genel olarak bi olay yok ama bir çocuk gördüğüm de onun bana gülümsemesi dünyanın en güzel tebessüm ettiren olayı oluyor benim için.

keşke saniyelik olsaydı, saatlerce sürdü diyor ve anlatıyorum.
bugün her zamanki gibi derse girmek için sabah erkenden kalktım. ilk dersimin boş olduğunu gördüm ve şarkı dinlemeye karar verdim. ikinci dersin saati gelince onun da boş olduğunu gördüm. sözlüğe gelip (bkz: 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı) gibi başlıklarda dolandım. hâlâ dersin başlamadığını görünce arkadaşıma "hocalar neden başlatmıyor dersleri?" diye sordum. arkadaşımın cevabı aynen şu "bugün 23 nisan, hep neşeyle doluyor insan!" evet o ana kadar 23 nisan'da ders olmayacağını akıl etmeyip çok erken saatte kalkmakla da kalmayıp saatlerce dersin başlamasını bekledim. şimdi de bunun burukluğu var üzerimde.

bir solukta okunamayacak, üstüne düşünülecek çok katmanlı bir sadık hidayet kitabıdır.iç sıkıntıları ve bunalımları geçirebilirsiniz okurken gayet normaldir. fakat oldukça güzel kitaptır, neredeyse her cümlesi altı çizilesidir.

1) boş kağıda bile imza atma.

2) kimseye güvenme.

3) anne ve babanın uzak dur dediği şeylerden ve kişilerden uzak dur.

4) bir hayalin varsa, gerçekleşene kadar kimseye bu hayalinden bahsetme.

5) zakkum ağacı yaprağını ısırmayı sakın ama sakın deneme. ben denedim, denemez olaydım.


tanım : geç öğrendiğimiz gerçekleri paylaştığımız başlıktır.

cok fedakarlik...verdiginiz her bir taviz,yaptiginiz her bir fedakalik dozunu astiginda sizi degersizlestirecektir,tecrubeyle sabit.

vay be. ben neymişim de haberim yokmuş.
yine de okuyan, oylayan herkese " en güzel dilekleriniz gerçek " olsun diyorum.
sağolun varolun.*

eğer hayatınızda bir ted mosby yoksa, muhtemelen bu kişi sizsiniz.

bu aralar taktığım meyvedir. avakado desenli çorap mı dersiniz, pijama mı dersiniz ne bulsam alıyorum...... anlamsız bir aşk oldu aniden..
ayrıca sabah kahvaltısı için kısa bir tarif vereyim : krem haline getirdiğiniz avakadoyu kızarmış dilim ekmeğin üzerine sürüp, üstüne de spagetti şeklinde dilimlediğiniz omleti ekleyip yemenizi tavsiye ederim.. *

" nankör insan, her şeyin fiyatını bilen hiçbir şeyin değerini bilmeyen kimsedir. "
oscar wilde .

demokrasi ve özgürlük söz konusu olduğunda mangalda kül bırakmayan o...pu çocuklarının hain saldırısıdır. bugün de dördüncü yıl dönümüdür. 39 emniyet personelimiz, 7 sivil vatandaşımız bu hain saldırıda şehit oldular. etrafta parçası kalmayan iki teröristi ölüden saymıyorum.

türk evladının panzehiri hafızasıdır. coğrafya kaderdir deyip özgürlük dilenen yavşakların ne olduğunu hatırlayın, hatırlatın.

dua ile halının üstünde uçmayıp mersedesle gezen dayının yağmurlarla yangını durdurma fantezisi.. kesinlikle aynı şeyleri yemiyoruz içmiyoruz okumuyoruz bunlarla.. yedikleri ekmek bile farklı bu kafa başka türlü olmaz insanda. he oradan sahile uğra rus duası için belki gelirler..

a.b.d'nin boston şehrinde 1924 yılında doğmuş ve film yıldızı olmaya gittiği los angeles'da, 1947 yılında bedeni karın bölgesinden ikiye bölünmüş şekilde bulunan kadındır.
black dahlia adlı film onun hakkında yapılmıştır.

yanlış hatırlamıyorsam batman filminde bir sahne vardı. "iyi olmak için, içinde mutlaka biraz kötülük olmalı, kötü olmak içinse, içinde hiç iyilik olmamalı." diyordu. başlık aklıma bunu getirdi.

bağımlılık yaptığı taktirde herkesin içinde yalnız kalmanıza sebep olacak durumdur ki bence eftal olan da budur.

" geniş, siyah gölgesi hayatımı kaplayan,
tepemde kanat germiş bir kartaldır yalnızlık.
kalp çarpıntılarıyla günleri hesaplayan
bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık. " cahit sıtkı tarancı

ırkçılık bir hastalıktır.

onur haftası geldikçe hortalayan tiplerdir. anlamıyorum size ne insanların yönelimden. niye bu kadar nefret dolusunuz.
ne olursa olsun bana ne demeyi öğrenin.
birinin size gerçekten zarar vermediği bir şey için ortalığı ayağa kaldırmaya değer mi gerçekten? intihar edenler bile oluyor. bunu bir düşünün. sırf böyle oldu diye toplum yüzünden öldürülenler var. cidden üzülüyorum bu halde olmamıza.

iskender.

amca geç oldu, git yat istersen.

tütün kolonyası

dede evinde geçen bayramların sembolüdür benim için; tariş tütün kolonyası.
heybetli bir cam şişesi vardı. kokusu ağırdı, keskindi. bayram kahvaltısının hemen akabinde çıkardı sahneye ve bayramı bu koku başlatırdı.