insan sağlığı için gerekli aktivitedir. sadece kilolu insanların spor yapması gerektiğiyle ilgili yanlış bir algı var. ancak sağlıklı kalmak için her insanın yapması gerekmektedir. kilolu bazı kadınların pazartesi başlayıp salı günü bitirdikleri aktivitedir.

fransa'da gazetenin yayginlastigi 19. yuzyilin ikinci yarisinda iki farkli gazetecilik anlayisi ortaya cikmisti: bir entelektuel gazete, bir de bilgilendirici gazete. bilgilendirici gazete, bilgileri olabildigince objektif, kendi yorumunu eklemeden, sadece halki bilgilendirmek icin vardir. entelektuel gazetenin ne kadar objektif oldugu tartisilir. cunku entelektuel gazetenin kendi bir ideolojisi vardir. bu tip gazetede yazanlar, makale yazar gibi haber yazar. kendi makalelerinde haberi kendi bakis acilarina gore yorumlarlar. bu gazete sadece bilgi vermek icin degil, ayni zamanda gazeteci kendi fikrini paylasabilsin diye vardir.

peki bugun ki gazeteler nedir? cogunlugu entelektuel midir, yoksa bilgilendirici mi? bugunku gazeteler tuvalet kagididir. dunyanin neresine giderseniz gidin. gunumuzde gazeteler, entelektuel icerikten yoksunlar. gazetecinin bir fikri, bir argumani yok. ama bu gazeteler objektif de degil. hatta ve hatta, bu gazeteler, eskiden entelektuel gazete denen gazete kadar bile objektif degil. cunku gunumuzde gazetelerin bir ideolojisi yok ama onun yerine tuttuklari bir parti var. gazete gercegi kendi tuttugu partinin lehine degistiriyor. bu gazetecilik degil, partizanliktir, yalanciliktir.

meksika kültürüyle ilgili bir konusu olan, disney animasyon filmidir.

şarkıları ayrı güzel, karakterler ayrı tatlı, hikaye ayrı eğlencelidir. uzun zamandır bu kadar zevkli ve güzel hikayeli animasyon izlememiştim. favorim olan wall-e filmi kadar etkilenmesem de kesinlikle defalarca izlerim.

nerede dilsizleşmişse bir kuş, nerede ağlamışsa bir çocuk, nerede acımışsa bir yara.
kimin payına düşmüşse vakitsiz vedalar, en güzel haykırışlar onun olur.

bet sesli (ama çok güzel söylüyorlar bakmayın siz. betliği olgunluklarından), dünya tatlısı olgun ama yere düşmediklerinden kendilerini çocuk diye lanse eden portakalalrdan oluşan koro. içlerinde de hep sevdiğim isimler var. valla öyle sükseli bir çıkış yaptılar ki programı dinleyemenler pişman dinleyenler hayran. benden herkese ayran.

benimdir. çok utanıyorum bu durumdan. şimdi ağlayarak tiktok hesabı açıp ağır çekimde kameraya yürüdüğüm videolar çekeceğim. bu utancı ancak böyle temizleyebilirim...

birikir, birikir, birikir... toplamaya üşenilir ve kirli sepetini boylar.

hazırlan sözlük yola çıkıyoruz!
sırt çantanı valizini topla, yüklen. yolun ağzında, yükler omzunda dur ve ufka bak.
hatırladığın, anlatmaktan keyif aldığın ne var ne yoksa yığ şimdi ortaya! evet evet ortaya tam şuraya bi' yere.

kahkahalar, yolda zevzeyenler, neşeli yolculuklar, hüzünlü ayrılıklar, yolda toplayanlar, yolda unutulanlar, yoldan çıkanlar, yolda kalanlar, yoldan arta kalanlar...
o paralel evrenden çaldıklarımız...
canımız ne isterse, döke saça anlatalım, anlat istiyoruz bu akşam sözlük.

birlikte yola çıkmayı, birlikte yolda olmayı özleyen yoldaşlar olarak, biz -miko, ben ve öbürsü- hasretimizden prangalar eskittik. öbürsü'nün deyimiyle "yol da yol" diye kavruluyoruz adeta. dedik ki öyleyse sözlüğü de közleyelim, ateşi harlayalım da hep birlikte yanalım.
yola çıkmasak da yola çıkalım!
kalkış saati 21:00, yer o ağacın altı.


görsellerin piri gibi arka'aşımız, her görselimizin duayeni cenk'in arka bahçesi'ne teşekkürlerimizle.

tam 22 gün sonra bu hanım iki yılın ardından istanbul'a ayak basacak. lütfen çabucak geçsin bu 22 gün.. çok özledim.. iyileşmeye gidiyorum, evet iyileşmeye. şifam orada biliyorum. yalnızlığımın saltanatını kuracağım, oyna devam kaldığın yerden bergen!

eşofmanın tarzına göre yorumlanması gereken erkektir. açıkçası hayatımda hiç bir kızla buluşmaya gitmedim ama gidecek olsam ışıklı mışıklı adidas eşpfman giymem. biraz koca popolu olduğum için belki düzgün bir siyah eşofmanla gidebilirim.

ama bence en doğrusu siyah bir kot pantolon ile gitmektir.

yok mu birileri?
olsa sanki sana söyleyeceğim hemen.

kar yağmış.
doğduğum günün gazete manşeti kar yağısıyla ilgili. yok öyle büyük bir felaket de olmamış. çiğ düşmemiş. ya da kış yaşanmayan bir ülkede de doğmamışım. mevsim de zaten kış. “dondurucu soğuklar geliyor” da haberin devamı. hiç mi sorunu yokmuş ülkenin? bir acayip durum.

hannibal lecter.

tutunacak bir dala, başını yaslayacak bir omuza, hayatını yaşanabilir kılmaya çalışan insandır.

-ev almak,
-araba almak,
-genel olarak birçok şeyi almak eskisi kadar kolay değil..

ne güzel.
dualarında bizi de unutmaz inşallah.

evsiz alkolikler gibi yuvarlak sandalye düzeninde oturup birbirlerine hikayelerini anlatacak ve sonunda alkışlar eşliğinde dağılacak gruptur.

yoruldum patron...
(bkz: the green mile)

uzakta olan ve gelmeyeceğini bildiğimiz halde içimizde "denize nazır oturanlara" ithaf edilmiş bir şarkıydı. her seferinde gözümüzde yaşlarla sahile koşuyor. ıslaklığın, yüzümüze çarpan rüzgarın etkisiyle yanaklarımızda bıraktığı, buz gibi soğukluğu hissediyorduk.

ağıttı aslında, nehir gibi gözyaşları bırakan. hiç bitmeyecek olan "biraz" a söylenen.

edit: " birazdan dönerim.."

cehape zihniyetinin olduğu yıllar her yer bardı ve bu yüzden cehape bir sürü bar men arardı, ve bu yüzden de işsizlik çoğalırdı. bir sürü rakı, bira, aklınıza gelebilecek tüm içki türlerini hem ithal ederdi.

sonra ak parti geldi yol yaptı şükür.