canlı ve cansız herşeyin bir ömrü olduğu gibi; duyguların, arkadaşlıkların da bir ömrü var. kimisi 1 ay, kimisi 4 yıl, kimisi iki taraftan biri ölene kadar...

her gece sabaha; her yaz da kışa ulaşıyor, ne hüzne ne mutluluğa ne de herhangi bir kavrama bağlanmamak, onun da bir müddet sonra yerini zıttına bırakacağının farkında olmak gerek.

ister dargın şekilde olsun isterse de araya zaman girsin, fark etmez. ölümün sadece canlılar için olmadığını en çok duygular sayesinde fark ederiz. hayat bu, tek mutlak gerçeğin sadece bize özel olduğunu düşünecek kadar bencil olmamak lazım.

ve bazen bazı arkadaşlarla görüşmemek, görüşmekten çok daha hayırlıdır...

1 senedir bu sözlükteyim daha tanışıp, aşık olup evleneni görmedim.

ilk olmak ister misiniz sayın yazar? yastık altında biriktirdiğiniz karma puanları çıkarıp x parkındaki ağacın altına koyun, biz size uygun rütbeli eş yazar adayını bulalım.

bir rahatsızlığım yüzünden kadınlar kulübü sitesine bir süre takılmıştım benzer deneyim yaşayan var mı diye, o sıra bu vajinismus başlıklarını gördüm. öyle üzücü şeyler vardı ki eşiyle 2 sene boyunca hiç birlikte olamayıp boşananlar, evden kovulanlar, dayak yiyenler, ölmek isteyenler.. birçoğu da cinsellikten uzak durmaya zorlanarak büyütüldüğü için seksi görev gibi görüyor, evlenince de bu psikolojiden kurtulamayıp vajinismus problemiyle karşılaşıyor muhtemelen. aralarında küçük yaşta tacize uğradığını yazanlar da vardı. çok üzücü bir durum.

sadece şurada 16.649 sayfa yazı var. aynı konudan onlarca olduğunu da belirtmek isterim.

uykusuzluk.

laikliğin ne olduğunu bilmedikleri ve anlatsan da anlamayacakları için normal bir durum. zaten demokrasi, laiklik, fikir özgürlüğü halka sorulmaz. zorunludur. ve de devrimdir bunlar.

merhaba
ben kunteper, 26 yaşındayım ve canavarım. başka da bir şey yok, bu kadar.

el..

lehv-i mahfuz

mahmut tuncer hakkında şaşırtıcı ve bir o kadar da önemli bir bilgiye sahibim. yıllar önce öğrendiğim bu bilgi açıkçası içimi kemiriyor. suya da yazsam, sessiz bir gece karanlığında haykırarak da anlatsam yine de içim soğumayacak. en iyisi bu bilgiyi aktarmak ve bu bilginin oluşturduğu iç huzursuzluktan kurtulmak!

kendisi aşiret çocuğudur, ama profesyonel olarak futbol oynar. aslında futbolcuların genelde gariban ailelerden geldiğini biliriz. ama kendisi adeta kaka leite gibi zengin bir aileden gelmesine rağmen futbolu seçmiştir.

şanlıurfaspor'da profesyonel olarak futbol oynamaktadır. günlerden bir gün urfa'nın kurtuluşu nedeniyle bir organizasyon yapılır. organizasyonda ibrahim tatlıses sahne alacaktır ama gelmemiştir. baktılar gelen giden yok. teknik direktörü bunu tuttuğu gibi sahneye atmış.

sahnede o kadar beğenilmiş ki organizasyondan bir süre sonra ankara'dan menajerler gelip mahmut abiyi götürmüşler. hemen sözleşme falan o pavyon senin bu pavyon benim çalışmaya başlamış.

işi o kadar büyütmüş ki trt radyo sınavında birinci olmuş. sonrasında işte bildiğiniz gibi o halay senin, bu halay benim...

