileri bir zaman sonra genç tiyatro izleyicilerine hitap etmemeye başlasa da her zaman başımızın tacı olmuştur.

en ünlü oyunu cibali karakolu olsa da minti minti benim en sevdiğim oyunudur. oyunda nejat uygur köpekten kaçarken bir eve yanlışlıkla giren bir çocuğu canlandırır. adı da elbetteki minti minti’dir. ev ahalisi bu çocuğu yeğenleri zannedince de işler yavaş yavaş çığrından çıkar daha sonra ise güldüre eğlendire tatlıya bağlanır. ama arada her nejat uygur oyununda olduğu gibi insanların gözlerinin yaşarmasına neden olan bir bölüm vardır.

çok küçükken izleyip gözlerimden yaşlar gelene kadar güldüğüm ve çok da uzak olmayan bir geçmişte kaybettiğimiz büyük ustanın bir oyunu hakkında tanım yazmak beni mutlu etti.

tanımı ustanın bir sözüyle bitirmek isterdim ama yapmayacağım. anlayan anladı onu.

karmakarışıklaşmaktayım.

anlamlı sorulardan biridir.
bu zamanlarda kendimi dinliyorum.şu an ikimize de iyi gelen tek şey.
canım kendim.

"büyük bir hayal kırıklığı yaşayıp
ben artık kimseyi sevemem deme!
unutma ki,
en güzel çiçekler
mezarlıklarda yetişir"
-nazım hikmet

herkes gibi ben de hayal kırıklıkları yaşadım. bir daha sevemem de dedim ama işte öyle olmadığını anladım. ya da sadece sevmekte değil. bir daha güvenemem dedim güvendim. tabii her seferinde de hayal kırıklığına uğrayacağız diye bir şey yok. zamanında yaşadığımız o hayal kırıklıkları bizi ilerisi için hazırlıyor ve daha sonrasında şansımız yaver de giderse bu sefer yaşamıyoruz hayal kırıklığını bu sefer başarıyoruz. hem ayrıca ne güzel demiş nazım hikmet. ben hep hayal kırıklığına uğradığım zaman aklıma bu sözler gelirdi. umut etmeyi asla bırakmazdım. o anın beni bitirmesine asla izin vermezdim. şuan bir hayal kırıklığı yaşasam yine aynı sözler gelir aklıma ve ben yine içimi ferah tutarım bilirim ki nasıl her gecenin bir sabahı varsa bu hayal kırıklığının da bir sonu var.

hemen hemen her akşam yaptığım eylemdir.

hatta babamdan da azar işitiyorum bazen.

sonuna kadar desteklediğim topluluktur. herkes bilir diş hastalığı, diş rahatsızlığı nasıl süründürür insanı. dişçilerimiz kesinlikle gölgede kalmış kahramanlarımızdır.
her türlü uplanması gereken başlık.
+1

güzel bir şehir ama önlenemeyen bir koku var.son zamanlarda nasıl bilmiyorum ama benim aklıma o koku geliyor.ha bide kediler çok sevecen ve sıcakkanlı,hemen geliyorlar yanınıza sevebiliyosunuz falan.

bende olmayan ve hiçbir zaman da olmayacak gibi duran istek. gerçekten oturup saatlerce çalışabilenlere de helal olsun diyorum.