çok ilginç bir durum gerçekten bir insan kürtmüş, çerkesmiş, gürcüymüş ne bilem rusmuş hiç ilgilenmem. hiç sormam yahu bana ne?

bir ırkı bir grup insanı her neyse komple değerlendirip genelleme yapmakta çok komik. yahu bir aile bile diğer bir aileden farklıyken bir ırkın birebir sizin ırka benzemesini nasıl beklersiniz? size benzemiyor diye aşağıda görürsünüz? yani bazen gerçekten bu insanlar magarada mı yetişmiş diyorum. bu cümleleri nasıl kurabiliyorlar.

bu fikir özgürlüğü ya da fikir beyan etmek değildir. hadsizliktir. uslüp bilmezliktir. saygısızlıktır.

bu arada kürt değilim. olmam gerekmiyor bunları düşünmem için. ben bir süredir akışla hiç ilgilenmiyorum sanırım neden olduğunu hatırladım.

eski yazarlardan çoğunun gittiğini gördükçe içim bir burkulmuyor değil. ondandır uzun zamandır girmezdim sözlüğe. ama hayat ya bu; birleri gider birileri gelir.

(bkz: eskiden huralar hep dutluktu)

sting-shape of my heart.

o kadar da pahalı değil, zaten indirimdeydi.
kendime en çok söylediğim yalan olur kendisi.

eskiden insanlar hapşırmanın yaşamsal gücü emdiğine inanırlar ve hapşırmamak için her yolu denerlermiş. daha sonradan hipokrat ve aristo beynin savunma refleksi olduğunu insanlara açıklamış.
romalılar da hapşırmanın bir şans olduğuna ve insanı kötülüklerden korduğuna inanıp hapşırınca da "iyi şanslar, tebrikler" ifadelerini kullanırlarmış. ortaçağda da hapşırıldığında kötü ruhların, şeytanların vücuttan çıktığına inanmışlar.

freddie mercury'nin 1985 live aid konserinde seyirciyle nasıl bir uyum yakaladığını gösteren haykırış, neşe, hayat adına ne derseniz işte.
sonuna bir alright ekliyor ki işte şimdi başlıyoruz der gibi.

pazar gününüz güzel geçsin efendim..

bir kış sabretmişsin de tam çiçek açacakken dolu vurmuş gibi oluyor bazen hayat.
|şeker portakalı.

yardım ettiğim turist çiftin bana dürüm getirmesi.medeniyetini sevdiklerim.

haber yapmanın da böylesi yani. pes. adamın dediği şey şu:


prusyadaki kral'ın kaynak olarak gösterdiği haber7'den habercilik örneği. az dürüst olun be!

haber7'nin olayı veriş şekli;
buradan

şirin görünmek diye bir şey söylemiyor.

yalaka demiyor.

onun dışında eleştirilecek bir şey varsa eleştirin.

insanların algılarıyla da oynamayın!! yılmaz özdil'e bayılmam. ama yedirmem de kimseye!

'yalaka demeye getirmiş' deyin, ama 'yalaka demiş' demeyin. arada uçurum var.

not: kontrol edin kaynaklarınızı sayın yazarlar. rica ederim.

türkiye'de öyle sorunlar var ki değil 30 gün 30 saniyede çözülecek sorunlar başında basın ve ifade özgürlüğü geliyor. ekonomi ile alakalı soruna gelecek olursak ekonomi sorunlarını tek bir ayak olarak görmemek gerekiyor. hukukun üstünlüğü, demokrasi, basın özgürlüğü, ifade özgürlüğünün sağlanması gibi meseleler halledilmeden ekonomi sorunlarını çözemezsin. sen istediğin kadar büyük sistem kur ülken dünyaya güven vermiyorsa adalet demokrasi yoksa yatırımcı neden ülkene gelsin para yatırsın asla bunu yapmaz bırakın yabancıyı kendi ülkenin insanı bile ülkenin durumuna güvenmediği için parasını yabancı parada tutuyor. asıl mesele bunları halletmekte halkın da sorunun ne olduğunu anlaması gerekiyor. evin bir babası var ve her gece kumara içkiye yatırıyor parayı anne de yırtınıyor çocuklarımın eğitim masraflarını nasıl karşılayacağım diye uğraşıyor didiniyor biriktiriyor ama yok asla yetişemiyor. gidip de kocasına bu durumu söyleyemiyor çünkü korkuyor evdeki çocuklar da durumu söyleyemiyor çünkü onlar da babasından dayak yemekten korkuyor. böyle bir evde bu çocukların eğitim masrafları birikir mi? böyle bir evde sabah masaya koyacağın bir dilim peynir varsa oturup şükretmek lazım? kimsenin parayı elinde tutan kişiyi sorgulayamadığı evlerde ülkelerde ne ilerleme olur ne refah olur ne zenginlik. asıl sorunun ne olduğunu lütfen anlayın.

