odanın haram olduğunu öğrendiğim başlık. bundan sonra salonda yatacağım. teşekkürler şeriatçılar.

aynı zamanda 2015 ankara saldırısı olarak da anılır. barış mitingi için 10 ekim 2015’te ankara gar’ında toplananlara bombalı saldırı olmuş, 103 kişi katledilmiştir.
bugün 6. yıldönümüne giren ankara katliamında sanıklardan bir kişi ışid bağlantısını itiraf etmiştir.


yoldaşlarımızı asla unutmayacak, hesabını soracağız.

unutulmuş bir yaz için şiiri ile tanıdığım ve bütün şiirlerini ezberlediğim büyük şair. şiirlerini okudukça, insanı insan yapanın derinlerine iniveriyorum ama yine de öyle bir derinlik hâli ki bu, bunda muhakkak bir yücelik var diyorsunuz ister istemez. kendisinin de söylediği gibi: "derinlik de bir yükseklik biçimi değil midir? "

--- alıntı ---

yazdan ne kaldı sana yazdan ne kaldı
birkaç dize ölü ozanların gezindiği
kimsesiz romanlara sığınan yürek ağrısı
denizle aranızda ortak dil gibi
usulca çoğalan yaz kederleri

--- alıntı ---

onur saylak'ın sesinden dinleyince olmayan karşılıksız aşkın hatta direkt olmayan birinin derdini insanın üzerine yükleyen canım cemal süreya şiiri. cemal süreya'nın şiir derlemesi olan sevda sözleri kitabının mektuplarda kalanlar bölümünde yer alıyor. yanlış hatırlamıyorsam 323. sayfada olması gerek.

ben öyle pek cemal süreya şiirleri sevmem, bu şiir de zaten pek cemal süreya'nın kaleminden çıkmış gibi değildir hatta dürüstçe ben hayatımda hiç aşık da olmadım ama dolambaçlı cümlelerden sıyrılıp, bütün o gizli anlamlardan ve edebiyatın olanak tanıdığı bütün bu labirentten silkinip çıkarak öylece; sade cümleler ve karşılıksız aşkın tüm çıplaklığı ile yazılmış bir veda mektubu gibi ağır bir şiirdir bu bence. bir veda mektubu gibi ağır ve külfetli. sımsıkı kapanmış bir kapının altından sızan bulanık ve siyah bir su gibi insanın zihninden içeri dolar. aydınlığın tüm camları büyük bir gümbürtü ile zemini boylarken ufak bir çatlaktan içeri sızan ve ne var ne yok yutan dev bir karanlık veya gözün gözü görmediği kül rengi bir sabahı kaplayan ağır bir sis gibi. benim bin türlü kelime karmaşası içinde kendime bu şiirin ne hissettirdiğini anlatamama karşılık cemal süreya bu şiirde en basit cümleler ile insana o hissi yaşatıyor, başka sözüm yok. yaşamadığım bir duygunun da tarifini verebileceğim daha fazla cümlem de yok zira.

dur bacım daha yeni kahvaltı ettim böyle tanımlara hazır değilim dediğim başlık. (bkz: swh)

thomas edison ile görüşmeye gittiğinde asistan olarak kabul görmeyecek kişi.

edison, görüşmeye gelen asistan adaylarına çorba ısmarlarmış. eğer aday çorbanın tadına bile bakmadan tuz dökerse, onun ön yargılı biri olduğunu düşünerek onu işe almazmış edison. tabii buradan edison'un da ön yargılı biri olduğu sonucu çıkıyor bana göre ama neyse...

daha ne yapabilirim ki? elsa'nın koltuğunu mu çalayım?

acayip, garip tuhaf şey anlamına gelir.

ne kadar iyi niyetle olursa olsun yapılmaması gerekendir. özellikle bir şeyleri tepsiye bırakmaya çalışma ya da tepsiden alma eyleminin yapılmaması gerekiyor.
en fazla boşları masanın garsona yakın kısmına itebilir, çöplerinizi bir araya toplayabilir ve küllüğü işlevi dışında kullanmayarak yardımcı olabilirsiniz.