bırakınız yapsınlar. demokrasi böyle bir şeydir. ancak bu gösteriden anti-emperyalist, anti-kapitalist bir hareket beklemek biraz ütopya.

halkın sahip olduğu ne varsa satılmış. merkez bankası boşaltılmış. liyakat ortadan kaldırılmış. eğitim sistemi “bilinçli” olarak yerle yeksan edilmiş. muhalif görüşlüler, garabet hukuk sistemi ile susturulmuş. doğa, çetelere ve ranta kurban edilmiş. yolsuzluklar, dünya tarihine geçecek boyutlara varmış.

daha onlarca örnek yazarım. ancak tüm bunlara rağmen, toplumsal karşı duruş gelişmemiş ama aşı karşıtları kapitalizmin büyük oyununu görmüş ve buna karşı duruyor demek pek mantıklı gelmiyor.

görüş olarak aşıların zorunlu olmasına karşıyım. ancak aşı karşıtı değilim. oldum zaten.

bırakınız yapsınlar eylemlerini. demokrasi böyle bir şey.

lahana sarması, mantı.

benimdir. yangında ilk kurtarilacaklar arasında olmadım hiç bir zaman. beni gözden çıkarmak fazlasıyla kolaydı herkes için.

fazlasıyla yaralayıcı bir durumdur.

beklerim, güzel beklerim seni.
kardelenin bekledigi gibi beklerim.
güzelim yazı, mutlu mesut heba ederim de
açmak için kışı beklerim.

maviyi bekler gibi beklerim seni
güzelim kışı, feda ederim de
kaçmak için yazı beklerim.
bahar zaten bekleyişin adı değil miydi?
aşkı beklerdin, ölümü beklerdin.
ben, seni beklerim.

nazım gibi olmasa da
güzel özlerim seni
oturup gözlerim yolunu
hayır oturamam,
ayakta beklerim seni,
kırpmadan gözlerimi.

köpek severim, seni beklerken
çiçek severim, böcek severim.
olmadı kendimi severim.
seni uzaklardan severim,
ruhun bile duymaz
çaktırmadan severim seni.

üzerinde durulan mesele, konu anlamındadır.

annenin yapmasıdır.

cem karaca bekle beni
aslında rus şair simonov'un savaş zamanı yazdığı şiiridir.

gülten akın'ın okurken nefes nefese kaldığım, yüreğimde bir yükselişle bir mısradan diğer mısraya atladığım şiir kitabı. arı duru bir türkçeyle yazılmış, şiiri duyuran bir kitap. ilk baskısı yeditepe yayınları tarafından 1960'ta yapılan kitabın, 2016'da yapı kredi yayınları tarafından tekrar basımı yapılmıştır.



biz çoğaldık bugün burada. ben şaşırdım gülten abla, korktum. ben senin sözcüklerinden korktum. ellerimle tutmak istedim dizelerini, ellerimden kayıp gittim. ellerim başkasının eli oldu, kendi elimi tuttum. seni okudum, sizi. ben sen olamam, büyük şairsin ama ben senden oldum işte orada. küçük bir umut vardı, herhangi bir umut. köşesinden tutunca yırtılacak sandığım mavi bir çarşafı deniz sandım. ben korktum gülten abla. kadın nedir?

yüreğimden yükselen endişe miydi neydi, anlamadım. sen yazdın ya, okudum. hangi aydı, hangi yıl? biri elime tutuşturdu şiirlerini. mutluyum, biri bana şiirler verdi. okudum okudum. içim kamaştı. kestim kara saçlarımı.

t: drama'da debrencik denilen bir köy vardır. ayrıca kuzey makedonya ve arnavutluk'ta da debre adlı yerler var, hasan bu son iki yerden de gelmiş olabilir, bilmiyoruz.
bunların dışında türkçede durup dururken sonda iki ses türemez, dolayısıyla debre'nin zaman içinde debreli olması çok zordur.

kampa gidenlerin kamp hayatına dair attıkları fotoğraflar.
sonunda kampa gidebildiğime göre ilki benden gelsin. *