1990 doğumlu ingiliz aktör, sinema ve dizi oyuncusu. 2010 yılında skins isimli ingiliz gençlik dizisinin 3 ve 4. sezonlarında "james cook" rolü ile uluslararası bir ün kazandı ve en iyi oyuncu ödülünün de sahibi oldu.
açık konuşmak gerekirse daha büyük ve adından söz ettiren bir oyuncu olacağını düşünüyordum, fakat biraz beklentilerim tersine çıktı diyebilirim. fakat henüz 31 yaşında ve önünde uzun yıllar var, bekleyip göreceğiz.

ikisi aynı anda olsa daha hoş olmaz mı

tanımlarımı hunharca beğenen yazar. eksik olmasın.

bebeklerde benlik duygusunun gelişimini incelemek psikologlar ve araştırmacılar için zordur. bebeklerin kendini tanımasını test etmek için kullanılan stratejilerden biri, ayna tekniğini kullanmaktır.

bu teknikte anne veya baba, bebeğin burnunu göze çarpan renkteki bir boya ile boyar. gözlemci, bebeğin burnuna ne sıklıkla dokunduğunu görmek için onu izler. bu izleme, bebeğin önüne ayna koymadan önce gerçekleşir. daha sonra bebek aynanın karşısına yerleştirilir, burnuna değme sayısının artıp artmadığını görmek için çocuk gözlemlenir. burun temasının artması, bebeğin aynadaki benliğinin farkında olduğunu, ancak bir şeylerin doğru olmadığını (burnundaki boya) anladığını gösterir.

araştırmacılar, bebeklerin 1 yaşından önce kendilerini aynada tanımadıkları sonucuna ulaşmıştır. kendini tanıma işaretleri 15 ila 18 ay arasında görülmeye başlanır (bazı kaynaklarda 12-18 ay olarak verilmiş). benliğimizle ilk nasıl tanışmıştık acaba? yabancı onlarca yüzün arasında kendi yüzümüzü ilk gördüğümüzdeki tepkimiz ne olmuştu? şaşkınlık, korku, sebepsiz mutluluk.. bunlardan hangisiydi, ve şu an kendimizi aynada gördüğümüzde neler hissediyoruz? pek mühim sorular doğrusu. ilk soruyu hatırlamıyoruz, diğerini ise cevaplayacak cesaretimiz var mı acaba?

bir kere sevdaya tutulmaya gör;
ateşlerde yandığının resmidir.
aşık dediğin, mecnun misali kör;
ne bilsin alemde ne mevsimidir.

dünya bir yana, o hayal bir yana;
bir meşaledir pervaneyim ona.
altında bir ömür döne dolana
ağladığım yer penceresi midir?

bir köşeye mahzun çekilen için,
yemekten içmekten kesilen için,
sensiz uykuyu haram bilen için,
ayrılık ölümün diğer ismidir.

ertelemeyi bırak.

çalhan hakanoğlu.

zamanın kendisinin ne kadar hızlı geçtiği..

sonra dönüp bakıyorsun ardına, kaldığını düşündüğün yer ile durduğun yer arasına yıllar girmiş..

yeminle aklima bir sey gelmedi. konuya o derece uzak kalmışız yani.