öğrenciyken bir süre garsonluk yaptım. elleri küçük bir insan olarak büyük ve çok dolu tepsileri taşırken tedirgin oluyordum çünkü çok iyi niyetle de yapılsa tabak/bardak gibi şeyleri elimdeki tepsiye koymaya ya da benden önce davranıp tepsiden almaya çalışanlar oluyordu. bu yapıldığında garsonun kendine göre ayarladığı tepsi dengesi bozulur, diğer eli doluysa ya da boşluğuna gelirse tepsinin dengesini ayarlayamaz ve istenmeyen kazalar yaşanabilir. hem garson hem kendiniz için tepsileri rahat bırakın.

türkçesi uzaya giden adam şeklindedir.
nasa, esa, csa veya jaxa tarafından eğitilmiş sertifikalandırılmış uzay insanlarına astronot, rus uzay ajansı tarafından eğitilmiş ve sertifikalandırılmış uzay insanlarına kozmonot denir.

düşünüyor gibiydi hâli. güvercinler ekmek kırıntısı peşinde,
martılar simit, kedilerse iki lokma bir şeyler...
insanlar durmaksızın koşuşturuyordu, kimisi işe kimisi okula kimisi de boşluğa.
birbirinden habersiz insanlar yağmuru düşüyordu yerden. herkesin yapacak bir şeyi vardı.
boşlukta süzülmek de bir iş sayılırdı nihayetinde.
gün akıp giderken ve kendini geceye teslim ederken bile hâlâ düşünüyor gibi bir hâli vardı oturduğu tahta bankta.

yine hiçbir şey olmaz. birkaç kişi gözaltına alınıp sırtları sıvazlanarak evlerine gönderilirler. zira bu ülkede normalde suç olan her şey, hdp ye, hdp lilere yapıldığında normal karşılanıyor. buna kimsenin şaşırmamasıdır en büyük tehlike.

izleyin şimdi bunu nasıl normal bir şeymiş gibi göstermek için uğraşacak olanları...

modern zamanlar'ın en sevimli isyancısı, tüm zamanların en komik aktörü.

an'dayım çok teşekkürler. iyilikler dilerim kuzguncuktaki vişne. bir sonraki yazara bulutlar dilerim bembeyaz hayal dolu , güneş dilerim aydınlık yılları/yolları aydınlatan ve kalbini ısıtan. gönlünce yaşamanı dilerim gönülden. *

insan olduğunun unutulması. özellikle ülkemizde kadın insan yerine konulmuyor, herkes mal gibi sahiplenme derdinde. evlenirsin hizmetçi olursun, çalışırsın aranıyor olursun ama asla insan olmazsın.

dayatılmış bir güzellik standartı var ve buna uymadığında ötekileştirilirsin. kadın dediğin güzel giyinmeli, mutsuz olmaya hakkı olmadığından her daim bakımlı ve güler yüzlü olmalı.

erkeklerin yapmak istemediği işleri bildiğin için yapmak zorunda kalırsın. sanki doğuştan sana yüklenmiş bir özellikmiş gibi bildiğini düşünürler ve sen kadınsın o erkek, yapamaz o derler.

biri senle bir şeyler yaşamak istediğinde kabul etsen de etmesen de ötekileştirilirsin. özellikle kabul edilmediğinde yemediğin küfür, girmediğin sıfat kalmaz.

daha bu liste uzar fakat benim yazdığım her kelime içimi daraltıyor, isyan bayrağı çekmeme adım adım yaklaştırıyor beni. tek istediğim insan yerine konup herkesin kendi işini görmesi. bu kadar zor değil fakat bazılarının konforları bozulmasın diye kadınlar çekiyor bütün çileyi. sesini çıkartınca da yine ötekileştiriliyorsun. kısaca kadınsan her türlü ötekileştiriliyorsun.

sözlük tarafından nedensizce hesabı silinen yazar. evet şu anda bir nedeni yok. varsa da şu andan itibaren nasıl bir neden peyda olacak merakla bekliyoruz.

edepten, terbiyeden yoksun insan sorusu.

yahu bunu bir insan neden sorar? istemiyor olabilirler, sağlık problemleri olabilir vs. birçok neden sayılabilir. ama bu soruyu sormanın bir nedeni yok. tamamen terbiyesizlik.

halamın 6 sene çocuğu olmadı. ne zaman çocuk mevzusu açılsa gözleri dolu dolu olurdu hep. sürekli tedavi gördü, şükürler olsun şimdi evlat sahibi ama o yaşadığı acı, duyduğu sözler hep birilerinin yanına kâr kaldı. değer mi insanların kalbini kırmaya? ne gerek vardı yaftalamaya?

bazı şeyler sorulmaz, sorulmamalı, merak edilmemeli. herkes haddini hududunu bilmeli.

sürekli negatif olan insanlar.sanki tek sen sıkıntı çektin,dünya başına yıkıldı. ses tonu bile sizi hayattan bezdirmeye yeter de artar.