çok kabaca, iktidarın ya da egemen olanın hangi insanın yaşayacağına, hangisinin öleceğine karar vermesidir. hatta sadece yaşayanların değil, kimin doğabileceğine de etki etmesidir.

bu bağlamda iktidar olanın gücünün belki de en üst sınırı olabilir. yani tam olarak ölüm ve yaşam üzerinde muktedir olmaktır.

çok yüzeysel bir başlangıçtan sonra sözü bu kavramın mucidine bırakmam gerekir. kamerunlu düşünür ve siyaset kuramcısı achille mbembe’ye.

okumak isteyenler için makale

frodo bey.

maşallah; bu sözlüğe katılalı henüz 2 ayı geçmiş olmama rağmen, yazıların ve yazan kişilerin büyük bir çoğunluğunun seviyesine, olgunluğuna, cinsellik ve küfür vurgusu olmadan yazmalarına şapka çıkarıyorum. umarım kaliteli insan ve yazar sayısı daha fazla artar; daha fazla okuyan olur.

evi ona bırakıp gitmek isteğiyle yanıp tutuştuğumdur. resmen aklımızla oynuyor yahu. şak diye gelsem ne yapabilirsin ki, diyor. peki ya şak diye gidiversem kim tutabilir ki beni, diyor. daha karpuz keseceğdük diyemiyorum...

canlı vücudunu oluşturan, görev bakımından en küçük birim.

aynı zamanda suçluların kapatıldığı küçük oda ve gizli örgütlerin oluşturduğu topluluk anlamına da gelir.

“eğilip bükülme devrinde değiliz. türkiye’yi aydınlığa çıkarma gibi bir mesuliyetimiz var. belki o gün gelirse, beyoğlu yine bir kültür sanat merkezi olur, ben de tekrar sokağa çıkarım.”

o gün gelecek, hepimiz seni anacağız.

kediler kesinlikle havaii adaları falan olurdu. oh bol güneş gel keyfim gel 24 saatin 18'i yatış.

yu hua - yaşamak.
jaguar yayınları, sayfa 42.

daha az şerbetli ve daha hafif olan baklava türüdür. normal baklavadan 2 bilemedin 3 adet yediğinizde keser fakat kuru baklava öyle değildir. yedikçe yiyesiniz gelir. bir antepli olarak kuru baklava favorimdir.

cümlesi çelişkili gelen bir tanımlama.

adam ediliyorsa nasıl başkasına kaptırılıyor?
başkasına kaptırılıyorsa nasıl adam oluyor?
öncesinde adam değilse neden birlikte olunuyor?

sağolsun muhalif kesim için kullanmak üzere yeni sıfatlar kazandırmıştır. biz genelde terörist, vatan haini, çapulcu vs. gibi sıfatlara alışıktık.

(bkz: köhne bizans)

keşke giyildiğinde görünmezlik pelerinine dönüşse denilesi.

sorumluluk alamayacak ya da kendinden ödün veremeyecek insan için doğru bir önermedir sanırım bende böyle düşünenlerdenim

sözlüğe eğlenmek için gelen yazardır. (bkz: ben)aklıma eserse karalarım bir şeyler işte.

karışmayın birbirinize,
bergen kankiniz yeter hepinize,
saatler geceyi gösterince,
herkes çekilsin köşesine..

insana huzur veren bir havası vardır. mezarlık, kimine huzur vermez, ölüm ve korkuyu hatırlatır ama o mezarda yatan şey ölünün çürümüş bedenidir, ruhu değildir. köyün serin havası, ölümün soğuk yüzünü hissettirmez, unutturur hatta.
kavak, dut, ceviz ağaçlarının serinlik verdiği, etrafında yıkılacak gibi duran duvarla çevrili, içinde dokunulmamış çeşitli bitkilerin bittiği, ücra köylerin mezarlıklarında mola vererek bir fatiha okumak, kıyısında biraz oturup dinlenmek, toprağa yeşile dokunmak, oranın kendine has kokusunu içine çekmek ve bu şehir hayatında karşılaştığımız bir şey değildir. arada bir karşılaşınca bu da insana farklı bir hissiyat katar.

bazen, uzun yolculuğa çıkıldığında camdan bakıldığında, bir tepenin üst kısmında, etrafı derme çatma bir duvar veya çitle çevrili, üzerinde farklı ağaçlar bulunan ama en çok da servi ağaçlarının hafif rüzgarın vurmasıyla ağır ağır sallandığı yeşillik bir alan gözümüze çarpar. ağacı olmayan, duvarı alçak, yolla aynı hizada olduğu için rahatlıkla görülebilen mezarlıklarda, mezar taşları beyaz mermerden olduğu için de uzaktan bakınca da ilk başta koyun sürüsü sanılabilir.

oturuyorum bir bankta.
bulut marangozuyum ben.
atölyem gökyüzü.
geçip gidiyor bulutlar.
yontuyorum her birini gözlerimde.
kimisi bir hayvan kimisi bir nesne.
hayat buluyor düşlerimde.

ferhan şensoy'un dehasını ilmek ilmek işlediği oyun.
kişisel iletime aldığım bir bölümünü şöyle bırakayım.

up! başlığı takibe aldım. başlık sahibi yazara teşekkürler.