değerli oldukları, dinlendikleri, ilgiyle kabul gördükleri hissiyatı oluşturur.
gördüklerini yapacakları için, siz konuştuğunuzda onlar da sizi can kulağıyla dinliyor olacak.
dinlenen bir çocuk duygularını çok güzel ifade etmeyi öğrenir. duygularını ifade etmeyi öğrenen bir çocuk ise, empati yapma becerisi kazanır. özgüven problemi yaşamaz. değersizlik hissi yaşamaz.
onu can kulağıyla dinleyecek öyle çok kişi var ki dışarda.'' çocuğum beni dinlemiyor, benimle konuşmuyor, odasına kapanmış çıkmıyor.'' diyorsunuz ya hani.. zamanında yeterince dinlenmemiş çocuklar, ergenlikte aile bağları pamuk ipliğine bağlı yaşıyor.

bazen çok konuşuyor, hep aynı şeyleri söylüyor ve bu hayat telaşının içinde çok bunalıyorken dinleyemiyoruz. ama genel manada çocuğunu can kulağıyla dinleyen, söylediklerini merak eden, önemseyen ve bundan keyif alan; onunla sohbet etmeyi sabırsızlıkla bekleyen, birlikte kikirdeyen ebeveynler olmamız dileğiyle..

ilk aklıma gelenler; hande yener yalanın batsın, göksel depresyondayım, yalın ellerine sağlık, grup gündoğarken ellerimde çiçekler.. bu şarkılar bayağı ses getirmişti. biz de sürekli dinliyorduk.

yabancıların bir lafı var, çok sevdiğim (bkz: beauty is in the eye of the beholder).

bize ise "güzellik bakanın gözlerindedir." gibi çevrilebilir fakat aslında anlamı tam öyle değildir.

kimilerine göre hiç bir şey olmayan yerde bile, birilerine göre güzellikler silsilesi olabilir, şeklinde bir anlam barındırdığını söylemek daha doğrudur.

nicaltı olmayan yazarlar, gizli birer hazine olabilirler.

başlıkların ilk ve son sayfaları arasında, sol frame de kaybolan nice başlıklar arasında kalan güzelim duyguların, tanımların, tespitlerin, esprilerin mimarı olabilirler.

ve inanın, bir düşünce, belki bugün değil ama bir gün bir insanın fikrini değiştirebilir.

bu düşünceyi belki onlarca enrty arasında dolanırken tesadüfen bulur ve o zaman yazarlar nick altınıza. işte o değerli bir nicaltı olur. yazdıklarınız gerçek bir etki yaratmıştır çünkü.

aynı zamanda büyük sanatçılara, edebiyatçılara bakıldığında, kaç tanesinin yaşadığı dönemde taktir edildiğini görürüz ki. hep eziyet çekmişlerdir, bugün taktir ettiklerimiz. o kadar çok örnek var ama, kafka sık gelir aklıma. düşünsenize, yaşarken tek bir kişi bile yazdıklarınız okumamış ve dünyaya veda ederken kendiniz hakkınızdaki düşünceleriniz sadece hayal kırıklığından ibaret. hemde öyle ki arkadaşınızı çağırıp yazdıklarınızı yakmasını istiyorsunuz. düşüncelerinizin yıllar sonraki nesillere şekil vereceğini bilmeden.

o yüzden yazın dostlar. taktir beklemeden yazın. şu hayatta ne yaparsanız karşılık beklemeden yapın.

kimse görmese de duymasa da, o ağaç düşmüştür.

malatyada genelde önce haşlanıp sonra kızartılarak yenilir. kıymalı harca ceviz de konur. lezzeti uçurur.

ilk kadın muhtarımız

bir keresinde toplu bir arkadaş buluşmasında yanıma okuldan en yakın arkadaşım, karşıma da pek haz etmediğimiz biri oturmuştu. biz de selfie çekermiş gibi yapıp onun fotoğrafını çekmeyi planladık. ne işimize yarayacaksa artık... ama komik-gülünç bir hâli vardı o sıra, ondan olabilir.
neyse tam fotoğraf çekecektik kameranın arka flaşı patlamasın mı.. herkes direkt bize baktı. o da hemen anladı tabii. beni mi çekmeye çalışıyordunuz diye söylenmeye başladı. o anki şokla bir şey de diyemedik özür dileyip kalktık masadan. çok utanmıştım ama hâlâ aklıma geldikçe gülerim.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)

(bkz: yok öyle bir şey)

sözleri murathan mungan’a, müziği minnoşum derya köroğlu’na ait fırtına şarkısının sahibi müzik grubu. gece gece canlar çekti.
geçse de yolumuz bozkırlardan
denizlere çıkar sokaklar.

bu aslinda yaraticinin "adil" oldugunun gostergesidir. simdi kulaga biraz garip kacabilir ama dusunuldugu zaman mantikli olanin bu oldugunu gayet net anlasilir. allah kisilerin yaptigi eylemlerde hangi davayi güttüğünden cok, davasi ugruna sarfettigi cabasina bakar. dusunmeyen, uretmeyen, cahil kalmayi tercih eden, sapkin geleneklerini surdurmeye devam eden bir kitleyi sirf kendine "lafta" inandigi icin koruyup kollamasi adaletsizliktir. boyle bir toplumun bati'ya muhtac olmasi, bati'dan medet ummasi zaten kacinilmaz sonudur. ne demek istedigimi ozetleyen tesadufi denk geldigim bir sözü şuraya ilistireyim;



ha bir de dedigimi destekleyici cok sevdigim bir ayet-i kerime'yi de eklesem;

çocukları baskı altında tutarsanız veya çok fazla rahat bırakırsanız karşılaşılan durum, gelir ve ailenin eğitim seviyesiylede doğru orantılı olduğunu düşünüyorum

eğer hiçbir fotoğraf bilginiz yoksa ve alalade şekilde çekilirse teletabi güneşine benzer bir sarı daire olması muhtemel durum. *

allice miller yetenekli çocuğun dramı
öz şefkatli farkındalık christopher k. germer
beden kayıt tutar bessel a.van der kolk
seninle başlamadı mark wolynn
pembe fili düşünme zeynep selvili çarmıklı

bir sirk cücesi olan hans’ın güzeller güzeli trapezci cleopatra’ya duyduğu imkânsız aşkın ve arzunun hikâyesini anlatan 1932 yapımı bu film, ilk dakikalarından son sahnelerine dek, “ötekilerin" ve "ayrımcılığın" ne olduğuna dair pek çok soruya ilham vermiştir.
freaks

gösterildiği yıllarda seyirciler dayanamayarak sinemayı terketmiş, sonra da filmin sinemalarda gösterilmesi yasaklanmıştır.
sinema tarihinin en rahatsız edici filmlerinden biri olarak kabul edilir.
film adından da anlaşılacağı üzere ucube olarak nitelendirilebilecek insanların hikayesini anlatırken bir bakıyorsunuz ki gerçek ucubeler fiziksel tuhaflıkları nedeniyle diğerlerini ötekileştirilip aşağılayan ve her istediğini yapma hakkını kendinde gören "normal gözüken" insanlar.

efenim dünyanın en huzur verici mutluluğudur. koca bir dönemin (üstelik online dönemin) tüm sorumluluklarını tamamlamak, artık bir süre derslere girmeyecek olup ödev, vize, final ile uğraşmayacak olmak insanı göklere çıkarır.

tabii bunlar hemen olmaz, insan bir şaşkınlık geçirir önce, ''gerçekten bu dönem bitti mi?'' diye sağa sola şaşkın bakışlar atar. fakat evet! bitmiştir. artık kitap okumanın ve dizi, film izlemenin vaktidir. artık bir diğer dönemi bekleme vaktidir!

evet, kahvaltımı bir kutu dondurmayla yapıyorum. bizimkisi bir aşk hikayesi...

çığ*

telefon konuşması sonunda telefonu arayan kişi kapatır.

bir sene geçti. koca bir sene, neler oldu neler. hiç yaşamamış olmayı dilerdim bu seneyi. unutana kadar acıyla, nefretle hatırlayacağım. bihter'in behlül' ün gözlerinin içine baka baka bu sözleri demesi.

daha sonra başka bir bölümde " en çok görmedik istediğim şeyi gördüm senin yüzünde deyip cümlenin sonunu "hayal kırıklığı" ile gülerek bitirmesi...

ve yine başka bir bölümde
firdevs hanımın : artık onlara kimse engel olamaz birbirlerini seviyorlar görmüyor musun? sorusuna
bihter'in: "ölüyorum anlasana. gözlerimin önünde birbirlerini seviyorlar. ben işkenceler içinde kıvranırken onların mutluluğundan ölüyorum. anne ben ölüyorum yardım et" diyerek ağlaması.

t: ask-i memnu dizisinin unutulmaz replikleridir. adnan bey'in sürekli nihal'e tatlım yerine taklım demesi, bihter'in peyker'e sürekli doruk'u öp benim için demesi, geleceği gören behlül'ün "hadi bakalım bayıl da şimdi görelim hadi bayıl " deyip nihal'le dalga geçmesi, bihter'in sinirlenip cemile'ye "salak misin cemile?" diye kızması gibi sayamadığım kadar birçok replik barındıran dizidir. ayrıca şu videoya da çok gülerim.
nihal saçmalama makyajın akacak

2.ci sezonunu heyecanla beklediğim , ingiliz yeraltı dünyası dizisi.

sizi olduğunuz gibi sever, hatalarınızla birlikte.
ego yapmaz, o aramadı ben de aramayayım demez.
en önemlisi kafanız fena uyuşur o arkadaşla.
sabahlara kadar muhabbet edersiniz de
anlamazsınız güneşin nasıl doğduğunu
iyi ki varsın en iyi arkadaşım!